Οι πρωτομαγιές στην Κούβα, έγραψαν και γράφουν ιστορία. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η ώρα είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα και _ήδη ο λαός οργανώνεται για να πάρει μέρος στις διαδηλώσεις “στους δρόμους και τις Πλατείες ! _Εκεί όπου κρίνεται το δίκαιο και το μέλλον μας”
Γιορτάστηκε με μεγαλοπρέπεια και συμμετοχή εκατομμυρίων λαού η πρωτομαγιά στο νησί της Επανάστασης
Παραθέτουμε στη συνέχεια
Μήνυμα του Κουβανού Προέδρου Miguel Díaz-Canel Bermúdez προς τους εργαζόμενους και τον λαό του νησιού της επανάστασης, για την Πρωτομαγιά και
Κάλεσμα της Central de Trabajadores de Cuba (συνομοσπονδία Εργατών Κούβας) με τίτλο “¨αμέτρητοι¨οι λόγοι που θα είμαστε en la plaza”
Miguel Díaz-Canel Bermúdez
Αγαπητοί συμπατριώτες
Η Πρωτομαγιά φτάνει:
Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών και της τάξης τους,
προς τιμήν όσων παράγουν και συντηρούν τη ζωή.
30+ χρόνια, μετά την πτώση του σοσιαλισμού στην Ευρώπη, οι μαζικοί αγωνιστικοί εορτασμοί αυτής της ημέρας περιορίστηκαν σε λίγες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κούβα.
Με δικαιολογημένη υπερηφάνεια, μπορούμε να πούμε σήμερα ότι, εν μέσω των πιο ακραίων δυσκολιών, δεν σταματήσαμε ποτέ να υψώνουμε τα λάβαρα του σοσιαλισμού. Όλα αυτά τα χρόνια, αντιπροσωπείες από όλο τον κόσμο ήρθαν και συνεχίζουν να έρχονται για να γιορτάσουν την ιστορική ημέρα μαζί με αυτόν τον μικρό αλλά εξαιρετικό λαό όπου κυβερνούν οι εργαζόμενοι.
Θέλουν να γίνουν μάρτυρες και να μοιραστούν τη δύναμη της δύσκολης αλλά και δυναμική \ με προοπτική αντίστασή μας. Δεν θέλουν να χάσουν το εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού του λαού, ικανού να γιορτάζει τα δικαιώματα που έχει κερδίσει, ακόμη και υπό τις χειρότερες οικονομικές συνθήκες, και ταυτόχρονα να ασκεί κριτική και να απαιτεί, μαζί με τον αποκλεισμό (σσ. εμπάργο), να μπορούμε να ξεπερνάμε τις δικές μας αδυναμίες και λάθη. Αυτό ακριβώς εξουσιοδοτήθηκε η εργατική τάξη μετά τη νίκη του 1959, και αυτή η δύναμη ενισχύθηκε περαιτέρω όταν η Κούβα αυτοανακηρύχθηκε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στο Δυτικό Ημισφαίριο, στο υπογάστριο των ΗΠΑ.
Αυτές οι μέρες _δυστυχώς, δεν είναι καλύτερες από εκείνες, όταν η ουτοπία ήταν ένας αόρατος ορίζοντας κάτω από το βάρος της ήττας του σοσιαλισμού σε άλλα γεωγραφικά πλάτη.
Όπως ακριβώς διαδηλώσαμε τότε, γιορτάζοντας τη διαρκή δύναμη των εργατών και των αγροτών, των δημιουργών και των καλλιτεχνών, είμαστε εδώ σήμερα, έτοιμοι να διαδηλώνουμε, να συνεχίσουμε να γιορτάζουμε.
Οι άνεμοι _τυφώνες της αυτοκρατορικής εξουσίας (σσ. poder imperial _όρος που χρησιμοποιεί η σοσιαλιστική Κούβα για τις ΗΠΑ) έχουν φυσήξει, και συνεχίζουν να πνέουν, πιο δυνατοί από ποτέ ενάντια στην οικονομία μας και το λαό μας, αποφασισμένοι _εις μάτην, να σβήσουν αυτό το παράδειγμα τολμηρής, δημιουργικής αντίστασης από τον πολιτικό χάρτη του κόσμου. Θα δείξουμε για άλλη μια φορά ότι δεν είμαστε ζωντανοί και όρθιοι χάρη στον μεγαλύτερο εχθρό του κουβανικού λαού. Είμαστε ζωντανοί, όρθιοι, αντιστεκόμαστε και δημιουργούμε, χάρη στη θέληση των Κουβανών.
