Μετά από δύο εβδομάδες με την ιδιαίτερη τελετή έναρξης που προκάλεσε αντιδράσεις η αυλαία των 33^ων  Ολυμπιακών Αγώνων έπεσε την Κυριακή 11 Αυγούστου, στο “Stade de France” _21:00 (τοπική ώρα), με την κάθε χώρα να μετράει επιτυχίες, μετάλλια και παρατράγουδα 32 αθλήματα (δείτε στο τέλος αναλυτικά) και να δίνουν τα πάντα με την ελπίδα να κερδίσουν ένα από τα 329 μετάλλια, να σπάσουν τα ρεκόρ, να αφήσουν ιστορία και να στείλουν ηχηρά μηνύματα. Είδαμε δάκρυα, συγκίνηση, χαρά, λύπη, αλλά και Ολυμπιακά και παγκόσμια ρεκόρ να σπάνε.

Γράφει ο \\ Αστέρης Αλαμπής _Μίδας

Υπάρχει και η απουσία της Ρωσίας (15 μόνο αθλητές της _στιγματισμένοι ως προδότες συμμετείχαν, χωρίς σημαία ή ομάδα στην ειδική κατηγορία των Ουδέτερων Αθλητών). Υπάρχουν Ρώσοι ή Λευκορώσοι αθλητές που κέρδισαν μετάλλια στο Παρίσι _τα λεγόμενα “φαντάσματα των αγώνων” που δεν υπάρχουν καν στον επίσημο πίνακα των μεταλλίων της ΔΟΕ. Ο Λευκορώσος Ιβάν Λιτβίνοβιτς κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο τραμπολίνο, αλλά δεν… Στη λίστα των μεταλλίων της ΔΟΕ δεν υπάρχουν επίσης οι Ρωσίδες τενίστριες Μόρα Αντρέεβα και Ντιάνα Σνάιντερ που κέρδισαν το αργυρό μετάλλιο στο διπλό γυναικών στο τένις. Δυο κορίτσια που έμοιαζαν χαμένα στο γήπεδο όπου το κοινό φώναζε και χειρονομούσε συνεχώς εναντίον τους (σσ. θυμηθείτε την ταινία “Far From the Madding Crowd _Μακριά από το Αγριεμένο Πλήθος” _1967, του Τζον Σλέσιντζερ, δυο BAFTA + υποψήφια για Όσκαρ)…
AIN – το ακρωνύμιο για τους ουδέτερους μεμονωμένους αθλητές, μια κατηγορία που συγκεντρώνει τους 15 Ρώσους και τους 17 Λευκορώσους που έλαβαν μέρος στους αγώνες. Δεν εκπροσωπούσαν τη χώρα τους. Αγωνίστηκαν με προσωπική ιδιότητα. Ήταν εκεί, αλλά δεν έπρεπε να εμφανίζονται. Τους απαγόρευσαν ακόμη και να παρελάσουν Ακόμη και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς στο Τόκιο, οι Ρώσοι δεν είχαν αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας τους. Η ΔΟΕ είχε επιλέξει μια συμβιβαστική λύση, επιτρέποντας σε 333 αθλητές να συμμετάσχουν στο όνομα της Ρωσικής Ολυμπιακής Επιτροπής, μια τιμωρία που επιβλήθηκε λόγω των κατηγοριών για ντόπινγκ. Οι Ρώσοι απέσπασαν στο Τόκιο 71 μετάλλια, εκ των οποίων 20 χρυσά.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ρωσία δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια…οι Αγώνες του Παρισιού δεν …υπήρξαν. Τα κρατικά ΜΜΕ και όχι μόνο αυτά, δεν μετέδωσαν καμία εικόνα, ούτε καν την είδηση. Η μόνη φορά που συζητήθηκαν οι Αγώνες ήταν για να ασκηθεί κριτική στην τελετή των εγκαινίων, ως σύμβολο της παρακμής της μισητής Δύσης. “Είμαστε χαρούμενοι που ο Θεός μας χάρισε αυτό το σατανικό γεγονός”, έγραψε η Moskovski Komsomolets σε κύριο άρθρο.

