Επιστολή από εκατοντάδες δημιουργούς με αφορμή τη δολοφονία της Παλαιστίνιας φωτορεπόρτερ Φ. Χασόνα και πρωταγωνίστριας ντοκιμαντέρ που παρουσιάζεται στις Κάννες
Περισσότεροι από 350 διεθνείς ηθοποιοί, σκηνοθέτες και παραγωγοί υπέγραψαν μια επιστολή που δημοσιεύτηκε χτες, την πρώτη μέρα του 78ου Φεστιβάλ των Καννών, καταδικάζοντας τη δολοφονία της Φατμά Χασόνα, της Παλαιστίνιας φωτορεπόρτερ και πρωταγωνίστριας του ντοκιμαντέρ «Put Your Soul on Your Hand and Walk» της Σεπιντέ Φαρσί, σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή.
Γράφει ο \\ Αστέρης Αλαμπής _Μίδας ||
Είναι εξοργιστικό να παρακολουθεί κανείς τη λασπομαχία ανάμεσα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ τις μέρες αυτές που καίγεται το πελεκούδι, ο λαός τσουρουφλίζεται…
Η επιστολή υπογράφεται από ονόματα όπως οι Μαρκ Ράφαλο, Γκάι Πιρς, Ρέιφ Φάινς, Ακι Καουρισμάκι, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Αλφόνσο Κουαρόν, Πάολο Σορεντίνο, Γιώργος Λάνθιμος, Τζόναθαν Γκλέιζερ, Ρίτσαρντ Γκιρ, Χαβιέ Μπαρδέμ, Μάικ Λι, Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, Ζυστίν Τριέ, Εγιάλ Σιβάν, Σούζαν Σάραντον, Ναντάβ Λαπίντ, Ματέο Γκαρόνε, Σεπιντέ Φαρσί, Βίκτορ Ερίθε, Ξαβιέ Ντολάν, Τζούλι Κρίστι, Νουρί Τζεϊλάν, Κώστας Γαβράς, Ματιέ Κασοβίτς, Βίγκο Μόρτενσεν, Σίνθια Νίξον.
Στην επιστολή οι καλλιτέχνες στέκονται αλληλέγγυοι και στην πρόσφατη επίθεση που δέχθηκε ο συν-σκηνοθέτης του «No Other Land» και κάτοχος Οσκαρ, Χαμντάν Μπαλάλ, από Ισραηλινούς εποίκους, ενώ στηλιτεύουν και τη σιωπή της Αμερικανικής Ακαδημίας, που κάτω από τις αντιδράσεις αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για την «αδράνεια που επέδειξε».
Ήταν 25 ετών…
«Η Fatma Hassona ήταν 25 ετών. Ηταν μια Παλαιστίνια ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Εγινε στόχος του ισραηλινού στρατού στις 16 Απριλίου 2025, την επομένη της ανακοίνωσης ότι η ταινία της Sepideh Farsi “Put Your Soul on Your Hand and Walk”, στην οποία ήταν η πρωταγωνίστρια, είχε επιλεγεί στο τμήμα ACID του Φεστιβάλ Καννών. Ηταν έτοιμη να παντρευτεί. Δέκα συγγενείς της, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμονούσας αδερφής της, σκοτώθηκαν από το ίδιο ισραηλινό χτύπημα», σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα οι εκατοντάδες καλλιτέχνες.
Με αγωνία αναρωτιούνται «γιατί ο κινηματογράφος, το έδαφος αναπαραγωγής κοινωνικά αφοσιωμένων έργων, φαίνεται να είναι τόσο αδιάφορο για τη φρίκη της πραγματικότητας και την καταπίεση που υφίστανται οι αδερφές και τα αδέρφια μας; Ως καλλιτέχνες και πολιτιστικοί παράγοντες, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ενώ λαμβάνει χώρα γενοκτονία στη Γάζα και αυτά τα ανείπωτα νέα πλήττουν σκληρά τις κοινότητές μας. Τι νόημα έχουν τα επαγγέλματά μας αν όχι να αντλούμε μαθήματα από την ιστορία, να κάνουμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές; Γιατί αυτή η σιωπή;».
