Αποστολή: Θανάσης Μπαλοδήμας
Στο «στόμα του λύκου» στο Τζιμπουτί βρέθηκαν «Ριζοσπάστης» και «902» ακολουθώντας την φρεγάτα «ΣΠΕΤΣΑΙ» και το πλήρωμά της που έχουν αποσταλεί να επιχειρούν 3.500 χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης, με ομπρέλα την επιχείρηση της ΕΕ «ASPIDES».
H επιχείρηση ξεκίνησε επισήμως στις 19/2 φέτος με την κυβέρνηση να σπεύδει να αναλάβει εξ’ αρχής την εν όρμω διοίκησή της (με επικεφαλής τον Έλληνα υποναύαρχο Β. Γρυπάρη) στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα, δείγμα της πρεμούρας της ντόπιας πλουτοκρατίας να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσα από την ανάληψη ρόλων και αποστολών εμπλοκής κυριολεκτικά όπου Γης.
Επιπρόσθετα, έχοντας τη συναίνεση των άλλων αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, που κάνουν αυτά τα θέματα «γαργάρα» ή γκρινιάζουν περί «ανταλλαγμάτων», και την ώρα που επιχειρεί να επιβάλει «σιωπητήριο» στους στρατευμένους όταν ζητάνε να μη συμμετέχει η χώρα μας στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο, η κυβέρνηση έστειλε διαδοχικά τρία πλοία του Στόλου, τις φρεγάτες «Υδρα», «Ψαρά» και τώρα «Σπέτσαι», να περιπολούν στον Κόλπο του Αντεν, βάζοντας τα πληρώματα να εμπλέκονται με πυρά εναντίον UAV, πυραύλων ή ό,τι άλλο εξαπολύουν οι Χούθι κατά εμπορικών πλοίων «δυτικών» συμφερόντων.
Αλλωστε, με αντικείμενά της αποστολής τους τη «συνοδεία εμπορικών πλοίων στην περιοχή της επιχείρησης» ή την «προστασία των εμπορικών πλοίων από επιθέσεις», υπολογίζεται ότι τα πλοία της ASPIDES έχουν καταστρέψει μέχρι στιγμής 17 μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), 3 μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV) ενώ έχουν αναχαιτίσει τουλάχιστον 4 κατευθυνόμενα βλήματα.
Όλα αυτά χρεώνοντας τον λαό με τεράστια κονδύλια, καθώς ακόμα και με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις η τρίμηνη ανάπτυξη μιας ελληνικής φρεγάτας στην περιοχή φτάνει ή και υπερβαίνει σε κόστος τα 3 εκατ. ευρώ, ενώ άλλοι παράγοντες έχουν μιλήσει ακόμα και για 500.000 ευρώ τη μέρα.
Πακτωλός χρημάτων σε κάθε περίπτωση, για να φυλάνε τα καράβια των εφοπλιστών, όπως φάνηκε και από το πρόσφατο περιστατικό με τη φρεγάτα «Ψαρά» να παρέχει συνοδεία και κάλυψη στο χτυπημένο δεξαμενόπλοιο «SOUNION». Όπως επίσης για να διασφαλίσουν την κίνηση στους εμπορευματικούς τους λιμένες. Ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας Ν. Δένδιας, μιλώντας πριν μερικές μέρες στον Ροταριανό Όμιλο Αθηνών, έλεγε ότι «η αχρήστευση των λιμανιών μας ως κόμβων λοτζίστικς είναι πολύ μεγάλη ζημιά», προφανώς για τους εγχώριους ομίλους της διαμετακόμισης, ενώ δίνοντας και την πραγματική βάση πολυδιαφημισμένων και πανάκριβων εξοπλισμών έλεγε π.χ. για τις φρεγάτες «Belhara» ότι «χρειαζόμαστε πλοία που να μπορούν να υπηρετήσουν αυτήν την σκοπιμότητα», του ελέγχου κρίσιμων για την ντόπια αστική τάξη διαύλων διαμετακόμισης.