Κάποιοι λένε το στίβο “βασιλιάς” της διοργάνωσης, και μάλλον τράβηξε ξανά όλα τα φώτα πάνω του. Εμείς ως Ατέχνως _atexnos.com πλέον _συμφωνώντας εν μέρει γιατί υπάρχει και ο υγρός στίβος και η γυμναστική κλπ. στεκόμαστε πιο πολύ σε κάποια ζητήματα dietro le quinte, όπως εμπορευματοποίηση του αθλητισμού.

Ως Ατέχνως _atexnos.com, συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε κάποια _όχι όλα από τα ρεκόρ-“κάστρα” σε άνδρες και γυναίκες που άντεξαν και σε αυτούς τους Ολυμπιακούς, κλείνοντας ακόμα και 40-50 χρόνια. Προφανώς και υπάρχουν αξιομνημόνευτα ρεκόρ και στα νεότερα χρόνια, όπως το 5.06 της Ισινμπάγιεβα από το 2009 στο επί κοντώ, ή τα ρεκόρ του Μπολτ σε 100 και 200 μέτρα από το 2009, ενώ δεν περιλαμβάνονται ρεκόρ για αγωνίσματα που δεν συναντάμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Διεθνή

Σημαδεμένη τράπουλα

Με «σημαδεμένη τράπουλα» για τα συμφέροντα του Ισραήλ και των Ευρωατλαντικών «συμμάχων» του συνεχίζονται στο Κάιρο οι διαπραγματεύσεις για τη Γάζα, με τις ΗΠΑ να…

“Στοιχειωμένα” ανδρικά ρεκόρ στον στίβο

• Σφυροβολία, 86,74μ _Γιούρι Σέντιχ από την ΕΣΣΔ, 30 Αυγούστου 1986
• Ύψος Χαβιέ Σοτομαγιόρ από την Κούβα με 2.45μ, 27-Ιουλ 1993
• 500μ, 3.26.00, Χισάμ ελ Γκερούζ Μαρόκο, 14-Ιουλ 1998
• 000μ, 7.20.67, Ντάνιελ Κομέν από την Κένυα, 1^η Σεπ-1996.
• Μήκος Μάικ Πάουελ ΗΠΑ 8,95 30-Αυγ 1991
• Τριπλούν Τζόναθαν Έντουαρτς Βρετανία με 18,29 από το 1995
• 4×400 ΗΠΑ από το 1993
• Ακόντιο, 98.48μ, Γιαν Ζελέζνι Τσεχία 1996