Και αυτή τη φορά με μια ξεχωριστή έμπνευση. Η φετινή Πρωτομαγιά σηματοδοτεί την 25η επέτειο της ιστορικής ομιλίας του Φιντέλ στην κατάμεστη από 100άδες χιλιάδες λαού στην Πλατεία της Επανάστασης, όταν μας κάλεσε να δράσουμε με “αίσθηση της ιστορικής στιγμής”, να “αλλάξουμε όλα όσα πρέπει να αλλάξουν” και να “απελευθερωθούμε μέσω των δικών μας προσπαθειών _και όπλων”.
Όπως δήλωσε τότε ο Φιντέλ: “Η επανάσταση είναι ενότητα, είναι ανεξαρτησία, είναι αγώνας για τα όνειρά μας για δικαιοσύνη για την Κούβα και για τον κόσμο”.
Ας πορευθούμε κι αυτήν την 1η του Μαΐου, δείχνοντας τη δύναμη της ενότητας. Για την ανεξαρτησία μας και τα όνειρά μας για δικαιοσύνη.
Ενάντια στον αποκλεισμό και ενάντια στην επιστροφή του φασισμού. Ενάντια στη γενοκτονία στη Γάζα και ενάντια στις σιωπηλές γενοκτονίες που προκαλούνται από τη θάλασσα των αδικιών που απειλούν το είδος μας.
Ας διαδηλώσουμε για έναν καλύτερο δυνατό κόσμο
που θέλει και αξίζει η Κούβα.
Τα λέμε την Πρωτομαγιά στους δρόμους και τις Πλατείες μας! _
Εκεί όπου κρίνεται το δίκαιο και το μέλλον μας
Central de Trabajadores de Cuba _“¨αμέτρητοι¨οι λόγοι που θα είμαστε en la plaza”
Η Κούβα επέλεξε, προ πολλού, σε ποια πλευρά της ιστορίας θα υψώσει τη σημαία της
Η Κεντρική Ένωση Κουβανών Εργατών, με σθεναρή γλώσσα και λόγους που μιλούν από μόνοι τους, ζήτησε να γιορταστεί αυτή η 1η Μάη. Και υπάρχει ένα μεγαλύτερο κάλεσμα, αυτό που μας έκανε η γη που μας είδε να γεννιόμαστε, το οποίο, όπως είπε ο Χοσέ Μαρτί, “είναι βωμός και όχι βάθρο”· αυτής που “είναι φτιαγμένη από την αξία των παιδιών της”. Αυτό που μας ζητά σήμερα η Κούβα δεν είναι απλώς μια οποιαδήποτε απαίτηση. Κάθε εποχή είναι διαφορετική, αλλά αυτή που βιώνει ο κόσμος σήμερα φαίνεται να έχει εξαλείψει και τους τελευταίους ενδοιασμούς του ανθρώπινου είδους.
Το ψέμα που επινοήθηκε για να αμαυρώσει την αλήθεια… απαθής θάνατος με μύες θριάμβου, δεν αρκεί για να νικήσει ο δυνατός. Παραμόρφωση των πιο αγνών δικαιωμάτων· ο πλουτισμός των ολοένα και πιο πλούσιων· ένα νέο ολοκαύτωμα του 21ου αιώνα, αποτέλεσμα ενός φασισμού που καταστρέφει την Παλαιστίνη κάτω από τις βόμβες του, και που φαίνεται να επιστρέφει και να εξαπλώνεται σαν καρκίνος σε άλλα γεωγραφικά πλάτη· Η συγκαλυμμένη σιωπή των ηγεμονικών μέσων ενημέρωσης να καταγγείλουν τον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο, που παρουσιάζεται ως παράπλευρες απώλειες· οι κραυγαλέες και σιωπηλές γενοκτονίες· Τα bloqueos με τις κυρώσεις στο λαό μας και η αλαζονεία υπό την απειλή όπλων είναι μόνο μερικά από τα κακά που επιδιώκουν να επιβάλουν.
Ενάντια στη μικρή Κούβα, η οποία εμποδίζει τόσο πολύ τέτοιους βάναυσους σκοπούς· Το επαναστατημένο νησί της Καραϊβικής, το οποίο δεν έχει σκύψει το κεφάλι του και έχει αντισταθεί, με πολύ υψηλό κόστος, στον πόλεμο που διεξάγει εναντίον του η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών με ασυνήθιστα _εντεινόμενα μέτρα και έναν πρωτοφανή οικονομικό αποκλεισμό. Αυτός που πληρώνει ακριβά για τη διατήρηση του πνεύματος του Φιντέλ και την τήρηση των προειδοποιήσεών του είναι αυτός που μας καλεί να βαδίσουμε δίπλα του σήμερα, αυτήν την 1η Μάη. Είναι ο λαός μας
Η Κούβα και η Επανάστασή της ήταν πάντα η Πλατεία, αυτή που οι θλιβεροί συγγραφείς του σημερινού κόσμου, αλλά και κάποιοι “δικοί μας”, θα ήθελαν να δουν άδεια, παρόλο που επιμένουν να την αρνούνται.
