Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Τσίπρας-Ζάεφ συμφωνούν, ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ χειροκροτούν. Με αυτή τη φράση μπορεί να περιγραφεί η πρόσφατη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας-ΠΔΓΜ και την οποία ανακοίνωσε στο χθεσινό του διάγγελμα ο πρωθυπουργός.
Πρόκειται για συμφωνία «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα των επιδιώξεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που ξεκλειδώνει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δυο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αποτελώντας ταυτόχρονα αποφασιστικό βήμα για την πλήρη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων. Το παραδέχθηκε, άλλωστε, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας χθες: «Προκειμένου η Ελλάδα όχι μόνο να δεχθεί αλλά και να πρωτοστατήσει στην ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική προοπτική των γειτόνων μας, οι τελευταίοι συμφώνησαν να αλλάξουν τη Συνταγματική τους ονομασία για όλες τις χρήσεις και έναντι όλων».
Τα λόγια του πρωθυπουργού έρχονται να πιστοποιήσουν, με τον πλέον επίσημο τρόπο, το ρόλο που έχει αναλάβει η αστική τάξη της Ελλάδας ως «τοποτηρητής» των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην βαλκανική χερσόνησο και ευρύτερα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Η πρεμούρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κλείσει το ζήτημα της ονομασίας και να προχωρήσει η διαδικασία ένταξης της «Severna Makedonija» (ΠΓΔΜ) σε ΝΑΤΟ και ΕΕ απηχεί τους σχεδιασμούς της εγχώριας αστικής τάξης για βαθύτερη οικονομική διείσδυση στην περιοχή, για νέες κερδοφόρες μπιζνες με σκοπό την αναβάθμιση της θέσης της στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Ποιός βγαίνει, λοιπόν, κερδισμένος από την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ; Σίγουρα όχι ο εργαζόμενος λαός σε Ελλάδα και Σκόπια, καθώς η ένταξη της «Severna Makedonija» στο ΝΑΤΟ θα σημάνει ενίσχυση της ανασφάλειας και αποσταθεροποίησης στην περιοχή. Μια ανασφάλεια που θα συνεχίσει να τρέφεται από τους αλυτρωτισμούς και τις εθνικιστικές επιδιώξεις, δεδομένης της -επίσημης πλέον- αποδοχής από την ελληνική κυβέρνηση των όρων περί «μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας.
Μοναδικοί κερδισμένοι από την συμφωνία που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός είναι οι αμερικανοί και ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που τρίβουν τα χέρια τους στην προοπτική νέων χρυσοφόρων επενδύσεων με θύματα τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Οι εργαζόμενοι, οι λαοί των Βαλκανίων δεν έχουν συμφέρον να συνταχθούν με καμιά απ’ τις δύο όψεις της αστικής ιδεολογίας, είτε με τον εθνικισμό, είτε με τον κοσμοπολιτισμό. Μόνη διέξοδος είναι η ενδυνάμωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, για την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ με το λαό στην εξουσία.
________________________________________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.