Οι απεργιακές συγκεντρώσεις, οι χιλιάδες απεργοί από μεγάλους χώρους δουλειάς επιβεβαιώνουν πως το αντεργατικό τερατούργημα έχει ήδη πεταχτεί στα σκουπίδια, τόνισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ξεκινώντας την ομιλία του στη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για το αντεργατικό τερατούργημα. Στην αρχή της ομιλίας του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέδειξε τις αντιδραστικές επιδιώξεις της κυβέρνησης που με πρόσχημα την προστασία του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την ένταση της καταστολής απέναντι στη λαϊκή διαμαρτυρία, όπως επίσης κατήγγειλε και την απαράδεκτη επίθεση της Αστυνομίας στην Αρχιτεκτονική του ΕΜΠ, τις αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις φοιτητών.
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, εκφράζοντας την πλειοψηφία των εργαζομένων, τους χιλιάδες απεργούς που έδιναν απάντηση έξω από τη Βουλή, χαρακτήρισε «νοσηρή φαντασία» το να ονοματίζεται το έκτρωμα «νομοσχέδιο για τη δίκαιη εργασία» τη στιγμή που θέλει να μετατρέψει τους ανθρώπους σε ζόμπι που θα ζουν για να δουλεύουν συνεχώς.
Απευθυνόμενος προς την κυρία Κεραμέως της επισήμανε πως αν έβγαινε από τον «στενό κομματικό σωλήνα», θα μπορούσε να δει ότι ο λαός υποφέρει από την αντιλαϊκή πολιτική.
Ο Δ. Κουτσούμπας ανέδειξε πτυχές της βαρβαρότητας που ζουν ήδη οι εργαζόμενοι και είπε χαρακτηριστικά: «Τι άνθρωποι είστε εσείς που υπερασπίζεστε την αποκτήνωση;». Απάντησε ένα προς ένα όλα τα ρηχά επιχειρήματα που αναπαράγει η κυβέρνηση συνεχώς.
Καυτηρίασε όλους όσοι αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως «αναλώσιμο είδος» που δεν θα έχει ελεύθερο χρόνο να τον περάσει με τα παιδιά του, να είναι δραστήριος, να συμμετέχει στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Η μοναδική αλήθεια που είπε η κυβέρνηση σχετικά με το νομοσχέδιο είναι πως η σφαγή των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων αποτελεί «κανονικότητα» στην ΕΕ. Μια κανονικότητα που ψήφισαν και υλοποίησαν και κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε χαρακτηριστικά.
Μπορεί να θέλετε να γυρίσετε την ανθρωπότητα δύο αιώνες πίσω, όμως ο τροχός της Ιστορίας, παρά τα πισωγυρίσματα, κινείται πάντα προς τα μπροστά, υπογράμμισε για να αναδείξει στη συνέχεια πως το καπιταλιστικό κέρδος δεν ευθύνεται μόνο για τη μη ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και για τους πολέμους και τις γενοκτονίες.
Σε αυτό το σημείο ο Δ. Κουτσούμπας ανέδειξε το γεγονός πως η κυβέρνηση αρνήθηκε όλο αυτό το διάστημα να καταδικάσει τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, ενώ τώρα στηρίζει το «σχέδιο Τραμπ» που ενταφιάζει το δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης να έχει τη δική του πατρίδα, με την ελπίδα ότι κάτι θα αρπάξει και η ελληνική αστική τάξη από τη λεία.
Το δίκαιο βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα, επισήμανε, σύγχρονο και ανθρώπινο δεν είναι η βαρβαρότητα του συστήματος του πολέμου και της εκμετάλλευσης, είναι η νέα κοινωνία, ο Σοσιαλισμός.
Παρατίθεται ολόκληρη ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Η σημερινή απεργία, η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σε πολλούς κλάδους ειδικά όπου υπάρχουν σωματεία, στις μεταφορές, στις κατασκευές, σε πολλά εργοστάσια, σε μεγάλα ξενοδοχεία, οι μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε δεκάδες πόλεις της χώρας, επιβεβαιώνουν ότι το αντεργατικό τερατούργημα που φέρατε για ψήφιση, έχει ήδη πεταχτεί στα σκουπίδια.