(παρένθεση)
1968 _Ολυμπιακοί στο Μεξικό, μπροστά σε Α\Μ TV με 2 κανάλια: Ο 77χρονος σήμερα Μπίμον (Robert “Bob” Beamon) έμεινε στην ιστορία για το εντυπωσιακό παγκόσμιο ρεκόρ που πέτυχε στο άλμα εις μήκος και ονομάστηκε “το άλμα του αιώνα” Η παιδική του ηλικία κινήθηκε σε φόντο βίας, συμμορίες και ναρκωτικά. Κατά τη διάρκεια ενός καυγά στο σχολείο χτύπησε ένα δάσκαλο και αποβλήθηκε. Στάλθηκε σε κέντρο κράτησης ανηλίκων και στη συνέχεια σε εναλλακτικό σχολείο για παραβατικούς στη Νέα Υόρκη και κάποια στιγμή άρχισε να λειτουργεί μακριά από την κουλτούρα του δρόμου. Χρησιμοποίησε τον αθλητισμό ως μέσο για να εστιάσει την προσοχή και την ενέργειά του σε θετικούς στόχους. Άρχισε να ασχολείται με το στίβο και ιδιαίτερα με το μήκος στο Γυμνάσιο της Τζαμάικα (Λονγκ Άιλαντ, Νέα Υόρκη). Στους Ολυμπιακούς του 1968 ήταν το φαβορί σύμφωνα με τους Αμερικανούς για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο, έχοντας νικήσει σε 22 από τις 23 συναντήσεις που είχε αγωνιστεί εκείνη τη χρονιά, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης προσπάθειας των 8,33 μέτρων (πολύ κοντά στο ρεκόρ κόσμου των 8,35 μέτρων) και μίας επίδοσης καλύτερης από το ρεκόρ κόσμου με 8,39 μέτρα αλλά με ευνοϊκό άνεμο. Εκείνη τη χρονιά κέρδισε τους τίτλους AAU και NCAA άλματος εις μήκος κλειστού στίβου και τριπλούν, καθώς και τον τίτλο AAU άλματος εις μήκος ανοικτού στίβου. Μάλιστα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ κλειστού στίβου πηδώντας 8,25 μέτρα στο Κάνσας Σίτι, το οποίο θα το καταρρίψει ξανά με 8,30μ. στα πρωταθλήματα NCAA στο Ντιτρόιτ. Κόντεψε να χάσει τον τελικό του Ολυμπιακών έχοντας δύο άκυρες προσπάθειές του στα προκριματικά, αλλά τα κατάφερε στην τρίτη και τελευταία. Εκεί αντιμετώπιζε τους δύο προηγούμενους νικητές των Ολυμπιακών, τον Αμερικανό Ραλφ Μπόστον (1960, που ασκούσε και χρέη προπονητή του) και τον Λιν Ντέιβις της Μεγάλης Βρετανίας (1964) που θεωρούταν και φαβορί από τους Ευρωπαίους καθώς δεν γνώριζαν το Μπίμον επαρκώς. Το άγχος του στην πρώτη του Ολυμπιακή διοργάνωση ήταν τέτοιο, που το βράδυ πριν τον μεγάλο τελικό τον βρήκε να χαλαρώνει με αλκοολούχα, όπως δήλωσε σε συνέντευξη του αργότερα στη βρετανική The Guardian το 2007.
18-Οκτ-1968 στην πρώτη του κιόλας προσπάθεια, με άλμα στα 8μ και 90εκ, βελτίωσε την προηγούμενη επίδοση κατά 55εκ (κατείχαν από κοινού ο Μπόστον και ο Σοβιετικός Ίγκορ Τερ-Οβανεσιάν (επίσης παρών στο αγώνισμα). Οι κριτές δεν μπόρεσαν να μετρήσουν το άλμα καθώς ο τρόπος μέτρησης δεν ήταν αρκετός για να φτάσει το σημάδι στην άμμο. Μετά από 20λ μετρήσεων με παραδοσιακή μεζούρα, η απόσταση επιβεβαιώθηκε ότι ήταν 8,90μ. Όταν ο εκφωνητής φώναξε την απόσταση για το άλμα, ο Μπίμον – που δεν καταλάβαινε τις αντιστοιχίες των μετρήσεων πόδια-ίντσες-μέτρα- ακόμα δεν είχε συνειδητοποιήσει τι είχε κάνει. Όταν ο Μπόστον του είπε ότι είχε καταρρίψει το παγκόσμιο κατά σχεδόν δύο πόδια (~61εκ), τα πόδια του Μπίμον υποχώρησαν και έκπληκτος και συντετριμμένος υπέστη σύντομο επεισόδιο καταπληξίας που προκλήθηκε από το συναισθηματικό σοκ και έπεσε στα γόνατά του, το σώμα του δεν μπορούσε να στηριχθεί, τοποθετώντας τα χέρια του πάνω από το πρόσωπό του. Αμέσως μετά ο Ντέιβις του είπε: “κατέστρεψες το διαγωνισμό”. Το ρεκόρ του έμεινε ακατάρριπτο για 23 χρόνια και είναι μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας του στίβου: χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Sports Illustrated ως μία από τις πέντε μεγαλύτερες αθλητικές στιγμές του 20ού αιώνα. Το άλμα είχε τόσο μεγάλη απήχηση που γεννήθηκε μια νέα έκφραση: Beamonesque. Σημαίνει έναν αθλητικό άθλο τόσο ανώτερο από αυτό που είχε προηγηθεί, που είναι συντριπτικό. Στην απονομή πριν ανέβει στο βάθρο των μεταλλίων, σήκωσε το παντελόνι του ως το γόνατο, αποκαλύπτοντας τις μαύρες κάλτσες που φορούσε σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος. Λίγες στιγμές μετά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, ο Μπίμον χαιρέτησε το πλήθος. Το αριστερό του χέρι κρατούσε το κουτί με το χρυσό του μετάλλιο και σήκωσε το δεξί του χέρι με γροθιά…
Το ρεκόρ του Μπίμον παραμένει η μεγαλύτερη βελτίωση ρεκόρ όχι μόνο στο αγώνισμα αλλά και σε όλα τα άλλα του στίβου. Ειδικά για το μήκος, ο Τζέσε Όουενς πήδηξε 8,13 μ. το 1935 διατηρώντας το ρεκόρ για 25 χρόνια βελτιώνοντάς το κατά 15εκ, ενώ στο διάστημα 1960–68 οι διαδοχικές βελτιώσεις προσέθεσαν άλλα 22εκ στην παγκόσμια επίδοση.

