_Χιλιάδες τραγουδούν
“για παιδιά που χάθηκαν στα τρένα”
Ελ. Βασσάρα:
Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό
αν επιλέξει να συγκρουστεί με το σύστημα που θυσιάζει
τις ανθρώπινες ζωές για τα κέρδη του
Χάσαμε την Αγάπη, νέα παιδιά φορτωμένα όνειρα γιατί ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε ως ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή
Συγκλόνισε για ακόμη μια φορά η Ελένη Βασσάρα, μητέρα της 23χρονης Αγάπης που σκοτώθηκε στα Τέμπη και Γραμματέας του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, μιλώντας στη συναυλία των Φοιτητικών Συλλόγων στο Σύνταγμα.
Αφού ευχαρίστησε τον κόσμο που συνεχίζει τον αγώνα για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται και για να μην υπάρξουν ποτέ ξανά νέα Τέμπη, να μη θρηνήσουν και άλλοι γονείς τα παιδιά τους σημείωσε:
«Χάσαμε την Αγάπη γιατί οι σιδηροδρομικές μεταφορές γινόταν σε αδιανόητα επικίνδυνες συνθήκες. Χάσαμε 57 συνανθρώπους μας γιατί ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε ως ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι. Νέα παιδιά. Φορτωμένα όνειρα… Δίψα για τη ζωή που ανοίγονταν μπροστά τους. Επέστρεφαν στα σπίτια τους ή στις Σχολές τους με το ασφαλέστερο – όπως μέχρι τότε μας άφηναν να πιστεύουμε- μεταφορικό μέσον».
Οι χαμηλοί μισθοί, οι εκτεταμένες μορφές μερικής και προσωρινής απασχόλησης, το μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που παίρνει λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό, είναι ορισμένα από…
Επεσήμανε ότι οι σιδηροδρομικές μεταφορές γινόταν σε τραγικές συνθήκες, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους στο σιδηρόδρομο προσθέτοντας: «Νόμοι επί νόμων και λήψη μέτρων στο όνομα υποτίθεται της εξυγίανσης και της “αποδοτικότερης” λειτουργίας του σιδηρόδρομου. Με στόχο την κατάτμηση του ΟΣΕ σε επί μέρους θυγατρικές εταιρείες και την ιδιωτικοποίηση, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ για την προώθηση του “ελεύθερου ανταγωνισμού” στις μεταφορές. Μάλιστα τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ κατασκευαστικών εταιρειών και προμηθευτών, ντόπιων και ξένων. Για να ικανοποιηθούν μάλιστα οι προμηθευτές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η κατάτμηση των έργων κατάντησε συνήθης πρακτική. Ακόμη και οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα της γραμμής έως το επόμενο, με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός ενιαίου κατά τ’ άλλα έργου… Και δυστυχώς τα είδαμε στην πράξη τα αποτελέσματα αυτού του ελεύθερου ανταγωνισμού. Τα νοιώσαμε με τον πιο τραγικό τρόπο».
Η Ελ. Βασσάρα τόνισε πως ο αγώνας συνεχίζεται με με κάθε δυνατό τρόπο και αναφέρθηκε και στη σημερινή μήνυση που κατέθεσαν συγγενείς κατά των πρώην υπουργών Σπίρτζη και Καραμανλή.
«Άραγε ο Σπίρτζης και ο Καραμανλής δεν γνώριζαν για τα δεκάδες ατυχήματα και τους εκτροχιασμούς που συνέβαιναν με μεγάλη συχνότητα; Δεν είχαν διαβάσει κανένα από τα εξώδικα φορέων και συνδικαλιστικών οργανώσεων από το 2015 έως και λίγες μέρες πριν το έγκλημα; που απηύθυναν δραματική έκκληση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας;» επεσήμανε και τόνισε:
Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε μια πολιτική που ευθύνεται για το ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια χωρίς συστήματα ασφαλείας, με λειψό και ανεπαρκώς εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς καμία απολύτως διαχείριση κινδύνου. Το κόστος, κόντρα στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής…
- Συνεχίζουμε τον αγώνα, γιατί αποτελεί πρόκληση ότι ενώ ο σιδηρόδρομος δεν είναι ούτε σήμερα ασφαλής, συνεχίζουν να μεταφέρουν στις γραμμές του επικίνδυνα πολεμικά φορτία του ΝΑΤΟ.
- Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και επίδοξους προστάτες που θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική με άλλη κυβέρνηση, άλλα πρόσωπα.
- Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αν επιλέξει να συγκρουστεί με τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα που θυσιάζει τις ανθρώπινες ζωές μας για τα κέρδη του.