Καταλήγοντας απευθύνουν κάλεσμα στους συναδέλφους τους. «Ας σηκωθούμε. Ας ονομάσουμε την πραγματικότητα. Ας τολμήσουμε συλλογικά να το δούμε με την ακρίβεια της ευαίσθητης καρδιάς μας, ώστε να μην μπορεί πλέον να φιμωθεί και να καλυφθεί. Ας απορρίψουμε την προπαγάνδα που αποικίζει συνεχώς τη φαντασία μας και μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του ανθρωπισμού μας. Για την Φατμά, για όλους αυτούς που πεθαίνουν στην αδιαφορία. Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να μεταφέρει τα μηνύματά του, να αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες μας. Ας δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά».
25 Μάη
Καισαριανή: “Γυναίκες Μαχήτριες” — του Λεωνίδα Βαρδαρού στην “Αιολία”
Το Φοινικικό Σχέδιο
Φρέσκος από την παγκόσμια πρεμιέρα του στις Κάννες, από όπου σίγουρα ευελπιστεί να αποχωρήσει με κάποιο (μεγάλο) βραβείο, ανταμώνουμε τον αγαπημένο σκηνοθέτη Wes Anderson _Γουές Άντερσον για ακόμα ένα καλοκαίρι. Η δωδέκατη μεγάλου μήκους περιστρέφεται γύρω από την αγαπημένη θεματική του, την οικογένεια. Πρωταγωνιστής είναι ο Μπενίσιο ντελ Τόρο στο ρόλο του Ζα-ζα Κόρντα, ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Ευρώπη. Η Μία Θρίπλετον υποδύεται την καλόγρια κόρη του Κόρντα και ο Μάικλ Σίρα το δάσκαλό της. Τη διανομή συμπληρώνει, ως είθισται στις ταινίες του Άντερσον, πλειάδα διάσημων ονομάτων όπως οι Τομς Χανκς, Μπράιαν Κράνστον, Ριζ Άχμεντ, Ματιέ Αμαλρίκ, Τζέφρι Ρέιτ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Ρίτσαρντ Αγιοάντε, Ρούπερτ Φρεντ και Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.
Killerwood
Η νέα δουλειά του διακεκριμένου Χρήστου Μασσαλά (“Broadway“), αποτελεί μια αφτιασίδωτη μεταμοντέρνα σάτιρα της ελληνικής κινηματογραφικής “βιομηχανίας”. Με ύφος mockumentary, η πλοκή επικεντρώνεται στην προσπάθεια ενός νέου σκηνοθέτη να γυρίσει ένα θρίλερ που περιστρέφεται γύρω από μια σειρά ανεξιχνίαστων φόνων. Έτσι, η αφήγηση παίρνει τη μορφή της ταινίας μέσα σε ταινία… μέσα σε ταινία, αφού παρακολουθούμε παράλληλα τόσο τα παρασκήνια των γυρισμάτων, όσο και την κατασκευή της μυθοπλασίας, αλλά και όλα τα μυστηριώδη γεγονότα που συμβαίνουν γύρω από αυτά, τα οποία θολώνουν το νοητό όριο ανάμεσα στην αλήθεια και το όνειρο. Ειδική Μνεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2024, στο τμήμα «Γνωρίστε τους Γείτονες» για το καστ της ταινίας
Σε μια από τις πρώτες σκηνές του «Killerwood», της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Χρήστου Μασσαλά, ο Τίτος, ο πρωταγωνιστής σκηνοθέτης που προσπαθεί να κάνει την πρώτη ελληνική ταινία με serial killer τύπου «Scream», δίνει τέλος σε ένα κάστινγκ επειδή ένας από τους υποψήφιους ηθοποιούς αναφέρει τις κριτικές για την προηγούμενή του ταινία. Φεύγει από το γραφείο του, κλείνεται στην τουαλέτα, αρχίζει να χτυπιέται. Ο ηθοποιός που τόλμησε να αναφέρει τις κριτικές χάνει πανηγυρικά το ρόλο, αλλά ο αυτο-σαρκασμός του Χρήστου Μασσαλά έχει μόλις ξεκινήσει… και δεν θα σταματήσει για όλα τα απολαυστικά λεπτά μιας ταινίας που έρχεται μάλλον από το πουθενά ως μια α-συνέχεια του «Broadway», απόλυτα ωστόσο ενταγμένη στο queer ρομαντικό σύμπαν του Χρήστου Μασσαλά, αλλά και με το βλέμμα έξω από αυτό. Μια ταινία μέσα στην ταινία που σατιρίζει με πικρή ειλικρίνεια αλλά και ακούραστο χιούμορ τη σημασία του να είσαι σήμερα σκηνοθέτης στην Ελλάδα την ίδια στιγμή που παίζει με το genre του τρόμου με όρους αδιαπραγμάτευτα… υπαρξιακούς.
