Στην Γαλλία η L’Humanité κυκλοφόρησε με ολοσέλιδη φωτογραφία του Αλέν Ντελόν στο εξώφυλλο υπό τον τίτλο: «Αλέν Ντελόν 1935- 2024: Η ομορφιά του διαβόλου». Με αντίστοιχα εξώφυλλα κυκλοφόρησαν η προοδευτική εφημερίδα Liberation, με τίτλο: «Ντελόν: Πλήρης ύπνος (σσ. αναφορά στην ταινία Plein Sommeil Γυμνοί στον ήλιο με λογοπαίγνιο)» ενώ η δεξιά Le Figaro με ολοσέλιδη φωτογραφία του εκλιπόντος ηθοποιού και τίτλο: «Ο τελευταίος Σαμουράϊ».
H tv5monde.com με τίτλο η Γαλλία ετοιμάζει τον αποχαιρετισμό της στον Αλέν Ντελόν, σύμβολο του γαλλικού κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο _Αναφέρει μεταξύ άλλων: Την επομένη του θανάτου του Αλέν Ντελόν, που οδήγησε σε έναν καταιγισμό αφιερωμάτων πέρα από τα σύνορα, από την Ιταλία μέχρι την Ιαπωνία, η Γαλλία ετοιμάζει τον αποχαιρετισμό της σε ένα από τα είδωλα του γαλλικού κινηματογράφου στον κόσμο. Ο Anthony, η Anouchka και ο Alain-Fabien Delon, τα τρία παιδιά του, θα πρέπει να διαχειριστούν την κηδεία του
Ηθοποιός του «Τσιτάχ» και του «Σαμουράι» που καταξιώθηκαν σχεδόν ομόφωνα, αλλά και μια προσωπικότητα που διχάστηκε από τις αντιδραστικές του θέσεις και το εγώ, ο Ντελόν γοήτευσε και διχάστηκε ταυτόχρονα.
«Αυτός ο άντρας ήταν τουλάχιστον τραχύς, αλλά παρ’ όλα αυτά, τον τρέφω ειλικρινά», είπε ο Πατρίς Λεκόντε, ο οποίος τον είχε κινηματογραφήσει, στο RTL -Paul Belmondo στο «A Chance». στα δύο» (1998). Η Nathalie Baye, η οποία ήταν η σύντροφός του στο “Our Story” (1984), μια ταινία που χάρισε στον Ντελόν τον μοναδικό του σεζάρ, επαίνεσε στο franceinfo “κάποιον πολύ αγαπητό και πολύ μυστικοπαθή. Δεν ήταν ο πιο αστείος άνθρωπος” ποτέ, αλλά ήταν “πολύ συμπαθητικός”.
Με το θάνατό του, μια εποχή φτάνει στο τέλος της, μια σελίδα στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου των δεκαετιών 1960-1980, πανίσχυρη και αξιοζήλευτη διεθνώς. Ο Ντελόν έφυγε μετά από τους περισσότερους από αυτούς που αγάπησε ή συνεργάστηκε, τον Ζαν Γκαμπέν, τον Λίνο Βεντούρα, τη Ρόμι Σνάιντερ, τους Ιταλούς σκηνοθέτες Λουκίνο Βισκόντι ή Μικελάντζελο Αντονιόνι…
Η lapresse.ca, με τίτλο Γαλλία ετοιμάζει τον αποχαιρετισμό της στο πρόσωπο του σινεμά: Ο Anthony, η Anouchka και ο Alain-Fabien Delon, τα τρία παιδιά του, θα πρέπει να διαχειριστούν την κηδεία του θρύλου της 7ης τέχνης. Θα διοργανωθεί αφιέρωμα ή η κηδεία θα γίνει με αυστηρή ιδιωτικότητα, με συγγενείς ή άτομα του επαγγέλματος; Ο Ντελόν ήθελε να τον θάψουν στο σπίτι του, κοντά στα σκυλιά του, στην ιδιοκτησία του στο Douchy, στην κεντρική Γαλλία, όπου και πέθανε. Είχε κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και η νομαρχία έδωσε καταρχήν συμφωνία. Μια τελετή στο Douchy είναι δυνατή εάν είναι το «θέλημα» των τριών παιδιών του σταρ, δήλωσε τη Δευτέρα ο δήμαρχος της πόλης, Abel Martin. Αλλά «είναι μια μικρή εκκλησία και θα ήταν περίπλοκο να αφήσουμε τους ανθρώπους έξω», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Αν είναι δική τους απόφαση, θα το κάνουμε».