Η Κούβα σταθερά στη σωστή πλευρά της ιστορίας _ στο πλευρό της Παλαιστίνης
Όπως συμβαίνει όταν υπάρχει πόλεμος, υπάρχουν πολλές δυσκολίες και στη ζωή, επειδή ο εχθρός ανησυχεί επειδή για περισσότερα από 60 χρόνια παραμένουμε ζωντανοί ακριβώς κάτω από τη μύτη του, ενώ αυτός σφίγγει τη θηλιά γύρω από το λαιμό της χώρας, κλείνοντας τις πόρτες στο εμπόριο, βασιζόμενος σε εκβιασμούς και πιέσεις εναντίον όσων τολμούν να κοιτάξουν προς την Κούβα. Ωστόσο, η εξάντληση δεν θα είναι το καθοριστικό χαρακτηριστικό αυτής της Πέμπτης, που είναι απαραίτητο να πορευθούμε _και έτσι θα πράξουμε, για την ελπίδα, η οποία ούτε έχει σταματήσει ούτε έχει χαθεί. Τα πρόσωπα που χτίζουν, με την ειλικρίνεια της δουλειάς τους και τη δημιουργικότητα του ταλέντου τους, θα γεμίσουν την Πλατεία —δηλαδή όλες τις κουβανικές πλατείες— με δύναμη και επαναστατική επιβεβαίωση.
- Η χειραγώγηση από πλευράς των εχθρών μας (η προσπάθεια τουλάχιστον) μέσω των μέσων ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι τεράστια, προσπαθώντας να ακινητοποιήσουν τον λαό και να τον κάνουν να πιστέψει ότι η κυβέρνησή του είναι υπεύθυνη για την δύσκολη κατάσταση. Να πόσο ανάξιος είναι ο πόλεμος της σκέψης που διεξάγεται εναντίον μας. Αλλά η μαχητική ευπρέπεια θα επικρατήσει έναντι του απατηλού και απελπισμένου μηχανισμού.
- Η Κούβα επέλεξε, προ πολλού, σε ποια πλευρά θα ύψωνε τη σημαία της και συνεχίζει να το κάνει, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει τις μεγάλες θυσίες και τις τεράστιες προκλήσεις που αυτό συνεπάγεται · επειδή δεν έχει υπάρξει καμία διαφορά από το 1959· Επειδή αυτή η Επανάσταση που κόστισε αίμα δεν είναι ένα μοντέλο, αλλά προσαρμόζεται στην εποχή, στην αψιμαχία των επιθέσεων, στη δημιουργική στρατηγική της αντίστασης _παραμένοντας αναλλοίωτη 85+ χρόνια.
Ο Φιντέλ είπε πριν από 25 χρόνια _κι αυτό θα ισχύει πάντα, μπροστά σε ένα πλήθος σαν αυτό που θα διαδηλώσει σε λίγο. Θα συνεχίσουμε να είμαστε μια Επανάσταση που καθοδηγείται από την αίσθηση της ιστορικής στιγμής. που δεν φοβάται ούτε ζητάει άδεια να αλλάξει οτιδήποτε χρειάζεται να αλλάξει· που είναι η σημαία της πλήρους ισότητας και ελευθερίας· ποιος βλέπει πρώτος τον άνθρωπο; που δεν έχει άλλον τρόπο από το να χειραφετηθεί _με τις προσπάθειες του ίδιου του λαού του, κυρίαρχη δύναμη πάνω απ’ όλα και βασισμένος στις αξίες του· που δεν λέει ψέματα και είναι μετριόφρων, ανιδιοτελής, αλτρουιστής, υποστηρικτικός, ηρωικός, τολμηρός, έξυπνος, ρεαλιστής και άκρως ηθικός.
Σε λίγο όλη η Κούβα θα βρίσκεται στην πλατεία, επειδή ούτε ένας αποκλεισμός που επιδιώκει να μας σκοτώσει, ούτε η ανηθικότητα του να μας χαρακτηρίζει ως τρομοκρατική χώρα, θα μπορέσουν να διασπάσουν “τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο ικανή να συντρίψει τη δύναμη της αλήθειας και των ιδεών”. Θα βρεθούμε στην πλατεία _στις πλατείες μας επειδή, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, παραμένουμε ενωμένοι, ανεξάρτητοι, κομμουνιστές, διεθνιστές και καθοδηγούμενοι από το όνειρο ότι η πλήρης δικαιοσύνη θα επικρατήσει έναντι των φιλοδοξιών κατά της Κούβας και όλων όσων βρομίζουν τον κόσμο.
Η Πατρίδα θα είναι η σημαία και η παρέλαση
της 1ης Μάη.
Μια ακόμη δικαίωση αυτής της Κούβας
που σήμερα μας ζητά να τη συνοδεύσουμε.