Ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρωθυπουργός το Σεπτέμβριο του 1996 και τον Απρίλιο του 2000. Αποτυπώθηκε στη μνήμη μας ως ο πρωθυπουργός της λιτότητας, της εξάρτησης και του ραγιαδισμού. Ο εκφραστής των πιο άγριων διαθέσεων της ολιγαρχίας.
Μεταξύ άλλων,
Θα μείνει αλησμόνητος για το ευχαριστώ της ντροπής και του εθνικού εξευτελισμού («ευχαριστούμε τους Αμερικάνους»). Το απηύθυνε στους Αμερικάνους, στις 31 Γενάρη 1996, από το βήμα της Βουλής, λίγες ώρες μετά τη συντριβή του ελληνικού ελικοπτέρου στη θάλασσα των Ιμίων, το κατέβασμα της ελληνικής σημαίας από τη νησίδα και την αποχώρηση των Ελλήνων στρατιωτών από αυτήν.
Ήταν ένα ευχαριστώ υπακοής και πειθαρχίας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Σε εφαρμογή του “ευχαριστώ” των Ιμίων, ήρθε η Συμφωνία της Μαδρίτης μεταξύ Σημίτη και Ντεμιρέλ, που υπαγορεύτηκε κατευθείαν από τις ΗΠΑ και αναγνωρίζει τα τουρκικά “ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα” στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με καταγγελία της «Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης ΥΠΑ» την Πέμπτη 22/08/2024, κατά τη διάρκεια περιόδου αυξημένης αεροπορικής κίνησης, περίπου στις 21:00 και για πάνω από…
Θα μείνει αλησμόνητος ως «αγροτοφάγος» αφού ξεκλήρισε πάνω από 200.000 χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά εντείνοντας την ανεργία και τη φτώχεια στην επαρχία.
Θα μείνει αλησμόνητος ως πολιτικός προϊστάμενος των Τσουκάτου, Τσοχατζόπουλου, Παπαντωνίου και άλλων τρωκτικών…
Θα μείνει αλησμόνητος για την παράδοση Οτσαλάν στην Τουρκία.
Θα μείνει αλησμόνητος για την ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης (ΟΝΕ) και το ευρώ που τόσα δεινά έφερε στο λαό.
Θα μείνει αλησμόνητος για την αύξηση της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της σήψης και της διαφθοράς στην Ελλάδα του «εκσυγχρονισμού»
Θα μείνει αλησμόνητος για τη δημιουργία και τη χρησιμοποίηση ενός κράτους της αυθαιρεσίας των ΜΑΤ, της διατεταγμένης, κατά του μαζικού κινήματος, Δικαιοσύνης, του υφέρποντος και του ανοιχτού αντικομμουνισμού.
Εν κατακλείδι, ο Κ. Σημίτης αποτέλεσε τον πολιτικό εκφραστή, αλλά και στυγνό διαχειριστή, των πλέον σκληρών νεοσυντηρητικών επιλογών. με επίδειξη πρωτοφανούς αναλγησίας απέναντι στα λαϊκά στρώματα.
Και μην ξεχνάμε το βίο του ως υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου. Ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1985-1987) επέβαλε πρόστιμο στον Ριζοσπάστη γιατί έδωσε αυξήσεις πάνω από την εισοδηματική πολιτική!!!