Στην πραγματικότητα υπάρχει μια ταινία μέσα στην ταινία και άλλη μία μέσα στην ταινία της ταινίας, αφού στην ουσία αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα άτυπο making of της ταινίας που προσπαθεί να γυρίσει ο Τίτος, με την αδιάκριτη κάμερα που καλύπτει την προετοιμασία και τα γυρίσματα της να δίνει το ελεύθερο και για το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, αλλά κυρίως για το βάθος πεδίου που ορίζει ένα παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και το σινεμά, αφού μυστηριώδεις θάνατοι, κουτιά με εντόσθια που στάζουν αίμα και κρυπτικά μηνύματα μετατρέπουν την παραγωγή σε ένα θρίλερ από μόνο του.
Τίποτα πιο τρομακτικό φυσικά από την παραγωγό που κόβει μέρες από το γύρισμα, τους ηθοποιούς που κάνουν ντιβιλίκια, το αίμα που έχει καλό χρώμα αλλά είναι νερουλό, τη σκηνογράφο που δεν αντιλαμβάνεται το tone sur tone και την ενδυματολόγο που επιμένει να χρησιμοποιεί πράσινο σε μια ταινία που είναι (σχεδόν) όλη κόκκινη. Ο Μασσαλάς μπερδεύει την αλήθεια της ταινίας στην ταινία με τη δική του, χρησιμοποιώντας συντελεστές και φίλους που παίζουν τον εαυτό τους, τρολάροντας με ισχυρές ωστόσο δόσεις πικρής ειλικρίνειας την πραγματικότητα ενός κινηματογραφιστή σήμερα. Γυρνάει το βλέμμα του και στον ίδιο τον σκηνοθέτη – alter ego του, δίνοντας τη μεγάλη εικόνα όσων πιστεύουν οι άλλοι για τους νέους σκηνοθέτες σήμερα, αλλά και όσα θα έπρεπε και οι ίδιοι να λύσουν με τον εαυτό τους. Το «Killerwood» όμως δεν είναι αυτοαναφορικό (θα το έλεγες μάλλον… προσωπικό), ούτε ποντάρει μόνο σε όσους θα αναγνωρίσουν τα inside jokes ή το name dropping που αφορά την πολύπαθη ελληνική κινηματογραφική κοινότητα και τον παραλογισμό κάθε νέου σκηνοθέτη απέναντι στο όραμά του.
Γραμμένο με πραγματική σινεφίλ έμπνευση, αστείο χωρίς προσποίηση ή πολλή προσπάθεια, σκηνοθετημένο με σιγουριά παρά την χειροποίητη υφή του και τις μικρές διαστάσεις του, καλοπαιγμένο από όλο το καστ (με την μούσα του Μασσαλά Ελσα Λεκάκου να ηγείται με ατμόσφαιρα και φιλοδοξίες scream queen ενός θιάσου που ξεκινάει από τον απίθανο Βαγγέλη Δαούση στο ρόλο του σκηνοθέτη και φτάνει μέχρι την ξεκαρδιστική σκηνή με την Ρούλα Πατεράκη), και τελικά πολύ καλύτερο από πολλά παρόμοια εγχειρήματα στην μεγάλη πορεία του ανεξάρτητου σινεμά (με τελευταίο το πλήρως αποτυχημένο «Coupez!» του Μισέλ Χαζαναβίσιους), το «Killerwood» έρχεται, να συνεχίσει το παιχνίδι του Χρήστου Μασσαλά με τον κόσμο του θεάματος, τα «κοστούμια» που μας κάνουν αυτούς που (δεν) είμαστε και τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην «πρόβα» και το «γύρισμα» όχι μόνο στο σινεμά αλλά και στη ζωή.
