Το 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Βενετίας ρίχνει αυλαία μετά από φουλ προβολές, συνεντεύξεις Τύπου επίσημες πρεμιέρες και γκλαμουριά.
Η Μαρία είναι βιογραφική ψυχολογική δραματική ταινία (2024) για τη Μαρία Κάλλας, σε σενάριο Steven Knight. Πρωταγωνιστεί η Angelina Jolie στον ομώνυμο ρόλο, με τη Valeria Golino ως αδελφή της Yakinthi και τον Haluk Bilginer ως τον Αριστοτέλη Ωνάση. Είναι η τρίτη και τελευταία ταινία στην τριλογία του Larraín με τις “εμβληματικές γυναίκες” του 20ού αιώνα, διαδεχόμενη την Jackie (2016) και τον Spencer (2021) και διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Λέοντα. Έκανε πρεμιέρα στο 81ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και διαδραματίζεται κατά τα τελευταία χρόνια της Κάλλας στη 10ετία του 1970, όταν ζούσε στο Παρίσι.
- Angelina Jolie _Μαρία Κάλλας (πήρε το ρόλο Οκτ-2022)
- Αγγελίνα Παπαδοπούλου _νεαρή Μαρία Κάλλας
- Valeria Golino _Υακίνθη Κάλλας
- Haluk Bilginer _Αριστοτέλης Ωνάσης
- Alba Rohrwacher _Bruna
- Πιερφραντσέσκο Φαβίνο _Φερούτσιο
- Kodi Smit-McPhee _Mandrax
- Alessandro Bressanello _Giovanni Battista Meneghini
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στη Βουδαπέστη τον Οκτώβριο του 2023 με άλλες τοποθεσίες γυρισμάτων, Παρίσι, Ελλάδα και Μιλάνο. Κάποιο υλικό γυρίστηκε επίσης στην όπερα La Scala. Προηγουμένως, ο Σχεδιαστής Παραγωγής Guy Hendrix Dyas δούλεψε με τον Pablo Larraín για την οπτική ιδέα, βοηθώντας να συνδυάσει το στυλ της δεκαετίας του 1940 έως το 1970 με τις σουρεαλιστικές μουσικές σεκάνς. Σύμφωνα με τους παραγωγούς της ταινίας, τα ρούχα της Jolie βασίζονται στα αυθεντικά ενδύματα της Κάλλας (σε συνεννόηση με οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων όπως η PETA σχετικά με vintage γούνινα αντικείμενα που φοριούνται στην ταινία από τη συλλογή αρχείων του ενδυματολογίου Massimo Cantini Parrini)
Για να προετοιμαστεί για το ρόλο της, η Τζολί πέρασε επτά μήνες εκπαίδευση για να τραγουδήσει όπερα.
Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes, το 73% από τις 41 κριτικές είναι θετικές, με μέση βαθμολογία 6,60/10. Το Metacritic, που χρησιμοποιεί έναν σταθμισμένο μέσο όρο, έδωσε στην ταινία βαθμολογία 63 στα 100, με βάση 23 κριτικούς, υποδεικνύοντας “γενικά ευνοϊκές” κριτικές.Η ταινία απέσπασε όρθια χειροκροτήματα οκτώ λεπτών στο θέατρο Sala Grande κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πρεμιέρας της
Το «Μαρία» του Pablo Larraín (Πάμπλο Λαραΐν) _El Conde, Spencer, Jackie κά, μία ακόμα διεθνής συμπαραγωγή της Heretic, απασχόλησε _αν αυτό έχει αξία τα δημοσιογραφικά πηγαδάκια: κατάφερε να συλλάβει ο σκηνοθέτης τη γυναίκα πίσω από την Diva; Έπιασε τις κλεμμένες στιγμές πόνου και ανασφάλειας της Μαρία Κάλλας – στα 53 της χρόνια, με τον μεγάλο της έρωτα Αριστοτέλη Ωνάση να έχει φύγει από τη ζωή και τη θεϊκή φωνή της να την έχει εγκαταλείψει;
Και η Αντζελίνα Τζολί; Πέτυχε την ψυχική μεταμόρφωση που απαιτείται για να γλιστρήσει κάτω από το δέρμα μίας απαξιωμένης από γονείς και εραστές γυναίκας; Ενός αιώνιου κοριτσιού με βαθιά τραύματα;
Στη συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα του Casino, η Τζολί απάντησε σε πολλά και διάφορα.
