Όταν ο Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο του Τουταγχαμών το 1922, στην Κοιλάδα των Βασιλέων, στην πόλη Λούξορ στη νότια Αίγυπτο, βρήκε το σώμα του Φαραώ καλυμμένο με τα πέταλα ενός είδους νούφαρου, γνωστού ως μπλε λωτός, που περιέχει δύο ψυχοδραστικά αλκαλοειδή και πιστεύεται ότι καταναλωνόταν κατά τη διάρκεια ερωτικών αρχαίων τελετών, όπου οι συμμετέχοντες _παράλληλα με την σαρκική πράξη προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν και με τη θεά Χάθορ (πιθανά κάποιοι, στοχοπροσηλώνονταν, μόνο στο πρώτο).
Από τις λατρευτικές τελετές
στη σύγχρονη επιστήμη
Ως θεά του έρωτα και της μέθης, η Χάθορ λέγεται ότι παρείχε μια σύνδεση με το πνευματικό βασίλειο μέσω εκστατικών εμπειριών. Ήταν το επίκεντρο των λαϊκών λατρευτικών τελετών που διαρκούσαν εβδομάδες ολόκληρες κατά τη διάρκεια των οποίων οι συμμετέχοντες κατανάλωναν πολύ ποτό, χόρευαν και επιδίδονταν σε ερωτικές περιπτύξεις
Ελληνιστί Άθωρ ή Αθώρ ή Ήσατ την οποία οι Έλληνες ταύτιζαν με την Αφροδίτη. Ουράνια θεά, αναφέρεται συνήθως ως κόρη του Ρα ή Ρε και σύζυγος του Ώρου, ενίοτε, όμως, αποδίδεται ως μητέρα του και τότε το όνομά της ερμηνεύεται ως «κατοικία του Ώρου», επειδή ο ηλιακός θεός κατέβαινε κάθε βράδυ στους κόλπους της, για να αναγεννηθεί την επομένη. Ο συνήθης απεικονιστικός τύπος για τη θεά είναι η μορφή της αγελάδας, του ιερού ζώου της. Στα πλαίσια του αιγυπτιακού ανθρωπομορφισμού και θηριομορφισμού παρουσιάζεται ως θεά με κεφαλή αγελάδας, και συνηθέστερα ως θεά με μαλλιά χωρισμένα σε μακριές πλεξίδες, με κέρατα ή αυτιά αγελάδας. Προστάτιδα των γυναικών και του καλλωπισμού, των οποίων θεωρείτο ότι προΐστατο, η Άθωρ απέκτησε τεράστια δημοτικότητα ως θεά της χαράς και του έρωτα. Την αποκαλούσαν βασίλισσα της ευθυμίας και του χορού ή βασίλισσα της μουσικής και του τραγουδιού, ενώ ο ναός της θεωρείτο τόπος μέθης και ευχάριστης διαβίωσης. Μάλιστα, μελετητές υποστηρίζουν ότι οι νεαρές ακόλουθοι της θεάς έχαναν την παρθενιά τους με ξύλινους φαλλούς που στη συνέχεια προσφέρονταν στη θεά στη βασιλική νεκρόπολη της Ντέιρ ελ Μπαχάρι. Οι αιγυπτιολόγοι πιστεύουν ότι αυτές οι ταραχώδεις τελετές τροφοδοτούνταν από κρασί που είχε εμποτιστεί με τον ψυχεδελικό μπλε λωτό. Στοιχεία για την πρακτική αυτή προέρχονται από αρχαίες πηγές όπως ο πάπυρος του Τορίνο, ο οποίος απεικονίζει το λουλούδι πάνω από τα κεφάλια γυναικών που επιδίδονται σε ερωτικές πράξεις.
