Σαν σήμερα 29 Μαΐου 1982 πέθανε η γερμανο-αυστριακή ηθοποιός Ρόμι Σνάιντερ

1981: Ο 14χρονος γιος της Ντάβιντ έπαιζε στον κήπο του σπιτιού τους, όταν γλίστρησε και καρφώθηκε πάνω στα κάγκελα βρίσκοντας έτσι ακαριαίο θάνατο. Η μητέρα του δε βρισκόταν στο σπίτι και ενημερώθηκε για το συμβάν από το τηλέφωνο. Το σοκ, που υπέστη από τον θάνατό του, την οδήγησε σε νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική στο Παρίσι. Ένα χρόνο μετά, βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της από τον Λοράν Πετέν, από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών χαπιών, σε συνδυασμό με αλκοόλ. Ήταν μόλις 43 χρονών

Η Ρόμι (Ρόσμαρι) Σνάιντερ (Romy Schneider, 23-Σεπ-1938 – 29 Μάη 1982) γεννήθηκε στη Βιέννη, σε οικογένεια ηθοποιών. Τη 10ετία του 1960 ξεκίνησε καριέρα στη Γαλλία και καθ’ υπόδειξη του Λουκίνο Βισκόντι έκανε και ένα σύντομο πέρασμα από το Χόλιγουντ. Μετά το 1970, εργάστηκε κυρίως στη Γαλλία, όπου και απέκτησε τη Γαλλική υπηκοότητα. Έγινε γνωστή με τον ρόλο της στην τριλογία Σίσσυ με θέμα τη ζωή της Ελισάβετ της Βαυαρίας, που έμεινε γνωστή σαν “πριγκίπισσα Σίσσυ”. Στα τέλη της 10ετίας του ’50 αρραβωνιάστηκε με τον τότε ανερχόμενο Αλέν Ντελόν _δεν τον παντρεύτηκε ποτέ. Με τον πρώτο της γάμο η Ρόμι Σνάιντερ απέκτησε τον γιο της Ντάβιντ _λίγο αργότερα ήρθε και το διαζύγιο, ενώ το 1979 ο πρώτος της σύζυγος αυτοκτόνησε. Με τον δεύτερο σύζυγό της, που επίσης χώρισε, απέκτησε την κόρη της Σάρα. Μετά το τέλος της σχέσης της με τον Ντελόν, η Σνάιντερ παντρεύτηκε τον Γερμανό σκηνοθέτη και ηθοποιό Χάρι Μέιεν τον Ιούλιο του 1966, απέκτησαν τον David Christopher (1966–1981), μιλήσαμε παραπάνω. Μεγάλης ομορφιάς γυναίκα, είχε σχέσεις με τους Willy Brandt, Sammy Davis Jr. (1964), Luis Miguel Dominguín (1970), Oswalt Kolle (1964), Giovanni Volpi (1964-1970) και τον ηθοποιό Bruno Ganz (αρχές του 1970) επίσης με τον Jorge Guinle, ο οποίος είπε ότι ο Schneider ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του (δισεκατομμυριούχος της Βραζιλίας, γνωστός ως ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη γη, λάτρης της τζαζ και ο «τελευταίος μεγιστάνας playboy») Είχε επίσης μια σύντομη σχέση με τον Jean-Louis Trintignant στα γυρίσματα του The Train (1973) και το 1974 με τον Jacques Dutronc ενώ γύριζε το «αυτό το πιο σημαντικό πράγμα _ο έρωτας».

Ελλάδα

Και άλλα τάνκερ στους Αγίους Θεοδώρους για τις πολεμικές ανάγκες ΗΠΑ – Ισραήλ

Σε βασικό κόμβο υποστήριξης των Αμερικανών και Ισραηλινών με καύσιμα αναδεικνύονται ο λιμένας των Αγίων Θεοδώρων και τα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για άλλη…

Εμφανίστηκε ως μία από τις 28 γυναίκες κάτω από το πανό “Έχουμε κάνει αμβλώσεις!” (Wir haben abgetrieben!) στο εξώφυλλο του δυτικογερμανικού Stern στις 6-Ιουν-1971. Σε εκείνο το τεύχος, 374 γυναίκες δήλωσαν δημόσια ότι είχαν τερματίσει την εγκυμοσύνη τους, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν παράνομο.

Το 1975, η Schneider παντρεύτηκε τον Daniel Biasini, τον ιδιωτικό γραμματέα της _χώρισαν το 1981. Η κόρη τους, Σάρα, είναι ηθοποιός. Ο τελευταίος ρομαντικός σύντροφος του Σνάιντερ ήταν ο παραγωγός ταινιών Laurent Pétin.
Στη βιογραφία της Romy Schneider για το 2018, η Alice Schwarzer δήλωσε ότι η Schneider της εκμυστηρεύτηκε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις και με γυναίκες και ήταν βαθιά ερωτευμένη με τη στενή της φίλη Simone Signoret.

