Η Λίλη Μαραγκού, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων «Pfizer», τόνισε ότι σήμερα «η εργατική τάξη γιορτάζει στο δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης!».

Μάλιστα, δήλωσε ότι «τιμούμε τους ιστορικούς αγώνες, τις θυσίες των εργατών για ζωή χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση και πόλεμο. Στο Σικάγο του 1886, με το τότε σύνθημα “8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες αναψυχή”. Στην Αθήνα του 1924 όπου έπεσε ηρωικά ο πρώτος δολοφονημένος συνδικαλιστής εργάτης, Σωτήρης Παρασκευαΐδης. Στη Θεσσαλονίκη του 1936 και τις συγκλονιστικές απεργίες, που είχαν στην κεφαλή τον δολοφονημένο συνδικαλιστή Τούση και τη μάνα του, μετατράπηκαν σε εργατική εξέγερση, με το λαό, έστω για λίγο να δοκιμάζει την αστείρευτη δύναμή του. Στους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής το 1944, που στάθηκαν με ψηλά το κεφάλι απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί. Στην πρωτομαγιά του 2020, που οι εργαζόμενοι, κόντρα στις απειλές της κυβέρνησης, απέδειξαν ότι και τα καλυμμένα με μάσκες στόματα έχουν φωνή. Όλες αυτές οι μάχες, οι νίκες και οι νεκροί μας, ενέπνευσαν και δίδαξαν εκατομμύρια λαού πως η εργατική τάξη γυρνάει τα γρανάζια της κοινωνίας, αυτή παράγει τον πλούτο, αυτή πρέπει να τον ευχαριστιέται. Παίρνουμε τη σκυτάλη και από τους πρόσφατους μεγάλους αγώνες. Την ιστορική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου, όπου εκατομμύρια απέργησαν και διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα. Έγιναν το ορμητικό ποτάμι της λαϊκής οργής για τις πολιτικές που μας στερούν το οξυγόνο».

Και από το βήμα της συγκέντρωσης υπογράμμισε τα εξής: «Δική μας ελπίδα είναι η δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Ο γίγαντας λαός μπορεί να βάλει και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, στον δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Δική μας συμμαχία είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, ο ενιαίος πανελλαδικός συντονισμός του αγώνα μας (…)

Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και τη συμπόρευση των εργαζομένων. Στα ΚΤΕΛ, όπου μετά από πολύμηνους αγώνες, οι συνδικαλιστές εργαζόμενοι γυρίσαν στις δουλειές τους, οι απολύσεις ακυρώθηκαν. Στη μάχη των δασεργατών για να μην ξεπουληθούν τα δάση στο κεφάλαιο κατ’ εντολή της κυβέρνησης. Σε σούπερ μάρκετ, εργοστάσια, γραφεία, οι εργαζόμενοι παλεύουν για υπογραφή Συμβάσεων με αυξήσεις και δικαιώματα. Σε δεκάδες χώρους δουλειάς δίνονται μάχες για το μεροκάματο, για την ανάκληση μιας απόλυσης, μέτρα υγείας και ασφάλειας».

Τέλος, κάλεσε την Τρίτη 13 Μάη όλους τους εργαζόμενους με τα σωματεία τους στα δικαστήρια, εκεί όπου δικάζονται συνδικαλιστές με μόνη κατηγορία ότι δεν θέλουν το λιμάνι της πόλης μας να είναι ορμητήριο θανάτου για τους ΝΑΤΟϊκούς.

Ο Γιάννης Νιβόρλης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών, από το βήμα της συγκέντρωσης, επεσήμανε τα εξής:

«Με την σημερινή απεργιακή συγκέντρωση τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες της παγκόσμιας εργατιάς για μια ζωή χωρίς πείνα, φτώχεια και δυστυχία, για μια ζωή χωρίς κοινωνική βία, πολέμους και προσφυγιά.

Με την σημερινή μας συγκέντρωση δηλώνουμε την συνέχιση των διαχρονικών αγώνων της εργατικής τάξης για μια κοινωνία ελεύθερη, χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Απεργούμε και τιμούμε τους αγωνιστές της εργατικής τάξης όλου του κόσμου, των νεκρών του Σικάγου που δολοφονήθηκαν για την καθιέρωση του 8ωρου, των νεκρών αγωνιστών εργατών του Μάη του ’36 στην παλλαϊκή εξέγερση της Θεσσαλονίκης, των εκτελεσμένων εργατών της εθνικής αντίστασης κατά του ναζισμού και του φασισμού στην Καισαριανή (1944)».

