Νήσοι Φερόες _Τα ψαροχώρια των Βίκινγκς …Παραμυθένια φιόρδ, ζεν ατμόσφαιρα, “άγρια” παρθένα ομορφιά, ανέγγιχτη φύση, βαθύ μπλε του ωκεανού, σκανδιναβικός πεντακάθαρος αέρας, επιβλητικά βράχια στη θάλασσα, γραφικές κοιλάδες και πελώρια καταπράσινα βουνά. Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβει κανείς ότι βρίσκεται στον Παράδεισο; (λέει το διαφημιστικό _και συνεχίζει…) Αν σας κούρασε η αστική καθημερινότητα και θέλετε να ξεφύγετε από όλα, τότε οι Νήσοι Φερόε (σσ. σημαίνει “Νησιά των Προβάτων”) αποτελούν ένα ταξιδιωτικό “διαμάντι”, έναν εναλλακτικό προορισμό με αντιτουριστικό (sic!!) χαρακτήρα, αποκλειστικά για αληθινούς εξερευνητές και φυσιολάτρεις ταξιδιώτες (σσ. όχι τουρίστες θυμίζοντας τις ρήσεις “οι τουρίστες δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται και οι ταξιδευτές δεν γνωρίζουν πού πηγαίνουν” του Paul Theroux ή το “Τσάι στη Σαχάρα” του Paul Bowles _την μετέπειτα βρετανοϊταλική δραματική βραβευμένη ταινία “The Sheltering Sky” του 1990 σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι με πρωταγωνιστές την Ντέμπρα Γουίνγκερ και τον Τζον Μάλκοβιτς.
Κάπου μεταξύ Σκωτίας, Νορβηγίας και Ισλανδίας συσπειρώνονται τα πανέμορφα ηφαιστειακά Νησιά Φερόε (Faroe Ιslands). Πράσινα, τραχιά και ανεμοδαρμένα από την απεραντοσύνη του βόρειου Ατλαντικού. Tα δεκαοκτώ ομιχλώδη νησάκια -εκ των οποίων δεκαεπτά κατοικήσιμα- δεν μοιάζουν με τίποτε άλλο στην Ευρώπη. Μερικές φορές μάλιστα, η ομίχλη του καλοκαιριού δημιουργεί ένα άκρως μυστικιστικό τοπίο. Μια προσεκτική ματιά στον χάρτη φανερώνει την κοσμογονία που κάποτε συνέβη εδώ, ανάμεσα από την Νορβηγία και την Ισλανδία, καταμεσής του Ωκεανού… όπου λέει
- Υπάρχουν περισσότερα πρόβατα από ότι άνθρωποι
- Νιώθεις ασφαλής… παρόλο που δεν υπάρχουν φυλακές
- Οι άνδρες είναι παραδοσιακοί, αλλά …οι γυναίκες είναι πιο μοντέρνες
- Είναι απίθανο να δημιουργηθεί μποτιλιάρισμα _συνεπώς, είναι λογικό σε ολόκληρη τη χώρα να υπάρχουν μόλις.. τρία φανάρια! μάλιστα όχι μόνο βρίσκονται και τα τρία στο Torshavn, την πρωτεύουσα, αλλά είναι και στον ίδιο δρόμο.
- Δωρεάν λεωφορεία για όλους καθώς η μετακίνηση θεωρείται βασική ανάγκη και σχεδόν… δωρεάν ελικόπτερα! (σώωω πα!!) και η γενναιοδωρία της κυβέρνησης, δε σταματά εκεί.
- Ο πρώτος υποθαλάσσιος κυκλικός κόμβος παγκοσμίως _ ένα τούνελ συνολικού μήκους 11 χλμ, το οποίο (κλπ)
- G! Festival Αποτελεί ένα 3ήμερο, εναλλακτικό, μουσικό φεστιβάλ και λαμβάνει χώρα σε μια από τις πιο ιδιαίτερες τοποθεσίες στον κόσμο και έχει φιλοξενήσει καλλιτέχνες, όπως ο Rag n’ Bone Man, οι Monophonics, οι Kaleo, οι Arch Enemy και πολλά ακόμα μεγάλα ονόματα της παγκόσμιας, μουσικής σκηνής.