Οι δολοφονικές επιδρομές του Ισραήλ σε χώρες της Μέσης Ανατολής, τα ανοσιουργήματα στη Γάζα και η μετατροπή του Λιβάνου σε κόλαση συνεχίζονται την ίδια στιγμή…
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι οι αρχαίοι Μάγιας λάτρευαν με παρόμοιο τρόπο ένα συγγενικό φυτό που ονομαζόταν Nymphaea ampla. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτές οι δύο ποικιλίες νούφαρων μπορεί να είχαν συγκρίσιμες επιδράσεις στη συνείδηση και τη σεξουαλική διέγερση, οδηγώντας σε εντυπωσιακά παρόμοιες πρακτικές και πεποιθήσεις στη Νουβία και τη Μεσοαμερική.
Οι Αιγύπτιοι δεν χρησιμοποιούσαν
τον μπλε λωτό μόνο στο σεξ
Ιατρικοί πάπυροι αναφέρουν το λουλούδι ως συστατικό σε διάφορα παρασκευάσματα που αποσκοπούσαν στη θεραπεία ασθενειών του ήπατος και του στομάχου, ακόμη και στη θεραπεία του οιδήματος. Ο μπλε λωτός αναφέρεται επίσης πολλές φορές στο αιγυπτιακό βιβλίο των νεκρών και πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν στις ταφικές τελετές. Για παράδειγμα, ορισμένα από τα ξόρκια σε αυτό το διάσημο νεκροτομικό κείμενο υπογραμμίζουν τη σύνδεση του λουλουδιού με την αναγέννηση και την αθανασία, ενώ η παρουσία του σε βασιλικούς τάφους μπορεί να αντιπροσωπεύει μια σύνδεση μεταξύ των Φαραώ και των θεών.
Στη σύγχρονη ιατρική
Πρόσφατες χημικές αναλύσεις του γαλάζιου λωτού (Nymphaea caerulea) αποκάλυψαν ότι περιέχει ψυχοδραστικές ουσίες που προκαλούν παραισθήσεις, όπως αναφέρει το IFLScience.
Το 2000, αναγνωρίστηκαν οι δυνατότητες της μιας εκ των ουσιών ως θεραπεία για τη στυτική δυσλειτουργία, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μπορεί να είχαν κάτι στο μυαλό τους όταν χρησιμοποιούσαν το λουλούδι για να αυξήσουν τον αισθησιασμό τους. Ο αυθεντικός αιγυπτιακός μπλε λωτός είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί στις μέρες μας. Η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν στον Νείλο έχει θεωρηθεί ότι κατέστρεψε το ενδημικό περιβάλλον του φυτού, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί απειλούμενο είδος.
Παρόλα αυτά, τα προϊόντα μπλε λωτού διαφημίζονται και πωλούνται ευρέως στο διαδίκτυο, συχνά ως βοηθήματα ύπνου ή ηρεμιστικά. Ωστόσο, μια πρόσφατη ανάλυση από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ διαπίστωσε ότι αυτά τα εμπορεύματα συνήθως δεν περιέχουν μπλε λωτό, αλλά αποτελούνται από μια παρόμοια ποικιλία νούφαρου που δεν έχει ψυχοδραστικές ιδιότητες.
