«Η αυξημένη σεισμική δραστηριότητα που βιώνουμε στο νησί τις τελευταίες μέρες και ιδιαίτερα το τελευταίο 24ωρο απαιτεί από την πολιτεία να πάρει άμεσα ουσιαστικά προληπτικά μέτρα αλλά και μέτρα ολοκληρωμένης ενημέρωσης των κατοίκων» τονίζει σε ανακοίνωσή της για το θέμα, η ΚΟΒ Σαντορίνης του ΚΚΕ προσθέτοντας πως «η προετοιμασία και η λήψη προληπτικών μέτρων σε περιοχές που κινδυνεύουν από έντονη σεισμική δραστηριότητα είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού. Για τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία, στην οικονομία και στην κοινωνία».
Σημειώνει ότι τα διάφορα σχέδια («ΤΑΛΩΣ», «ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ») όσο και αν προ των καταστροφών διαφημίζονται ως λύση και η απόλυτη προετοιμασία, κατόπιν εορτής αποδεικνύονται ανίκανα να προστατεύσουν το λαό και την περιουσία του και συμπληρώνει ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ και η δημοτική αρχή δεν απαντούν σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με το σχεδιασμό αντιμετώπισης σε περίπτωση σεισμού. Με ποια εκπαίδευση, ποιες ασκήσεις και πότε έγιναν; Πού, πώς και πότε οι μαθητές, οι ασθενείς, τα ΑμεΑ, οι τουρίστες, που έχουν πλήρη άγνοια των τοπικών συνθηκών. Έχουν επικοινωνηθεί αποτελεσματικά τα σημεία συγκέντρωσης, οι πρώτες ενέργειες που πρέπει να κάνει η κάθε οικογένεια;
Οι τουριστικές επιχειρήσεις έχουν εξασφαλίσει τις ανάλογες προϋποθέσεις; Τι γίνεται με τον αντισεισμικό έλεγχο κάθε είδους οικήματος και πρώτα απ’ όλα των κατοικιών; Σε ποια καταφύγια θα μείνουν προσωρινά αν χρειαστεί και πόσοι; Και αν δεν υπάρχουν ή δεν φτάνουν αυτά, ποιο και πού έχει προγραμματιστεί να γίνει;
Έχουν εξασφαλιστεί οι βασικές προϋποθέσεις επιβίωσης; Έχουν διασφαλιστεί τα αναγκαία φάρμακα, νερό, τροφή και οι υποδομές υποδοχής; Σε όλα αυτά η κυβέρνηση έπρεπε να έχει ήδη απαντήσει
Ούτε ένας ούτε δύο… Στους 14 έχουν φτάσει ήδη οι βουλευτές που δεν έφτασαν καν στα μισά της τετραετίας με τα κόμματα που εκλέχτηκαν. Μάλιστα,…
Υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό, υλικά, μέσα για να υλοποιηθεί ο όποιος σχεδιασμός (π.χ. ΕΚΑΒ, νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας για περίθαλψη και αποκατάσταση των πληγέντων);».
«Είναι εμφανής η απουσία υλοποιήσιμου σχεδιασμού για την εκπαίδευση και καθοδήγηση του πληθυσμού κατά τη διάρκεια που εξελίσσεται μια καταστροφή. Φάνηκε ανάγλυφα αυτό σε κάθε εκδήλωση φυσικού φαινομένου (Μάτι, Μάνδρα, Ηλεία, Θεσσαλία, Αττική Οδός κ.λπ.) και σε άλλες καταστροφές, στις οποίες θρηνήσαμε δυστυχώς νεκρούς» υπογραμμίζει και ξεκαθαρίζει πως «τελικά, όποιο ζήτημα πολιτικής προστασίας κι αν εξετάσουμε, θα διαπιστώσουμε τα μεγάλα κενά τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο σχεδιασμού έκτακτης ανάγκης. Το ίδιο το νομοθετικό πλαίσιο της πολιτικής προστασίας, σε συνδυασμό με τον ελλιπή έλεγχο εφαρμογής του, οδηγεί τελικά στη σημερινή εκρηκτική κατάσταση. Όμως, το πρόβλημα δεν αφορά την έλλειψη τεχνογνωσίας. Είναι βαθιά πολιτικό. Τελικά ο αστικός σχεδιασμός για τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ολοκληρωμένα το πρόβλημα της πολιτικής προστασίας, γιατί:
α) Δεν διαμορφώνεται με γνώμονα το σύνολο των λαϊκών αναγκών
β) Εστιάζει αποσπασματικά σε πλευρές και όχι στην αλληλεπίδραση το σύνολο των παραμέτρων που σχετίζονται με αυτήν».
Επισημαίνουμε, συνεχίζει, επίσης ότι «η κατάσταση έχει χειροτερεύσει με τις μειωμένες δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού και την έλλειψη προσωπικού σε σχετικούς φορείς, την κατάργηση ελεγκτικών υπηρεσιών των πολεοδομιών, την ανυπαρξία εξειδικευμένων εργαζομένων στην τοπική διοίκηση, τη μεταφορά της κρατικής ευθύνης σε περιφερειακό επίπεδο, την κατάργηση ή υπολειτουργία των Υπηρεσιών και Τομέων Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων κ.λπ. Πλέον δεν προβλέπεται ούτε τυπικά ο κρατικός έλεγχος.
Άμεσα πρέπει να παρθούν βασικά προληπτικά μέτρα από το κράτος, όπως:
–Άμεσος αντισεισμικός έλεγχος και ενίσχυση κατά προτεραιότητα των δημόσιων κτιρίων, χώρων συγκέντρωσης (σχολεία, γυμναστήρια, νοσοκομεία κ.λπ.) και των υποδομών (άρδευσης, ύδρευσης κ.λπ.).
–Ενημέρωση και συστηματική και σε τακτά χρονικά διαστήματα εκπαίδευση των κατοίκων (π.χ. διανομή οδηγιών για τις κατάλληλες ενέργειες).
–Δημιουργία υποδομής για την υλοποίηση του σχεδίου εκκένωσης οικισμών, ακόμη και προληπτικής (καθορισμός διαδρομών εκκένωσης και υπαρκτά σχέδια απομάκρυνσης του πληθυσμού από τις επικίνδυνες περιοχές).
–Ύπαρξη ή δημιουργία καταφυγίων και συστήματος προειδοποίησης.
–Ενίσχυση των υποδομών».