Βραβεία

• Bambi: 1957 υποψήφια για τη Σίσσυ
• Bravo Otto
  • 1957: 3^ο
  • 1958: Χρυσό
  • 1959: 2^ο
  • 1971: 2^ο
  • 1972: 3^ο
  • 1977: 3^ο
• Étoile de Cristal_Γαλλία: 1963 ως Καλύτερη Ξένη Γυναίκα Ηθοποιός για το The Trial
• Βραβείο Χρυσής Σφαίρας Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας – Κινηματογραφικού δράματος
• 1963 υποψήφια για το The Cardinal
• Βραβείο Σεζάρ Α’ Γυναικείου Ρόλου
  • 1975: νικήτρια για το L’important c’est d’aimer
  • 1976: υποψήφια (Une femme à sa fenêtre)
  • 1978: νικήτρια για το Une histoire simple
  • 1979: υποψήφια για το Clair de femme
  • 1982: υποψήφια για το La Passante du Sans-Souci
• Deutscher Filmpreis Καλύτερη Ηθοποιός: 1977 για Ομαδικό πορτρέτο με μια κυρία
• Premio David di Donatello: 1979 Lifetime Achievement
• 2008: Σεζάρ _επίτιμο

Βραβεία με το όνομα της

• Prix ​​Romy Schneider, γαλλικό κινηματογραφικό βραβείο που καθιερώθηκε το 1984
• Romy, Αυστριακό βραβείο που καθιερώθηκε το 1990

Διαρκής δημοτικότητα

Ο Γάλλος δημοσιογράφος Eugène Moineau ξεκίνησε το 1984 το Prix Romy Schneider, ένα από τα πιο σημαντικά βραβεία για επερχόμενες ηθοποιούς στη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία και απονέμεται από κριτική επιτροπή κάθε χρόνο στο Παρίσι σε συνδυασμό με το Prix Patrick Dewaere (πρώην Prix Jean Gabin). Το 1990, η αυστριακή εφημερίδα Kurier δημιούργησε το βραβείο Romy TV προς τιμήν του Schneider. Το 2003, ψηφίστηκε 78^η στη λίστα των μεγαλύτερων στο γερμανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα Unsere Besten (η γερμανική εκδοχή των 100 μεγαλύτερων Βρετανών)— η δεύτερη στην υψηλότερη κατάταξη ηθοποιός (η Μάρλεν Ντίτριχ ήταν 50ή) σε αυτή τη λίστα. Μέχρι το 2002, η υπηρεσία InterCity των Αυστριακών Ομοσπονδιακών Σιδηροδρόμων IC 535 από τη Wien Südbahnhof στο Γκρατς ονομαζόταν “Romy Schneider”.

• Η ταινία του Pedro Almodóvar όλα για τη μητέρα μου (1999) είναι εν μέρει αφιερωμένη σε αυτήν.
• Μια ταινία για τη ζωή της, με τίτλο Eine Frau wie Romy/Une femme comme Romy (A Woman Like Romy), σχεδιάστηκε από τη Warner Bros για το 2009. Το ρόλο της Σνάιντερ επρόκειτο να παίξει η Υβόν Κάτερφελντ. Το έργο ακυρώθηκε.
• Ένα μιούζικαλ Romy – Die Welt aus Gold (Romy – Ο Χρυσός Κόσμος) έκανε πρεμιέρα το 2009 στο Theatre Heilbronn.
• Τον Νοέμβριο του 2009, το ARD μετέδωσε την ταινία μεγάλου μήκους Romy με την Jessica Schwarz στον ομώνυμο ρόλο.
• Η ταινία 3 μέρες στο Quiberon (2018) της Emily Atef περιγράφει ένα επεισόδιο του 1981 στη ζωή της στη γαλλική πόλη Quiberon.

Στις 23-Σεπ-2020, η Google γιόρτασε τα 82α γενέθλιά της με ένα Google Doodle στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ισλανδία και την Ουκρανία.

• Ο πολιτιστικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Arte αφιέρωσε ένα ντοκιμαντέρ στη Romy Schneider και τον Alain Delon: Romy and Alain – The Eternal Betrothed, 2022.