Πιερφρανσέσκο Φαβίνο, Αντζελίνα Τζολί, Πάμπλο Λαράιν και Αλμπα Ρορβάχερ φτάνουν στο Λίντο για τη Συνέντευξη Τύπου του «Maria»
Γιατί ο Πάμπλο Λαραΐν επέλεξε αυτή τη φορά την Μαρία Κάλλας Γιατί την αγαπούσα από μικρό παιδί. Κανείς μας δεν ξέρει τι πραγματικά συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες του παριζιάνικου διαμερίσματός της. Όλοι μας υποθέτουμε. Ο μπάτλερ και η οικονόμος της την προστάτευαν. Οπότε δεν ξέρω αν αυτή είναι η αληθινή ιστορία των τελευταίων ημερών της.
Αυτό όμως που ένιωθα βαθιά είναι ότι υπήρχε αγάπη. Οχι μόνο μοναξιά και θλίψη και απελπισία. Η Μαρία Κάλλας ερμήνευε τον θάνατο κάθε φορά που εμφανιζόταν στη σκηνή. Ολοι οι ρόλοι της είναι δραματικοί – δεν έχει σημασία αν τραγουδούσε ιταλικές ή γερμανικές όπερες. Πάντα πλησίαζε κάτι πολύ βαθιά μέσα της. Πολύ αληθινό και δραματικό. Ηθελα να κάνω μία ταινία όμως που δε θα ήταν εξ’ ορισμού τραγωδία. Ηθελα απλώς να ρίξω τους προβολείς σε μία γυναίκα που όλοι την πίεζαν να τραγουδήσει, όλοι την χρησιμοποίησαν για το ταλέντο της. Και στο τέλος, θέλησε απλώς να τραγουδήσει για τον εαυτό της. Να βρει τη δική της φωνή.
Πώς αντιμετώπισε τις σκηνές που ερμηνεύει τις άριες της Κάλλας; Ημουν τρομοκρατημένη. Πέρασα πολλούς μήνες να εκπαιδεύομαι. Οταν δουλεύεις με τον Πάμπλο δεν μπορείς να κάνεις μισές δουλειές. Την πρώτη φορά που ερμήνευσα μία σκηνή που η Κάλλας τραγουδάει έτρεμα. Δεν θα σας το κρύψω. Ηταν το πιο τρομακτικό πράγμα που έχω κάνει – να προσπαθήσω να ερμηνεύσω τον τρόπο που ερμήνευε εκείνη την μουσική.
Aυτός ο ρόλος ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν…»
Ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν Η προετοιμασία μου κράτησε 7 μήνες. Πίστευα ότι η μεγαλύτερη πρόκληση θα ήταν τεχνική – στο πώς ερμηνεύεις όπερα. Ομως δεν ήταν καθόλου έτσι. Ηταν συναισθηματική πρόκληση. Επρεπε να βρω τη «φωνή» μου κι εγώ. Η ψυχή μου, το σώμα μου έπρεπε να βρουν φωνή. Και δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κλειδωμένη ήμουν. Πόσο δύσκολο μου ήταν αυτό. Η προετοιμασία του «Μαρία» ήταν η ψυχοθεραπεία που δεν γνώριζα ότι χρειαζόμουν.
Συνεχώς ρωτούσα τον Πάμπλο – είναι η ταινία μιούζικαλ; Άκουσα τις ηχογραφήσεις της διδασκαλίας της. Οταν πλησιάζει κάθε ρόλο της στην Οπερα, απλώς μελετάς την μουσική και τον τρόπο που πλησιάζει το έργο ο μαέστρος. Ποτέ συναισθηματικά. Σαν στρατιώτης. Πολύ αργότερα βάζεις συναίσθημα. Ενιωσα λοιπόν ότι η Μαρία με σκηνοθέτησε μαζί με τον Πάμπλο. Ηταν με έναν τρόπο η δασκάλα μου για τον ρόλο. Για αυτό και οι άριες που παρεμβάλλονται στην πλοκή μιλάνε περισσότερο για το τι νιώθει, παρά η αφήγηση της ιστορίας.
