Κυκλοφορεί εδώ και λίγες μέρες στα σημεία διανομής του Τύπου σε ολόκληρη την Ελλάδα (!) ο πρώτος τόμος (θα κυκλοφορήσουν άλλοι 14 όπως μας ενημερώνουν) της σειράς με τίτλο «Ιστορική βιογραφία: Γεώργιος Παπαδόπουλος» με συγγραφέα κάποιον Μάνο Ν. Χατζηδάκη.
Φυσικά από την αρχή προκύπτουν δύο βασικά ζητήματα: Το πρώτο αφορά τους στόχους ενός τέτοιου «εγχειρήματος» και μάλιστα η έκταση του. Είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια τέτοιου είδους βιβλία να κυκλοφορούν σε «συγκεκριμένα» βιβλιοπωλεία, ενώ τώρα για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια για την πλατιά διανομή τους. Το δεύτερο έχει να κάνει με τη χρονική περίοδο που γίνεται αυτή η προσπάθεια σε συνδυασμό με τις γενικότερες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις (Δεν είναι ήσσονος σημασίας ποιος κρύβεται πίσω από αυτό το εκδοτικό εγχείρημα).
Όπως αναφέρεται πρόκειται για «ένα αποκαλυπτικό ιστορικό έργο» όπου «η ιστορία και τα παρασκήνια μιας σημαδιακής περιόδου με κέντρο την πλέον άγνωστη, αμφιλεγόμενη και καθοριστική προσωπικότητα της εποχής….Με ένα σπάνιο πλούτο γραπτών, φωτογραφικών και ηχητικών ντοκουμέντων…».
Διαβάζοντας τον πρώτο τόμο (τι σου είναι αυτή η περιέργεια…) διαπιστώνει κανείς εύκολα την προσπάθεια αφενός αναθεώρησης της πραγματικής ιστορίας της περιόδου που εξετάζει (π.χ Ελληνοϊταλικός πόλεμος μέχρι 1965) και αφετέρου μέσα στο πλαίσιο αυτό της εμφάνισης του κατοπινού αρχιδικτάτορα ως έναν πατριώτη και οξυδερκή- «μπαρουτοκαμνισμένο» αξιωματικό «απαντώντας» ταυτόχρονα για μια σειρά «αμαρτίες» της περιόδου αυτής (π.χ Τάγματα Ασφάλειας, ΙΔΕΑ , προβοκάτσια στον Εβρο κλπ) που ετοίμαζαν το έδαφος…
Μεγάλη πρεμούρα έχει πιάσει τελευταία διάφορες αστικές «γραφίδες» για τα μνημεία που στήνει το ΚΚΕ σε μια σειρά από περιοχές, αναδεικνύοντας και τιμώντας την ιστορία…
Φυσικά η εξέταση της πολιτική περιόδου γίνεται πάντα από την μεριά του αντικομουνισμού, έστω και ραφιναρισμένου και με στόχο πάντα να εμφανιστεί η δράση του αρχιδικτάτορα «πατριωτική» και … «φυσιολογική» ντυμένη και με άφθονο «ηρωϊσμό»:
– « Τον Ιούνιο του 1943 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο αδελφός του Κώστας εντάχθηκαν στην αντιστασιακή οργάνωση Χ…Η προπαγάνδα του ΕΑΜ προσπαθούσε να παρουσιάσει τη Χ ως συνεργάτες των Ταγμάτων Ασφαλείας…»
– «…Ετσι κατά τη διάρκεια της κατοχής σχεδόν όλη η κατεχόμενη Ελλάδα βρέθηκε υπό τον έλεγχο του ΕΛΑΣ, Πέραν αυτών υπήρξαν περιπτώσεις που συνεργάστηκε ανοικτά με τον εχθρό….» (Και εδώ παρουσιάζει μια σειρά πλαστά γεγονότα που από τότε είχαν καταγγελθεί!)
– – «..Οι αξιωματικοί του ΙΔΕΑ (ήταν και ο Γ. Παπαδόπουλος) στελέχωσαν τους Λόχους και τα Τάγματα του ΛΟΚ και το νέο όπλο των Τεθωρακισμένων πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος….»
– – «…Την απαγωγή 28.000 Ελληνοπαίδων και τη μεταφορά τους στις κομμουνιστικές χώρες…Το ΚΚΕ υπακούοντας στην Μόσχα αναπροσαρμόζει την πολιτική του ζητώντας πλέον η Μακεδονία να ενσωματωθεί σε μια Ομοσπονδία Σλαύων του Νότου..»
– – Για την πρώτη δίκη του Ν. Μπελογιάννη που ήταν στρατοδίκης όπου αναφέρεται ότι δεν ψήφισε τη θανατική καταδίκη γιατί «… από κοινός εγκληματίας και κατάσκοπος ξένων δυνάμεων θα μεταβάλλετο μετά θάνατον σε σύμβολον…»
Θα μπορούσαμε να σταθούμε πιο αναλυτικά. Όμως αυτό δεν είναι το κύριο. Η ιστορική αναθεώρηση είναι εξαιρετικά επικίνδυνο ζήτημα, πολύ περισσότερο όταν προσπαθούν να βγάλουν στη επιφάνεια, από το «χρονοντούλαπο της ιστορίας» ακόμη και δικτάτορες αγιοποιώντας τους.
Φύλακες επαγρυπνείτε! Το «αυγό του φιδιού» έχει πολλούς τρόπους να επωάζεται στους «σκοτεινούς καιρούς που ζούμε», όσο υπάρχει η «μήτρα (καπιταλισμός) που γεννά τέρατα!
Στο «καλάθι των αχρήστων» λοιπόν παρόμοιες προσπάθειες!