Η Σπουδαία Κυρία Χολ _The Great Lillian Hall
Η Τζέσικα Λανγκ στο ρόλο της θρυλικής ηθοποιού του Λίλιαν Χολ. Παρότι δεν έχει χάσει ούτε μία παράσταση στη μακρά και καταξιωμένη καριέρα της, ξαφνικά κατά τη διάρκεια προβών η ικανότητα της Χολ να ανταπεξέλθει αμφισβητείται, κλονίζοντας την αυτοπεποίθησή της. Καθώς άσπονδοι συνεργάτες γύρω της συνωμοτούν να την παραγκωνίσουν, η Χολ ξέρει πως μπορεί να τα καταφέρει.
Ωστόσο, ξαφνικά αρχίζει να χάνει την αυτοπεποίθησή της, την ίδια στιγμή που άνθρωποι και καταστάσεις συνωμοτούν για να αφαιρέσουν την ικανότητά της να κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο.
June and John
Ερωτικό θρίλερ του Λικ Μπεσόν (“Λεόν”, “Το Πέμπτο Στοιχείο”) γυρισμένο εξ ολοκλήρου με κινητά και smart phones. Η μονότονη ρουτίνα ενός απογοητευμένου άντρα αλλάζει άρδην, όταν γνωρίζει μια ατρόμητη γυναίκα γεμάτη ζωντάνια, μαζί με την οποία ξεκινούν μια ξέφρενη περιπέτεια.
Καταραμένη Ψυχή
Αδιάφορη μεταφυσική ταινία τρόμου _2025. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο της γιαγιάς της, μια επιτυχημένη χρηματίστρια επιστρέφει στο σπίτι της για να περιμένει ασθενοφόρο και τον πατέρα της. Ωστόσο, μια σφοδρή χιονοθύελλα την παγιδεύει στο διαμέρισμα, με αποτέλεσμα να μείνει εγκλωβισμένη, μόνη και αντιμέτωπη με μια σειρά στοιχειωτικών υπερφυσικών φαινομένων κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η Ροσάριο Φουέντες, μια επιτυχημένη χρηματίστρια της Wall Street, επιστρέφει στο διαμέρισμα της αποξενωμένης γιαγιάς της, Γκριζέλντα, μετά τον αιφνίδιο θάνατό της. Καθώς περιμένει το ασθενοφόρο και τον πατέρα της, μια σφοδρή χιονοθύελλα την παγιδεύει στο διαμέρισμα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ανακαλύπτει ένα κρυφό δωμάτιο γεμάτο αποκρυφιστικά αντικείμενα, αποκαλύπτοντας σκοτεινά οικογενειακά μυστικά και τελετουργίες. Σύντομα, υπερφυσικές δυνάμεις καταλαμβάνουν το σώμα της γιαγιάς της, επιτιθέμενες στη Ροσάριο, η οποία πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν της οικογένειάς της και τις συνέπειες των επιλογών τους.
- Σκηνοθεσία: Felipe Vargas
- Παίζουν: Emeraude Toubia, José Zúñiga, David Dastmalchian, Paul Ben-Victor
- Σενάριο: Alan Trezza
- Χρονολογία Παραγωγής:
- Χώρα Παραγωγής: ΚΟΛΟΜΒΙΑ, ΗΠΑ
Made in Vain
Ντοκιμαντέρ 2021 του Μιχάλη Κλιούμη για το bodybuilding. Ένα κινηματογραφικό πορτρέτο για την προσωπική πάλη, το κόστος και το ψυχολογικό σθένος ενός αρισβαρίστα που επιθυμεί να διαγωνιστεί σε διαγωνισμό bodybuilding, απόφαση που οδηγεί σε πολύμηνη και κοπιώδη προετοιμασία. Προσωπικοί δαίμονες, συνεχής αγώνας με τον καθρέφτη, θυσίες, στόχοι, κλειστά συναισθήματα, σκληρή προπόνηση και δίαιτα διαμορφώνουν την καθημερινή ζωή των bodybuilders. Ο αγώνας τους να γίνουν επαγγελματίες είναι ατελείωτος και βασανιστικός, ο ανταγωνισμός έντονος. Όλοι οι μήνες έντονης προετοιμασίας οδηγούν σε λίγες στιγμές στη σκηνή μπροστά στους κριτές όπου επιδεικνύουν το σώμα που χτίζουν εδώ και τόσο καιρό. Κάποιοι το αποκαλούν σιδερένιο άθλημα, τρόπο ζωής, ματαιοδοξία, ενώ για άλλους το bodybuilding είναι θρησκεία. Όλοι συμφωνούν, ωστόσο, ότι μια φορά bodybuilder, πάντα bodybuilder.—Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο _Le samouraï