Αυτό απαντούν οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που, για δεύτερη φορά, μέσα σε 15 μέρες, απεργούν, πλημμυρίζοντας τους δρόμους της Αθήνας, διαδηλώνοντας εδώ έξω στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Και ξέρετε πάρα πολύ καλά πως ουδέποτε η λαϊκή διαμαρτυρία και πρωτοβουλία δεν προσέβαλε το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, το αντίθετο. Εσείς είστε αυτοί που το προσβάλετε όταν το εργαλειοποιείτε, για να προωθήσετε νέα σχέδια καταστολής και περιορισμού των λαϊκών κινητοποιήσεων. Γιατί τα περί εμπλοκής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δηλαδή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, εκεί παραπέμπουν, ό,τι και να λένε οι υπουργοί του Μαξίμου και όσες διορθωτικές δηλώσεις και αν κάνετε απλά αποδεικνύει την τελική στόχευσή σας και το τι έχετε στο βάθος του μυαλού σας. Όπως κάνατε και με τις αναίτιες συλλήψεις των φοιτητών της Αρχιτεκτονικής με αστυνομική επιχείρηση, μάλιστα παραμονή πανελλαδικής απεργίας, παρότι ήταν απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης. Απαιτούμε να μην προχωρήσει καμία δίωξη, να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι όλοι οι φοιτητές.
Βάλατε, κυρία Κεραμέως, στο νομοσχέδιο σας τον τίτλο «δίκαιη εργασία». Εκεί φτάνει η νοσηρή φαντασία σας. Βαφτίσατε έτσι, ένα νομοσχέδιο που ξεχειλώνει τον εργάσιμο χρόνο και μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, που ζουν για να δουλεύουν συνεχώς, μήπως και επιβιώσουν σε μια κοινωνία όπου μονίμως συρρικνώνονται τα δικαιώματά τους, το εισόδημα τους, οι κοινωνικές παροχές.
Αν κάνατε τον κόπο να βγείτε λίγο πιο έξω από αυτόν τον κομματικό, ταξικό σωλήνα σας, θα βλέπατε ότι ο λαός μας υποφέρει από την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησής σας και ως συνέχεια φυσικά σε μεγάλο βαθμό των προηγούμενων κυβερνήσεων. Υποφέρει από τη μεγάλη ακρίβεια που κατατρώει το εισόδημά του, από το υψηλό κόστος της λαϊκής και φοιτητικής στέγης που καταγράφει αύξηση έως και 40% τα τελευταία χρόνια, από τα πανάκριβα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Από το γεγονός ότι αναγκάζεται να βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις απαραίτητες υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευσης, πρόνοιας, από τους υπέρογκους άμεσους και έμμεσους φόρους.
Δεν ξέρετε, αλήθεια, ότι στο 70% των εργαζόμενων ο μισθός εξανεμίζεται ως τις 15 κάθε μήνα; Τα δικά σας στοιχεία το λένε αυτό. Αυτό είναι που αναγκάζει τους εργαζόμενους να ψάχνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά. Και όχι από επιλογή, όπως με υπερβολικό θράσος λέτε.
Με τα δικά σας στοιχεία πάλι, οι εργαζόμενοι δουλεύουν περισσότερες ώρες σε σχέση με την περίοδο πριν την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Όμως, ο μέσος μισθός παραμένει μειωμένος κατά 9% σε σχέση με το 2011 και αν υπολογίσουμε και τον πληθωρισμό, η πραγματική μείωση του εισοδήματος προσεγγίζει το 28%.