Μετά την εν όρμω και η εν πλω διοίκηση
Για τα κέρδη του κεφαλαίου λοιπόν, ΕΕ και κυβέρνηση κρατούν στην περιοχή δυο φρεγάτες (από Ελλάδα και Γαλλία ), ένα αντιτορπιλικό από Ιταλία, και ένα αεροσκάφος υποστήριξης από Γερμανία , με περίπου 800 στελέχη εκεί, συν περίπου 115 στο στρατηγείο της Λάρισας.
Μάλιστα κάνοντας και το επόμενο βήμα στην εμπλοκή της στην ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση στη Μέση Ανατολή η κυβέρνηση κίνησε διαδικασίες ώστε από σήμερα Σάββατο 2/11, ο αρχιπλοίαρχος Κων. Πιτυκάκης να παραλαμβάνει επισήμως καθήκοντα εν πλω διοικητή της «ΑSPIDES» στην Ερυθρά Θάλασσα, πλαισιωμένος από πολυεθνικό επιτελείο επί ιταλικού πλοίου.
Η παραλαβή καθηκόντων έγινε στο λιμάνι του Τζιμπουτί επί του ιταλικού πλοίου «ANDREA DORIA», με τον Πιτυκάκη να μιλά για στοίχιση χωρών, στην περιοχή, με “ταυτόσημες αντιλήψεις”, “για την επιβολή του Διεθνούς Δικαίου”, το οποίο βέβαια γίνεται λάστιχο για να υπηρετήσουν ιμπεριαλιστικά σχέδια. Σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε ο Γρυπάρης που πήρε αμέσως μετά τον λόγο στην τελετή παράδοσης παραλαβής τόνισε ότι ο ρόλος των ευρωενωσιακών ναυτικών σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον έγινε πιο σύνθετος κι απαιτητικός τα τελευταία χρόνια, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι ειδικά στην Ερυθρά η κατάσταση που αντιμετωπίζουν είναι η πιο κρίσιμη για την παγκόσμια ναυτιλία από το Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παίρνοντας κατόπιν ο υπουργός Άμυνας Ν. Δένδιας τον λόγο χαρακτήρισε το Τζιμπουτί εταίρο – κλειδί γης ΕΕ σ’ αυτή τη γωνιά της γης, ενώ απευθυνόμενος λίγο αργότερα στο πλήρωμα της «ΣΠΕΤΣΑΙ» που ναυλοχούσε το Σάββατο στο λιμάνι του Τζιμπουτί, εστίασε στον “ρόλο που θέλει να παίξει η πατρίδα μας στη διασφάλιση της ναυσιπλοΐας και της εφαρμογής του δικαίου γης θάλασσας”, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι “σας στείλαμε να βρίσκεστε σε μια περιοχή κινδύνου”, όπως τους είπε.
Αλλά και το βιογραφικό του παραλαμβάνοντος διοικητή αποκαλύπτει αρκετά για τον πραγματικό χαρακτήρα της επιχείρησης. Π.χ. δεν είναι τυχαίο ότι, όπως λέγεται, τελευταία του τοποθέτηση πριν αναχωρήσει για την Ερυθρά Θάλασσα ήταν στο GR Maritime Force HQ (GRMARFOR HQ), ένα Πολυεθνικό Ναυτικό Στρατηγείο που υπάγεται στο Αρχηγείο Στόλου και ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2023, ενδεικτικό και αυτό για την προσαρμογή της δομής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τις αυξανόμενες ανάγκες του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, σύμφωνα με το ΓΕΝ, μια από τις βασικές αποστολές του GRMARFOR HQ είναι «να διατηρείται σε υψηλή ετοιμότητα ανάπτυξης σε Ναυτικές Επιχειρήσεις, για την ανάληψη καθηκόντων Τακτικού Διοικητή των διατιθέμενων Δυνάμεων σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ». Εξ ου και ο Διοικητής του GRMARFOR HQ «υποστηρίζεται από κατάλληλο Επιτελείο, διαρθρωμένο κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα», όπως αναφέρεται αρμοδίως.
Με αυτή την εμπειρία, θα επιβλέπει τα πλοία της ASPIDES η «περιοχή επιχειρήσεων» των οποίων περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Άντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό.
