Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι.
Κ. Βάρναλης
Συντάκτης: Αναστασία Ζήση
Καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου με γνωστικό αντικείμενο Κοινότητα & Ψυχική Υγεία και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Κοινωνικής, Πολιτισμικής & Ψηφιακής Τεκμηρίωσης. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή ως υπότροφος του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιου Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει την επιστημονική ευθύνη μιας σειράς ερευνητικών προγραμμάτων σε αντικείμενα που αφορούν στην κοινότητα και την ψυχική υγεία, τον σχεδιασμό και την οργάνωση ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων, το κοινωνικό στίγμα και εναλλακτικές προσεγγίσεις στην αντιμετώπιση του ψυχικού πόνου. Έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και είναι συγγραφέας επιστημονικών μονογραφιών. Διδάσκει στο Δι-ιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: Εφαρμοσμένη-Κλινική Κοινωνιολογία και Τέχνη, έχει οργανώσει θερινά σχολεία στη μεθοδολογία της ποιοτικής έρευνας και έχει ενεργό κοινωνική δράση συνηγορίας και ενδυνάμωσης κοινοτήτων και κοινωνικών ομάδων που διαχρονικά καταπιέζονται σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.
Το μακελειό του προηγούμενου Σαββάτου στην συνοριακή πόλη του Ελ Πάσο, Τέξας από τον οπλισμένο νεαρό που προκάλεσε τη μαζική δολοφονία 22 ανθρώπων σε αλυσίδα γνωστού πολυκαταστήματος και λίγες ώρες μετά, ένα δεύτερο μακελειό στο Ντέιτον του Οχάιο με 10 νεκρούς συμπεριλαμβανομένου του δράστη έρχονται να προστεθούν στον μακρύ κατάλογο των πολύνεκρων επιθέσεων, της αιματηρής βίας με την χρήση πυροβόλων όπλων από πολίτες προς πολίτες σε περίοδο ειρήνης στις Η.Π.Α. (Gun Violence Archives). Η πρώτη μαζική δολοφονία συγκέντρωσε υλικό που την στοιχειοθετεί ως έγκλημα μίσους, φυλετικά υποκινούμενη. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., στις επίσημες δηλώσεις του για το βαρύ αιματοκύλισμα ζήτησε…
Γράφει η Αναστασία Ζήση // Καθηγήτρια Ψυχικής Υγείας, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Παν/μιο Αιγαίου Η νέα κοινοβουλευτική σύνθεση και ο σχηματισμός της νέας συντηρητικής κυβέρνησης προκάλεσαν εντός της δημόσιας συζήτησης, των δημοσιογραφικών πάνελ και άρθρων, γενικευμένες διαπιστώσεις περί της χαμηλής ποσοτικής εκπροσώπησης των γυναικών στην πολιτική δραστηριότητα και τις θέσεις πολιτικής εξουσίας. Οι έμφυλες διακρίσεις στην πολιτικότητα σχολιάστηκαν από πολιτικούς και διαμορφωτές κοινής γνώμης με όρους μεγέθους στην ισχύ. Πόσο αλήθεια μια τέτοια συζήτηση και ένα ποσοτικό διακύβευμα βοηθάει στην αποκάλυψη όλων εκείνων των κρυμμένων δυνάμεων που διαιωνίζουν τις διακρίσεις στη βάση του φύλου; Η θέση των γυναικών στην πολιτική σήμερα είναι ζήτημα…
Παρουσίαση Αναστασία Ζήση // Omer, H. (2018). Ήρεμη Δύναμη: Ένα νέο μοντέλο εξουσίας για την οικογένεια, το σχολείο, την κοινότητα. Αθήνα: Γλάρος. Επιμέλεια: Δημήτρης Φιλοκώστας Μετάφραση: Σπυριδούλα Κώτση, Δημήτρης Φιλοκώστας Η παιδαγωγική πρόταση του Haim Omer προσφέρει ένα σκεπτικό και μια μέθοδο για την σχέση των παιδιών με τους ενήλικες αλλά και των ενηλίκων μεταξύ τους. Είναι μια πρόταση που μετατρέπει το κυρίαρχο μοντέλο της διαπροσωπικής διαπαιδαγώγησης σε μια μορφή συλλογικής εμπειρίας που εμπλέκει γονείς, λειτουργούς και θεραπευτές με αντίκτυπο στην κοινότητα, αλλά και διαμέσου της κοινότητας. Η παιδαγωγική πρόταση του Haim Omer αναιρεί την παραδοσιακή μορφή μιας γονεϊκής εξουσίας…