Και μετά ήρθε ο Μίλτος μας, παγκόσμιος πρωταθλητής και χρυσός Ολυμπιονίκης το 2020 και 2024, ο οποίος θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους άλτες μήκους όλων των εποχών, έχοντας κερδίσει συνολικά 11 χρυσά και στις πέντε μεγάλες παγκόσμιες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις στίβου. Χρυσός παγκόσμιος πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου της Βουδαπέστης το 2023 και αργυρός παγκόσμιος πρωταθλητής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του Γιουτζίν το 2022.
(τέλος παρένθεσης)

Τα γυναικεία ρεκόρ “κάστρα”

Στις γυναίκες, τα ρεκόρ μας ταξιδεύουν ακόμα πιο πίσω χρονικά, αφού είναι αρκετά εκείνα που κρατάνε από τη 10ετία του 1980 και δεν έσπασαν, φυσικά, ούτε στο Παρίσι. Πρωταγωνίστριες στην πλειονότητά οι θρυλικές αθλήτριες της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και του ευρύτερου σοσιαλιστικού στρατόπεδου, των οποίων τα ρεκόρ θεωρούνται από τη Δύση και τα διάφορα παπαγαλάκια  “εξωπραγματικά”, που θεωρείται ότι δεν θα σπάσουν ούτε σε 100 χρόνια απλά γιατί τους είναι άγνωστος ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, πριν τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση. Οι επιτυχίες του νησιού της επανάστασης _της σοσιαλιστικής Κούβας, αποτελεί ένα σημερινό δείγμα γραφής: πχ. στην πυγμαχία _βλ. “Cuba”. Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, παρά το γεγονός ότι έχει πληθυσμό λίγο περισσότερο από 11εκατομ είναι παγκόσμια 2^η  στα Ολυμπιακά μετάλλια έχοντας κερδίσει στην πυγμαχία, 41 χρυσά και 78 συνολικά. “Η πυγμαχική κουλτούρα της χώρας με το ισχυρό πρόγραμμα μαζικού λαϊκού αθλητισμού, η εξειδικευμένη εκπαίδευση και υποστήριξη και οι επενδύσεις σε αθλητικές υποδομές συνέβαλαν στην ανάπτυξη πυγμάχων παγκόσμιας κλάσης”, γράφει η ΔΟΕ.

