Οι πέντε επιλογές για το 2025 _απονομή Ιαν-2026
της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου _2+3outsider).

Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου (The European Film Academy) είναι ο φορέας που απονέμει τα βραβεία European Film Awards, γνωστά και ως “Ευρωπαϊκά Όσκαρ” (τα φετινά στις 17-Ιαν-2026), για την ανάδειξη της καλύτερης ευρωπαϊκής κινηματογραφίας. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κινηματογράφου και περιλαμβάνει επαγγελματίες από όλους τους τομείς της κινηματογραφικής βιομηχανίας.

• Αποτελείται από μέλη-επαγγελματίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και είναι ο φορέας που απονέμει τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.
• Ενθαρρύνει και προωθεί την ευρωπαϊκή κινηματογραφική παραγωγή, αναγνωρίζοντας τα επιτεύγματα ευρωπαίων δημιουργών σε διάφορες κατηγορίες.
• Βραβεία: Η απονομή των βραβείων γίνεται ετησίως σε μια ευρωπαϊκή πόλη, με την οργάνωση να εναλλάσσεται μεταξύ Βερολίνου και μιας άλλης πόλης.
• Τα βραβεία αυτά είναι τα σημαντικότερα κινηματογραφικά βραβεία στην Ευρώπη, αντικατοπτρίζοντας τη συνεισφορά της Ακαδημίας στην ανάδειξη και αναγνώριση της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής δημιουργίας.

Εδώ και περίπου είκοσι χρόνια η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου παραδίδει το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κοινού LUX στην καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς. Το 2007 η πρώτη απονομή ανέδειξε νικητή το φιλμ “Άκρη του Ουρανού” του Φατίχ Ακίν, ενώ πέρυσι το animation “Flow” του λετονού Γκιντς Ζιλμπαλόντις απέναντι σε σπουδαία ευρωπαϊκά φιλμ ανάμεσα στα οποία βρισκόταν και το εξαιρετικό “Animal” της Σοφίας Εξάρχου.

Πριν λίγες μέρες, η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου _Facebook ανακοίνωσε τις φετινές υποψηφιότητες για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κοινού LUX, που απονέμεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, την Κομισιόν και το δίκτυο Europa Cinemas. Θυμίζουμε πως στην ανάδειξη της νικήτρια ταινίας συνδράμει κατά 50% και το κοινό με διαδικτυακή ψηφοφορία μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών κρατών.

Επιλεγμένο

Θίασος

Περιοδεία στην Ευρώπη κάνουν οι φασίστες του Τάγματος Αζόφ, για να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να στρατολογήσουν μέλη και εθελοντές, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Σε λιγότερο από…

Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Τα Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου _European Film Awards, είναι τα σημαντικότερα κινηματογραφικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και παρομοίως με τα Όσκαρ αποφασίζει μια ακαδημία (η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου), γι’ αυτό και πολύ συχνά αποκαλούνται “Ευρωπαϊκά Όσκαρ”. Οι βραβεύσεις περιορίζονται στο ευρωπαϊκό σινεμά (ταινίες, σκηνοθέτες και ηθοποιούς).

Αν και εξαιρετικά δημοφιλή τα πρώτα χρόνια μετά τη θέσπιση τους το 1988 στα μέσα της 10ετίας του ’90 γνώρισαν μια κάμψη στο ενδιαφέρον του κόσμου για να επανέλθουν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές τις νέας χιλιετίας. Η αρχική τους ονομασία ήταν Βραβεία Felix αλλά σύντομα αλλάχτηκε σε European Film Awards.Οι πόλεις που φιλοξενούν τη διοργάνωση εναλλάσσονται. Φιλοξενούνται κάθε δύο χρόνια στο Βερολίνο, ενώ ενδιάμεσα φιλοξενούνται από κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Βραβεία απονέμονται σε περισσότερες από δέκα κατηγορίες με πιο σημαντικό αυτό της Ταινίας της Χρονιάς.