Bloody Mary
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έπιναν επίσης ένα βαρύ παρασκεύασμα μείγμα παραισθησιογόνων ναρκωτικών και ανθρώπινου αίματος _Το “ρόφημα” περιείχε επίσης μερικά μυστικά συστατικά όπως βλεννογόνο του κόλπου _ειδικά όταν οι γυναίκες “δότριες” είχαν περίοδο και καταναλωνόταν ως ερωτικό φίλτρο κατά τη διάρκεια λατρείας του θεού Μπες. Ο Bes (Bisu), περιγραφόμενος ως «εν μέρει νάνος, εν μέρει αιλουροειδές», ενώ ταυτόχρονα αποτρέπει τη ζημιά και είναι σε θέση με τη δύναμή του να αποτρέπει το κακό, μαζί με το θηλυκό ομόλογό του Beset, είναι αρχαία αιγυπτιακή θεότητα, πιθανώς προέλευσης από την κουλτούρα της Κουσίτης/Νουβιανής ή της Ομάδας Νεχέσι που λατρεύεται ως προστάτης των νοικοκυριών και, ιδιαίτερα, μητέρων και παιδιών. Ο Μπες αργότερα θεωρήθηκε ως ο υπερασπιστής κάθε καλού και ο εχθρός όλων των κακών
Η τέχνη της παρασκευής κοκτέιλ έχει προχωρήσει πολύ από τότε που οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δοκίμασαν τις δυνάμεις τους στην ανάμειξη ποτών, όπως αποδεικνύεται από μια νέα ανάλυση του περιεχομένου ενός αγγείου 2.000 ετών. Θεωρήθηκε ότι είχε εμποτιστεί από μέλη μιας λατρείας που λάτρευαν έναν περίεργο θεό σαν γάτα, το παρασκεύασμα βρέθηκε να περιέχει πολλά παραισθησιογόνα φυτά, καθώς και ποτό, μέλι και μια ποικιλία ανθρώπινων σωματικών υγρών.
Καθώς η φιγούρα του Μπες τιμούνταν ως προστατευτική ιδιοφυΐα, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι το υγρό που έπινε από αυτές τις κούπες θεωρήθηκε ευεργετικό, γράφουν οι ερευνητές. Για να προσδιορίσουν τελικά τη φύση του εν λόγω υγρού, ανέλυσαν τα οργανικά υπολείμματα σε ένα Bes-αγγείο από τον 2ο αιώνα πΧ., το οποίο στεγαζόταν στο Μουσείο Τέχνης της Τάμπα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ποτό περιείχε ένα ψυχοδραστικό φυτό που ονομάζεται Peganum harmala, πιο γνωστό ως Syrian Rue. «Οι σπόροι αυτού του φυτού παράγουν υψηλές ποσότητες των αλκαλοειδών χαρμίνη και αρμαλίνη, τα οποία προκαλούν οράματα σαν όνειρα», εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης. Σήμερα, η συριακή rue συνδυάζεται μερικές φορές με άλλα φυτά όπως η μιμόζα, προκειμένου να δημιουργηθεί μια παρασκευή που μιμείται τα ψυχεδελικά αποτελέσματα της ayahuasca. Ίχνη του ψυχοδραστικού Nymphaea caerulea -ή μπλε νούφαρο- εντοπίστηκαν επίσης στο αγγείο Bes-vase. «Συνδυάζοντας όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα φυτά Peganum harmala και Nymphaea caerulea χρησιμοποιήθηκαν σκόπιμα ως πηγές ψυχοδραστικών ουσιών για τελετουργικούς σκοπούς», λένε οι ερευνητές.
Δεν αρκέστηκαν σε αυτά τα συστατικά, ωστόσο, οι θιασώτες του Bes έφτιαξαν το φίλτρο τους με μια σειρά από άλλα συστατικά. Για παράδειγμα, οι ερευνητές εντόπισαν επίσης ίχνη αλκοολούχου υγρού που προέρχεται από φρούτα που είχαν υποστεί ζύμωση, καθώς και μέλι ή βασιλικό πολτό.
Μάλλον σαν μια βρώμικη πίντα, το αρχαίο παρασκεύασμα περιείχε επίσης «υψηλή παρουσία ανθρώπινων πρωτεϊνών», οι οποίες προφανώς προστέθηκαν για τελετουργικούς σκοπούς. «Αυτό περιλαμβάνει υγρά όπως το μητρικό γάλα, βλεννώδη υγρά (στοματικά ή κολπικά) και αίμα», αποκαλύπτουν οι συγγραφείς…
Υπόψη πως σήμερα ο μπλε λωτός σε 10άδες συσκευασίες, αποτελεί φαρμακευτικά εγκριμένο προϊόν «μαλακών» ναρκωτικών για χαλάρωση, ευφορία και πνευματική ενδοσκόπηση
