Η ιστορική αλήθεια ενοχλεί. Ιδιαίτερα όσους χρόνια τώρα χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο και μέσο, επιχειρούν το ξαναγράψιμό της χωρίς επιτυχία.
Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο του Σ. Μουμτζή στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (3/11) με τίτλο «Πώς ξαναγράφεται η Ιστορία».
Από τη αρχή ουσιαστικά δείχνει τι πραγματικά τον ενοχλεί. Γι’αυτό και οι αναφορές στις εκδηλώσεις του ΚΚΕ με αφορμή τα 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας, Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ. Τι να κάνουμε; Η ιστορική αλήθεια αποδεικνύει ότι η χώρα μας «δεν απελευθερώθηκε» από μόνη της ή από τους «εθνικιστές αντάρτες» και τους Άγγλους «συμμάχους» μας, αλλά μετά από σκληρές μάχες από τον ΕΛΑΣ, από την πολύπλευρη δράση των ΕΑΜικών οργανώσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή την ένδοξη δράση υμνούν και τα τραγούδια της περιόδου και που ο αρθρογράφος ενοχλείται σφόδρα γιατί όπως γράφει «…στο διαδίκτυο έχει γίνει viral βίντεο από δημοτικό σχολείο της Αργολίδος στο οποίο βλέπουμε μικρά παιδιά να γιορτάζουν το ΟΧΙ τραγουδώντας τραγούδια του ΕΛΑΣ…»
Περιοδεία στην Ευρώπη κάνουν οι φασίστες του Τάγματος Αζόφ, για να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να στρατολογήσουν μέλη και εθελοντές, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Σε λιγότερο από…
Προσπαθεί να μας πείσει ότι επειδή δεν ζουν πλέον όσοι συμμετείχαν στα ιστορικά εκείνα γεγονότα επιχειρείται το ξαναγράψιμο της ιστορίας (προφανώς από τους κομμουνιστές…) για αυτό και εκφράζει τον «πόνο του» ότι με βάση την προσπάθεια αυτή «…το ΟΧΙ να συνδεθεί με το ΕΑΜ και ο Μεταξάς να μπει στο περιθώριο της ιστορίας»…
Φυσικά συνεχίζει ανιστόρητα και για τη επόμενη περίοδο γράφοντας: «…Έτσι με λογικές ακροβασίες και αστήρικτα «δια ταύτα» αποδίδουν τα Δεκεμβριανά στους οικονομικούς δωσίλογους, αγνοώντας ή κάνοντας πως αγνοούν ότι τα Δεκεμβριανά ξεκίνησαν όταν η ηγεσία παραβιάζοντας τη συμφωνία της Καζέρτας να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ…». Αλήθεια δεν έχει διαβάσει ούτε ένα ντοκουμέντο τότε και τώρα του ΚΚΕ και των ΕΑΜικών οργανώσεων για τη περίοδο εκείνη και τις αιτίες της; Γιατί διαστρεβλώνει τα γεγονότα, τις θέσεις του ΚΚΕ και τις πραγματικές τους αιτίες;
Και φυσικά καταλήγει σε μία ακόμη ανιστόρητη «μπαρούφα» ότι «..οι ρίζες της σύγκρουσης (σ.σ δηλαδή του ηρωικού Δεκέμβρη και στη συνέχεια του αγώνα του ΔΣΕ) βρίσκονταν στη τριτοδιεθνιστική αντίληψη του ΚΚΕ που θεωρούσε τις εκλογές μια «λεγκαλιστική αυταπάτη. Τα όπλα ήταν η κύρια δύναμη του και δεν ήθελε να τα παραδώσει (σ.σ προφανώς για τον αρθρογράφο δεν έγινε ούτε η Συμφωνία της Βάρκιζας…).
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και άλλα σχετικά με την προσπάθεια να παρουσιάσει την ιστορία όπως αυτός επιθυμεί στο πλαίσιο και της γενικότερης αντιΚΚΕ θεώρησής του. Όμως για να είναι πραγματικά «έγκυρος» καλό θα είναι να διαβάσει για τη σχετική περίοδο τόσο τα επίσημα κείμενα του ΚΚΕ με τα ντοκουμέντα της περιόδου αυτής, όσο και τους τόμους με τίτλο «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ για να έχει τουλάχιστον αντικείμενο …κριτικής και όχι να κατασκευάζει δικές του ιστορίες για να ξαναγράψει την ιστορία…