Αριστουργηματικός Ζαν Πιέρ Μελβίλ του 1967. Ένας δολοφόνος επί πληρωμή προδίδεται από τους εργοδότες του και αναζητά τρόπο να τους εκδικηθεί ενώ βρίσκεται υπό αστυνομικό κλοιό. Εθιστικά στιλιζαρισμένο φιλμ νουάρ με εκθαμβωτική ατμόσφαιρα, ένας μελαγχολικός ύμνος στους τραγικούς αντιήρωες και μια υποβλητική ερμηνεία από τον Αλέν Ντελόν στην καλύτερη ταινία του Μελβίλ. Tο αριστούργημα του Ζαν-Πιερ Μελβίλ, ογκόλιθος της αστυνομικής παράδοσης του γαλλικού σινεμά, με τον Αλέν Ντελόν στον εμβληματικό ρόλο του… Σαμουράι. Με μια απόλυτη και χορευτική σχεδόν τελετουργία ο αινιγματικός πρωταγωνιστής φοράει την ατσαλάκωτη καμπαρντίνα του, κοιτάζεται στον καθρέφτη και ισιώνει το γείσο του καπέλου του. Καμία έκφραση και καμία σκέψη δεν αλλοιώνουν τα παγωμένα του χαρακτηριστικά. Εξέρχεται από το διαμέρισμα και με μεθοδικές κινήσεις κλέβει ένα τυχαίο αυτοκίνητο με τη βοήθεια μιας αρμαθιάς από κλειδιά που έχει στο εσωτερικό της τσέπης του παλτού του. Η σιγουριά και η μεθοδικότητα με την οποία εκτελεί τις κινήσεις δείχνουν ότι το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Με το αλάθητο modus operandi του ο πρωταγωνιστής οδηγεί το κλεμμένο αυτοκίνητο σε ένα γκαράζ, όπου μέσα στη σιωπή ένας μηχανικός αλλάζει τις πινακίδες και με αντάλλαγμα ένα γενναίο χρηματικό ποσό που κανείς εκ των δύο δεν μπαίνει στον κόπο να μετρήσει (είναι παγίως συμφωνημένο άλλωστε) παραδίδει στον οδηγό ένα πιστόλι. Η πρώτη λέξη θα ακουστεί μόλις δέκα λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας και θα είναι το όνομα του πρωταγωνιστή από τη γυναίκα που επισκέπτεται στην επόμενη φάση του σχεδίου του: Τζεφ. Μέχρι τότε όμως ο Ζαν Πιερ Μελβίλ έχει ήδη χτίσει το σύμπαν μέσα στο οποίο θα κινηθεί ο κεντρικός του ήρωας: ο Σαμουράι ή, όπως διαχρονικά παγιώθηκε στη χώρα μας, ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο.
Le Samurai
Διαβάστε αναλυτικά για την ταινία και δείτε το τρέιλερ
Αργός Θάνατος
Επανέκδοση του ανατριχιαστικού “Audition” του Τακάσι Μιίκε. Ένας χήρος ζητά από ένα φίλο κινηματογραφικό παραγωγό να οργανώσει μια πλαστή διαδικασία ακροάσεων, ούτως ώστε να μπορέσει να βρει μια σύντροφο. Εν τέλει ο άντρας επιλέγει μια γυναίκα, εκείνη όμως, αποδεικνύεται πως δεν είναι αυτό που φαίνεται. Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Ριγιού Μουρακάμι. Για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες
Επτά χρόνια μετά το θάνατο της γυναίκας του ο Αογιάμα διεξάγει οντισιόν για την ανακάλυψη μιας νέας ηθοποιού, αν και στην πραγματικότητα αναζητά την επόμενη σύζυγό του. Κοιτάζοντας τις υποψήφιες κοπέλες μαγεύεται από μια πανέμορφη χορεύτρια, την Ασάμι. Oταν ο Αογιάμα αποφασίζει να της τηλεφωνήσει για να της ζητήσει ραντεβού, η Ασάμι βρίσκεται μόνη στο σκοτεινό δωμάτιό της. Μόνη, αν εξαιρέσουμε το αιμόφυρτο κορμί που αργοπεθαίνει δίπλα της στο πάτωμα…
Η Ντροπή
Ίνγκμαρ Μπέργκμαν του 1968. Κατά τη διάρκεια ενός εμφυλίου πολέμου, ένα ζευγάρι μουσικών που μοιράζονται ένα θυελλώδη γάμο, διατηρούν μια φάρμα σε ένα νησί. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειές τους να αποφύγουν τις έριδες της στεριάς, οι εμπόλεμες συγκρούσεις καταλήγουν να επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής τους.