Μπροστά από το κτήμα όπου έσβησε ο θρύλος της 7ης τέχνης, ο κόσμος συνέχισε να βάζει λουλούδια τη Δευτέρα, έστω κι αν ο ενθουσιασμός έχει μειωθεί κάπως. «Ήταν το είδωλό μου», είπε η Nadine Delavaud, η οποία ήρθε νωρίς τη Δευτέρα από ένα χωριό μακριά για να αφήσει ένα τριαντάφυλλο.
“Ακατέργαστος”
Ηθοποιός του Cheetah και του Samurai με τον θάνατό του γυρίζει μια σελίδα στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου των δεκαετιών 1960-1980, πανίσχυρου και αξιοζήλευτου διεθνώς. Μετά τον θάνατο του φίλου του, του εξαιρετικά δημοφιλούς Ζαν-Πολ Μπελμοντό το 2021 και του Ντελόν, η τελευταία εν ζωή θρύλος αυτής της εποχής παραμένει η Μπριζίτ Μπαρντό, 89 ετών, που αποσύρθηκε από το επάγγελμα εδώ δεκαετίες. Ο Ντελόν αφήνει «ένα αβυσσαλέο κενό που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να καλύψει», έγραψε σε μήνυμά της στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Παγκόσμιος Τύπος
Σημάδι ότι η αύρα του συνέχιζε να εκτείνεται πολύ πέρα από τα σύνορα, ο διεθνής Τύπος αφιέρωσε μεγάλο χώρο στον θάνατό του. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι New York Times, η Washington Post και η New York Post του αφιέρωσαν μοιρολόγια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το BBC επαίνεσε έναν ηθοποιό που «έκανε τις καρδιές των θαυμαστών να τρέχουν σε οποιονδήποτε ρόλο, από αυτόν του δολοφόνου μέχρι του χαρισματικού απατεώνα». «Όμορφος και υπνωτικός, ο Alain Delon ήταν ένας από τους πιο μυστηριώδεις αστέρες του κινηματογράφου», συνόψισε ο κριτικός του Guardian, Peter Bradshaw. Για το Spiegel (Γερμανία), ήταν «ο Ευρωπαίος Τζέιμς Ντιν». Η άλλη χώρα της καρδιάς του, η Ιταλία, όπου πέρασε μέρος της αρχής της καριέρας του, του αφιέρωσε επίσης τα πρωτοσέλιδα. Ο Ισπανός ηθοποιός Αντόνιο Μπαντέρας, από το Χόλιγουντ, ήταν από τους πρώτους που είπε «αντίο». Ο Αμερικανός ανεξάρτητος σκηνοθέτης Τζιμ Τζάρμους επαίνεσε «τον γκάνγκστερ με το πρόσωπο ενός αγγέλου» στο Instagram. Και η επιρροή του δεν σταματά εκεί. «Έγινε ειδωλολατρία στην Ιαπωνία για τη γοητεία του και τις χειρονομίες του στις ταινίες του», θυμάται ο ιαπωνικός τηλεοπτικός σταθμός NHK στην ιστοσελίδα του. Στη Γαλλία, όλες οι εθνικές ημερήσιες εφημερίδες του αφιερώνουν τα πρωτοσέλιδα τους, η Le Figaro, όπως και η Le Parisien χαιρετίζουν «τον τελευταίο σαμουράι», η Libération με τίτλο «Plein Slumber» σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του ηθοποιού, με το τσιγάρο στο στόμα του.
.
«Αντίο στον μύθο», ή πιο νηφάλια «The Unique» _ο μοναδικός… ο γαλλικός Τύπος χαιρετίζει τη μνήμη του «τελευταίου μεγάλου μύθου του γαλλικού κινηματογράφου» Alain Delon, ηθοποιού με φιλμογραφία και γαλλόφωνο θρυλικό, ο θάνατος του οποίου σε ηλικία 88 ετών ανακοινώθηκε την Κυριακή. Η Le Parisien – της οποίας ο Ντελόν ήταν μανιώδης αναγνώστης λέει «Φαντάζομαι το πρωτοσέλιδο σου όταν φεύγω»– σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του ηθοποιού με ένα μαγνητικό βλέμμα.