Τι ένιωσε για την Μαρία Κάλλας; Πέρασα πολλές ώρες με τα γυαλιά της, τα ελληνικά μαλλιά της. Εκανα παρέα στην μοναξιά της. Θα ήθελα να ηταν εδώ σήμερα. Γιατί λίγο πριν πεθάνει, προσπάθησε, προσπάθησε να ξαναβρεί τη ζωή της. Και την έσφαξαν οι κριτικοί. Ηταν ανελέητη. Νομίζω ότι πέθανε με τη θλίψη ότι δεν την αγαπούσαν πια. Θα ήθελα να είναι εδώ σήμερα και να δει ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Αγαπήθηκε πολύ και ως ντίβα και ως γυναίκα.
Σε πολλά της μοιάζω, αλλά δε θα τα αποκαλύψω σε αυτό το δωμάτιο. Ισως τα ξέρετε, ίσως τα υποθέτετε. Το κομμάτι της που ήταν απαλό κι εκτεθειμένο, αλλά δεν μπορούσε να το δείξει στον κόσμο και στους δημοσιογράφους. Αυτό είναι το κοινό μας κομμάτι. Πόσο ευάλωττη ήταν στην πραγματικότητα, ενώ έδειχνε σκληρή και αυστηρή…»
Η λέξη Diva έχει πλέον αρνητική χροιά. Με την «Μαρία» την αποσαφήνισα. Η Κάλλας μου ξαναέμαθε τη λέξη. Νομίζω ότι οι μεγάλοι συνθέτες την χρησιμοποιούσαν αλλιώς. Diva είναι μία τελειομανής που στη δουλειά της είναι άριστη, εξαιρετική. Ολα τα άλλα, τα αρνητικά, έρχονται μετά. Η Κάλλας ήταν τόσο αυστηρή πρώτα με τον εαυτό της και τόσο πειθαρχημένη που αν κάποιος ερχόταν στην πρόβα κι έκανα μία νότα λάθος, αποχωρούσε από τη σκηνή.
Σε πολλά της μοιάζω, αλλά δε θα τα αποκαλύψω σε αυτό το δωμάτιο. Ισως τα ξέρετε, ίσως τα υποθέτετε. Το κομμάτι της που ήταν απαλό κι εκτεθειμένο, αλλά δεν μπορούσε να το δείξει στον κόσμο και στους δημοσιογράφους. Αυτό είναι το κοινό μας κομμάτι. Πόσο ευάλωττη ήταν στην πραγματικότητα, ενώ έδειχνε σκληρή και αυστηρή.
Οι μόνοι που υπολογίζω αυτή τη στιγμή είναι οι θαυμαστές της Κάλλας. Και της Όπερας. Αν αυτούς τους ικανοποιήσω, αν δεν τους απογοητεύσω, μού αρκεί…»
- Τρόμαξε που ήδη ακούγεται το όνομά της για τα Όσκαρ;
Ειλικρινά, οι μόνοι που υπολογίζω αυτή τη στιγμή είναι οι θαυμαστές της Κάλλας. Και της Οπερας. Αν αυτούς τους ικανοποιήσω, αν δεν τους απογοητεύσω, μού αρκεί. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μην υπηρετήσω τη φήμη αυτής της γυναίκας. - Ποιες είναι οι μουσικές επιλογές της Αντζελίνα Τζολί
Τα παιδιά μου ακούν πολύ όπερα αυτά τα τελευταία χρόνια, όσο προετοιμαζόμουν. Εγώ ήμουν περισσότερο πανκ στα νιάτα μου. Άκουγα Τhe Clash. Αλλά μεγαλώνοντας, νιώθεις αρκετά τον πόνο, την αγάπη, την απελπισία. Και για αυτό συνειδητοποιώ ότι η κλασική μουσική και η όπερα είναι ο μοναδικός δρόμος για να νιώσεις σε βάθος πραγματικά συναισθήματα. Ποια είναι σήμερα η αγαπημένη μου όπερα; Η «Άννα Μπολένα». Σίγουρα, αυτή. Δεν είναι «φιλικός» ήχος. Αλλά αυτό μου ταίριαξε. - Είμαι ευτυχισμένη που βρίσκομαι εδώ
Έχω περάσει αρκετά χρόνια δίπλα στην οικογένειά μου γιατί με χρειαζόντουσαν περισσότερο. Όμως αυτή είναι η δουλειά μου και την αγαπώ πολύ. Δεν είχα ποτέ αποσυρθεί από τα φεστιβάλ και τα βραβεία – απλώς έκανα τη δουλειά μου διαφορετικά. Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ. Είναι κι αυτό ένα κομμάτι της δουλειάς μου που αγαπώ.