Ένα καλαίσθητο _26σέλιδο, όπως κάθε χρόνο ιστορικό ημερολόγιο κυκλοφορεί και φέτος από την ΠΕΑΕΑ –ΔΣΕ. Με επιλεγμένο φωτογραφικό υλικό και κείμενα τιμής και μνήμης στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που δεν πρέπει να λείψει από κανένα σπίτι. Ειδικά οι νέοι, που ζουν το λυσσασμένο ξαναγράψιμο της ιστορίας από την ΕΕ, “σκύβοντας” πάνω του μπορούν να δουν κάποιες πλευρές της σωστής πλευράς της ιστορίας _Παραθέτουμε την εισαγωγή
Συμπληρώνονται, φέτος (2025) 80 χρόνια από την απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας όπου αποφασίστηκε η παράδοση των όπλων του τιμημένου ΕΛΑΣ που, με τα όπλα αυτά, απελευθέρωσε την Ελλάδα από το ναζί κατακτητή. Η απαράδεκτη αυτή απόφαση, ήρθε ως συνέχεια στην υποχώρηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και του Αθηναϊκού λαού μετά 33 μέρες ηρωικών μαχών το Δεκέμβρη 1944. Η αναγκαστική υποχώρηση έγινε λόγω της συντριπτικής υπεροπλίας των Βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων που έφεραν οι Άγγλοι επεμβαίνοντας στρατιωτικά στη χώρα μας, σε συμφωνία με τους εκπροσώπους της εγχώριας αστικής τάξης, για να υποτάξουν τον αδούλωτο λαό μας.
Οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές, με τη συμφωνία και των Αμερικανών, αποφάσισαν και σχεδίασαν την ένοπλη επέμβασή τους στα εσωτερικά της χώρας μας -οργανώνοντας το σχέδιο επιχείρησης με την ονομασία «ΜΑΝΑ»- καθώς το απελευθερωτικό κίνημα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ όπου πρωτοστατούσαν οι Κομμουνιστές είχε φουντώσει και το αστικό καθεστώς που είχε απαξιωθεί στα μάτια του Ελληνικού λαού κινδύνευε μετά την απελευθέρωση…
Παρά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές και η εγχώρια αστική τάξη δεν μπόρεσαν να υποτάξουν τον αδούλωτο Ελληνικό λαό που συνέχιζε τον αγώνα για τα συμφέροντά του με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Έτσι, το αστικό καθεστώς με τους Άγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους του, επιδόθηκε σε ένα όργιο τρομοκρατίας, δολοφονιών, διώξεων και φυλακίσεων των αγωνιστών προκειμένου να τρομοκρατήσει το λαό και να πετύχει τις αντιλαϊκές επιλογές του.
Τετάρτη 25 Ιούνη η μεγάλη συναυλία που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ με την οικογένεια του Μίκη Θεοδωράκη και τη συμμετοχή όλου του ελληνικού τραγουδιού…
Η περίοδος που έμεινε γνωστή στη σύγχρονη ιστορία ως περίοδος της Λευκής Τρομοκρατίας διήρκεσε από την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας (12 Φλεβάρη 1945) μέχρι το επίσημο ξεκίνημα του ταξικού ένοπλου αγώνα, το φθινόπωρο του 1946.
