Για τον δίσκο του Θάνου Μικρούτσικου
και του Άλκη Αλκαίου ___”Υπέροχα Μονάχοι”

Συνεχίζοντας τις ματιές στο έργο του Θάνου Μικρούτσικου, μπροστά στη μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με την οικογένεια του συνθέτη, την Κυριακή 2 Φλεβάρη, στις 7.30 μ.μ., στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με αφορμή την συμπλήρωση 5 χρόνων από τον χαμό του, σήμερα σκύβουμε στον δίσκο «Υπέροχα μονάχοι».
Από το 2002 ο Μικρούτσικος άρχισε να δουλεύει πάνω σε καινούργιο υλικό στίχων του Άλκη Αλκαίου, ολοκληρώνοντάς το μέσα στο 2006. Αυτό έδωσε τον κύκλο τραγουδιών με ονομασία «Υπέροχα μονάχοι». Ο δίσκος αυτός για τον Μικρούτσικο ολοκλήρωνε κατά κάποιον τρόπο το «Εμπάργκο», είκοσι πέντε χρόνια μετά.
Τα περισσότερα τραγούδια ήταν λαϊκά και ο Μανώλης Μητσιάς ήταν για τον Μικρούτσικο η ιδανική επιλογή, με τον οποίο επίσης συναντήθηκαν ξανά δισκογραφικά μετά από 25 χρόνια. «Αισθανόμουν ότι κάτι του χρωστούσα από την εποχή που είχε τραγουδήσει υποδειγματικά λιτά, δωρικά, δίχως αυταρέσκεια την “Πιρόγα”», σημειώνει στην αυτοβιογραφία του.
Στον δίσκο, που σε πολύ μικρό διάστημα έγινε χρυσός, έχει συμμετοχή στην ερμηνεία και ο Χρήστος Θηβαίος σε δυο τραγούδια, αλλά και ο ίδιος ο Θάνος Μικρούτσικος.
Ο Μικρούτσικος στην αυτοβιογραφία του κατατάσσει τον Μητσιά σε ένα σημαντικό «βάθρο» των «Σαμουράι του νεοελληνικού τραγουδιού» (όπως λέει στο cd), σημειώνοντας ότι από τις δεκάδες τις πολλές δεκάδες καταπληκτικές φωνές που υπήρξαν στην Ελλάδα μεταπολεμικά «ελάχιστες φωνές κατάφεραν κάποια δεδομένη περίοδο να γίνουν η συνισταμένη της φωνής του Νεοέλληνα, οι φωνές που κουβαλούσαν ένα φορτίο και που, ακούγοντάς τες, το “εγώ” γινόταν “εμείς”. Το κατάφεραν κάποια περίοδο ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, ο Μανώλης Μητσιάς. Δεν μπορείς εύκολα να το εξηγήσεις αυτό. Ο,τι και να πεις για τη φωνή τους και την ερμηνευτική τους δεινότητα, πάντα κάτι θα σου λείπει για να εξηγήσεις επαρκώς την ανατριχίλα που νιώθαμε όλοι μας ακούγοντάς τους σε κάποια φάση της νεότερης ιστορίας μας».
Παράλληλα, όπως όλοι οι καλλιτέχνες που έχουν συνεργαστεί με τον Μανώλη Μητσιά, έτσι και ο Μικρούτσικος και ο Αλκαίος επαινούσαν το ήθος του και τον τρόπο με τον οποίο πορεύεται στον χώρο όλα αυτά τα χρόνια.