- Και …και και
_ Αλλά ας σοβαρευτούμε!!
Νήσοι Φερόες:
Κόκκινη η θάλασσα από την σφαγή
εκατοντάδων δελφινιών
Ακαθόριστος αριθμός από δελφίνια έχουν σφαγιαστεί σε μια ανατριχιαστική παράδοση, με συγκλονιστικές φωτογραφίες που δείχνουν τα ενήλικα θηλυκά να πετσοκόβονται μέχρι θανάτου δίπλα στα μικρά τους για το grindadráp – το οποίο κάποτε αποτελούσε ζωτική πηγή τροφής για τους κατοίκους των Φερόες. Υπολογίζεται ότι στο Sk labotnur μόνο το Σάββατο 21-Σεπ 156 λευκά δελφίνια του Ατλαντικού σκοτώθηκαν σκόπιμα.
Στο κυνήγι οι ντόπιοι χρησιμοποιούν βάρκες για να μαζέψουν και να σκοτώσουν μακρύπτερες φάλαινες και άλλα δελφίνια πριν τα μαχαιρώσουν μέχρι θανάτου, μετατρέποντας το χρώμα της θάλασσας σε κόκκινο. Σήμερα, η σκληρή πρακτική συνεχίζεται όχι από ανάγκη αλλά από επιθυμία – προκαλώντας την οργή των φιλόζωων _και όχι μόνο σε όλο τον κόσμο.
“Ημίμετρα”
Ακόμα και πολλοί κάτοικοι των Νήσων θεωρούν ότι το grindadráp – γνωστό και ως grindadr p – δεν θα έπρεπε να περιλαμβάνει είδη όπως τα λευκά δελφίνια του Ατλαντικού ή τα ρινοδέλφινα. Τον Σεπτέμβριο του 2021, 1.428 δελφίνια του Ατλαντικού σκοτώθηκαν στην ίδια παραλία, με αποτέλεσμα να καταδικαστούν ευρέως. Σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν τον ευρύτερο κόσμο, οι αρχές εξέδωσαν προσωρινό όριο ποσόστωσης 500 λευκοπλευρικών δελφινιών του Ατλαντικού ετησίως για τα έτη 2022 και 2023, το οποίο έχει πλέον λήξει. Εθελοντές καταγράφουν τη σφαγή ενώ πολλοί κάτοικοι έχουν εκφράσει τη γνώμη τους (σσ. “αέρας κοπανιστός” _στα ΜΚΔ, “διερωτώμενοι” όχι γιατί ισχύει το απάνθρωπο έθιμο τον 21ο αιώνα, αλλά γιατί εξακολουθεί να επιτρέπεται η θανάτωση των “ασπρομέτωπων δελφινιών”).
(σσ.)
Τα ασπρομέτωπα δελφίνια του Ατλαντικού αποτελούν μέρος του grindadráp μόνο από το 1992. Είναι πιο ευκίνητα και γρήγορα από τις φάλαινες-πιλότους που κυνηγούσαν παραδοσιακά και η δυνατότητα κυνηγιού τους σήμερα οφείλεται αποκλειστικά στην κατασκευή ειδικών σκαφών, τα οποία προσφέρουν μεγαλύτερη ισχύ, ταχύτητα και ευελιξία από τα παραδοσιακά των Νήσων Φερόες.