Τα όργανα που ανέλαβαν να δράσουν εναντίον της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, είτε κρατικά είτε παρακρατικά, ήταν ήδη δοκιμασμένα και με «περγαμηνές» στην αντικομουνιστική-αντιλαϊκή δράση από την περίοδο της Κατοχής. Τόσο μέσα στα αστικά κέντρα, αλλά και -σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό- στην ύπαιθρο προέβησαν σε φοβερές αγριότητες: Έφοδοι σε γραφεία και τυπογραφεία Κομματικών και ΕΑΜικών Οργανώσεων, μπλόκα και συλλήψεις πολιτών, ενώ στην ύπαιθρο προστέθηκαν οι λεηλασίες και κλοπές περιουσιών, καψίματα σπιτιών, ξυλοδαρμοί, βασανισμοί, δολοφονίες αντιστασιακών, επίδειξη κομμένων κεφαλιών σε κεντρικές πλατείες και φανοστάτες (προς παραδειγματισμό), βιασμοί και διαπομπεύσεις γυναικών κλπ. Η σχέση, μάλιστα, των ανά την επικράτεια παρακρατικών συμμοριών με το επίσημο κράτος και τους ίδιους τους Βρετανούς ήταν αξιοσημείωτη…
Ο χαρακτήρας που πήρε η δράση των κρατικών οργάνων (Εθνοφυλακής και Χωροφυλακής), όπως περιγράφηκε παραπάνω, καθιστά πολλές φορές αδύνατο το διαχωρισμό τους από τις παρακρατικές συμμορίες. Σε πλήθος αναφορών σχετικά με περιστατικά τρομοκρατίας στην ύπαιθρο βασικό στοιχείο ήταν η ταύτιση ή τουλάχιστον η μη διάκριση ανάμεσα σε κρατικά και παρακρατικά όργανα. Όσο περνούσαν οι μήνες, από τη μια, γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρη αυτή η αμοιβαία συνεργασία, ενώ, από την άλλη, αποκαλυπτόταν όλο και πιο ανοιχτά ο ρόλος των ελληνικών κυβερνήσεων και των Βρετανών που εξόπλισαν αυτές τις παρακρατικές ομάδες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί ο απολογισμός της τρομοκρατικής -εγκληματικής δράσης κράτους και παρακράτους αρχές του 1946 ήταν: «Νεκροί 1.192, τραυματίες 6.413, συλληφθέντες 70.000, βιασμένες γυναίκες 165, ληστείες 6.567, επιδρομές σε τυπογραφεία 572, καταδιωκόμενοι πάνω από 100.000. Δρούσαν 166 συμμορίες, ενώ οι παράνομα οπλοφορούντες δολοφόνοι έφταναν τους 20.000. Όπως εκτίμησε η Ολομέλεια: … “στο εσωτερικό επικρατεί απόλυτα ο μοναρχοφασιστικός δοσιλογισμός που πήρε και κράτησε την εξουσία αποκλειστικά και μόνο χάρη στη βίαιη ένοπλη επέμβαση που πραγματοποίησαν οι στρατιωτικές δυνάμεις της Βρετανικής Αυτοκρατορίας το Δεκέμβρη του 1944”.
Στο τρομοκρατικό αυτό όργιο που εξελισσόταν σε όλη την Ελλάδα συνέβαλε και η απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας. Το μοναρχο-φασιστικό κράτος που συγκάλυπτε και συνεργούσε στην εγκληματική τρομοκρατική δράση με τις πλάτες, την καθοδήγηση και την άμεση συμμετοχή και των Άγγλων. Έτσι, για τον Ελληνικό λαό δεν έμενε άλλη επιλογή παρά να ξαναπάρει τα τιμημένα όπλα του αγώνα για να υπερασπιστεί την τιμή και τα δικαιώματά του και τα λαϊκά συμφέροντα οργανώνοντας την τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με οργανωτή, ραχοκοκαλιά και καθοδηγητή το τιμημένο ΚΚΕ που έδωσε τα καλύτερα παιδιά του ολοκαύτωμα στον ηρωικό αυτό αγώνα.
Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τιμά και θα τιμά πάντα
τον Απελευθερωτικό αγώνα
ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ-ΟΠΛΑ-ΔΣΕ,
αναδεικνύει τη μεγάλη προσφορά του
που διδάσκει και θα διδάσκει τις νέες γενιές _
“…πως οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι”!Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τιμά και θα τιμά πάντα, την τρίχρονη Εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τον ένοπλο λαϊκό αγώνα -κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης ενάντια σε όποιο ιμπεριαλιστή δυνάστη και καταπιεστή των εργαζομένων και του λαού μας.
Δόξα και τιμή σε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ-ΟΠΛΑ-ΔΣΕ και το τιμημένο ΚΚΕ που πρωτοστάτησε και οργάνωσε, ήταν η ψυχή, ο καθοδηγητής και ραχοκοκαλιά των αγώνων αυτών που θα τιμάμε πάντα.
_ Το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ -ΔΣΕ