🎬 🎥  Φιλμογραφία 📽️

Έτος_Ρόλος_Σκηνοθέτης

• When the White Lilacs Bloom Again 1953    Evchen Förster            Hans Deppe
• Fireworks 1954    Anna Oberholzer         Paul Burkhard, Erik Charell, and Kurt Hoffmann
• Victoria in Dover 1954    Princess Victoria / Queen Victoria      Ernst Marischka
• Die Deutschmeister 1955    Stanzi Hübner             Ernst Marischka
• The Last Man 1955 Niddy Hoevelmann      Harald Braun
• Πριγκίπισσα Σίσσυ 1955    Sissi    Ernst Marischka
• Kitty and the Great Big World 1956 Kitty Dupont    Alfred Weidenmann
• Σίσσυ, Η νεαρή Αυτοκράτειρα 1956    Sissi    Ernst Marischka
• The Girl and the Legend 1957    Maud   Josef von Báky
• Love from Paris 1957    Anne-Claire Jouvain    Helmut Käutner
• Σίσσυ, η πονεμένη Αυτοκράτειρα 1957    Sissi    Ernst Marischka
• Scampolo 1958    Scampolo        Alfred Weidenmann
• Mädchen in Uniform 1958    Manuela von Meinhardis         Géza von Radványi
• Christine 1958    Christine Weiring         Pierre Gaspard-Huit
• Eva 1959    Nicole Rolf Thiele
• Mademoiselle Ange 1959    Stewardess / Angel     Géza von Radványi
• Die schöne Lügnerin 1959    Fanny Emmetsrieder   Axel von Ambesser
• Magnificent Sinner 1959    Katia    Robert Siodmak
• Γυμνοί στον ήλιο 1960    Φίλη του Φρέντι           Ρενέ Κλεμάν    σύντομος ρόλος
• Die Sendung der Lysistrata 1961    Myrrhine / Uschi          Fritz Kortner    TV movie
• Βοκάκιος ’70 1961    Pupe    Λουκίνο Βισκόντι         (segment “Il lavoro”)
• Le Combat dans l’île 1962    Anne    Alain Cavalier
• Η Δίκη 1962 Leni     Όρσον Γουέλς
• The Victors 1962    Regine             Carl Foreman
• The Cardinal 1963    Annemarie von Hartman         Ότο Πρέμινγκερ
• Good Neighbor Sam 1964    Janet Lagerlof             David Swift
• L’Amour à la mer 1964    The star           Guy Gilles
• What’s New Pussycat? 1965    Carole Werner             Clive Donner
• La Voleuse 1966    Julia Kreuz      Jean Chapot
• 10:30 P.M. Summer 1966    Claire   Ζιλ Ντασέν
• Triple Cross 1966    Countess         Terence Young
• Is Paris Burning? 1966                Ρενέ Κλεμάν    (scenes deleted)
• Romy: Anatomy of a Face 1967    Herself             Hans-Jürgen Syberberg
• Η Πισίνα 1969    Marianne         Ζακ Ντερέ
• Otley 1969    Imogen            Dick Clement
• Τα γεγονότα της ζωής 1970    Hélène             Claude Sautet
• My Lover My Son 1970    Francesca Anderson   John Newland
• Qui 1970    Marina             Léonard Keigel [fr]
• Bloomfield 1971    Nira     Richard Harris
• La califfa 1970    Irene Corsini    Alberto Bevilacqua
• Max et les ferrailleurs 1971 Lily       Claude Sautet
• Η Δολοφονία του Τρότσκι 1972    Gita Samuels Joseph Losey
• Σεζάρ και Ροζαλί 1972    Ροζαλί Κλοντ Σοτέ
• Ludwig 1972    Elisabeth of Austria     Λουκίνο Βισκόντι
• Το Τραίνο 1973    Anna Kupfer    Pierre Granier-Deferre
• Le Mouton enragé 1974    Roberte Groult            Michel Deville
• Un amour de pluie 1974    Elizabeth         Jean-Claude Brialy
• Le Trio infernal 1974    Philomena Schmidt     Francis Girod
• Σημασία έχει ν’ αγαπάς 1974    Ναντίν Αντρέι Ζουλάφσκι
• Αθώοι με βρώμικα χέρια 1975    Julie Wormser             Κλοντ Σαμπρόλ
• Le vieux fusil 1975    Clara Dandieu             Ρομπέρ Ενρικό
• Mado 1976    Hélène             Κλοντ Σοτέ
• Μια γυναίκα στο παράθυρό της(Une femme à sa fenêtre) 1976    Margot Santorini             Pierre Granier-Deferre

• Group Portrait with a Lady 1977    Leni Gruyten   Aleksandar Petrović
• A Simple Story 1978    Marie   Claude Sautet
• Bloodline 1979    Hélène Martin Terence Young
• Clair de femme 1979    Lydia Tovalski             Costa-Gavras
• Death Watch 1979    Katherine Mortenhoe Bertrand Tavernier
• The Lady Banker 1980    Emma Eckhert            Francis Girod
• Fantasma d’amore 1981    Anna Brigatti Zighi       Ντίνο Ρίζι
• Το Αίνιγμα 1981    Chantal Martinaud       Claude Miller
• The Passerby 1982 Elsa Wiener / Lina Baumstein             Jacques Rouffio             (final film role)