Στο αντίποδα σήμερα ανέφερε πως «μπροστά στα μάτια μας το 13 ωρών την ημέρα και με τον πιο προκλητικό τρόπο βλέπουμε να καταργείται το 8ωρο, να γενικεύεται η 6ημερη και η 7ημερη εργασία. Και κοντά σε αυτά να επεκτείνεται η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία σε όλους τους χώρους δουλειάς, ακόμη και του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου δραστηριοποιούνται υπεργολάβοι.

Συνεχίζεται η καθημερινή υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών, με απώτερο στόχο την ιδιωτικοποίηση.

Από το κάδρο της αντιλαϊκής πολιτικής δεν απουσιάζει η δημόσια εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της. Αυτή υποχρηματοδοτείται, σαμποτάρεται ανοικτά και υποβαθμίζεται με στόχο την παράδοσή της στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Η λαϊκή οικογένεια στενάζει. Οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας εξανεμίζονται το πρώτο 15νθήμερο του μήνα. Την ίδια στιγμή οι τιμές στα σούπερ μάρκετ για τα είδη πρώτης ανάγκης, της ενέργειας, της στέγασης κάθε μέρα όλο και ανεβαίνουν.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς βρίσκονται σε άθλια κατάσταση και αποτελούν διαρκή πηγή κινδύνου για την ανθρώπινη ζωή. Η περίπτωση των Τεμπών είναι ενδεικτική. Και όλα αυτά στο βωμό του κέρδους».

Και πρόσθεσε πως «συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας και των μισθών πείνας. Πιάνουμε το νήμα από τις τελευταίες μεγαλειώδεις εργατικές, λαϊκές κινητοποιήσεις για την τιμωρία των ενόχων στο έγκλημα των Τεμπών», αφήνοντας πίσω «την αδράνεια και την ηττοπάθεια των συμβιβασμένων ηγεσιών της Γ.Σ.Ε.Ε. και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Δίνουμε πίστη και ελπίδα στους εργαζόμενους ότι αυτοί έχουν το μέλλον στα χέρια τους».

Ο Γιώργος Χριστοδούλου, γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων στην ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, αναφέρθηκε στη δικαίωση των απολυμένων συνδικαλιστών, έπειτα από τον αγώνα με συμπαραστάτη τα εργατικά σωματεία.
«24 Δεκεμβρίου αποφάσισε η εργοδοσία ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης ΑΕ να μην ανανεώσει τις συμβάσεις τριών από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου εργαζομένων στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, προέδρου, αντιπροέδρου και γενικού γραμματέα. Κάναμε μαύρα Χριστούγεννα αλλά ευτυχώς σταθήκατε δίπλα μας και ήρθε η ανάσταση μετά την ανάσταση. 22 Απριλίου πήραμε στα χέρια μας την απόφαση η οποία μας δικαίωσε απόλυτα και έχουμε επιστρέψει την εργασία μας. Είμαστε περήφανοι που αρχίσαμε ένα σωματείο και τελικά αυτό το σωματείο παίρνει σάρκα και οστά, υφίσταται, δίνει αγώνες και δίνει αυτοπεποίθηση και πίστη στους εργαζόμενους. Μόνο ενωμένοι, με αλληλεγγύη μπορούμε να κρατήσουμε τα δικαιώματα που θέλουν να μας υφαρπάξουν. Υπάρχουμε κύριοι και θα υπάρχουμε. Δίνουμε τον αγώνα όλοι μαζί», είπε.

Ο Βασίλης Βασιλειάδης, πρόεδρος Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων Μηχανικών απηύθυνε κάλεσμα αγώνα, λέγοντας: «Η φετινή πρωτομαγιά είναι ακόμα ένας σταθμός στον αγώνα για να νικήσουν οι ζωές μας για να νικήσουμε την πολιτική που μας φέρνει ασφυξία Για να σταματήσουν οι ανάγκες των φοιτητών να θεωρούνται κόστος και για αυτό δεν θα δεχτούμε να θυσιάζουμε τις ανάγκες μας για τα δικά τους κέρδη. Η πολιτική της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόστηκε στο σιδηρόδρομο δεν θα την αφήσουμε να εφαρμοστεί και στην παιδεία αυτή η πολιτική οδηγοί των πανεπιστήμιο να λειτουργεί με τεράστιες ελλείψεις καθηγητών υποδομές που είναι έτοιμες να πέσουν στο κεφάλι μας φοιτητική μέριμνα σε διάλυση. Τώρα μιλάμε όλοι εμείς στο δρόμο του αγώνα δυναμώνουμε τη διεκδίκηση!».

Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται πορεία στους δρόμους της πόλης. Στην κεφαλή βρίσκονται εκπρόσωποι σωματείων, κρατώντας στεφάνια, καθώς η πορεία αναμένεται να καταλήξει στο μνημείο μνήμης του Μάη του ’36, όπου θα κατατεθούν τα στεφάνια.