Στον εσωτερικό καταμερισμό, η ζώνη περιπολιών των ελληνικών φρεγατών λέγεται ότι είναι ο δίαυλος δεξιά κι αριστερά του στενού Bab el-Mandeb, μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, γνωστού και ως «Πύλη των Δακρύων», όπου, κατά αρμόδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους 110 – 300 χιλιομέτρων.
Στο ίδιο πλαίσιο ανάπτυξης προσωπικού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή, στελέχη τους φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC (σύνδεσης Ινδίας – ΕΕ).Διόλου τυχαία την ώρα παραλαβής καθηκόντων από τον Πιτυκάκη, στον τριτοκοσμικό λιμένα εκτός από τα τρία πολεμικά της ΕΕ ναυλοχούσε και πολεμικό από την Νότια Κορέα.
Δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια
«Η περιοχή είναι εξαιρετικά μεγάλη, είναι διπλάσια από τη χερσαία έκταση των 27 κρατών – μελών μας», «μόνο μία διέλευση ενός από τα πλοία μας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αποστάσεων στην περιοχή μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από 10 ημέρες, ενώ η απλή διέλευση των περιοχών υψηλού κινδύνου διαρκεί σχεδόν 2 ημέρες», έλεγε προ μερικών μηνών ο υποναύαρχος Γρυπάρης στη Λάρισα σε ενημέρωση για την επιχείρηση. Τόνιζε, επίσης, ότι «η περιοχή έχει δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες, από drones, με προσπάθειες κορεσμού, με σύνθετες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων από την ξηρά, τον αέρα και τη θάλασσα, καθώς και βαλλιστικούς πυραύλους», όπως έλεγε ο υποναύαρχος, δείχνοντας επί της ουσίας και πόσο …μέσα στο «στόμα του λύκου» βρίσκεται το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Βέβαια, εκτός των κινδύνων αναμφισβήτητη είναι και η κόπωση στα πληρώματα. Εξ ου και στελέχη της επιχείρησης βάζουν τα ίδια το ερώτημα «πόσες ώρες μπορεί να είναι ο κόσμος μας “στα κόκκινα”;».
Άλλωστε ενώ στην αρχή της επιχείρησης, στο αρχηγείο στη Λάρισα, έλεγαν ότι τα πληρώματα των ελληνικών φρεγατών μεσοσταθμικά θα περνάνε 5 ή και 6 μέρες εν πλω, και 3 εν όρμω, πλέον και σύμφωνα με όσα καταμαρτυρούν ανώτατες πηγές από το ΓΕΝ το διάστημα ανάπτυξης έχει διπλασιαστεί σε 12 μέρες στη θάλασσα (σε περιοχή όπου εν ενεργεία εμπειρότατοι αξιωματικοί του ΠΝ μιλούν για δύσκολες θάλασσες, με εποχιακούς μουσώνες κλπ) και μόνο 3 ή 4 εν όρμω, όπου την όποια ξεκούραση προσπαθούν να την βρουν σε τμήμα του λιμένα του Τζιμπουτί, που η κυβέρνηση της χώρας παραχώρησε στις ξένες δυνάμεις για τις ανάγκες τους, μαζί με τμήμα του αεροδρομίου της πόλης. Κατά καιρούς πιάνουν και το λιμάνι του Salalah στα ανατολικά, στο Ομάν.
Αλλά και εκεί ακόμα φωλιάζουν κίνδυνοι. Π.χ. προ της μετάβασης στην χώρα, και καθώς, σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, η ελονοσία ενδημεί -με συνεχιζόμενη μετάδοση- στην υποσαχάρια Αφρική, από το υπουργείο Άμυνας υπήρξε οδηγία για λήψη χλωροκίνης προληπτικά κατά της μαλάριας, όπως και για λήψη ατομικών μέσων προστασίας για τα κουνούπια. Έγινε επίσης συζήτηση με γιατρό για έξαρση της ηπατίτιδας Α και της ιλαράς στην περιοχή, με συστάσεις για την αποφυγή κατανάλωσης τροφής, νερού κ.α.
