Η 15η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα του “τιμώντας όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους που βιώνουν τις επιπτώσεις της νόσου, αναγνωρίζοντας τον πόνο και τις δυσκολίες τους, και ευαισθητοποιώντας την παγκόσμια κοινότητα”… μεγάλες κουβέντες.
Βέβαια ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας μπορεί να ιαθεί _παιδιά και έφηβοι μπορούν να τον νικήσουν με έγκαιρη διάγνωση, εξειδικευμένη θεραπεία, φροντίδα και υποστήριξη.
Ο καρκίνος, αυτή η σπάνια για τα παιδιά και τους εφήβους, αλλά απειλητική για τη ζωή τους ασθένεια θεραπεύεται. Τέσσερα στα πέντε παιδιά που προσβάλλονται από καρκίνο γίνονται καλά τονίζει η «Φλόγα», αναφέροντας ότι αυτό ισχύει «μόνο στις χώρες υψηλού εισοδήματος» όπου «το 80% των παιδιών με καρκίνο γίνονται καλά», ενώ «το αντίστοιχο ποσοστό θεραπείας του παιδικού καρκίνου για τις χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι μόλις 20%» και για τις τριτοκοσμικές μεταξύ 5 και 10%...
Πολιτική εμπορευματοποίησης _και_ του παιδικού καρκίνου
Παράγοντες που σχετίζονται με την αυξημένη και πρόωρη θνητότητα
Εκτός από τον ακρογωνιαίο λίθο της πρόληψης, η σύγχρονη θεραπεία του καρκίνου απαιτεί τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων. Ανάλογα με τη μορφή και το στάδιο της νόσου μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία, θεραπεία με βιολογικούς παράγοντες ή συνδυασμοί θεραπειών και ανακουφιστική αγωγή. Κάποιοι παράγοντες που σχετίζονται με την αυξημένη και πρόωρη θνητότητα, όπως αποτυπώνονται από την έκθεση του ΟΟΣΑ _στοιχεία 2023, είναι:
- Ανθρώπινο δυναμικό σε μονάδες διάγνωσης και θεραπείας: Πέρα από τις 5.500 κενές οργανικές θέσεις γιατρών, τις 25.000 σε νοσηλευτικό, διοικητικό και λοιπό προσωπικό και την απαράδεκτα χαμηλή χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, που θέτουν σε υπολειτουργία όλα τα τμήματα, το εμπορευματοποιημένο ΕΣΥ που έφτιαξαν όλες οι κυβερνήσεις έχει σημαντικές ελλείψεις σε εξειδικευμένο ογκολογικό προσωπικό, π.χ. παθολόγους, αιματολόγους, χειρουργούς ογκολόγους, ογκολόγους ακτινοβολίας, ογκολογικούς νοσηλευτές και τεχνικό προσωπικό για τη διαχείριση του ογκολογικού εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας. Λείπουν οι ομάδες συνδυασμού δεξιοτήτων που απαιτούνται για μια ασθενοκεντρική προσέγγιση, όπως οι κοινωνικοί λειτουργοί της Ογκολογίας, οι ψυχίατροι, οι ψυχολόγοι και οι διαιτολόγοι.
- Παρωχημένες υποδομές: Οι υλικοτεχνικές βάσεις (ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός) για την εκτέλεση του προληπτικού – διαγνωστικού – θεραπευτικού αντικαρκινικού μηχανισμού στο εμπορευματοποιημένο ΕΣΥ είναι ξεπερασμένες ή σε έλλειψη. Δηλαδή ενδοσκόπια, laser, πυρηνικοί τομογράφοι, μαγνητικοί τομογράφοι, αξονικοί τομογράφοι, υπερηχογράφοι κ.λπ. απαραίτητα εργαλεία κατά την κλινική έρευνα, όσο και κατά τις διαδικασίες της διάγνωσης και θεραπείας καρκινοπαθών. Χωρίς αυτόν τον εξοπλισμό, οι διαδικασίες – από την πιο απλή μέχρι και την πιο σύνθετη – είναι αδύνατες. Σε αυτό προστίθεται ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός παθολογοανατομικών εργαστηρίων, που είναι επιβαρυμένα με χημικούς – τοξικούς παράγοντες απειλητικούς για την υγεία παρασκευαστών – τεχνολόγων, και η έλλειψη ΜΕΘ, παρά τα όποια «πανηγύρια» της κυβέρνησης.