Τα ντροπιαστικά στοιχεία της ψηφιακής κάρτας που διαφημίζετε, δείχνουν εκατομμύρια ώρες υπερωρίας. Ενώ, πάνω από 230.000 συνταξιούχοι αναγκάζονται να γυρίσουν στη δουλειά, για να επιβιώσουν οι ίδιοι ή για να ενισχύσουν το εισόδημα των παιδιών τους. Και σεις ξεδιάντροπα πανηγυρίζετε για το νέο σας νομοσχέδιο που οδηγεί στην αποκτήνωση των εργαζομένων. Τι άνθρωποι είστε εσείς;
Σας παρακολουθώ, κυρία Κεραμέως, και στα κανάλια και στις επιτροπές της Βουλής να αναμασάτε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια ρηχά επιχειρήματα. Αγνοώντας κυνικά τις πραγματικές ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων.
Βαφτίζετε “σύγχρονο και αναγκαίο” τις 13 και 14 ώρες δουλειάς την ημέρα, τη δουλειά ήλιο με ήλιο για έναν πενιχρό μισθό. Είναι σύγχρονο, δηλαδή, να πηγαίνεις για δουλειά και να μην ξέρεις αν θα γυρίσεις το βράδυ στο σπίτι σου;
Δεν ξέρετε ότι χρόνο με το χρόνο οι θάνατοι στους χώρους δουλειάς, αλλά και οι σακατεμένοι πολλαπλασιάζονται; Και μάλιστα, τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν από την 8η ώρα και μετά ή όταν είναι συνεχόμενα τα 10ωρα ή τα 12ωρα;
Πιστεύετε ειλικρινά ότι είναι δίκαιο να μην ξέρεις την επόμενη ημέρα αν θα δουλέψεις; Πόσο θα δουλέψεις; Πού θα δουλέψεις; Τι μισθό θα πάρεις;
Ή μήπως είναι “σύγχρονο και δίκαιο” να καταργείται η καλοκαιρινή άδεια (για την ακρίβεια οι 10 και 12 ημέρες υποχρεωτικής συνεχόμενης άδειας) την περίοδο που κλείνουν τα σχολεία και οι σχολές και μπορεί μια οικογένεια να κάνει μαζί διακοπές;
Μας λέτε ότι τον 21ο αιώνα το σύγχρονο είναι μια ζωή, όπου ο εργαζόμενος, η εργαζόμενη, ως αναλώσιμο είδος, δεν έχουν καθόλου ελεύθερο χρόνο για να τον περάσουν με την οικογένεια τους, με τα παιδιά τους. Ότι το θέατρο, ο κινηματογράφος, η πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα, η ψυχαγωγία είναι πολυτέλεια. Ότι δεν πρέπει να έχουν καθόλου χρόνο να συμμετέχουν στην κοινωνική και πολιτική ζωή, να αναπτύσσουν τη συντροφικότητα, τη συλλογικότητα, να είναι δραστήριοι και υπεύθυνοι άνθρωποι.
Και σας πιάνει υποκριτικά το παράπονο για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας. Αλήθεια, ποιο νέο ζευγάρι μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις συνθήκες και να κάνει οικογένεια και να μεγαλώσει την οικογένειά του; Πώς μπορεί να διαμορφώσει έναν στοιχειώδη, πιο μακροχρόνιο προγραμματισμό, μέσα σε αυτή την εργασιακή ζούγκλα της ανασφάλειας, της ευελιξίας και των 13 ωρών δουλειάς την ημέρα; Πώς θα τα βγάλει πέρα με τους πενιχρούς μισθούς και την ακρίβεια;
Αν σε κάτι έχετε ξεπεράσει πραγματικά τον εαυτό σας στη στήριξη αυτού του νομοσχεδίου είναι ότι δεν βρήκατε ούτε μια αλήθεια να πείτε για να δικαιολογήσετε αυτή τη νέα σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων.
Λέτε ότι το νομοσχέδιο αυτό το ζήτησαν και οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι. Ο μοναδικός εργαζόμενος που στήριξε αυτή την αθλιότητα είναι ο Τάσος ο Οικοδόμος – θα το είδατε, ένα φανταστικό δημιούργημα της Τεχνητής Νοημοσύνης από το πετυχημένο βιντεάκι του ΠΑΜΕ. Κανένας πραγματικός εργαζόμενος, με σάρκα και οστά, με μυαλό στην θέση του, δε βρέθηκε.
