Πέθανε την Κυριακή, σε ηλικία 92 ετών ο συγγραφέας Τομ Ρόμπινς, στου οποίου τα μυθιστορήματα συναντά κανείς φανταστικούς χαρακτήρες, μανιακές μεταφορές και ιδιοτροπίες της αντικουλτούρας.
Ο θάνατος του Ρόμπινς ανακοινώθηκε από τη σύζυγό του, Αλέξα Ρόμπινς, στο Facebook. Η ανάρτηση δεν ανέφερε κάποιο αίτιο.
Ο Ρόμπινς ικανοποιούσε τις χίπικες ευαισθησίες των νέων ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 με βιβλία που είχαν μια συνολική φιλοσοφία αυτού που αποκαλούσε «σοβαρή παιγνιώδη διάθεση» και μια εντολή ότι αυτή πρέπει να επιδιώκεται με τους πιο παράξενους τρόπους.
Γεννήθηκε στο Blowing Rock της Βόρειας Καρολίνας και μεγάλωσε εκεί και στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, σε μια οικογένεια την οποία κάποτε περιέγραψε ως «κάτι σαν τη νότια βαπτιστική εκδοχή των “Simpsons”». Ο Ρόμπινς είπε ότι υπαγόρευε ιστορίες στη μητέρα του σε ηλικία 5 ετών και ανέπτυξε περαιτέρω τις συγγραφικές του ικανότητες στο Πανεπιστήμιο Washington and Lee στη Βιρτζίνια, δουλεύοντας στη σχολική εφημερίδα με τον Τομ Γουλφ.
Παραμένουν τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, παρά τις προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και αναπληρωτών, σύμφωνα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ).…
Ο Ρόμπινς εργάστηκε ως συντάκτης, δημοσιογράφος και κριτικός για εφημερίδες στο Ρίτσμοντ και στο Σιάτλ, όπου μετακόμισε τη δεκαετία του 1960 αναζητώντας μια πιο προοδευτική ατμόσφαιρα από αυτή που προσέφερε ο Νότος.
Τα μυθιστορήματά του είχαν συχνά ισχυρές γυναίκες πρωταγωνίστριες, γεγονός που τον έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στις γυναίκες αναγνώστριες. Και ενώ είχε απήχηση στη νεανική κουλτούρα, το λογοτεχνικό κατεστημένο δεν ζεστάθηκε ποτέ με τον Ρόμπινς. Οι κριτικοί έλεγαν ότι οι πλοκές του ήταν τυποποιημένες και το ύφος του υπερβολικό.
Ο Ρόμπινς έγραφε τα βιβλία του χειρόγραφα σε νομικά μπλοκ, παράγοντας μόνο μερικές σελίδες την ημέρα και χωρίς να σχεδιάζει τίποτα εκ των προτέρων. Μια προσπάθεια να χρησιμοποιήσει ηλεκτρική γραφομηχανή κατέληξε στο να τη σπάσει με ένα κομμάτι ξύλο.
Έργα του:
Αμάντα, το Κορίτσι της Γης – 1970
Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν – 1976
Τρυποκάρυδος – 1980
Το Άρωμα του Ονείρου – 1984
Ο Χορός των Εφτά Πέπλων – 1990
Μισοκοιμισμένοι μες στις Βατραχοπιτζάμες μα) – 1994
Αγριεμένοι Ανάπηροι Επιστρέφουν από Καυτά Κλίματα – 2000
Villa Incognito – 2003
Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα – 2005, συλλογή από άρθρα, κριτικές, ποιήματα κλπ.
B is for beer – 2009
Θιβετιανή Ροδακινόπιτα: Η Αληθινή Αφήγηση μιας Ευφάνταστης Ζωής – 2014