Συνθήκες που μόνο σπάνιες δεν θεωρούνται πλέον για το ελληνικό ΠΝ, οδηγώντας σε μαζικές παραιτήσεις στελεχών του. Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας, σχεδόν 200 έφυγαν από τις αρχές του χρόνου μέχρι τις 30/9, ενώ γίνονται εκτιμήσεις ότι θα φτάσουν τους 300 μέχρι το τέλος της χρονιάς. Σημειωτέον, πέρσι οι παραιτήσεις ήταν 179 όλο τον χρόνο.
Η φετινή αύξηση έχει σίγουρα να κάνει με μια σειρά εργασιακά προβλήματα του κλάδου, αλλά και με τον βαρύτερο φόρτο και τους κινδύνους που συνεπάγεται η μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους πολέμους και τις ΝΑΤΟικές αποστολές, όπου συμμετέχουν κατά βάση πλοία του Στόλου.
Π.χ. εκτός της ASPIDES, άλλη φρεγάτα (η «ΛΗΜΝΟΣ») επιχειρεί στα ανοικτά της Λιβύης στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης IRINI, και μια τρίτη (η «ΕΛΛΗ») στα ανοικτά του Λιβάνου, ενταγμένη στην επιχείρηση UNIFIL (με «καπέλο» ΟΗΕ ελέγχει το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάχ). Αποστολή για την επικινδυνότητα της οποίας ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές Νοέμβρη του 2023, στο ελληνικό υπουργείο Άμυνας αποφασίστηκε, «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», η εκάστοτε μετέχουσα στην αποστολή φρεγάτα να επιχειρεί πέραν των 75 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.
Επίσης πλοία του ΠΝ είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμα να λύσουν κάβους για να ενταχθούν στις δυο μόνιμες ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ που περιπολούν στη Μεσόγειο (οι SNMG2 και SNMCMG2), όπως και σε αυτές της ΝΑΤΟικής επιχείρησης SEA GUARDIAN με περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο, σαν αυτές που ολοκλήρωσε πρόσφατα η φρεγάτα «ΑΙΓΑΙΟΝ» για να ενταχθεί αμέσως μετά στην προαναφερόμενη SNMG2, και να πάρει μέρος στη μεγάλη άσκηση του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Μεσόγειο και την Αδριατική «Neptune Strike».
Πυρετός ανταγωνισμών σε ζώνη πολέμου
Στο μεταξύ, την …θερμοκρασία στο Τζιμπουτί, την Ερυθρά και το Κέρας της Αφρικής ανεβάζουν αφόρητα οι κινήσεις των πάνοπλων στρατιωτικών δυνάμεων που έχουν συγκεντρωθεί στην περιοχή κι ο «πυρετός» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο στους διαύλους της διαμετακόμισης.
Διόλου τυχαία το Τζιμπουτί είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που φιλοξενεί ταυτόχρονα στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ (το Camp Lemonnier από το 2002 με πάνω από 4.000 στρατιώτες όπως υπολογίζεται) και της Κίνας (άνοιξε το 2017, με 1.500 στρατιώτες, ενώ λέγεται ότι έχει δυνατότητες να φτάσει μέχρι και τους 10.000).
Η χώρα φιλοξενεί επίσης τη μοναδική στρατιωτική εγκατάσταση της Ιαπωνίας εκτός των συνόρων της, τη γαλλική υπερπόντια ναυτική βάση «Heron» (μία από τις μεγαλύτερες βάσεις των Γάλλων, υπολογίζεται ότι στεγάζονται εκεί 2.900 στελέχη τους, οι 1.500 στρατιώτες, ενώ φιλοξενούνται επίσης γερμανικά και ισπανικά ένοπλα αποσπάσματα), την ιταλική στρατιωτική βάση «Amedeo Guillet» (με 300 στελέχη), χώρια τα πλοία της «Aspides» συν όποια άλλα ελλιμενίζονται εκεί για υποστήριξη, π.χ. τα πολεμικά της υπό γαλλική ηγεσία επιχείρησης «Αγήνωρ» και της υπό αμερικανική «Prosperity Guardian». Επίσης Βάση έχει εκφράσει «ενδιαφέρον» να στήσει στο Τζιμπουτί και η Σαουδική Αραβία.
