Σε ανακοίνωσή της η ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ για τα 11 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα σημειώνει:
«Δεν ξεχνάμε! Τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά πολεμάμε!
Πριν 11 χρόνια, στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας (Killah P) δολοφονήθηκε από τους φασίστες της ναζιστικής-εγκληματικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” (ΧΑ) στο Κερατσίνι με την προκλητική ανοχή της αστυνομίας. Είχε προηγηθεί η επίθεση χρυσαυγιτών σε κομμουνιστές εργάτες στο Πέραμα, δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και Έλληνες εργάτες.Σε λίγες μέρες κλείνουν επίσης 4 χρόνια από την δικαστική απόφαση καταδίκης της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης.
Όλα αυτά τα χρόνια αποδείχτηκε ξανά και ξανά ότι μόνο η πάλη του λαού και της νέας γενιάς μπορεί να βάλει εμπόδια στη στηριγμένη στο σύστημα φασιστική δράση. Για αυτό πρέπει να δυναμώνει το ταξικό εργατικό κίνημα, η οργάνωση του λαού και της νεολαίας στους μαζικούς της φορείς, τους φοιτητικούς συλλόγους, στα μαθητικά συμβούλια, παντού.
Εδώ και μέρες παρατηρείται ένα κοινό μοτίβο ξεπλύματος του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ τη στιγμή που σπρώχνουν τη περιοχή στον όλεθρο. Έχει μια σημασία να…
Γιατί δεν ξεχνάμε:
–Την επίσημη πολιτική “ξεπλύματος των ναζί” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω της ανιστόρητης και άθλιας θεωρίας «των 2 άκρων» που «ξαναγράφει» την Ιστορία, οδηγεί στην απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων σε κράτη μέλη της, την ίδια στιγμή που στηρίζει με δισεκατομμύρια ευρώ το καθεστώς Ζελένσκι και τα ναζιστικά τάγματα τύπου Αζόφ, που χειροκρότησαν όλοι πλην ΚΚΕ μέσα στο κοινοβούλιο. Το γκρέμισμα των αντιφασιστικών μνημείων του Β’ ΠΠ και την ανέγερση άλλων προς τιμήν συνεργατών των ναζί. Την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, των εγκλημάτων σαν της Πύλου. Το πέρασμα στην πολεμική οικονομία της ΕΕ και τις εθνικιστικές πολεμοκάπηλες κραυγές που το συνοδεύουν. Την καταστολή και τους τρομονόμους, την αντιμετώπιση της “ριζοσπαστικοποίησης”. Την πολιτική της ΕΕ που στρώνει το δρόμο στους ακροδεξιούς φασίστες σε Ευρώπη και Ελλάδα.
–Τις σχέσεις των φασιστών με μεγάλους εργοδότες και επιχειρηματίες. Για αυτό και στο στόχαστρο της ΧΑ ήταν εργάτες, συνδικαλιστές, απεργοί, μετανάστες, κομμουνιστές, κάθε αγωνιστής ενάντια στην αδικία. Έστηναν δουλεμπορικά γραφεία, για να προμηθεύουν με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό τους επιχειρηματίες και έσπασαν ρεκόρ… κοινοβουλευτικού έργου για λογαριασμό των εφοπλιστών και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
–Την επί δεκαετίες ασυλία που έχαιραν οι Χρυσαυγίτες, παρά τις δεκάδες καταγεγραμμένες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών και Ελλήνων. Τις διασυνδέσεις της με την αστυνομία και τους κρατικούς μηχανισμούς. “Είμαι δικός σας. Είμαι της Χρυσής Αυγής”, ήταν τα λόγια του δολοφόνου Ρουπακιά στους αστυνομικούς αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου.
