Περί Arnold Sommerfeld (Άρνολντ Σόμμερφελντ _5-Δεκ-1868 | 26-Απρ-1951) ο λόγος: Γερμανός θεωρητικός φυσικός με τεράστια συνεισφορά στην εξέλιξη της ατομικής και κβαντικής φυσικής που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη θεωρία των κυμάτων (ακτίνων Χ κά) εκπαίδευσε και προετοίμασε μεγάλο αριθμό φοιτητών για την νέα εποχή της θεωρητικής φυσικής επέβλεψε ως καθηγητής τις διδακτορικές διατριβές περισσοτέρων βραβευμένων με Νόμπελ επιστήμονες από οποιονδήποτε άλλο, προτάθηκε 84 φορές για Νόμπελ Φυσικής αλλά δεν πήρε κανένα. Μεταξύ άλλων εισήγαγε τον αζιμουθιακό και μαγνητικό κβαντικό αριθμό, τη σταθερά λεπτής υφής
σσ.
Τα συνέδρια Solvay (Congrès Solvay) έχουν αφιερωθεί σε εξέχοντα άλυτα προβλήματα τόσο στη φυσική όσο και στη χημεία. Ξεκίνησαν με την ιστορική πρόσκληση το 1911 Solvay Conference on Physics, που θεωρείται σημείο καμπής στον κόσμο της φυσικής, και είναι σε εξέλιξη.
Από την επιτυχία του 1911, έχουν οργανωθεί πολλά από τα Διεθνή Ινστιτούτα για τη Φυσική και τη Χημεία Solvay, που ιδρύθηκε από τον Βέλγο Ernest Solvay στις Βρυξέλλες. Τα ινστιτούτα συντονίζουν συνέδρια, εργαστήρια, σεμινάρια κλπ. Οι πρόσφατες διασκέψεις Solvay συνεπάγονται έναν τριετή κύκλο: το Solvay Conference on Physics ακολουθούμενο από ένα κενό έτος, ακολουθούμενο από το Solvay Conference on Chemistry.
Το 1ο Συνέδριο Solvay για τη Βιολογία με τίτλο «Η οργάνωση και η δυναμική του βιολογικού υπολογισμού» πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2024

Στην κβαντική μηχανική, ο τύπος του Σόμμερφελντ είναι μία μαθηματική εξίσωση που υπολογίζει τις διορθώσεις στις ενεργειακές στάθμες του ηλεκτρονίου στο άτομο του υδρογόνου που οφείλονται στο φαινόμενο της λεπτής υφής. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Γερμανού θεωρητικού φυσικού ο οποίος πρώτος υπολόγισε τη διόρθωση αυτή στα πλαίσια της μη σχετικιστικής κβαντομηχανικής και της θεωρίας διαταραχών __σσ. μαθηματικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη περιγραφή περίπλοκων συστημάτων με αφετηρία ένα απλούστερο, ακριβώς επιλύσιμο σύστημα. Ο τύπος στον οποίο κατέληξε ο Σόμμερφελντ για τη διόρθωση στην ενέργεια ενός ηλεκτρονίου σε τροχιακό που χαρακτηρίζεται από κύριο κβαντικό αριθμό (n) και ιδιοτιμή ολικής στροφορμής j σε ένα άτομο υδρογόνου είναι ο εξής:
- Δ E n j ( 1 ) = − m e c 2 α 4 2 n 3 ( 1 j + 1 / 2 − 3 4 n )
όπου
- c η ταχύτητα του φωτός στο κενό
- me η μάζα του ηλεκτρονίου
- α η σταθερά λεπτής υφής
Ο Σόμμερφελντ σπούδασε μαθηματικά και φυσικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αλμπερτίνα με επιτηρητή της διατριβής του (έλαβε διδακτορικό του το 1891 σε ηλικία 23 ετών) τον μαθηματικό Φέρντιναντ φον Λίντεμαν.
Δείτε και εδώ