Επιτροπή ακρόασης φορέων στη βουλή κάνατε για το εργασιακό νομοσχέδιο και καλέσατε 11 εργοδοτικούς φορείς που σας έδιναν συγχαρητήρια. Ελάχιστα συνδικάτα και επιστημονικοί φορείς, αρμόδιοι για τις συνέπειες της υπερεργασίας είχαν καλεστεί, όπως η εκπρόσωπος των επιθεωρητών υγείας και ασφάλειας στην εργασία, οι οποίοι όλοι τους, ήταν κόλαφος για τις καταστροφικές συνέπειες του νομοσχεδίου σας. Ούτε τους εκπροσώπους των Γιατρών Εργασίας καλέσατε που είναι οι πλέον αρμόδιοι.
Λέτε ότι η υπερωρία είναι προαιρετική επιλογή των εργαζόμενων και ότι το 13ωρο σε έναν εργοδότη, αφορά τις νόμιμες υπερωρίες των 150 ωρών το έτος, δηλαδή 37,5 ημέρες. Λέτε ψέματα. Κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να αρνηθεί την υπερωρία με βάση το άρθρο 12 του εργατικού δικαίου, γιατί θα ήταν «αντίθετη με την καλή πίστη», όπως ορίζει συγκεκριμένα.
Άλλωστε, έχετε καταργήσει και τυπικά την αιτιολόγηση απόλυσης, οπότε η εργοδοσία απολύει, με όποιο επιχείρημα και πρόσχημα θέλει και δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Άλλωστε όλοι ξέρουν ότι όποια επιχείρηση επικαλείται επείγουσα φύση εργασίας, παίρνει άδεια από το υπουργείο κι έτσι οι υπερωρίες από «παράνομες» γίνονται «νόμιμες», όπως έγινε με τα ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα που έλαβαν άδεια για 65.000 ώρες υπερωρίας πέραν των νόμιμων.
Οι 13 ώρες δουλειάς σε έναν ή παραπάνω εργοδότη γίνονται 14 ώρες και 30 λεπτά, αν βάλεις μέσα τον χρόνο προετοιμασίας και αποχώρησης αλλά και το διάλειμμα, χρόνοι που δεν προσμετρούνται στον εργάσιμο χρόνο. Κι αυτό δεν είναι επιλογή, είναι καταναγκασμός, όπως έχουμε ήδη αποδείξει.
Γιατί όμως δεν απαντάτε σ’ αυτό που σας ρωτούν επίμονα οι εργαζόμενοι; Τελικά ο χρόνος προετοιμασίας, αποχώρησης και το διάλειμμα, σε ποιο χρόνο προσμετρούνται, αφού δεν υπολογίζονται στον εργάσιμο χρόνο; Στον χρόνο της 11ώρης ανάπαυσης;
Δηλαδή σε έναν εργαζόμενο που θα είναι μιάμιση ώρα παραπάνω από το 13ωρο στον χώρο δουλειάς και μια ώρα το πήγαινε έλα στη δουλειά στο τέλος τι θα μένει; 8 ώρες όλες κι όλες για να φάει, να πλυθεί, να κοιμηθεί και να δει και τα παιδιά του;
Ισχυρίζεστε ότι ενισχύετε τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία. Δεν υπάρχουν μέτρα υγείας και ασφάλειας με 13 ώρες δουλειάς. Δεν υπάρχει ούτε ένα επιστημονικό εγχειρίδιο που να υποστηρίζει αυτή την ανοησία. Δείτε τις εκθέσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας. Μετά τις 8 ώρες δουλειάς και μάλιστα για συνεχόμενες ημέρες, υπάρχει τέτοια φυσική και ψυχολογική κούραση που κανένα μέτρο δεν μπορεί να προστατέψει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Και δε φτάνει αυτό. Έρχεστε με αντιεπιστημονικό τρόπο να ορίσετε στα καθήκοντα των γιατρών εργασίας, ειδικότητες που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο, αντί να ενισχύετε το σώμα αυτό με επιστημονικά και μισθολογικά κίνητρα, με τη συγκρότηση κρατικού σώματος γιατρών εργασίας, όπως είναι πάγιο αίτημά τους.
