Απ’ τα στιχάκια σου, ποιητή, τίποτα δεν απόμεινε… Άλλα, στάχτη έγιναν σφαδάζοντας στο δάσος της Δαδιάς -κι εσύ μαυρόγυπας μάταια…

Αχ βρε ζωή παλιοζωή πώς με ξεγέλασες δίπλα μου πέρασες. Άλλα μού έταξες μα εσύ με πέταξες στο βούρκο μέσα…

Ο ήλιος τις φτερούγες του αργά αργά διπλώνει και μια γυναίκα δάκρυσε στ’ απέναντι μπαλκόνι. Τα νιάτα της αναπολεί, που…

Ένα λουλούδι η ζωή μα πρέπει να μοχθήσεις να γίνει κατακόκκινη αν θες να την τιμήσεις. Σαν κείνο το γαρίφαλο…

Γράφει ο Δημήτρης Βαλαής // Δάσκαλος – Νάουσα “Ρεσιτάλ υποκρισίας από τη δημοτική αρχή Πελετίδη” χαρακτηρίζει την πορεία στην Αθήνα,…

Άγριος χειμώνας η ματιά του Τα λόγια του αδυσώπητο ξεροβόρι Κι εκείνη τρομαγμένο σπουργίτι Χωρίς κανένα δρόμο διαφυγής Κόρη της…

Τα ουρλιαχτά που ακούς δεν είναι των λύκων. Τα όνειρα που προδόθηκαν στοιχειώσανε κι ανήμερα θεριά τις νύχτες γυρεύουν δικαίωση…

Γράφει ο Δημήτρης Βαλαής // Δάσκαλος – Νάουσα Α. Ένας τέτοιος δημιουργός, ένας τέτοιος αγωνιστής δεν μπορεί παρά να ταξιδεύει…

Έχεις γερακιού το βλέμμα της οδύνης, της οργής όσα απόκτησες με αίμα μάταια ψάχνεις για να βρεις. Κάψανε τα όνειρά…

Ματωμένο κι απόψε το δειλινό… Είναι η ώρα που μαίνονται οι μάχες ανάμεσα σ’ αγγέλους και διαβόλους. Ρέει το αίμα…