Η Ειρήνη Αποστολίκα ήταν καθαρίστρια στον Ευαγγελισμό για δεκαετίες. Πρώτη στη δουλειά, πρώτη στον αγώνα. Δεν έλειψε από καμιά κινητοποίηση, είτε αφορούσε τις καθαρίστριες, είτε τον Ευαγγελισμό, είτε τις διεκδικήσεις του κινήματος.
Ήταν ανυποχώρητη, ήταν ηγετική φυσιογνωμία στον αγώνα για τα δίκια του βασανισμένου σώματος των καθαριστριών, είτε ως εργολαβική εργάτρια, είτε συμβασιούχος.
Πάντα στο πλευρό του Κ.Κ.Ε. Δίπλα στην οργανωμένη ζωή, με αγάπη για τους συντρόφους και έγνοια για το κίνημα.
Είχε το χάρισμα της ποίησης και πάντα φρόντιζε σε κάθε κινητοποίηση να γράφει στίχους μεστούς, εξεγερτικούς.
Το τι λύσσα τούς έχει πιάσει με τους φαντάρους που αντιδρούν στην ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο, ούτε λέγεται! Και δεν είναι η πρώτη φορά. Το…
Τέτοιοι είναι οι στίχοι που έγραψε για τα 100 χρόνια του Κ.Κ.Ε.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΙΑ
Μπαίνει μπροστά και προχωρεί
Μα σε φωτιά μα χιόνια
Είναι ελπίδα των απλών
Δέκα δεκάδες χρόνια
Στηρίζει τους αδύναμους
Και τους αδικημένους
Γίνεται δυνατή γροθιά
Εμπνέει πλανεμένους
Των εργατών το στήριγμα
Και του λαού καμάρι
Δεν λοξοδρόμησε ποτέ
Ατσάλινο δοκάρι
Βάζει τα δίκαια μπροστά
Στήριγμα του εργάτη
Θέλει ισότητα χαρά
Μα και ειρήνη αγάπη
Η Ειρήνη δεν άντεξε την μεγάλη ταλαιπωρία της “σφουγκαρίστρας” και του “σκουπόξυλου” και μας “έφυγε” σε ηλικία 65 χρονών έχοντας και πολλά προβλήματα υγείας.
Οι σύντροφοί της από τον Ευαγγελισμό στέκονται με σεβασμό στην προσωπικότητά της, στους αγώνες στην καλοσύνη της, εκφράζοντας τα ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους.
Το Ατέχνως, που είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε τους στίχους της Ειρήνης, τα συλλυπητήρια στους οικείους της.