Δελφίνι, δελφινάκι…
Καβάλα στο δελφίνι τον κόσμο γύρισα
Είπα να σε ξεχάσω, μα σ’ αποθύμησα, σ’ αποθύμησα
Δελφίνι, δελφινάκι, πάμε πιο γρήγορα, πάμε πιο γρήγορα
Να δω τα γυριστά της τα ματοτσίνορα, τα ματοτσίνορα
Όπου και να γυρνούσα, ερχόσουν πίσω μου
λαβωματιά στο στήθος το πελαγίσιο μου, πελαγίσιο μου
_Μουσική Μάνος Λοΐζος
Στίχοι Λευτέρης /Παπαδόπουλος
1η εκτέλεση Γιάννης Καλατζής
Δελφίνι, δελφινάκι… Όχι μόνο (μόνο!) σκοτώνουμε τα ζώα για την προσωπική μας ευχαρίστηση (10άδες \ 100άδες τα συμβάντα και στη χώρα μας…) Η απάντηση και προέρχεται από την ίδια τη Φύση: τα δελφίνια ως ανώτερα θηλαστικά φέρουν ικανότητες _άγνωστες σε πολλούς …δεν έχουν αντιτακτούς αντίχειρες ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν τεχνητό πολιτισμό, την ίδια στιγμή ωστόσο δεν τον χρειάζονται: ικανοποιούν τις βιολογικές τους ανάγκες, ερωτεύονται και παίζουν. Αυτά (τους) αρκούν και πράγματι είναι αρκετά, ειδικά καθώς δεν επιφέρουν απολύτως κανένα κακό στο περιβάλλον ή στο υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Και μάλιστα, διά βίου. Όσο για το “παίζουν”, το παιχνίδι δεν είναι κάτι απλό. Είναι απόδειξη _απόδειξη, όχι ένδειξη ανώτερης νοητικής λειτουργίας και ευφυΐας. Τα δελφίνια μπορούν ν’ ακούσουν συχνότητες 10 φορές πιο υψηλές απ’ ό,τι ο άνθρωπος, στέλνουν και δέχονται κωδικοποιημένα ηχητικά μηνύματα και από αυτά δημιουργούν εικόνες, ιχνηλατούν θαλάσσιες διαδρομές, φτιάχνουν ακόμα και αναμνήσεις (!), κοιμούνται με μόνο τον μισό τους εγκέφαλο σε λειτουργία ύπνου και … ο μοναδικός φυσικός εχθρός του δελφινιού, είναι και παραμένει μόνο ένας: ο άνθρωπος.
Κι εκεί στα Φερόες δολοφονήθηκαν με τον πλέον αποτρόπαιο τρόπο και δίχως κανέναν απολύτως λόγο. Λευκοί “άντρες”, κυρίως αστοί ματσοί “τουρίστες”, έφτασαν εκεί (όπως κάθε χρόνο) ώστε να αποδείξουν την αρρενωπότητά τους σκοτώνοντας το απίστευτο αυτό θηλαστικό της θάλασσας _ Ρημαδιό ζωή και σπίτι –απ’ τα χούγια σου αλήτη _που μετράς το αντριλίκι με βρισιές (θυμίζοντας πάλι Μάνο + Λευτέρη Παπαδόπουλος … Δημήτρη Ευσταθίου _Ελένη Ροδά _Γιάννη Καλατζή και Νταλάρας και Λένα Αλκαίου και Κατερίνα Κούκα και Χαρούλα). Οι ντόπιοι τους βοηθούν, καθώς με τα δίχτυα και τις βάρκες τους οδηγούν τα δελφίνια στα ρηχά και εκεί, οι λευκοί μάτσο άντρακλες τα μαχαιρώνουν, ενώ ακούνε… ακούνε τις κραυγές τους. Ακούνε τις κραυγές των μικρών δελφινιών που δολοφονούνται, σκίζοντάς τους το κεφάλι με το μαχαίρι, δίπλα στις μανάδες τους. Κραυγές ακούγονται και καθώς τα απίστευτα αυτά θηλαστικά αρχίζουν και φοβούνται _ναι έχουν κι αυτή την “ανθρώπινη” αίσθηση, αντιλαμβανόμενα πως θα θανατωθούν.