Ατέλειωτα τα ψέματα που έχετε αραδιάσει όλες αυτές τις μέρες. Ισχυρίζεστε ότι η 4ήμερη – 10ωρη εργασία και μάλιστα χωρίς υπερωριακή αμοιβή, βοηθά τους γονείς να κάθονται μια ημέρα με τα παιδιά τους.
Καλά πάτε με τα καλά σας; Μήπως τα παιδιά δεν πάνε σχολείο την πέμπτη ημέρα; Δεν έχουν δραστηριότητες την πέμπτη μέρα; Αλλά και ποιος γονιός θέλει να είναι η μητέρα ή ο πατέρας της μιας Παρασκευής; Σιγά που σας νοιάζει, αν ένας γονιός έχει τα κουράγια να ασχοληθεί με τα παιδιά του μετά από 13 ώρες δουλειά.
Εσάς το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να προσφέρετε τσάμπα εργασία στους μεγαλοεργοδότες, αφού τους απαλλάσσετε από την υπερωριακή αμοιβή έως και για 384 ώρες το χρόνο.
Λέτε βέβαια και μια αλήθεια μέσα σ’ όλα, για να βγάλετε στη σέντρα και τα υπόλοιπα κόμματα ότι αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης χωρίς εξαίρεση. Προφανώς, γιατί η γιγάντωση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων από τη μια και η ένταση της εκμετάλλευσης και η διεύρυνση της φτώχειας για τους λαούς από την άλλη, αποτελεί κανονικότητα παντού “εις τα Ευρώπας”. Μάλιστα και γι αυτό η ΕΕ έχει δώσει ρέστα!
Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 88/2003 είναι αυτή που καταργεί το 8ωρο και επιβάλει έως και 78 ώρες δουλειάς – 6 ήμερες την εβδομάδα. Είναι αυτή που καθορίζει όλους τους βασικούς άξονες οργάνωσης του ευέλικτου εργάσιμου χρόνου και έχει εφαρμοστεί σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. Σε άλλα ορίζεται ως ανώτερο όριο οι 10 και 11 ώρες, σε άλλα οι 12 ώρες και σε 11 κράτη μέλη οι 13 ώρες δουλειάς, ανάμεσά τους τώρα και η χώρα μας.
Αυτή την Οδηγία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ την έχετε στηρίξει. Και όλες τις άλλες ευρωπαϊκές οδηγίες που κατακρεουργούν τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς. Γι’ αυτό η γενική τάση είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας να υπονομεύονται, να καταργούνται και το πραγματικό εισόδημα να μειώνεται. Και δεν το λέμε μόνο εμείς. Το λένε οι λαοί της Ευρώπης στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στη Μ. Βρετανία και αλλού, που κινητοποιούνται όλα τα τελευταία χρόνια για να βάλουν τουλάχιστον ένα φρένο σε μια πολιτική που συρρικνώνει τα δικαιώματα τους.
Γιατί βλέπουν ότι δεν υπάρχουν χρήματα για μισθούς, συντάξεις, υγεία, παιδεία, για τους εργάτες, τους υπάλληλους, για τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους ελευθεροεπαγγελματίες, αλλά βλέπουν τους τεράστιους πόρους που συγκεντρώνονται για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και την πολεμική οικονομία με πιο χαρακτηριστικό το πρόγραμμα ReArmEurope, που στόχο έχει να συγκεντρώσει πάνω από 800 δισ. ευρώ. Βλέπουν την τεράστια κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων για την οποία πανηγύριζε και ο πρωθυπουργός στην προ ημερών Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ.
