Τις «μεγάλες» και κενές περιεχομένου κουβέντες τόσο της κυβέρνησης, όσο και των άλλων αστικών κομμάτων περί δήθεν ελευθερίας έκφρασης, πλουραλισμού και ανεξαρτησίας της ενημέρωσης στηλίτευσε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής στο πλαίσιο της συζήτησης για το νομοσχέδιο ενίσχυσης της «διαφάνειας» στον Τύπο.

Στο πλαίσιο της ομιλίας του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ έκανε ειδική αναφορά και στη μεταβίβαση από την ευρωπαϊκή εισαγγελία στη Βουλή της δικογραφίας για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία εμπεριέχει και τα ονόματα των κυβερνητικών Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη. Ο Ν. Καραθανασόπουλος κάλεσε η δικογραφία «να αποτελέσει το εργαλείο για να μπορέσει ακριβώς να γίνει μια ουσιαστική εξέταση της κατάστασης και να σπάσει το απόστημα του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των επιδοτήσεων που αυτή δίνει» και την στηρίζουν όλα τα κόμματα του συστήματος. Υπογράμμισε την ανάγκη να διερευνηθούν όλες οι αιτίες της υπόθεσης, να αποδοθούν ευθύνες εκεί που υπάρχουν πραγματικά και κυρίως «να πληρώσουν τα πρόστιμα όσοι παρανόμησαν και όσοι τους επέτρεψαν να παρανομήσουν για να μην το πληρώσουν αυτά τα πρόστιμα οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι», κάτι που φαίνεται να έχει το θράσος να σκέφτεται η κυβέρνηση να δρομολογήσει.

Ανέδειξε, πιο συγκεκριμένα για το νομοσχέδιο, τον έλεγχο των ΜΜΕ, κρατικών και ιδιωτικών, από το αστικό κράτος και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στο όνομα της προάσπισης των συμφερόντων της αστικής τάξης και της αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας. Αναφέρθηκε και στην όλο και πιο γρήγορη συγκέντρωση διαφόρων ειδών ΜΜΕ στα χέρια μιας χούφτας ομίλων, αλλά και στην αξιοποίηση από την εκάστοτε κυβέρνηση κρατικών ΜΜΕ, αλλά και φίλα προσκείμενων ιδιωτικών, μέσω της διάθεσης διαφημιστικών και χρηματοδοτικών πακέτων.

Σχετικά με τους δημοσιογράφους, ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε ότι απέναντι στη στρατιά έμπιστων που υπάρχουν σε υπουργεία και Δημόσιους Οργανισμούς, όπως και με τα τρολ του διαδικτύου που λειτουργούν με διάφορους τρόπους σε βάρος της ενημέρωσης και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, καταλυτικό ρόλο μπορεί να παίξει το ταξικά προσανατολισμένο κίνημα των δημοσιογράφων που ήδη παλεύει για κατοχύρωση συνθηκών εργασίας, ωραρίου, αξιοπρεπών μισθών, ΣΣΕ και ενάντια στην εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία.

Κατήγγειλε, επίσης, τη στάση ιδιωτικών, μα και κρατικών ΜΜΕ απέναντι στις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, στις οποίες εμπλέκεται και η Ελλάδα, καθώς έχουν μετατραπεί «σε γραφείο Τύπου των αμερικανοΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, αναπαράγοντας φαλκιδευμένες ειδήσεις, μετατρέποντάς τα σε ένα τεράστιο μηχανισμό προπαγάνδας, που η κάθε αντίθετη άποψη είτε χλευάζεται και συκοφαντείται, είτε συγκαλύπτεται». Στάθηκε, όμως, και στο ξέπλυμα του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ από τα κρατικά ΜΜΕ, φέρνοντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα και ζητώντας από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη να πάρει θέση, το χθεσινό εξοργιστικό περιστατικό σε εκπομπή του Πρώτου Προγράμματος, όπου ένας «απίθανος τύπος» προχώρησε σε ένα παραλήρημα υπεράσπισης των ισραηλινών εγκλημάτων, αλλά και εμετικής αντικομμουνιστικής επίθεσης, αξιοποιώντας και την αντιεπιστημονική και σκοταδιστική θεωρία των 2 άκρων…