- Κατακερματισμός των υπηρεσιών: Διαίρεση σε πολλά μικρά κομμάτια των υπηρεσιών που υπάρχουν σε τμήματα των διοικητικών υπηρεσιών. Πέρα από τη νοσηλεία των ασθενών, που με τις συνθήκες που επικρατούν στα ογκολογικά νοσοκομεία σε κάποια τμήματα αγγίζει τα όρια της επισφάλειας, υπάρχουν κι άλλες πλευρές. Για παράδειγμα χιλιάδες ταλαιπωρούνται για μία απλή βεβαίωση που μπορεί να τους εξασφαλίσει μία κουτσουρεμένη σύνταξη, αν καταφέρουν και περάσουν το σφαγείο των ΚΕΠΑ.
- Άνιση κατανομή των πόρων: Αν και οι πόροι δεν είναι άνισα κατανεμημένοι αλλά πετσοκομμένοι από όλες τις κυβερνήσεις, η κατάσταση περιγράφεται γλαφυρά, αν σκεφτεί κανείς ότι η δαπάνη για την περίθαλψη του καρκίνου στην Ελλάδα συγκαταλέγεται στα χαμηλότερα επίπεδα στην Ευρώπη.
- Έλλειψη στρατηγικών και προγραμμάτων για τον προσυμπτωματικό έλεγχο και την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου, καθώς και αύξηση των παραγόντων κινδύνου στις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Αξίζει να αναφερθεί ότι το υψηλότερο ποσοστό στην Ελλάδα παρατηρείται στην Περιφέρεια Αττικής, με 255 θανάτους ανά 100.000 άτομα (στοιχεία 2019). Είδηση της τελευταίας στιγμής είναι ότι μόλις στις 28/2/23 το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ως πρωτοποριακή μέθοδο (!) τη χαμηλής δόσης αξονική τομογραφία θώρακος (low dose CT), με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα σε καπνιστές. Ο τσαρλατανισμός έγκειται στο ότι η συγκεκριμένη εξέταση είναι εδώ και πάνω από μια δεκαετία περασμένη στις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες ως μέτρο πρόληψης, αλλά στην Ελλάδα προβάλλεται ως πρωτοποριακή μέθοδος της ΝΔ!
Εν ολίγοις _πηγαίνοντας στην καρδιά του προβλήματος
αυτό που είναι συμβατική υποχρέωση του κράτους,
μετακυλύεται στο λαό, μέσω της εμπορευματοποιημένης υγείας _
που βέβαια δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία…
Δείτε _Ριζοσπάστης
Για τη σύσταση του Ογκολογικού Κέντρου Παίδων
“Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ”
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπολογίζεται ότι 400.000 παιδιά και έφηβοι ηλικίας 0-19 ετών διαγιγνώσκονται με κάποια μορφή καρκίνου ετησίως. Το Ευρωπαϊκό παράρτημα του Childhood Cancer International (CCI) εκτιμά ότι 5.000 παιδιά έως 15 χρονών νοσούν κάθε χρόνο στην Ευρώπη ενώ πάνω από 500.000 άτομα έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας.
Στην Ελλάδα, το 2020, ο o ετήσιος αριθμός νέων περιστατικών σε παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών ήταν 16 ανά 100.000 άτομα, τιμή κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ, οι λευχαιμίες 6,3/100.000, οι καρκίνοι εγκεφάλου-κεντρικού νευρικού συστήματος 3,2/100.000, τα μη-Hodgkin λεμφώματα 1,3/100.000, οι νεφρικοί όγκοι 0,8/100.000, και το λέμφωμα Hodgkin 0,7/100.000 αποτέλεσαν τους συχνότερους τύπους παιδικών καρκίνων στην Ελλάδα το 2020 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Παρατηρητηρίου Καρκίνου (Global Cancer Observatory) του ΠΟΥ και του Διεθνούς Οργανισμού Ερευνών για τον Καρκίνο.