Γράφει η Αναστασία Ζήση // Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ψυχικής Υγείας, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Παν/μιο Αιγαίου Την τελευταία δεκαετία, ο «σχολικός εκφοβισμός» αναδείχθηκε στο δημόσιο λόγο αλλά και εντός των επιστημών σε διακριτό κοινωνικό ζήτημα, αντικείμενο καταγραφής και διαχείρισης από ειδικούς και επαγγελματίες. Ως τεχνικός όρος ταυτίστηκε με την περιγραφή επιθετικών και βίαιων συμπεριφορών μεταξύ μαθητών οι οποίοι -κατά την σχετική βιβλιογραφία- συγκεντρώνουν ειδικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά που τους κατατάσσουν είτε στους «νταήδες» του σχολείου είτε στα «θύματα». Η κατανομή χαρακτηρισμών και ιδιοτήτων από τον ενήλικο κόσμο των ειδικών συνδέθηκε με την κατάρτιση κριτηρίων και καταλόγων από περιγραφές κοινωνικά «ακατάλληλων» και «δυσ-προσαρμοστικών» συμπεριφορών που συγκροτούν το…
Γράφει η Αναστασία Ζήση // Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ψυχικής Υγείας, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Παν/μιο Αιγαίου Ποιες είναι οι κρατούμενες γυναίκες εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων; Πώς βρέθηκαν υπόδικες; Πώς είναι η ζωή τους πίσω από τα κάγκελα; Πώς βιώνουν τον εγκλεισμό; Πώς μιλάνε για τον εγκλεισμό και σε ποιόν; Τι περιμένουν από τη ζωή μετά τη φυλακή; Αυτά είναι μερικά μόνο αρχικά ερωτήματα για να ξετυλιχθεί ένα νήμα σκέψεων για μια ομάδα γυναικών που είναι σχεδόν άγνωστη. Αν και η πραγματική, καθημερινή ζωή αυτών των γυναικών εντός της φυλακής μας επιτρέπει ελάχιστη ή και καθόλου πρόσβαση, οι καθημερινές αντιλήψεις και οι προκαταλήψεις που περικυκλώνουν αυτές…
Γράφει η Αναστασία Ζήση // Αν. Καθηγήτρια, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Παν/μιο Αιγαίου Η τραγική ιστορία της 16χρόνης Παλαιστίνιας Άχεντ που βίαια μέσα στην νύχτα αρπάχτηκε και βρίσκεται εδώ και καιρό έγκλειστη σε ένα παγωμένο κελί περιμένοντας σε μερικές μέρες την δίκη της έχει συγκλονίσει την παγκόσμια κοινότητα για την αγριότητα και την αδικία που συνθλίβει τις ζωές των χιλιάδων παιδιών που απροστάτευτα απειλούνται από τις πιο ακραίες και βίαιες εμπειρίες σ’ όλες τις εμπόλεμες ζώνες του κόσμου: απαγωγές, στρατολόγηση, βιασμοί, σωματική εκμετάλλευση, ψυχολογική και σεξουαλική βία. Σύμφωνα με πρόσφατη Έκθεση της Unicef (2016), τα μικρά παιδιά και οι νέοι έως 18 ετών…
Γράφει η Αναστασία Ζήση // Ο θάνατος του μικρού μαθητή στο Μενίδι από «αδέσποτη» σφαίρα κατά τη διάρκεια της σχολικής γιορτής την περασμένη Πέμπτη, το συμβόλαιο θανάτου και η εν ψυχρώ δολοφονία στα Γλυκά Νερά, Αττικής έξω από την σχολική αυλή πριν δύο μήνες
Γράφει η Αναστασία Ζήση* // Οι μεγάλες ουρές έξω από τα εμπορικά πολυκαταστήματα της πόλης δεν ήταν μια είδηση ενός αμερικάνικου τηλεοπτικού δικτύου ούτε μια σουρεαλιστική, λανθιμική σκηνή για τον κοινωνικό κομφορμισμό. Οι καταναλωτές/-τριες είχαν σχεδιάσει πριν από μέρες την αναμέτρηση τους με την «εκπληκτική οικονομική προσφορά» δαπανώντας πολύ χρόνο για τη μελέτη και την σύγκριση των καλύτερων τιμών, πολύ ενέργεια για την αναμονή στην ουρά, την μετακίνηση, την επικοινωνία και την αλλαγή σχεδίων. Η απατηλή σχέση ανάμεσα στην προσφορά της χαμηλότερης τιμής και την απόκτηση του επιθυμητού προϊόντος προκάλεσε στο ευρύ καταναλωτικό κοινό μια ισχυρή ψευδαίσθηση ατομικής ευκαιρίας για το κόψιμο…
Γράφει η Αναστασία Ζήση* // Η ραγδαία υποβάθμιση του υλικού επιπέδου ζωής και η επιδείνωση των αντίξοων αντικειμενικών όρων ύπαρξης για εκτεταμένα τμήματα της κοινωνίας, όπως για τους ανειδίκευτους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, και τους μακροχρόνιους από-ενταγμένους της εργασίας ως αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν οι όροι της αγοράς και οι ευρύτερες σχέσεις ισχύος αποτελούν δομικά γνωρίσματα των αλλεπάλληλων κοινωνικών μεταμορφώσεων της χώρας, όπως αυτές εκτυλίσσονται με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία δεκαετία. Η απώλεια εισοδήματος, ο φόβος της απόλυσης και της χρεοκοπίας, η φτώχεια και τα εμπόδια ένταξης στον εργασιακό βίο δημιούργησαν συνθήκες υψηλής διακινδύνευσης και τρωτότητας ειδικά για τις ταξικές…