Σε άρθρο του (στα ΝΕΑ 25/10) με τίτλο «Η μνήμη των μνημείων» ο Ι.Κ Πρετεντέρης, όπως άλλωστε συνηθίζει, στηρίζοντας σταθερά τις κυβερνητικές επιλογές, «ξαναχτυπά». Αυτή τη φορά στόχος του είναι όσοι κάνουν κριτική στην κυβερνητική (ν)τροπολογία για το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Κάνει μάλιστα και έναν ανιστόρητο και βαθύτατα αυθαίρετο παραλληλισμό για να δείξει για μία ακόμη φορά το βαθύτατο του μίσος σε κάθε τι αντιβαίνει στη «σημερινή τάξη πραγμάτων» και ιδιαίτερα στο ΚΚΕ για τη δράση του. Παρουσιάζουμε ένα εκτεταμένο απόσπασμα από το άρθρο του:
«…Δεν είναι σαφές γιατί κυκλοφορεί τόσος Βελουχιώτης στην Πετρούπολη, ούτε αν τα χώματα του δήμου της Δυτικής Αθήνας ελευθέρωσε ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ υπό τον Άρη.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν ελευθέρωσαν τίποτα ούτε στη Δυτική Αθήνα, ούτε αλλού, και ότι ο «Βελουχιώτης Πετρουπόλεως» είναι μια επιλογή «της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ». Έτσι ήθελαν, έτσι αποφάσισαν, δημοκρατία έχουμε.
Άλλωστε άγαλμα του Βελουχιώτη έχει αναγερθεί και στη Λαμία, ενώ «πλατεία Αρη Βελουχιώτη» υπάρχει και στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, το παλιό Μπραχάμι.
Τουλάχιστον ο Άρης μπήκε στη Λαμία (αφού πρώτα έφυγαν μόνοι τους οι Γερμανοί) και εκφώνησε μια παραληρηματική κι ανιστόρητη ομιλία κομμουνιστικού τύπου που θεωρείται ιστορική (18 Οκτωβρίου 1944).Για το Μπραχάμι αντιθέτως δεν ξέρουμε κάτι συγκεκριμένο .Θεωρούνται αυτά μνημεία; Γιατί όχι; Και οι κομμουνιστές δικαιούνται να έχουν τα μνημεία τους. Απλώς δεν είναι εθνικά μνημεία.
Πηγαίνει ο γραμματέας του ΚΚΕ, καταθέτει στεφάνι, μαζεύεται η ΤΟ Δυτικών Συνοικιών, φωνάζουν δυο συνθήματα και φεύγουν ευχαριστημένοι…»
Πριν γράψουμε οτιδήποτε θα πληροφορήσουμε τον αρθρογράφο ότι λίγες μέρες πριν τη δημοσίευση του άρθρου το συγκεκριμένο μνημείο του Αρη στην Πετρούπολη βεβηλώθηκε από φασιστοειδή, που φυσικά δεν «αντέχουν» τέτοια (και) στην περιοχή τους…
Ας πάμε τώρα στην ουσία κυρίως πάνω σε ιστορικά ζητήματα:
–Οι γερμανοί δεν αποχώρησαν από μόνοι τους. Αλλά μετά από σκληρές μάχες με τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ σε ολόκληρη τη χώρα. Αν διαβάσει λίγο ιστορία θα διαπιστώσει και την ιδιαίτερη σκληρότητα των μαχών την περίοδο μεταξύ Ιούνη-Οκτώβρη του 1944…
–Η ομιλία του Αρη στη Λαμία ήταν μία πραγματική ιστορική ομιλία με διαχρονική αξία, ένα ζωντανό πολιτικό κειμήλιο πολύτιμο για τους αγώνες του σήμερα. Να υπενθυμίσουμε ότι η ομιλία του Άρη Βελουχιώτη στην απελευθερωμένη Λαμία ήταν εκ μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και η εκφώνηση της έγινε στις 29 Οκτωβρίου 1944. Ο Άρης παρουσιάζει την πολιτική του ΕΑΜ και μιλώντας από το περίφημο μπαλκόνι, τόνισε ανάμεσα στ’ άλλα: «..Πότε ακούστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας να πραγματοποιείται η απελευθέρωση μέσω της μπαγαποντιάς; Ποτέ. Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα!… Ενώ εμείς το μόνο πού διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε… Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;/…Να, λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των συνόρων και την διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη ευκαιρία…»
Όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζονται ως «παραλήρημα» και «ανιστόρητα» από τον δημοσιογράφο, όχι τυχαία, μιας και αμφισβητούν και το ρόλο του κομματιού της άρχουσας τάξης που συνεργάστηκε με τον κατακτητή…
–Ο Άρης τιμάται για τη δράση του και τη προσφορά του στην απελευθέρωση της χώρας μας από τον κατακτητή σε ολόκληρη την Ελλάδα με μνημεία (που δεν έφτιαξε αποκλειστικά το ΚΚΕ) αλλά και με ονοματοδοσίες οδών και πλατειών σε ολόκληρη τη χώρα (Για παράδειγμα οδό Άρη Βελουχιώτη έχει και η πόλη μου, η Βέροια…). Αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο λαός έχει ιστορική μνήμη, όσο και αν «κάποιοι» προσπαθούν να τη σβήσουν , με διαστρεβλώσεις και με επιχειρήματα του «συρμού»…