• 400μ, 47.60, Μαρίτα Κοχ, από την πρώην DDR_Ανατολική Γερμανία, 6 Οκτ 1985
• 800μ 1.53.28, Γιαρμίλα Κρατοχβίλοβα Τσεχoσλοβακία, 26 Ιουλ 1983
• Μήκος, 7.52μ Γκαλίνα Τσιστιακόβα ΕΣΣΔ, 11 Ιουν 1988
• Σφαιροβολία, 22.63μ. Ναταλία Λισόβσκαγιά από την ΕΣΣΔ, 7 Ιουν 1987
• Δισκοβολία, 76.80μ., Γκαμπριέλε Ράινς από την DDR_Ανατολική Γερμανία, 9 Ιουλ 1988
• Έπταθλο, 7.291 πόντοι, Τζάκι Τζόινερ Κέρσι ΗΠΑ, 24 Σεπ 1988
• 4x400 σκυταλοδρομία, 3.15.17, ΕΣΣΔ, 1^η Οκτ 1988 και φυσικά…
• H γνωστή και ως γρηγορότερη γυναίκα του κόσμου, η Αμερικανίδα Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ, κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ τόσο στα 100 όσο και στα 200 μέτρα _100μ, 10.49, 16 Ιουλ 1988 και 200μ, 21.34, 29 Σεπ 1988

Συνολικά δόθηκαν 1.039 μετάλλια, με τις ΗΠΑ στην κορυφή του σχετικού πίνακα, αφού αν και ισοβάθμησαν με την Κίνα στα χρυσά (από 40 η καθεμιά), οι ΗΠΑ επικράτησαν στο σύνολο (127 έναντι 91 της Κίνας). Στους 329 αγώνες σε 32 αθλήματα, για 48 κατηγορίες καταρρίφθηκαν πολλά Ολυμπιακά και παγκόσμια ρεκόρ, ακόμη και αυτά που δεν αναμενόταν να πέσουν, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Forbes σε σχετικό του δημοσίευμα. Ανάμεσά του αυτό της Αμερικανίδας κολυμβήτριας Κέιτι Λεντέκι που ισοφάρισε τη Λαρίσα Λατινίνα ως η αθλήτρια με τα περισσότερα χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια (εννέα), ενώ η αθλήτρια μπάσκετ των ΗΠΑ Ντιάνα Τοράσι έγινε η πρώτη αθλήτρια -άνδρας ή γυναίκα- που κέρδισε έξι χρυσά μετάλλια στο μπάσκετ και ο Αμερικανός Σαμ Γουάτσον καταρρίπτει το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ (4,79 δευτερόλεπτα, που έθεσε τον περασμένο Απρίλιο) στον τελικό της αναρρίχησης ταχύτητας ανδρών με χρόνο 4,74.

Συνολικά, 67 ρεκόρ σε 17 αθλήματα καταρρίφθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Τα πιο αξιοσημείωτα, σύμφωνα αμερικάνικο περιοδικό είναι:

(σσ.)
Ως made in USA “ξέχασε” τον Λόπεζ τον μυθικό Κουβανός που αποσύρθηκε (;;) κερδίζοντας το 5^o  χρυσό σε ηλικία 42 ετών! και την όποια αναφορά στον Τεόφιλο Στίβενσον (πυγμαχία), Αλμπέρτο Χουαντορένα (στίβος), Φελίξ Σαβόν (πυγμαχία), Χαβιέρ Σοτομαγιόρ (στίβος). Μυθικές μορφές του αθλητισμού της Κούβας, λαϊκοί ήρωες που δεν απαρνήθηκαν την Κούβα για τα δολάρια που τους πρόσφερε η δύση.

