Τις τελευταίες μέρες από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση προβάλλονται έντονα-και όχι τυχαία φυσικά- οι τραμπουκικές επιθέσεις «κουκουλοφόρων» σε Νομική και την Πολυτεχνειούπολη. Το κύριο προπαγανδιστικό τους μοτίβο είναι ότι «συνεχίζεται η ανομία στα ΑΕΙ, παρά τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση» (π.χ κατάργηση Ασύλου, Πανεπιστημιακή αστυνομία) και η ευθύνη είναι στη μη εφαρμογή τους (π.χ από τους Πρυτάνεις), ενώ συχνά προβάλλεται η «ανάγκη» για να παρθούν και άλλα μέτρα ώστε να «γίνουμε Ευρώπη». Στην προπαγανδιστική αυτή αξιοποίηση των προβοκατόρικων γεγονότων, εκτός από τα γνωστά «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ συμμετέχουν και αρθρογράφοι που λόγω της θέσης τους θα έπρεπε να δείχνουν σεβασμό πρώτιστα στην αλήθεια και κυρίως να μην διακρίνονται για ιδεολογικές εμμονές….
Αφορμή για το σχόλιο αυτό είναι το άρθρο του καθηγητή ΑΕΙ του Καποδιστριακου Πανεπιστημίου Α. Χατζή στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (4/5) με τίτλο «Σκουριασμένα μυαλά» που επιχειρεί και συνολικές τοποθετήσεις για ιδεολογικά ζητήματα που αφορούν γενικά την Αριστερά (που δεν την κατονομάζει φυσικά αλλά την «φωτογραφίζει», ενώ γνωρίζει ποια πραγματικά είναι στην ουσία και όχι στο όνομα…. ), ενώ δεν προσφέρει «επιχειρήματα» που πατούν στην πραγματικότητα όπως θα έπρεπε να κάνει ως «καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών» που είναι.
Γράφει:
1.«…Το χειρότερο από όλα δεν είναι οι τραμπουκισμοί αλλά η σιωπή, ο μιθριδατισμός και οι υπεκφυγές…». Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι τα γεγονότα καταγγέλθηκαν από τη πρώτη στιγμή τόσο από το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα όσο και από πολιτικούς φορείς (π.χ ανακοίνωση ΚΚΕ-ΚΝΕ κ.α). Ταυτόχρονα όμως με τις ανακοινώσεις τους αποκάλυψαν το ρόλο που παίζουν διαχρονικά παρόμοια γεγονότα και «ομάδες κουκουλοφόρων», που λειτουργούν πάντα αποπροσανατολιστικά και προβοκατόρικα, εξυπηρετώντας και κυβερνητικούς σχεδιασμούς και στον τομέα της καταστολής στα ΑΕΙ και γενικότερα. Για παράδειγμα έρχονται σε μία περίοδο που προηγήθηκαν αγώνες και των φοιτητών (π.χ Τέμπη), σε μία περίοδο που η κυβέρνηση και η πολιτική της συναντά «ζόρια» ξαναβάζοντας επομένως στην ατζέντα ζητήματα «νόμου και τάξης» αποπροσανατολίζει αλλά φιλοδοξεί να κερδίσει και «πόντους» από τα άλλα κομμάτια της δεξιά πολυκατοικίας». Και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι σε λίγες μέρες έχουμε και φοιτητικές εκλογές και πάει να περιορίσει την καταδίκη της παράταξης της Ν.Δ…
Σε μια ανεξέλεγκτη επέκταση της σύγκρουσης οδηγεί την Μέση Ανατολή το κράτος – αρχιτρομοκράτης του Ισραήλ, με την δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια…