Ταινία της Χρονιάς

• • 1988 – Μικρή ιστορία για ένα φόνο (Δεκάλογος 5) του Κριστόφ Κισλόφσκι
  • 1989 – Τοπίο στην ομίχλη του Θεόδωρου Αγγελόπουλου
  • 1990 – Ανοιχτές πόρτες | Τζιάνι Αμέλιο
  • 1991 – Ριφ-Ραφ | Κεν Λόουτς
  • 1992 – Ο κλέφτης των παιδιών του Τζιάνι Αμέλιο
  • 1993 – Ούργκα – Η γη του έρωτα του Νικήτα Μιχαλκόφ
  • 1994 – Lamerica του Τζιάνι Αμέλιο
  • 1995 – Γη και ελευθερία του Κεν Λόουτς
  • 1996 – Δαμάζοντας τα κύματα του Λαρς Φον Τρίερ
  • 1997 – Άντρες με τα όλα τους του Πίτερ Κατανέο
  • 1998 – Η ωή είναι ωραία του Ρομπέρτο Μπενίνι
  • 1999 – Όλα για τη μητέρα μου του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • 2000 – Χορεύοντας στο σκοτάδι του Λαρς Φον Τρίερ
  • 2001 – Αμελί του Ζαν-Πιέρ Ζενέ
  • 2002 – Μίλα της του Πέδρο Αλμοδόβαρ
  • 2003 – Good Bye Lenin! του Βόλφγκανγκ Μπέκερ
  • 2004 – Μαζί ποτέ του Φατίχ Ακίν
  • 2005 – Κρυμμένος του Μίχαελ Χάνεκε
  • 2006 – Οι ζωές των άλλων του Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ
  • 2007 – 4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες του Κριστιάν Μουντζίου
  • 2008 – Γόμορρα του Ματέο Γκαρρόνε
  • 2009 – Η λευκή κορδέλα του Μίχαελ Χάνεκε
  • 2010 – Αόρατος συγγραφέας του Ρόμαν Πολάνσκι
  • 2011 – Melancholia του Λαρς Φον Τρίερ
  • 2012 – Αγάπη του Μίχαελ Χάνεκε
  • 2013 – Η τέλεια ομορφιά του Πάολο Σορεντίνο
  • 2014 – Ida του Πάβελ Παβλικόφσκι
  • 2015 – Νιότη του Πάολο Σορεντίνο
  • 2016 – Τόνι Έρντμαν της Μάρεν Άντε
  • 2017 – Το tετράγωνο του Ρούμπεν Έστλουντ
  • 2018 – Ψυχρός πόλεμος του Πάβελ Παβλικόφσκι
  • 2019 – Η ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου
  • 2020 – Άσπρο πάτο του Τόμας Βίντερμπεργκ
  • 2021 – Κβο Βάντις, Άιντα; της Γιασμίλα Ζμπάνιτς
  • 2022 – Το τρίγωνο της θλίψης του Ρούμπεν Έστλουντ

Βραβείο στην Λιβ Ούλμαν

Lifetime Achievement Award στην Νορβηγίδα ηθοποιό Liv Ullmann: Με την ευκαιρία των 38^ων Ευρωπαϊκών Βραβείων Κινηματογράφου και σε αναγνώριση της μοναδικής της συμβολής στον κόσμο του κινηματογράφου, η Ευρωπαϊκή Ακαδημία απονέμει στη Λιβ Ούλμαν βραβείο για τη συνολική της συμβολή για το εξαιρετικό της έργο ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.

Γεννημένη στο Τόκιο, η Λιβ Ούλμαν μεγάλωσε στον Καναδά πριν μετακομίσει στη Νορβηγία με τη μητέρα και την αδερφή της. Μετά την υποκριτική της εκπαίδευση, εντάχθηκε στο σύνολο του Νορβηγικού Εθνικού Θεάτρου στο Όσλο και ήταν ήδη αναγνωρισμένη ηθοποιός όταν γνώρισε τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Η συνεργασία με τον Σουηδό σκηνοθέτη, και μαζί με άλλους όπως οι Bibi Andersson, Erland Josephson και Max von Sydow οι Μπίμπι Άντερσον, Έρλαντ Γιόζεφσον και Μαξ φον Σίντοφ, έφερε στη Λιβ διεθνή φήμη και αναγνώριση.

• Είναι η βουβή ηθοποιός Elisabet Vogler στην ταινία Persona (1966), η πρώην βιολονίστρια Eva Rosenberg στο Shame (1968) που της χάρισε ένα βραβείο Guldbagge, και η Maria που επισκέπτεται την ετοιμοθάνατη αδερφή της στην ταινία Cries and Whispers (Κραυγές και ψίθυροι_1972), η οποία κέρδισε ένα ειδικό βραβείο David di Donatello.
• Στις Σκηνές από έναν γάμο (1974) υποδύεται τη σύζυγο, Marianne, για την οποία προτάθηκε για BAFTA και κέρδισε ένα David di Donatello για την καλύτερη ξένη ηθοποιό. Για τον ρόλο της ως ψυχίατρος Jenny Isaksson στην ταινία Face (1976), προτάθηκε για Όσκαρ και BAFTA.
• Στην ταινία autumn sonata (1978) είναι μια αφοσιωμένη σύζυγος, μητέρα και φροντίστρια που, μετά από επτά χρόνια χωρισμού, προσκαλεί τη μητέρα της, μια παγκοσμίου φήμης πιανίστρια, για μια επίσκεψη. Η ερμηνεία της της χάρισε έναν ακόμη Ιταλό David di Donatello ως η καλύτερη ξένη ηθοποιός.
• Η Λιβ Ούλμαν συνεργάστηκε επίσης με τον Γιαν Τρόελ στις ταινίες Η νεα γη (1972) και οι μετανάστες (1971), για τις οποίες ήταν υποψήφια για Όσκαρ, και με τον Μάουρο Μπολονίνι στην ταινία farewell moscow (1987), η οποία της χάρισε ένα ακόμη βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο.

