Κανείς δεν έπεσε από τον ουρανό με την κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία, ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες, τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές. Τέτοιες κυβερνήσεις επαναλαμβάνονται συχνά με πολλούς συνδυασμούς, στο όνομα της πολιτικής και οικονομικής «σταθερότητας», που δεν περνάει τις καλύτερες μέρες της στη Γερμανία. Με αυτή την αφορμή, όμως, επανέρχονται στη χώρα μας τα γνωστά κηρύγματα για την «κουλτούρα συνεννόησης και συνεργασιών που έχουν αφομοιώσει οι πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία», σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου τα αστικά κόμματα «δίνουν μάχες χαρακωμάτων», παρά την έκρυθμη κατάσταση που προκαλεί η «παγκόσμια αστάθεια».
Πέρα από το γεγονός ότι η συζήτηση αυτή είναι αποπροσανατολιστική για τον λαό, σε καμιά περίπτωση δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Για παράδειγμα, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησαν την περίοδο της κρίσης, μαζί με άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως ο ΛΑΟΣ και η ΔΗΜΑΡ, στο όνομα της «εθνικής σωτηρίας» με τα μνημόνια. Λίγο αργότερα, τα ίδια κόμματα ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο βαθμός κοινοβουλευτικής συναίνεσης στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο καταγράφει σταθερά υψηλές πτήσεις όλα αυτά τα χρόνια, ενώ κι εκεί που διαφωνούν υπάρχει στρατηγική συμφωνία και σύμπλευση, που θωρακίζει τους αρμούς του συστήματος. Σε κάθε περίπτωση, οι αναφορές στην ανάγκη μεγαλύτερης συναίνεσης …μέσω Γερμανίας δεν γίνονται τυχαία. Η πορεία των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τα ζόρια στην οικονομία βάζουν το αστικό πολιτικό σύστημα μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις, για να θωρακίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου από τη μια και να χειραγωγεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την άλλη.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Περιοδεία στην Ευρώπη κάνουν οι φασίστες του Τάγματος Αζόφ, για να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να στρατολογήσουν μέλη και εθελοντές, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Σε λιγότερο από…