–Ότι οι ποινές για τους Χρυσαυγίτες ήταν μειωμένες εξαιτίας αλλαγών στον Ποινικό Κώδικα που έγιναν από τον ΣΥΡΙΖΑ κι επικυρώθηκαν από την ΝΔ. Ήταν το κράτος που “έψαχνε αίθουσα”, η δικαιοσύνη που χρειάστηκε 5,5 χρόνια για να εκδώσει απόφαση, η εισαγγελέας που πρότεινε αρχικά την αθώωσή τους, και μετά έριξε στα “μαλακά” τους φασίστες υποβαθμίζοντας την υπόθεση σε βάρος των κομμουνιστών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. Αυτοί αποφυλάκισαν μια σειρά δολοφόνους χρυσαυγίτες λίγα χρόνια μετά την καταδίκη τους.
Τα “πάρε-δώσε” τους με τα κόμματα του συστήματος, που αντιμετώπιζαν τη ΧΑ σαν “ένα οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό κόμμα”. Τις στενές σχέσεις στελεχών της ΝΔ με τους ναζιστές της ΧΑ. Τις μεταγραφές φασιστών στα ψηφοδέλτια άλλων κομμάτων του συστήματος, την συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς εθνικιστές των ΑΝΕΛ, τις δηλώσεις τύπου «η ψήφος της ΧΑ δεν βρωμάει», τα «χάδια» της τότε προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, τις ανεκδιήγητες δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη και πολλά άλλα. Ήδη ο -κατά τα άλλα- καταδικασμένος και φυλακισμένος ναζί Κασιδιάρης απολαμβάνει την υπερπροβολή του από τα ΜΜΕ με την ανοχή του κράτους.
“Ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά μονάχα ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός” – Μπέρτολτ Μπρεχτ
Ο φασισμός και η ακροδεξιά είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος της εκμετάλλευσης, στηρίζεται από αυτό, είναι κομμάτι της ΕΕ και του πολιτικού συστήματος, απαραίτητο στήριγμα του κεφαλαίου και εφεδρεία για τα δύσκολα.
Τις εθνικιστικές- ακροδεξιές δυνάμεις τροφοδοτεί και η διάψευση ελπίδων και η απογοήτευση που έσπειραν οι λεγόμενες “προοδευτικές αριστερές” κυβερνήσεις και τα “προοδευτικά μέτωπα”, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Ιταλία κ.α. που από τη μια στο όνομα του “ακροδεξιού μπαμπούλα” φτάνουν να στηρίζουν κόμματα και “ηγέτες” που έχουν τσακίσει τον εργαζόμενο λαό και μάλιστα “ξεπλένοντάς” τους ως δήθεν «προοδευτικούς», κι από την άλλη όταν και όπου κυβέρνησαν εφάρμοσαν πιστά την ίδια πολιτική ενώ και ως αντιπολίτευση στήριξαν με “ναι σε όλα” όλες τις κρίσιμες στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου. Στην ΕΕ, από κοινού “ακροδεξιοί”, “φιλελεύθεροι” και “σοσιαλδημοκράτες” εφαρμόζουν και στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει τις ζωές των πολλών για τα κέρδη των λίγων.
Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στο δυνάμωμα του οργανωμένου αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές, παντού. Ο αγώνας απέναντι στον εθνικισμό–φασισμό είναι δεμένος με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό. Εκεί που μας ενώνει το σύνθημα “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, εκεί που γίνεται πράξη το σύνθημα “μόνο ο λαός σώζει το λαό” με το ΚΚΕ πάντα στην πρώτη γραμμή. Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη. Όσοι μας έφτασαν ως εδώ, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φασίστες, γιατί πίνουν νερό από το ίδιο ποτήρι της ΕΕ και του καπιταλισμού. Άλλωστε, “Αντάρτης κλέφτης παλικάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός”.
Στο δρόμο για να κατακτήσουμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας, στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, συγκρουόμαστε με το σάπιο σύστημα και τους μπράβους του. Δυναμώνουμε τον αγώνα για την κοινωνία της ευημερίας, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό.
“Ο πιο επικίνδυνος, ο μοναδικός πραγματικός εχθρός του φασισμού είναι ο κομμουνισμός, και αυτό το ξέρει και ο ίδιος ο φασισμός” – Μπέρτολτ Μπρεχτ».
