Θα αναρωτηθεί κάποιος, μα πως θα μπορέσεις αυτός ο άνθρωπος να μιλήσει στους μη Έλληνες παίκτες του; Μα είπαμε, κομμένα τα αστειάκια. Και θα μιλήσει και θα γελάσει και πανηγυρίσει. Το πρόβλημα δεν είναι ο ξένος. Το πρόβλημα είναι ο φτωχός ξένος. Το πρόβλημα είναι καθαρά ταξικό και στην πραγματικότητα το πιο μεγάλο πρόβλημα, είναι ότι δεν έχουμε αντιληφθεί την ρίζα του. Αυτό το “ναι” στον τουρίστα που στ’ ακουμπάει και μπορεί να σου κάψει το σπίτι και το “όχι” στον πρόσφυγα που του έκαψαν το σπίτι και τρέχει να σωθεί, είναι μεγάλο κοινωνικό πλήγμα. Είναι η τρανή απόδειξη της χρηματολαγνείας και του εκφασισμού που εξαπλώνεται, αλλά για κακή του τύχη βρίσκει απέναντί του πολύ κόσμο και ένα λαμπρό αντιφασιστικό κίνημα.
Συγχωρήστε με λοιπόν, αλλά για να φτάσουμε στην ουσία του πράγματος, Στιβ Γιατζόγλου υπάρχουν αρκετοί ανάμεσά μας, όμως δεν είναι και δεν θα γίνουν ποτέ περισσότεροι απόανθρώπους όπως η Κατίνα Μανιταρά . Η συνταξιούχος, που έχει πολεμήσει τους Γερμανούς, έχει περάσει πείνα, έχει βιώσει στο πετσί της τον εθνικό διχασμό και εχθές, στα 85 της χρόνια δέχτηκε τα χημικά των ΜΑΤ. Πιο νέα, πιο ζωντανή, πιο άνθρωπος απ’ όλους μας. Με τη φλόγα του αγώνα για επιβίωση να λαμπυρίζει στα μάτια της και την ελπίδα πως κάτι θ’ αλλάξει, να της δίνει δύναμη να συνεχίζει ακόμα και στα 85. Αυτός ο κόσμος έχει ανάγκη από ανθρώπους. Κανονικούς ανθρώπους. Κι όσο οι Κατίνες θα είναι περισσότερες από τους Στιβ, να κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια.
Απόσπασμα από άρθρο του Γρηγόρη Μπάτη στο Sport24
Πατήστε το σύνδεσμο για να διαβάστε όλο το άρθρο
Οι εξελίξεις στη Συρία έρχονται να γκρεμίσουν για άλλη μια φορά την αποπροσανατολιστική θεωρία που με επιμονή ανακυκλώνεται για τον πόλεμο στη Μ. Ανατολή, περί…
