Να κάνει το μαύρο άσπρο στο ζήτημα της λαϊκής στέγης επιχειρεί, για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση. Παίζοντας με τις αγωνίες χιλιάδων νέων, ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε άρθρο του στο περιοδικό της ΟΝΝΕΔ, αναφέρεται στα «όπλα της κυβέρνησης στη μάχη με τη στεγαστική κρίση». Μόνο που τα «όπλα» αυτά δεν χτυπούν το στεγαστικό πρόβλημα, αλλά το δικαίωμα στη στέγη, που είναι πανάκριβο εμπόρευμα για τον λαό και επικερδής επένδυση για το κεφάλαιο. Τα «όπλα» στα οποία αναφέρεται ο πρωθυπουργός δεν είναι άλλα από τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα – κοροϊδία, όπως το «Σπίτι μου 2», που «τρέχει» η κυβέρνηση, εκκολάπτοντας μια νέα φουρνιά ομήρων στις τράπεζες και στους ομίλους του real estate. Γιατί δεν «πολεμάς» τη «στεγαστική κρίση» όταν, από τη μία, οδηγείς τον εργαζόμενο, τον νέο, να πάρει το ένα δάνειο πίσω από το άλλο για να αγοράσει σπίτι, ή να ανακαινίσει ένα παμπάλαιο και, από την άλλη, δίνεις γην και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο του real estate και της golden visa να αυγατίσει τα κέρδη του. Δεν είναι «όπλο» υπέρ των εργαζομένων η επιστροφή ενός ενοικίου το χρόνο, όταν μια οικογένεια δίνει έναν ολόκληρο μισθό για νοίκι κάθε μήνα. Δεν είναι «όπλο» τα ψίχουλα του φοιτητικού επιδόματος, την ώρα που δεν δίνεται δεκάρα για φοιτητικές εστίες, ανοίγοντας δρόμο στα ιδιωτικά μεγαθήρια που καραδοκούν. Ούτε είναι «όπλο» προς όφελος του λαού τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης των κατοικιών που εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις της ΕΕ περί «πράσινης οικονομίας», τη στιγμή μάλιστα που το κόστος της Ενέργειας γονατίζει τα λαϊκά νοικοκυριά…

Πηγή: Ριζοσπάστης