Στις 10 Ιούνη του 2016 δημοσιεύσαμε μια άγνωστη φωτογραφία από τον Αη Στράτη. Η ανάρτησή μας τότε είχε τίτλο Ενθύμιο εξορίας, από τον Αη Στράτη. Τη φωτογραφία μας είχε στείλει η αναγνώστρια του περιοδικού μας Ευγενία Μαυροπούλου. Ανάμεσα σε γνωστούς και άγνωστους εξόριστους βρισκόταν ο παππούς της Δημήτρης Αυλίδης. Μετά τη δημοσίευση του φωτογραφικού ντοκουμέντου η αναγνώστριά μας μας έστειλε το παρακάτω κείμενο στη μνήμη του.
Για να σας ευχαριστήσω για τη δημοσίευση, της φωτογραφίας του παππού μας Δημήτριου Αυλίδη, σας στέλνω ένα κείμενο που έγραψε γι αυτόν η αδελφή μου Αγγελική Μαυροπούλου.
Ευγενία Μαυροπούλου
Ο δικός μου παππούς Δημήτρης Αυλίδης
Ο παππούς, με το σηματάκι της ειρήνης το καρφιτσωμένο προσεκτικά κάτω από το αριστερό του πέτο. Μας έκλεινε το μάτι συνθηματικά και ανασήκωνε το πέτο του σακακιού του. Έτσι επικοινωνούσαμε, με μηνύματα ειρήνης.
Τα σηματάκια της ειρήνης κρυμμένα σε μεταλλικό κουτί μέσα στο συρταράκι του ζυγού ακριβείας. Έχει μεγάλο ειδικό βάρος η ειρήνη, αν τη μπερδέψεις με τα σταθμά του ζυγού ακριβείας. Χρειάζεται χρόνια θεραπείας η ειρήνη για να μπορέσεις να την ανεβάσεις στο ύψος της πραγματικότητάς σου. Με τα μικρά μας δάκτυλα, όταν διπλώναμε σκονάκια επάνω στον πάγκο του φαρμακείου, πασπαλίζαμε μέσα χρυσόσκονη ειρήνης. Ο παππούς μας συμπαραστεκόταν με το βλέμμα και το κρυμμένο σηματάκι της ειρήνης, το καρφιτσωμένο στο μέρος της καρδιάς. Είναι αυτό το βλέμμα συμπαράστασης που θα μ’ ακολουθούσε χρόνια μετά, όταν θα θεράπευα την επικοινωνία με τον άλλο. Είναι γιατί βλέμματα αγάπης με πορφύρωσαν.
Αγγελική Μαυροπούλου
Ευγενία, Αγγελική, σας ευχαριστούμε!