Αυτή είναι η στρατηγική του κεφαλαίου που υπερασπίζεστε όλα τα άλλα κόμματα πλην του ΚΚΕ. Τη στρατηγική που καταργεί τα όρια εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου, που τεντώνει το ωράριο εργασίας στα όρια της φυσικής εξόντωσης των εργαζομένων, που απελευθερώνει την ευελιξία και καταργεί τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Γιατί μόνιμο μέλημά σας είναι η κερδοφορία των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων, της ελίτ του πλούτου και όχι η ευημερία του ελληνικού λαού.
Αυτή τη στρατηγική υπηρετείτε με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια. Από το 1990 και τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών, που ξεκίνησε το γκρέμισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, έχετε ψηφίσει 9 νόμους για την ευέλικτη απασχόληση και την κατάργηση του 8ωρου.
4 έχει ψηφίσει η ΝΔ, 4 το ΠΑΣΟΚ και 1 ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν 4 νόμοι που έχουν κλαδέψει τις Συλλογικές Συμβάσεις τα τελευταία 15 χρόνια. 1 ψήφισε η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, 1 ο ΣΥΡΙΖΑ, 2 η ΝΔ. Αντίστοιχα 3 νόμοι για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. 1 ψήφισε η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, 1 ο ΣΥΡΙΖΑ, 1 η ΝΔ.
Φυσικά ο κατάλογος είναι πάρα πολύ μεγάλος αν κοιτάξει κανείς και μέσα σε τρία μνημόνια και σε εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους που έχετε ψηφίσει και είναι ακόμα σε ισχύ. Γι’ αυτό μόνο θυμηδία προκαλούν τα καλέσματα για δήθεν «προοδευτικά μέτωπα» απέναντι στο νέο αντεργατικό έκτρωμα. Όχι μόνο γιατί έχετε τη φωλιά σας λερωμένη, αλλά και γιατί το εν δυνάμει κυβερνητικό σας μέτωπο των δήθεν προοδευτικών δυνάμεων που επικαλείστε, δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο αυτή την στρατηγική.
Όλοι σας είστε με την ευελιξία και την κατάργηση του 8ωρου γι’ αυτό και δεν ακούγεται κουβέντα για την κατάργηση άλλων αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων. Στηρίζετε την κερδοφορία των ομίλων, γι’ αυτό και συμφωνείτε να διοχετεύεται συνεχώς πακτωλός κρατικών και ευρωπαϊκών επιδοτήσεων στο μεγάλο κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που απογειώνονται τα ματωμένα πλεονάσματα από το ξεζούμισμα του λαού.
Κι αφήστε αυτά που ξέρετε, κυρίες και κύριοι βουλευτές της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας. Δεν υπάρχει αλλαγή παραγωγικού μοντέλου στον καπιταλισμό, χωρίς ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Αυτό επιβεβαιώνεται σε όλες ανεξαίρετα τις χώρες του κόσμου, ακόμα και σε αυτές που ηγούνται στην εκτεταμένη αξιοποίηση της καινοτομίας στην παραγωγή και στην ενίσχυση της ψηφιακής οικονομίας, αφού η τεράστια κερδοφορία των μονοπωλίων τους προκύπτει αποκλειστικά και μόνο από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων, από την απόσπαση της υπεραξίας από αυτούς.
Δείτε τι γίνεται στη Γαλλία, όπου οι κυβερνώντες λένε στον λαό που διαδηλώνει, να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα “για να μην βρεθεί η χώρα στην ίδια θέση που ήταν η Ελλάδα”, ενώ στη Γερμανία, του λένε, ό,τι λέγατε και σεις πριν, ότι “ζούσαμε για χρόνια πάνω από τις δυνατότητές μας”.
Η αλήθεια είναι ότι και στην Ελλάδα και στη Γαλλία και στη Γερμανία και παντού, οι λαοί ζουν κάτω από τις δυνατότητες που προσφέρει η σημερινή εποχή, με την τεράστια πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, της μεγάλης παραγωγικότητας της εργασίας.