Παράλληλα, στο αεροδρόμιο όπου προσγειωθήκαμε (Djibouti – Ambouli International Airport, διττής χρήσης, πολιτικής και στρατιωτικής, στα 6 χλμ από το κέντρο της πρωτεύουσας), έχουν παραχωρηθεί τμήματα να “αξιοποιούνται” σε σταθερή βάση από ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία και Ιαπωνία, ενώ ακριβώς επειδή το Ambouli δεν τους φτάνει για τις κινήσεις τους, Γάλλοι κι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται κι άλλο αεροδρόμιο, 6 μίλια ΝΔ της πρωτεύουσας, προς το εσωτερικό της χώρας, το Chabelley Airfield. Οι Αμερικανοί επιχειρούν από εκεί UAV τους, τύπου Predator και Reaper.
Ακολούθα το χρήμα
Ωστόσο απαλλαγή για το προσωπικό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τα παραπάνω δεν προβλέπεται στον ορίζοντα, τουλάχιστον όχι δίχως την πάλη του λαού. Τόσο λόγω της πρεμούρας της κυβέρνησης και της ντόπιας αστικής τάξης να εμπλακούν στην υπόθεση για τα συμφέροντά τους, όσο και λόγω «απροθυμίας» άλλων να αναλάβουν ρόλους στην περιοχή.
Ενδεικτικά, ο ίδιος ο Γρυπάρης, μιλώντας πρόσφατα στα «ΝΕΑ», ρωτήθηκε για την απουσία αρκετών ευρωενωσιακών χωρών από την επιχείρηση, ενώ ο ίδιος έχει ζητήσει επιπλέον μέσα. Απάντησε:
«Μπορεί να μην τους συμφέρει και αυτό είναι συνήθως το ζήτημα. Νομίζω ότι η παλιά κλασική ρήση “follow the money” (“ακολούθα το χρήμα”) ισχύει και εδώ. Με την αλλαγή δρομολογίων των πλοίων (σ.σ. γύρω από την Αφρική προς τη Δυτική Ευρώπη αντί μέσω Σουέζ) έχουν ωφεληθεί κάποιοι άλλοι λιμένες στην Ευρώπη, οπότε αυτό θα πρέπει να το λάβετε υπόψη σας για να απαντήσετε ίσως και μόνος σας στο γιατί μερικές χώρες δεν συμμετέχουν στον βαθμό που θα μπορούσαν».
Τι μας είπε στην ανάποδη ανάγνωση ο ναύαρχος; Ότι μπρος στα κέρδη του κεφαλαίου πάνε στα σκουπίδια τα περιλάλητα «ευρωπαϊκά ιδεώδη», η «αλληλεγγύη» και οι «αξίες» τους, απ’ αυτά που παπαγαλίζουν εδώ κυβερνώντες, άλλοι αστοί πολιτικοί και μαντρόσκυλα του συστήματος, ενώ στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται μιαν ανάσα από τον πόλεμο, για συμφέροντα μιας χούφτας ομίλων που καμιά σχέση δεν έχουν με την Άμυνα της πατρίδας.
Με αυτήν τη στρατηγική επείγει να συγκρουστεί ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά ο λαός, απαιτώντας εδώ και τώρα καμία εμπλοκή στον πόλεμο, να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις, να γυρίσουν όλοι οι Ελληνες στρατιωτικοί από τις ευρωΝΑΤΟικές αποστολές κι επιχειρήσεις. Να ακουστεί δυνατά η φωνή του, ότι δεν έχει τίποτα να χωρίσει με τους άλλους λαούς κι ότι είναι αγεφύρωτο το χάος που χωρίζει τις ανάγκες του από τα σχέδια και την πολιτική της αστικής τάξης σε πόλεμο ή «ειρήνη».
Πηγή_περισσότερα 902.gr