“Έφυγε” σήμερα από τη ζωή ο σπουδαίος καλλιτέχνης της παραδοσιακής μας μουσικής και δεξιοτέχνης του κλαρίνου, Πέτρος Πετρολούκας Χαλκιάς, αφήνοντας πίσω του μια σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά.
Γεννημένος το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, κουβαλούσε στο αίμα του τη μουσική ως γιος του περίφημου Περικλή Χαλκιά. Ξεκίνησε να παίζει κλαρίνο σε ηλικία μόλις έντεκα ετών, μαθητεύοντας δίπλα στον θρυλικό Φίλιππα Ρούντα, «το καλύτερο κλαρίνο του Ζαγορίου». Παρά την αρχική αντίδραση του πατέρα του, η μοίρα του είχε ήδη χαραχθεί: το πάλκο έγινε το φυσικό του περιβάλλον, κι εκεί, όπως έλεγε ο ίδιος, επικοινωνούσε με τις ψυχές των ανθρώπων. Πηγαίνει στην Αθήνα όπου παίζει μαζί με τον πατέρα του και κάνει και την πρώτη ραδιοφωνική του εμφάνιση. Το 1960 μεταναστεύει στην Αμερική όπου παραμένει 20 χρόνια και διαδίδει την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας. Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Παίζει σε γνωστά μουσικά κέντρα, σε συναυλίες, εμφανίζεται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και συμμετέχει σε ηχογραφήσεις και δίσκους με γνωστούς καλλιτέχνες
Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ
Στις πλούσιες δισκογραφικές δουλειές του, ξεχωρίζουν τα «Μοιρολόγια και γυρίσματα», «Δρόμοι της ψυχής» και «Αυτή είναι η Ήπειρος». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε δείξει και για τη συνάντηση πολιτισμών, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη συνεργασία του με διακεκριμένους Ινδούς μουσικούς σε δίσκους και συναυλίες. Αναφέρουμε ακόμη ενδεικτικά
- Χοροί και τραγούδια της Ηπείρου
- Σκοποί και τραγούδια της Ηπείρου
- Με κέντημα δικό του
- Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς και Κομπανία
- Αναμνήσεις της Ηπείρου
Συμμετείχε πολλές φορές στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ μεταφέροντας την παραδοσιακή μουσική και τα μουσικά ακούσματα της Ηπείρου στις νέες γενιές.

Το 2009 έγινε εργαστήριο-αφιέρωμα στον Πετρολούκα Χαλκιά από το τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.