Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Άλλο και τούτο πάλι, ο δρόμος προς τον πάτο της κοινωνίας μας συνεχίζεται. Η φθορά και η παρακμή φαίνεται πως ακόμη δεν έχουν πιάσει ταβάνι. Σκέφτομαι πως ο μιμητισμός κινδυνεύει να γίνει της μόδας και τρέχα γύρευε. Έχεις κάτι προσωπικό με κάποιον; Βουτάς ένα μπουκάλι καυστικό υγρό και βουρ στα μούτρα  και ότι θέλει ας επακολουθήσει. Μέχρι εκεί φθάσαμε. Το παράδειγμα, οι ιερείς, ποιμένες και καθοδηγητές της θρησκευτικής και όχι μόνο ζωής μας. Μέσα στον ίδιο το χώρο της αγιοσύνης, μέσα στην Ιερά σύνοδο. Το κακό είναι ελκυστικό και προβάλλεται πολύ για θέαση και ακρόαση.…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Πως απεικονίζεται σε κάποια πλάνα η ποιότητα και το επίπεδο της ζωής σε μία καπιταλιστική αυταρχική κοινωνία! Πρώτο πλάνο: Αστυνομικά μπουλούκια, βαριά οπλισμένα, ο ένας δίπλα στον άλλο (που να χωρέσει ανάμεσα τους ο κορονοιός;) προχωρούν στους δρόμους της Νέας Σμύρνης. Δεύτερο πλάνο: Το μπουλούκι διασκορπίζεται εδώ και κει κατόπιν εντολής. Αρχίζει το κυνηγητό, πέφτει ξύλο, πολύ ξύλο. Τρίτο πλάνο: Γκρο-πλαν, το επιστέγασμα της προσπάθειας τους. Με μίσος και μανία πέφτουν και ξυλοκοπούν με μεγάλη αγριάδα ένα νεαρό παλικάρι. Ο κόσμος γύρω ουρλιάζει: «Σταματήστε σας παρακαλώ», «Δεν μπορώ να αναπνεύσω» (αυτό κάτι μου θυμίζει) Τέταρτο…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // 🌈 📉 Σάπησε κι έσβησε μια για πάντα το Αμερικάνικο όνειρο. Κατρακύλησε στον βούρκο της διαφθοράς και της ανυποληψίας, δημιουργώντας μεγάλη απογοήτευση σ’ αυτούς που είχανε πιστέψει σ’αυτό. Ήταν μια νούλα, ένα απέραντο ψέμα μπλεγμένο με τα δίχτυα της διαφήμισης και της προβολής. Και έτσι μας δίνεται μια ευκαιρία να μιλήσουμε γι’ αυτό. 📉 Ήτανε κάλπικο και είχε απαξιωθεί εντελώς. Δημιούργησε μια κοινωνία αντιθέσεων, αδιέξοδων και παρακμής. 📉 Ο βούρκος που έπεσε ήταν βαθύς και χωρίς πάτο προς γνώση και συμόρφωση. ♟️ Η Αμερικάνικη Δημοκρατία του Χάους και της Δολοφονίας των ηγετών της. Τι να…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Κατοχή: Ένας μικρός διασωληνωμένος Χριστός, ξεχασμένος και εγκλωβισμένος στην άκρη μιας «ΜΕΘ». Είναι χλωμός σαν κερί και χνουδωτός σαν γέροντας. Έχει τα ματάκια του κλειστά και αναπνέει με το ζόρι. Κανείς δεν δίνει σημασία. Τα μικρά παιδιά της γειτονιάς τρέχουν στην αλάνα να παίξουν δίτερμα με ένα πάνινο τόπι. Τα περισσότερα είναι με πρησμένες κοιλίες και κίτρινο χνουδωτό πρόσωπο γερόντων. Κάτι απίθανο όμως-Εκείνη την εποχή πολύ πιθανό-Τα δυσκολεύει. Στη μέση της αλάνας ένας γέροντας νεκρός και παγωμένος. Ο πιο μεγάλος της παρέας είπε να βάλουνε όλοι ένα χεράκι, να τον μετακινήσουν σε μια άκρη και…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Φυλάκισαν τον Νοέμβρη της…καρδιάς μας. Έκλεψαν την χαρά, τα όνειρα και τις προσδοκίες μας.  Αχρήστευσαν  τις προσπάθειες μας. Μας βύθισαν στον πάτο χωρίς ανάσα. Το Λοκ-Ντάουν  είναι μια βάναυση, ασύλληπτη και παταγώδη αποτυχία. Πάγωσε τον κόσμο. Παγίδεψε τον κόσμο. Απόγνωση, δυσφορία, πανικός και απογοήτευση, αναστάτωση, ανησυχία, κάνοντας τα πράγματα πολύ χειρότερα. Πήρανε τον ομματιών  τους και όπου φύγει-φύγει, ρίχνοντας κατάρες. Αυτό που συνέβη την παραμονή στην Αθήνα είναι εντελώς ακατανόητο. Τέτοιο μποτιλιάρισμα, τέτοιος πανικός δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην πόλη. Τα SMS για όποιον έχει κινητό ( για όποιον όμως δεν έχει;- συνήθως οι ηλικιωμένοι.