Τι προκαλεί καρκίνο στα παιδιά;
Σε αντίθεση με αυτούς των ενηλίκων, οι παιδικοί καρκίνοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μπορούν να αποδοθούν σε συγκεκριμένα αίτια. Παρά την πληθώρα μελετών για τον εντοπισμό των αιτιολογικών παραγόντων του παιδικού καρκίνου, για ελάχιστους τύπους εξ αυτών η εκδήλωση συσχετίστηκε ή αποδόθηκε ευθέως με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες ή συνήθειες του τρόπου ζωής. Όσον αφορά δε στη κληρονομικότητα, με βάση τα τρέχοντα επιδημιολογικά δεδομένα μόνο το ~10% όλων των παιδιών με καρκίνο φαίνεται να είχε προδιάθεση λόγω γενετικών παραγόντων. Ορισμένες χρόνιες λοιμώξεις, όπως οι λοιμώξεις από τους ιούς HIV ή Epstein-Barr και η ελονοσία αποτελούν παράγοντες κινδύνου για παιδικό καρκίνο, ιδιαίτερα στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία
Ενώ είναι δύσκολο να προληφθεί ο παιδικός καρκίνος, η έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία, φροντίδα και υποστήριξη των παιδιών με καρκίνο έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του ποσοστού επιβίωσης των παιδιών αυτών, φυσικά το ξαναλέμε, μόνο σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Όπως συμβαίνει με τις νεοπλασίες στους ενήλικες, έτσι και ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας αφορά και στα δύο φύλα και μπορεί να εντοπιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Γονείς/κηδεμόνες και επαγγελματίες υγείας μπορούν να ανιχνεύσουν _ώστε να ακολουθήσει η κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία, ύποπτα συμπτώματα όπως:
- πυρετός χωρίς εστία λοίμωξης που επιμένει ή που ανταποκρίνεται στα αντιπυρετικά και επανεμφανίζεται
- σοβαροί και επίμονοι πονοκέφαλοι
- έμετοι (ιδιαίτερα πρωινοί)
- αλλαγή συμπεριφοράς
- σπασμοί
- αιφνίδιος στραβισμός
- διόγκωση ή πτώση βλεφάρων
- μελανιές
- πόνος στα οστά
- δυσκολία στο βάδισμα
- ανορεξία
- απώλεια βάρους
- κακοδιαθεσία
Να μη σταθούμε πολύ στα «ιατρικά» αλλά υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης, της χημειοθεραπείας, της ακτινοθεραπείας και συνδυασμού αυτών καθώς και μέθοδοι διαχείρισης που έχουν αυξήσει σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης. Όταν εντοπιστεί και διαγνωστεί ΕΓΚΑΙΡΑ, ο καρκίνος είναι πιο πιθανό να ανταποκριθεί στη θεραπεία που μπορεί να είναι λιγότερο εντατική και να οδηγήσει σε μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης με λιγότερη ταλαιπωρία και μικρότερο οικονομικό κόστος.
Σκοπός της θεραπείας του παιδικού καρκίνου δεν είναι μόνο η ίαση, αλλά και η διατήρηση της ποιότητας ζωής και της ψυχολογικής και κοινωνικής ευεξίας των νεαρών ασθενών που διαταράσσεται από την ίδια τη νόσο αλλά και από την απώλεια του φυσιολογικού ρυθμού ζωής εξαιτίας της ή εξαιτίας των παρενεργειών από τη μακρόχρονη θεραπεία.
Παγκόσμια Πρωτοβουλία
Το 2018, ο ΠΟΥ, με την υποστήριξη του Ερευνητικού Νοσοκομείου Παίδων St. Jude Children’s Research Hospital, εγκαινίασε την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για τον Παιδικό Καρκίνο, προκειμένου να παρέχει κατευθυντήριες οδηγίες και τεχνική βοήθεια στις εθνικές κυβερνήσεις για τη δημιουργία και τη διατήρηση υψηλής ποιότητας προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης του παιδικού καρκίνου. Τον Δεκέμβριο του 2021, η ίδια Πρωτοβουλία εγκαινίασε Παγκόσμια Πλατφόρμα για την Πρόσβαση σε Αντικαρκινικά Φάρμακα για παιδιά και εφήβους, την πρώτη του είδους της, για την εξασφάλιση αδιάλειπτης παροχής ποιοτικών και σύμφωνα με τα βέλτιστα πρότυπα φροντίδας υγείας φαρμάκων ανά τον κόσμο. Στόχος του όλου εγχειρήματος είναι να επιτευχθεί τουλάχιστον 60% επιβίωση για όλα τα παιδιά του κόσμου με καρκίνο έως το 2030.