Την ίδια ώρα, αναπαράγονται και διάφορες ανοησίες από απολογητές του συστήματος, ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να ρίξουν τις απαιτήσεις τους διαφορετικά θα αντικατασταθούν από τις μηχανές της Τεχνητής Νοημοσύνης. Το λιγότερο που επιδιώκουν με αυτόν τον τρόπο είναι, να συμβάλουν στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος, στην ενίσχυση της μοιρολατρίας.
Ήδη ο Μαρξ, από τα μέσα του 19ου αιώνα, αποκάλυψε τον μηχανισμό της εκμετάλλευσης. Τον μηχανισμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων που προκύπτει από την κλεμμένη εργασία των εργαζομένων. Το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου και η εντατικοποίηση της εργασίας είναι μορφές που συμβάλουν στο δυνάμωμα της εκμετάλλευσης.
Μάλιστα, ο Μαρξ έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας τότε την αξιοποίηση του ατμού στην παραγωγική διαδικασία, δηλαδή, στη βιομηχανική επανάσταση που απογείωσε παραγωγικές δυνατότητες της εποχής, αλλά ταυτόχρονα οδήγησε και στην αύξηση του εργάσιμου χρόνου από τις 10 στις 13 ώρες την ημέρα, για να ικανοποιηθεί η αχαλίνωτη όρεξη των καπιταλιστών για κέρδη.
Σε αυτές τις συνθήκες αποκάλυψε τη γενική τάση του καπιταλισμού που είναι να αυξάνει τον εργάσιμο χρόνο στα όρια της φυσικής αντοχής των εργαζομένων και να μειώνει τους μισθούς στα όρια επιβίωσης και βασικής αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.
Εκεί επιδιώκετε να μας γυρίσετε, κύριοι της κυβέρνησης. Δύο αιώνες πίσω. Αυτόν τον Μεσαίωνα παρουσιάζετε ως σύγχρονο και προοδευτικό. Όμως, δεν πρόκειται να το πετύχετε. Ο τροχός της ιστορίας έχει προσωρινά πισωγυρίσματα, όμως η κίνησή του είναι πάντα προς τα μπρος.
Η σημερινή απεργία είναι η συνέχεια της αγωνιστικής κλιμάκωσης ενός κινήματος που δεν συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, που δεν υποτάσσεται στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Που δεν εγκλωβίζεται στα σενάρια της κυβερνητικής εναλλαγής, αλλά δυναμώνει τον αγώνα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική ενισχύοντας την αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης. Που βάζει κοινούς στόχους αντιπαράθεσης και ανατροπής στο σάπιο κράτος, στις αστικές κυβερνήσεις αυτού του άθλιου συστήματός, με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τη νεολαία και τις γυναίκες της χώρας μας.
Γιατί το δίκιο δεν βρίσκεται στα ανατολίτικα παζάρια, αλλά στους δρόμους του αγώνα. Δεν βρίσκεται ούτε στα πλαίσια των διαφόρων δημοσιονομικών αντοχών και των κερδών κάποιων επιχειρήσεων. Δεν βρίσκεται στο σάπιο σύστημα του πολέμου και της εκμετάλλευσης, αλλά στο σύστημα της ειρήνης και ευημερίας των λαών.
Η πείρα επιβεβαιώνει ότι μόνο όταν οι εργαζόμενοι οργανώνονται, όταν βγαίνουν στον δρόμο της πάλης, μπορούν να βάλουν και κάποιο φρένο στην επίθεση που δέχονται. Έτσι ακυρώθηκαν στην πράξη νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, έτσι έμειναν στα χαρτιά τα 12ωρα στα μεταλλεία Χαλκιδικής. Έτσι υπογράφτηκαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας στους Οικοδόμους, τους μεταλλεργάτες της Ζώνης, στους λιμενεργάτες της COSCO, σε δεκάδες άλλους χώρους δουλειάς, με συγκροτημένα δικαιώματα και καλύτερους μισθούς. Έτσι μπορούν να πεταχτούν στα σκουπίδια και οι 13 ώρες δουλειάς και η ευελιξία.