2. «…Και βέβαια κάθε συζήτηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος θα σταματήσει εκεί που πάντα κολλάει: σε αυτούς που ωφελούνται από την ύπαρξη των ταγμάτων εφόδου ή είναι απλώς ιδεοληπτικοί…». Ως πανεπιστημιακός θα περίμενε κανείς να κάνει λόγο για πραγματικά μέτρα ασφαλείας για τους φοιτητές στις σχολές όπως να μην πέφτουν σοβάδες και ασανσέρ (φαινόμενα που συνέβησαν), να υπάρχει αντισεισμική- αντιπυρική προστασία, ποιοτικό φαγητό στις λέσχες κλπ. Αυτό που συχνά που εμποδίζει τους φοιτητές να κάνουν μάθημα, δεν είναι μια Γενική Συνέλευση ή μια κατάληψη, αλλά ότι πολλά από τα μαθήματα ξεκινούν στα μέσα του εξαμήνου γιατί στηρίζονται σε συμβασιούχους, ότι σε πολλά εργαστήρια δεν χωρούν όλοι οι φοιτητές λόγω ανεπάρκειας υποδομών κ.α. Και φυσικά θα περίμενε κανείς μιας και διδάσκει Δίκαιο να πάρει θέση για τα ιδιωτικά ΑΕΙ (άρθρο 16 Συντάγματος), τη λειτουργία των ΑΕΙ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (η περίφημη δωρεάν Παιδεία του Συντάγματος), τη σύμπλευση έρευνας με τη χρηματοδότηση εταιρειών για τα συμφέροντά τους, τη «βία» που γεννά το μεγάλωμα των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, τα πτυχία χωρίς αντίκρισμα στην εργασία κ.α. Όσο αναφορά τα περί ιδεοληψίας (προφανώς της Αριστεράς κατά τον γράφοντα), δεν είδαμε να γράφει π.χ για το ρόλο της ΔΑΠ στα ΑΕΙ (π.χ καταγγελίες για μπράβους σε συνελεύσεις, «κονέ» με καθηγητές, πλαστά πάσο για φοιτητικές εκλογές κ.α)
3. Ο βασικός στόχος όμως του άρθρου είναι άλλος, βαθύτατα ιδεολογικός. Ουσιαστικά αυτοαποκαλύπτεται, για το ποιος πραγματικά έχει «σκουριασμένα μυαλά» (βαθύτατα αντικομουνιστικά): «…Η αριστερά ενηλικιώθηκε υπερασπιζόμενη τα Γκούλαγκ, τον Τσαουσέσκου και τον Κάστρο, δεν θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα όταν φιμώνονται οι αντίθετες φωνές. Δεν ενοχλείται με τον εκφοβισμό αλλά αντίθετα σχεδόν ενστικτωδώς τον δικαιολογεί ηθικά δαιμονοποιώντας τους αντιπάλους της, ξεπλένοντας τους τραμπούκους με ξεδιάντροπο τρόπο…Όμως τα άτομα που το μυαλό του έχει σκουριάσει από την ακινησία….θεωρούν πως είναι έγκλημα να έχεις διαφορετική άποψη….για τους ανθρώπους που έχουν στο μυαλό του τα σκουριασμένα ιδεοληπτικά θραύσματα του ιεροεξεταστή, η αμαρτία πρέπει να τιμωρείται σκληρά.» Θα περιμέναμε από έναν καθηγητή ΑΕΙ επιχειρήματα και όχι αφορισμούς και φτηνές συκοφαντίες. Αντιπαράθεση απόψεων και όχι αντικομμουνισμό περασμένων εποχών. Να είναι μπροστά στους αγώνες των φοιτητών του και όχι «τελάλης» των κυβερνητικών επιδιώξεων. Τα περί σεβασμού δε της «διαφορετική άποψης» να τα απευθύνει στη κυβέρνηση γιατί ο πραγματικός στόχος της καταστολής είναι το φίμωμα κάθε άποψης που αμφισβητεί π.χ το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο….
Πάντως ας μην στεναχωριέται. Οι φοιτητές με τη μαζική μας συμμετοχή και την ενίσχυση της “Πανσπουδαστικής ΚΣ” στις εκλογές τις επόμενες μέρες θα ακυρώσουν τα σχέδια όσων τους θέλουν θεατές για να μπορούν ανενόχλητοι να στερούν την πρόσβαση τους στις σπουδές που έχουν ανάγκη αυτοί και ο τόπος. Με τη συμμετοχή τους και με τον αγώνα τους θα δυναμώσουν τη διεκδίκηση για τις σπουδές και τη ζωή που τους αξίζει! Γιατί τα μυαλά τους δεν είναι “σκουριασμένα” αλλά πραγματικά ανοικτά στο πραγματικά νέο, που δεν είναι άλλο από ζωή με ιδανικά και αξίες, σε μία κοινωνία που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τις σύγχρονες ανάγκες του και όχι τα κέρδη των λίγων!