“Φλόγα”
- Δεν είναι μία νόσος αλλά δεκάδες διαφορετικές μορφές ενώ διαφέρει από τον καρκίνο των ενηλίκων και γι’ αυτό απαιτεί εξειδικευμένη θεραπεία και αντιμετώπιση.
- Σύμφωνα με τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας κάθε χρόνο στην Ευρώπη πεθαίνουν από καρκίνο πάνω από 6.000 παιδιά και έφηβοι.
- Επίσης κάθε χρόνο στην Ευρώπη νοσούν 15.000 παιδιά και 20.000 έφηβοι 15-24 χρονών.
- Σε ότι αφορά τη χώρα μας βάσει των στοιχείων κάθε χρόνο νοσούν από καρκίνο περίπου 300 παιδιά.
«Στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχει πρόληψη! Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η ενδεδειγμένη ιατρική φροντίδα, οδηγούν σε ίαση περισσότερα παιδιά κι εφήβους. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει σωστή ενημέρωση και πρόσβαση στις κατάλληλες θεραπείες», τονίζει ο Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα», ενόψει της 15ης Φεβρουαρίου, Παγκόσμιας Ημέρας για τον καρκίνο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. «Όταν ένα παιδί νοσεί από καρκίνο, νοσεί όλη η οικογένεια», αναφέρουν τα μέλη του Συλλόγου που είναι γονείς των οποίων τα παιδιά έτυχε να νοσήσουν από καρκίνο. Οι θεραπείες είναι χρονοβόρες και επίπονες και απαιτούν συνεχείς επισκέψεις στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα το παιδί να αποκόπτεται από τις δραστηριότητές του, οι γονείς να εγκαταλείπουν τη δουλειά τους και τα αδέλφια να περνούν αρκετό χρόνο μόνα ή με άλλους συγγενείς.
«Γνωρίζουμε καλύτερα απ’ τον καθένα, τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με καρκίνο και οι οικογένειές τους, όπως επίσης και τις ελλείψεις στη δημόσια Υγεία», αναφέρει η «Φλόγα». «Η αγωνία μας», προσθέτει, «να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας και η ανάγκη μας για πρόσβαση σε θεραπείες αντίστοιχες με αυτές στην υπόλοιπη Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οδήγησε στην ίδρυση και τη συνέχιση του έργου της Φλόγας για 43 ολόκληρα χρόνια.Σήμερα, εκπροσωπούμε χιλιάδες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα και έχουμε καθιερωθεί ως βασικός πυλώνας στήριξης της λειτουργίας των Ογκολογικών Τμημάτων των Παιδιατρικών Νοσοκομείων της Αθήνας».
Εστιάζουμε στις προκλήσεις και τις ανισότητες
«Απόλυτη προτεραιότητα μας να αξιοποιήσουμε τα όπλα που θέτει στη διάθεσή μας η εξέλιξη της ιατρικής και της τεχνολογίας και να πετύχουμε ίαση σε περισσότερα παιδιά ακόμα», τονίζει η «Φλόγα». Συμμετέχει στις δράσεις ευαισθητοποίησης που οργανώνουν από κοινού η Childhood Cancer International (CCI) -ο διεθνής φορέας των συλλόγων γονέων και ασθενών- και η Διεθνής Εταιρεία Παιδιατρικής Ογκολογίας (SIOP). Η Φλόγα είναι ιδρυτικό μέλος και συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Childhood Cancer International (CCI) που ξεκίνησε το 1994. Σήμερα είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός υποστήριξης ασθενών με καρκίνο της παιδικής ηλικίας στον κόσμο. Εκπροσωπεί 183 συλλόγους γονέων παιδιών με καρκίνο από 93 χώρες και στις 5 ηπείρους.