Μανώλης Μητσιάς –
Όσοι περπάτησαν μαζί μου – «Της θάλασσας τα μάγια»
Ο Θάνος Μικρούτσικος ανέφερε ότι ένα βράδυ που γύρισε από το στούντιο, τηλεφώνησε στον Αλκαίο και του έβαλε να ακούσει ένα από τα τραγούδια που μόλις είχε τραγουδήσει ο Μανώλης Μητσιάς. Όταν τέλειωσε η ακρόαση ο Αλκαίος είπε: «Αν δεν υπήρχε ο Μητσιάς, Θάνο, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». «Εκείνη τη στιγμή πήρα ένα πολύ μεγάλο γαλόνι από τον Άλκη», ανέφερε ο Μανώλης Μητσιάς, «δεν ξέρω αν αυτό που είπε το αξίζω, αλλά μια τέτοια κουβέντα απ’ τον Άλκη σημαίνει πολλά για μένα. Πάντα όταν τελείωνε ένα κομμάτι, ο Θάνος τον καλούσε στο τηλέφωνο για να ακούσει το τραγούδι. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να διατηρηθώ στο ύψος που είμαι, αν δεν είχα την “Πιρόγα” και τα υπόλοιπα τραγούδια του Άλκη». («Άλκης Αλκαίος – Άσε άλυτο το γρίφο» σε επιμέλεια Παναγιώτη Χαραλαμπάκη)
Μανώλης Μητσιάς –
«Κούκος μονός σ΄ ένα ταμπλό»
Στα σημειώματα των συντελεστών στο cd υπάρχει ένας ιδιότυπος διάλογος μεταξύ του Μικρούτσικου και του Αλκαίου, που μαρτυρά τη «χημεία» τους και τη βαθιά τους σχέση μετά από τα τόσα χρόνια συνεργασίας τους:
«Αγαπημένε μου φίλε, Είμαι ευτυχισμένος με το αποτέλεσμα. Όλα στη θέση τους, Φωνές, όργανα, ήχοι. Νομίζω πως ο ήχος μου είναι μονίμως ερωτευμένος με το στίχο σου και αντιστρόφως. Ο,τι και να κάνεις δε μου ξεφεύγεις. Και όσα και να κάνω γυρίζω πάλι στην πηγή. Γιατί κάθε που πίνω απ’ την πηγή σου, κάτι τους καίει στον ουρανίσκο», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Θάνος και ο Αλκαίος ανταποδίδει θυμίζοντας: «Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Πράσινο Ακρωτήρι. Και για τον ωκεανό και τη μαγεία της μουσικής σου. Κοντά τρεις δεκαετίες. Σα να ‘ταν χθες. Και σε κάθε καινούριο μπάρκο η ίδια λαχτάρα, το ίδιο δέος, η ίδια ανάταση. Κι η αγάπη που άντεξε στις φουρτούνες. Είναι ευλογία όλα αυτά».
Οι αναφορές του Αλκαίου στα «μπάρκα» δεν είναι τυχαίες. Στον δίσκο περιλαμβάνεται το τραγούδι «Στης γοργόνας το φτερό» που είναι ένας φόρος τιμής του Αλκαίου στον Καββαδία. Το τραγούδι το ερμήνευσε ο ίδιος ο Θάνος Μικρούτσικος μοναδικά και μάλιστα, με αυτό το τραγούδι επέλεξε να ανοίξει τη μοναδική, εξαιρετική συναυλία του για τον Καββαδία που έδωσε στον Περισσό το Δεκέμβρη του 2018 στο πλαίσιο του Επιστημονικού Συνεδρίου του ΚΚΕ για τη συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία έως τον Μεσοπόλεμο.
Θάνος Μικρούτσικος – «Στης γοργόνας το φτερό»
Συναυλία για τον Καββαδία στον Περισσό
Εμείς απλά θα σημειώσουμε ότι αυτό το τραγούδι μαζί με τον «Άμλετ της βροχής» θα έπρεπε να είχαν περιληφθεί στον δίσκο «Ο Θάνος Μικρούτσικος τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο», για τους λάτρεις των ερμηνειών του συνθέτη, ο οποίος δίσκος όμως είχε προηγηθεί και είχε κυκλοφορήσει το 1998.
Θα κλείσουμε αυτή την αναφορά στον κύκλο τραγουδιών «Υπέροχα Μονάχοι» με λόγια του ίδιου του Θάνου Μικρούτσικου, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του δίσκου, για την κοινή αυτή δουλειά τους με και την κοινή τους πορεία με τον Άλκη Αλκαίο.
«Ρομαντικά ξεκινήσαμε, με το ίδιο δέος, με την ίδια λαχτάρα προχωράμε. Σκίζουμε καθέτως τη βαρβαρότητα. Και πορευόμεθα. Γι’ αυτό αισθανόμαστε υπέροχα»…
«Όταν δούλευα τα κείμενα ένιωθα να με περιβάλλει ένα όργιο εικόνων, λέξεων, φράσεων. Σαν τρελός χορός εντός μου, οι στίχοι σου Άλκη Αλκαίε, Βαγγέλη Λιάρε, αδερφέ Βαγγέλη, με έκαναν να αισθάνομαι ότι “μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου”. Και να τρέχω να προλάβω. Απ’ το μπλουζ στην μπαλάντα κι απ’ το ροκ στο ζεϊμπέκικο. Αλκαίε, μ’ αναστάτωσες κι έχασα την παροιμιώδη ψυχραιμία μου. Αλλά δεν την ξαναπατάω μαζί σου. Την επόμενη φορά -περιμένω τα καινούργια σου- θα τα μελοποιήσω με τους δικούς μου όρους…» («Άλκης Αλκαίος – Άσε άλυτο το γρίφο» σε επιμέλεια Παναγιώτη Χαραλαμπάκη).
Θάνος Μικρούτσικος, Άλκης Αλκαίος
«Blues On The Road» (Ανέκδοτες Ηχογραφήσεις)