Η πρώτη ταινία της Λιβ Ούλμαν ως σκηνοθέτιδα ήταν η Σοφία (1992), για τη ζωή μιας Εβραίας στην Κοπεγχάγη από το 1886 έως το 1907 με τους Κάρεν-Λίζ Μίνστερ, Έρλαντ Τζόζεφσον και Γκίτα Νόρμπι, ακολουθούμενη από μια διασκευή του σπουδαίου ιστορικού έπους της βραβευμένης με Νόμπελ Σίγκριντ Ούντσετ, kristin lavransdatter (1995), που διαδραματίζεται στη Νορβηγία του 14ου αιώνα, και τις ιδιωτικές εξομολογήσεις (1996). Η τελευταία γράφτηκε από τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, απεικόνιζε έναν προβληματικό γάμο και πρωταγωνιστούσαν η Περνίλα Άουγκουστ και ο Μαξ φον Σίντοφ.

Η ταινία της Faithless (2000), με πρωταγωνιστές τους Lena Endre και Erland Josephson, έκανε πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών και αργότερα προτάθηκε για το Ισπανικό Βραβείο Γκόγια. Η miss Julie (2014), με τους Colin Farrell και Jessica Chastain, ακολουθεί μια ανήσυχη κόρη σε μια καλοκαιρινή νύχτα του 1890, καθώς ενθαρρύνει τον υπηρέτη του πατέρα της να την αποπλανήσει.

Η Liv Ullmann έχει συμβάλει στη διαμόρφωση της κατανόησής μας για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Έχει κερδίσει σχεδόν κάθε βραβείο, μεταξύ των οποίων τα τιμητικά Νορβηγικά Βραβεία Amanda και Σουηδικά Guldbagge, τιμητικά στα φεστιβάλ της Κοπεγχάγης, του Γκέτεμποργκ, του Κάρλοβι Βάρι και του Σαν Σεμπαστιάν, το Ευρωπαϊκό στον Παγκόσμιο Κινηματογράφο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου και ένα Τιμητικό Όσκαρ.

Η Liv Ullmann είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF, συνιδρύτρια και επίτιμη πρόεδρος της Επιτροπής Γυναικών Προσφύγων και αφοσιωμένη υποστηρίκτρια άλλων φιλανθρωπικών οργανισμών.

Κατόπιν πρόσκλησης του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, θα είναι επίτιμη προσκεκλημένη στην 38^η  Τελετή Απονομής των Ευρωπαϊκών Βραβείων Κινηματογράφου στις 17 Ιανουαρίου 2026 στο Βερολίνο – θα μεταδοθεί ζωντανά στο www.europeanfilmawards.eu

Το  Χρυσό “ατύχημα” στις Κάννες βγαίνει στις αίθουσες

Η φετινή επιλογή των πέντε υποψηφίων έγινε από μια ομάδα διακεκριμένων ευρωπαίων επαγγελματιών του κινηματογράφου που επέλεξε τις παρακάτω ταινίες:

• “Συναισθηματική αξία” (Νορβηγία, Γαλλία, Δανία, Γερμανία, Σουηδία). Το αριστούργημα του νορβηγού Γιοακίμ Τρίερ είναι ένα αψεγάδιαστο οικογενειακό δράμα στρινμπεργκικής υφής, που κέρδισε το Μέγα Βραβείο στις Κάνες και αυτή την εποχή προβάλλεται με μεγάλη επιτυχία στις ελληνικές αίθουσες καθώς το έχουν δει δεκάδες χιλιάδες θεατές.

• “Ενα Απλό Ατύχημα” (Ιράν, Γαλλία, Λουξεμβούργο). O φετινός Χρυσός Φοίνικας του Τζαφάρ Παναχί αφηγείται μια πολυεπίπεδη ιστορία εκδίκησης που διαδραματίζεται στο σημερινό Ιράν και πυροδοτείται από ένα απλό αυτοκινητικό ατύχημα το οποίο γίνεται αφορμή για να ξυπνήσουν μνήμες φρίκης από τα βασανιστήρια του καθεστώτος. Η ταινία του Παναχί που είναι ένα πανέξυπνο θρίλερ με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, θα βγει στην Ελλάδα στις 16 Οκτωβρίου.
• “Christy”(Ιρλανδία, Ην. Βασίλειο). Στη βραβευμένη στο φεστιβάλ του Βερολίνου ταινία του Μπρένταν Κάντι δυο αποξενωμένα αδέλφια πρέπει να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους και να χαράξουν την πορεία ενός κοινού μέλλοντος.
• “Deaf” (Ισπανία) Η δημιουργία της Εβα Λιμπερτάδ, αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής κωφάλαλης μητέρας που δυσκολεύεται να μεγαλώσει το παιδί της σε ένα εχθρικό και αφιλόξενο περιβάλλον. Βραβεία στα φεστιβάλ Βερολίνου, Μάλαγας κ.α.
  “Love me tender” (Γαλλία) Στο δράμα της Ανα Καζνάβ Καμπέ, μια δυναμική γυναίκα χωρίζει τον άντρα της και το ζήτημα της κηδεμονία του γιου τους μπαίνει στο επίκεντρο του διαζυγίου τους. Ακόμη μια βραβευμένη στο Φεστιβάλ Κανών ταινία με τη Βίκι Κριπς («Αόρατη κλωστή») να παραδίδει μια τρομερή ερμηνεία.