Στην εποχή μας αναγκαίο και σύγχρονο είναι η κλιμάκωση του αγώνα για 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο, για σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, για πραγματικές αυξήσεις των μισθών με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Πραγματικό σύγχρονο δικαίωμα είναι οι εργαζόμενοι να προγραμματίζουν και να αξιοποιούν τον ελεύθερο χρόνο με την οικογένεια τους, με τα παιδιά τους, όπως αυτοί θέλουν.
Ο προηγούμενος αιώνας, ο 20ος αιώνας, ο αιώνας των σκληρών ταξικών αγώνων και του σοσιαλισμού, απέδειξε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να επιβάλουν το δίκιο τους. Πριν από 149 χρόνια άρχισε να καθιερώνεται το 8ωρο. Στη χώρα μας νομοθετήθηκε πριν από 105 χρόνια, το 1920, μετά από σκληρούς ταξικούς αγώνες του ΚΚΕ, συνολικά του εργατικού κινήματος.
Στην τότε Σοβιετική Ένωση καθιερώθηκε πριν ακριβώς έναν αιώνα, το 1925, το 7ωρο, το 5ήμερο και μάλιστα σε συνθήκες πολεμικές, ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, ενώ η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της εποχής εκείνης δεν μπορεί να συγκριθεί με τα σημερινά τεράστια δεδομένα.
Με την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, όμως μετά το 1991, με την υποχώρηση συνολικά του εργατικού κινήματος, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι αστικές κυβερνήσεις, έπεσαν με λύσσα να ξηλώσουν εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις.
Έφτασαν στο σημείο να παρουσιάζουν ως παρωχημένα δικαιώματα τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, τους αξιοπρεπείς μισθούς, τον αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της υγείας, της πρόνοιας, της εκπαίδευσης, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας, την κοινωνική κατοικία, την ανεμπόδιστη πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, την προστασία της μητρότητας και του παιδιού, την ελεύθερη συμμετοχή των εργαζομένων στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Όμως, σήμερα, στον 21ο αιώνα, αξιοποιώντας τις αστείρευτες δυνατότητες της ανάπτυξης της γνώσης, της επιστήμης, της καινοτομίας στην παραγωγή, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να δουλεύουν λιγότερο και να ζουν καλύτερα. Θα μπορούσαν να απολαμβάνουν μια ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, αλλά εμπόδιο γι αυτό, δυστυχώς, είναι ένα: το καπιταλιστικό κέρδος.
Και το καπιταλιστικό κέρδος δεν ευθύνεται μόνο για την ένταση της εκμετάλλευσης με τα 13ωρα που φέρνετε και τόσα άλλα. Ευθύνεται και για τη φτώχεια, και για τους πολέμους, και για τους ξεριζωμούς και τις γενοκτονίες, όπως αυτή του Παλαιστινιακού λαού. Μια γενοκτονία που αρνηθήκατε να καταδικάσετε τόσα χρόνια, στηρίζοντας αυτό το κράτος δολοφόνο.
Τώρα στηρίζετε το σχέδιο Τραμπ στη Γάζα που διαιωνίζει φυσικά την ισραηλινή κατοχή και ενταφιάζει τελικά το δικαίωμα του λαού της Παλαιστίνης να έχει το δικό του ανεξάρτητο κράτος με την προσδοκία ότι κάτι θα αρπάξετε κι εσείς από τη μοιρασιά στη Μέση Ανατολή, πάλι για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
Σύγχρονο όμως και ανθρώπινο δεν είναι η βαρβαρότητα του πολέμου, η βαρβαρότητα της προσφυγιάς, της εκμετάλλευσης και της φτώχειας. Σύγχρονο και αναγκαίο είναι μια νέα κοινωνία, ο σοσιαλισμός λέμε εμείς, για να ζήσουμε πραγματικά όπως μας αξίζει στον 21ο αιώνα».