Δεδομένου του εν λόγω συμβάντος, ο Ν. Καραθανασόπολος έκανε λόγο και για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή που εντείνει τον κίνδυνο γενικευμένης ανάφλεξης και μάλιστα με απρόβλεπτες συνέπειες στην περιοχή, με τη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν και ταυτόχρονα, τη συνέχεια της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού από το ισραηλινό κράτος-μακελάρη. Εξήγησε ότι με πρόσχημα τα πυρηνικά όπλα του Ιράν, το Ισραήλ κάνει τη «βρώμικη δουλειά», αλλάζοντας τον χάρτη στη Μ. Ανατολή, ξεπαστρεύοντας λαούς, δρομολογώντας αλλαγές κυβερνήσεων, για το ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, στο πλαίσιο των σφοδρών ανταγωνισμών και αντιθέσεων που οξύνονται με το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό. Υπενθύμισε, δε, τόσο ότι το ίδιο το Ισραήλ έχει ανεπίσημα πυρηνικά όπλα και την ίδια στιγμή είναι το μόνο κράτος που αρνείται να υπογράψει τη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων, όσο και τη στρατηγική συνεργασία που έχει η Κίνα με το Ιράν τόσο στον τομέα της Ενέργειας, όσο και σε πολύτιμους διεθνείς εμπορικούς, ενεργειακούς και εφοδιαστικούς διαδρόμους.

Σε όλα αυτά, τόνισε, η Ελλάδα εμπλέκεται ενεργά και μάλιστα με σχέδια για αναβαθμισμένο ρόλο μέσω της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας, στα πλαίσια του ρόλου της ως πολεμικού ορμητηρίου και της ενίσχυσης της στρατηγικής συμφωνίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-ΗΠΑ. Αυτά τα σχέδια εντείνουν τον κίνδυνο να μετατραπεί ο ελληνικός λαός σε στόχο αντιποίνων, πρόσθεσε ο Ν. Καραθανασόπουλος και κάλεσε το εργατικό-λαϊκό κίνημα και τη νεολαία να δυναμώσουν την πάλη τους για να απεμπλακεί άμεσα η χώρα από τέτοιους επικίνδυνος σχεδιασμούς, να επιστρέψει το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, η συστοιχία Patriot από τη Σαουδική Αραβία και οι φρεγάτες από την Ερυθρά Θάλασσα, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές «βάσεις θανάτου» και να καταγγελθεί ως έμπρακτη αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό η «στρατηγική» συμφωνία με το ισραηλινό κράτος-δολοφόνο.

Ο Ν. Καραθανασόπουλος μίλησε και για τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το έγκλημα στα Τέμπη και σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και της «διαδικασίας-παρωδίας», σημείωσε πως «επιστέγασμα» ήταν «η προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης» τόσο από πλευράς κυβέρνησης, όσο και από τα άλλα αστικά κόμματα των ευθυνών για το κύριο έγκλημα της σύγκρουσης δύο τρένων, όπως και για την αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος για να εξαφανιστούν τα πειστήρια για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας.

Επισήμανε, τέλος, πως επιχειρήθηκε να συγκαλυφθούν η πολιτική για την απελευθέρωση των σιδηροδρόμων ΕΕ-κυβερνήσεων προς όφελος της κερδοφορίας επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και οι ευθύνες του αστικού κράτους που «είναι επιλεκτικά ανίκανο για να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή διαχρονικά και επιλεκτικά ικανό για να συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς». Συμπλήρωσε, μεταξύ άλλων, ότι επιδιώκεται ουσιαστικά με την Προανακριτική-καρικατούρα για τον Καραμανλή να πέσουν «στα μαλακά» οι υπεύθυνοι, όπως στο Μάτι και στη Μάνδρα, υπογραμμίζοντας, όμως, ότι ο λαϊκός παράγοντας μπορεί μέσα από την πάλη του να αποτελέσει τον καταλύτη για να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι «όσο ψηλά και αν βρίσκονται» και για να μην υπάρξουν «νέα Τέμπη».