Στίβος

• Ο Ράιαν Κρούζερ (ΗΠΑ) έγινε ο πρώτος αθλητής που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στη σφαιροβολία ανδρών
• Ο Λετσίλε Τεμπόγκο (Μποτσουάνα) κέρδισε το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο της Μποτσουάνα στα 200 μέτρα ανδρών
• Η Φέιθ Κίπιεγκον (Κένυα) έγινε ο πρώτος αθλητής (άνδρας ή γυναίκα) που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στα 1500μ.
• Η Ναφισάτου Τιάμ (Βέλγιο) έγινε η πρώτη αθλήτρια που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στο έπταθλο γυναικών
• Η Θέα ΛαΦόντ (Άγιος Δομίνικος) κέρδισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο της χώρας όταν κέρδισε το χρυσό στο τριπλούν γυναικών
• Η Ζουλιέν Άλφρεντ (Σάντα Λουτσία) κέρδισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο της χώρας όταν κέρδισε το χρυσό στα 100 μέτρα γυναικών

Μπάσκετ

• Ο Κέβιν Ντουράντ (ΗΠΑ) έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια στο μπάσκετ ανδρών.
• Η Ντιάνα Τοράσι (ΗΠΑ) έγινε η πρώτη παίκτρια -άνδρας ή γυναίκα- που κέρδισε έξι χρυσά μετάλλια στο μπάσκετ

Πυγμαχία

• Ο Ντανιέλ Βαρέλα ντε Πίνα (Πράσινο Ακρωτήριο) κέρδισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο της χώρας όταν κέρδισε το χάλκινο στα 51 κιλά ανδρών
• Η Σίντι Νγκαμπά (Ολυμπιακή μάδα προσφύγων/IOC) κέρδισε το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο της IOC όταν κέρδισε το χάλκινο στα μεσαία βάρη γυναικών

Γυμναστική

• Η Σιμόν Μπαίλς (Η.Π.Α.) έγινε η πρώτη Αμερικανίδα αθλήτρια που κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στο σύνθετο ατοιμικό και άλμα και η πρώτη Αμερικανίδα αθλήτρια που κέρδισε τρία μετάλλια για ομαδικά αγωνίσματα γυμναστικής

Τζούντο

• Ο Τεντί Ρινέ (Γαλλία) έγινε ο πρώτος άνδρας που κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια στα 100+ κιλά

Σκοποβολή

• Η Αντριάνα Ρουάνο (Γουατεμάλα) κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της χώρας όταν κέρδισε το τραπ γυναικών

Τρίαθλο

• Ο Άλεξ Γι (Μεγάλη Βρετανία) έγινε ο πρώτος που κέρδισε τέσσερα συνολικά Ολυμπιακά μετάλλια σε αγώνες τριάθλου.

Αθλήματα _θερινών_ Ολυμπιακών Αγώνων

Τα παρακάτω αθλήματα (ή αγωνίσματα) συνθέτουν το επίσημο πρόγραμμα (ανδρών και γυναικών

