Η αντιδικτατορική πάλη γέννησε σπουδαία μουσική, τραγούδια που χτυπούν ακόμα δυνατά στις καρδιές, στις διαδηλώσεις, στους αγώνες μας…
Πολλά από αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν κάτω από τη μύτη των χωροφυλάκων και στάλθηκαν με πολλές προφυλάξεις «έξω» για να ακουστούν, άλλα κατάφεραν να κυκλοφορήσουν στα χρόνια της δικτατορίας με τους δημιουργούς τους να εφευρίσκουν χίλιους δυο τρόπους για να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό της λογοκρισίας, ενώ δεν είναι και λίγα τα τραγούδια που με τα κρυμμένα μηνύματά τους έστελναν στον λαό δύναμη και κουράγιο. Βέβαια, εκατοντάδες άλλα τραγούδια τραγουδιόνταν «σε φιλικό κύκλο» και δεν ακούγονταν «ποτέ έξω από τους τέσσερις τοίχους μιας κάμαρας» και κυκλοφόρησαν μετά την πτώση της χούντας…
Το 1973 ο Μάνος Λοΐζος συνεργάστηκε με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου. Αποτέλεσμα της συνεργασίας τους ο δίσκος «Καλημέρα ήλιε» που κυκλοφόρησε, τον Δεκέμβρη του 1973, με ερμηνευτές την Χάρις Αλεξίου, τον Κώστα Σμοκοβίτη, την Αλέκα Αλιμπέρτη και τον ίδιο τον συνθέτη. Δυο από τα τραγούδια, το ομώνυμο και το «Ποιος το ξέρει» ήταν σε στίχους του Λοΐζου.
Ο σκόπελος της λογοκρισίας επέβαλλε την τροποποίηση των στίχων στα τραγούδια «Ποιος το ξέρει» και «Δώδεκα παιδιά». Το δεύτερο ηχογραφήθηκε με τους κανονικούς του στίχους στη μεταπολίτευση και συμπεριλήφθηκε στο δίσκο του Λοΐζου «Τα τραγούδια του δρόμου».
Μεγάλη πρεμούρα έχει πιάσει τελευταία διάφορες αστικές «γραφίδες» για τα μνημεία που στήνει το ΚΚΕ σε μια σειρά από περιοχές, αναδεικνύοντας και τιμώντας την ιστορία…
Ευχαριστούμε τον πρώτο ερμηνευτή του τραγουδιού, τον Κώστα Σμοκοβίτη. Τιμώντας τα 51 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, το πόρταλ 902.gr ξανά θυμάται τα «12 παιδιά»…
Οι διορθωμένοι στίχοι
(Λογοκριμένο)
Δώδεκα παιδιά στο κρύο, δώδεκα παιδιά.
Κόψαν το βοριά στα δύο, δώδεκα παιδιά.
Βρήκαν στην καρδιά τον ήλιο,
κάνανε το κρύο φίλο
πήγαν πιο μακριά και απ’ τα πουλιά.
Βρήκανε στη
την παλιά πληγή
τον καιρό που πάντοτε αργεί…
Δώδεκα παιδιά στο κρύο, δώδεκα παιδιά.
Κόψαν τη βροχή στα δύο, δώδεκα παιδιά.
Διάβασαν στη γη τους νόμους,
γνώρισαν μικροί τους νόμους
και έγινε η αγάπη πιο βαθιά….
Γράψαν μιαν ευχή,
να μην ξεχαστεί
κάτω από το χώμα η γιορτή…
Οι στίχοι πριν τη λογοκρισία
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά, πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο, πήγαν πιο μακριά κι απ’ τα πουλιά.
Βρήκαν στην κορφή, την παλιά πληγή, το χρυσό μαχαίρι του ληστή.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά, πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο πήγαν πιο μακριά κι απ’ τα πουλιά.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά, πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά, χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους κι έγινε η αγάπη πιο βαθειά.
Γράψαν μιαν ευχή, να μη ξεχαστεί, κάτω από το χώμα η γιορτή.
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά, πήραν το Χριστό στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.
Πηγή: 902.gr