Οδός Μαλχόλαντ
Ένα από τα αριστουργήματα του 21ου αιώνα από τον Ντέιβιντ Λιντς. Μια νεαρή που μόλις έφτασε στο Λος Άντζελες με όνειρο να γίνει ηθοποιός ανακαλύπτει στο διαμέρισμά της μια κυνηγημένη κοπέλα που πάσχει από αμνησία. Στην προσπάθειά της να τη βοηθήσει, θα βυθιστεί σε έναν κόσμο του παραδόξου, όπου οι ίδιες μορφές, αλλά με άλλες ταυτότητες, κινούνται σε παράλληλα σύμπαντα.
Mulholland Drive _Mulholland Dr. μια σουρεαλιστική ταινία νεο-νουάρ μυστηρίου του 2001, που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Ντέιβιντ Λιντς και πρωταγωνιστούν οι Ναόμι Γουότς, Λώρα Χάρινγκ, Τζάστιν Θερού, Μαρκ Πελεγκρίνο, Ρόμπερτ Φόστερ και Άνν Μίλερ. Η ιστορία ακολουθεί αρκετά άλλα χρονογραφήματα και χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένου ενός σκηνοθέτη του Χόλιγουντ. Αμερικανο-γαλλική συμπαραγωγή αρχικά σχεδιάστηκε ως το πρώτο επεισόδιο για μια τηλεοπτική σειρά και ένα μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε το 1999 με το σχέδιο του Ντέιβιντ Λιντς να παραμείνει ανοιχτό για μια πιθανή τηλεοπτική σειρά. Αφού είδαν την περικοπή του Ντέιβιντ Λιντς, ωστόσο, στελέχη της τηλεόρασης το απέρριψαν. Ο Ντέιβιντ Λιντς έδωσε τότε ένα τέλος στο έργο, καθιστώντας το ταινία μεγάλου μήκους. Το πιλοτικό αλλά και γνωστό αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με το χαρακτηριστικό σουρεαλιστικό ύφος του Lynch, άφησαν τη γενική έννοια των γεγονότων της ταινίας ανοιχτή στην ερμηνεία. Ο Λιντς αρνήθηκε να δώσει μια εξήγηση για τις προθέσεις του στην αφήγηση, αφήνοντας το κοινό, τους κριτικούς και τα μέλη του καστ να κάνουν εικασίες για το τι συμβαίνει. Περιέγραψε τη ταινία ως απλά “Μια ιστορία αγάπης στην πόλη των ονείρων”. Κατηγοριοποιημένο και ως ψυχολογικό θρίλερ, η ταινία έδωσε στο Lynch το Prix de la mise en scène (Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας) στο Φεστιβάλ Καννών του 2001, μοιράζοντας το βραβείο με τον Joel Coen για την ταινία Ο Άνθρωπος Που Δεν Ήταν Εκεί (The Man Who Wasn’t There). Επιπλέον, ο Ντέιβιντ Λιντς θα λάβει μια υποψηφιότητα για ένα Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Η ταινία ξεκίνησε την καριέρα της Χάρινγκ, τόνωσε σημαντικά το προφίλ της Νάομι Γουότς στο Χόλιγουντ και ήταν η τελευταία ταινία μεγάλου μήκους που πρωταγωνίστησε η βετεράνος ηθοποιός του Χόλιγουντ, Αν Μίλερ.
Η ταινία θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα έργα του Ντέιβιντ Λιντς και κατέλαβε την 28η θέση στη δημοσκόπηση των κριτικών Sight & Sound του 2012 για τις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ, και ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης του BBC Culture του 2016 για τις καλύτερες ταινίες από το 2000.