Ομαδικά

1. Αντιπτέριση (άθλημα με ρακέτες, γνωστό με τον διεθνή όρο μπάντμιντον _badminton: το μπαλάκι έχει φτερά και η τροχιά του είναι ασυνεπής)
2. Αντισφαίριση (τένις 4 ατόμων) _υπάρχει και ατομικό ή διπλό
3. Ενόργανη Γυμναστική
4. Επιτραπέζια Αντισφαίριση (πικ-πονγκ)
5. Καλαθοσφαίριση (μπάσκετ)
6. Κωπηλασία
7. Μπέιζμπολ
8. Πετοσφαίριση (βόλλευ _ volleyball)
9. Ποδόσφαιρο
10. Ρυθμική
11. Σόφτμπολ (softball ή ελαφροσφαίριση, είναι μια παραλλαγή _πιο “ελαφριά” έκδοση, του μπέιζμπολ που παίζεται με μεγαλύτερη μπάλα σε μικρότερο γήπεδο)
12. Καλλιτεχνική κολύμβηση _ ένα είδος επίδειξης μέσα στο νερό, στο οποίο οι αθλήτριες κρίνονται για την εκτέλεση ορισμένων κολυμβητικών κινήσεων (εγκρίθηκε από τη FINA το 2017 πρώην συγχρονισμένη Κολύμβηση που συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα 1973. Έχει τρία αγωνίσματα, δύο ομαδικά το το ντουέτο (ζεύγος) και το ομαδικό, ενώ υπάρχει και ατομικό (σόλο). Παραδοσιακά, το άθλημα ήταν αποκλειστικά για γυναίκες, αν και προ 20ετίας δημιουργήθηκε ένα ισχυρό κίνημα για να γίνει και άθλημα των αντρών, που τελικώς βρήκε ανταπόκριση και πρόσφατα έχουν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα και τέτοιες διοργανώσεις, όπως και με ντουέτα άντρας / γυναίκα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 δόθηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιάδα η δυνατότητα συμμετοχής και ανδρών στο ομαδικό αγώνισμα, με την εκάστοτε ομάδα να έχει το δικαίωμα να εκπροσωπείται το πολύ από δύο άνδρες, αν και τελικώς καμία χώρα στα αγωνίσματα αυτά δεν έστειλε άνδρες αγωνιζόμενους.
13. Υδατοσφαίριση (water polo, το οποίο διεξάγεται σε πισίνα, από δύο επταμελείς ομάδες – έξι παίκτες πεδίου και έναν τερματοφύλακα).
14. Χειροσφαίριση (handball =χέρι+μπάλα, παίζεται από άνδρες και γυναίκες και προσιδιάζει στο ποδόσφαιρο, με τη διαφορά ότι το χάντμπολ παίζεται με τα χέρια και σε κλειστό γήπεδο).
15. Χόκεϊ (hockey _σε χόρτο). Είναι γνωστό και περισσότερο διαδομένο το (χειμωνιάτικο) Χόκεϊ επί πάγου, ενώ υπάρχει και το Χόκεϊ με πατίνια (ρόλερ χόκεϊ και ινλάιν – inline hockey) και το επί πάγου με έλκηθρο (παραολυμπιακό άθλημα)

Ατομικά

1. Αντισφαίριση (τένις 2 ατόμων)
2. Άρση βαρών
3. Ενόργανη Γυμναστική (σε αντίθεση με τη ρυθμική που ακολουθεί κάποιο ρυθμό και όσο πραγματοποιείται η προσπάθεια του αθλητή, ακούγεται μια μουσική. Ουσιαστικά, η ρυθμική γυμναστική θυμίζει πολύ έντονα χορό _η ομαδική αποτελείται από 2 μέχρι 6 άτομα, ανάλογα πάντα το αγώνισμα. Κορύνες _δύο, Στεφάνι,    Μπάλα, Κορδέλα). Η ενόργανη γίνεται με τη χρήση κάποιων οργάνων γυμναστικής. Δεν υπάρχει μουσική και οι αθλητές πρέπει μόνο να δείξουν το μπορούν να κάνουν αποκλειστικά με τις δεξιότητες. Αυτό κάνει το άθλημα ακόμη πιο δύσκολο. Τα αθλήματα είναι: Σύνθετο ομαδικό, Σύνθετο ατομικό, Ασκήσεις εδάφους,     Πλάγιος ίππος, Κρίκοι, Άλμα, Δίζυγο, Μονόζυγο.
4. Επιτραπέζια Αντισφαίριση (πικ-πονγκ)
5. Ιππασία
6. Ιστιοπλοΐα
7. Κάνοε / καγιάκ
8. Κατάδυση
9. Κολύμβηση
10. Κωπηλασία
11. Μοντέρνο Πένταθλο
12. Ξιφασκία
13. Πάλη
14. Ποδηλασία
15. Πυγμαχία
16. Ρυθμική Γυμναστική
17. Σκοποβολή
18. Στίβος
19. Ταεκβοντό
20. Τζούντο
21. Τοξοβολία
22. Τραμπολίνο
23. Τρίαθλο