…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // (Σαν έκφραση, σαν νόημα και σαν περιεχόμενο) Λέξεις αγαπημένες, δικές μας λέξεις, όλο μοναδικότητα και μαγεία. Η προφορά τους απλή, ανάμεικτη με συναισθήματα και αγάπη. Πρώτη λέξη και καλύτερη, με τεράστιο μέγεθος και βάθος, ΜΑΝΑ (το λες και γεμίζει το στόμα σου) πληθωρική, ανεκτίμητη. Το ίδιο: Πατέρας… Αδερφός… Φίλος! Το ψωμί: Ζεστή λέξη, γεμάτη γεύση και απόλαυση! Μεγάλος ο αγώνας για την απόκτηση του. Το νερό: Το θείον, το τέλειον, η φύση ολόκληρη, η συνέχεια και η δημιουργία. Ο γείτονας της διπλανής πόρτας. Σε όλο το μεγαλείο και την ολοκλήρωση του ο Σύντροφος… ο σύντροφος…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Με αφορμή ένα θαυμάσιο και απλό κείμενο του Ι. Κορδάτου που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στον Ριζοσπάστη. 1+1=2, 2+1=3: Απλά μαθηματικά, σταράτα, αναντίρρητα, αναμφισβήτητα. Εκτός εάν θέλουν κάποιοι να το αμφισβητούσουν, γιατί έτσι είναι τα συμφέροντα τους. Η αλήθεια είναι αυτή και μόνο μία που πρέπει να αναλύσουμε. Ο εργοστασιάρχης δεν παράγει, εκμεταλλεύεται. Κάθεται στο γραφείο του, διατάζει και εξουσιάζει (το έργο του επιτελούν το κακοπληρωμένα τσιράκια του). Αυτός αρκείται αν κουνάει το δάχτυλο στους εργαζόμενους, να προσλαμβάνει και να απολύει όποιον θέλει (ιδίως τους πρωτεργάτες και τους συνδικαλιστές). Αυτός διατάζει και αυτός καρπώνεται το κέρδος και…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Έφυγες ταξίδι μακρινό για την Ιθάκη που πάντα αναζζητούσες, γυρεύοντας την τελειότητα και τη δικαίωση στο ύψιστο ιδανικό. Και η Ιθάκη δε σε πρόδωσε έτσι μεγάλος, έτσι σπουδαίος, έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα, με τόση γνώση, ήδη θα το κατάλαβες Ιθάκες (Κόμμα – Θυσία – Ιδανικά) τι σημαίνουν. Έφυγες γεμάτος απ’ όλα. Ολοκληρωμένος. Γεμάτος από χρόνια, γεμάτος από πίστη και προσφορά και αγώνα. Γεμάτος από έργο, μεγάλο έργο – εικαστικό, λογοτεχνικό. Γεμάτος από πληγές και ουλές. Από βάσανα, περιπέτειες, εξορίες, φυλακίσεις, κάτεργα. Γεμάτος από αισθήματα και ταπεινοφροσύνη. Γεμάτος παιδική αθωότητα που τη συνόδευε…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Αυτή η θάλασσα που ζούμε είναι μία αξιοθρήνητη θάλασσα, θάλασσα που βρωμάει και ζέχνει. Μία θάλασσα ανάμεσα σε βούρκο πλαστικό και λύματα. Γεμάτη οσμές και σκάνδαλα. Βαρβάτα σκάνδαλα που δημιουργούν άγριους κυματισμούς και θυμίζουν τσουνάμι. Πόλεμοι, πείνα, φτώχεια, ανεργία, απολύσεις και επιπλέον ένα ιό επικίνδυνο και θανατηφόρο. Την θάλασσα αυτήν εξουσιάζουν και κάνουνε κουμάντο, μεγαλοκαρχαρίες, φάλαινες και σκυλόψαρα, που σκαρφάλωσαν στα πιο όμορφα στέκια, άνοιξαν τα σαγόνια και χωρίς έλεος ρουφάνε, καταβροχθίζουνε και καταπίνουνε ό,τι πιο ευάλωτο περάσει από μπροστά του. Χιλιάδες ψαράκια στα αρπαχτικά στομάχια τους. Φαίνεται όμως πως δεν χορταίνουν. Συναθροίστηκαν και προσπαθούν…

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης // Σύντροφε…προλετάριε, εργάτη, αγωνιστή, δημιουργέ πλούτου, πολιτισμού και προόδου. Έχεις βαριά κληρονομιά και ματωμένα πέλματα. Σύντροφε, θα σου ρίξω τα βέλη μου γιατί θέλω να βρίσκεσαι ψηλά, πολύ ψηλά. Όσο ταιριάζει στο μπόι και την ιστορία σου. Έχεις βαρύ φορτίο πάνω στην πλάτη, να σηκώσεις όλο τον κόσμο, να ξεσηκώσεις την φτωχολογιά, να της ανοίξεις τα μάτια και να τους πεις την αλήθεια, τις χιλιάδες αλήθειες που οδηγούν στο μέλλον και φέρνουν την ελπίδα μέσα από τον αγώνα για Σοσιαλισμό…! Σύντροφε… σε κοιτάω βαθιά στα μάτια και προκαλώντας το βλέμμα σου, ζητάω να ολοκληρώσεις την προσπάθειά…