Σχόλιο Ηρακλής Κακαβάνης //
Οι οπορτουνιστές και οι επαναστατημένοι ηλίθιοι επενδύουν στις εντυπώσεις και στον «κοπανιστό αέρα». Το έχουμε εμπεδώσει εδώ και χρόνια.
Πλείστα όσα τα παραδείγματα από την πρόσφατη πολιτική μας ιστορία άτεχνης προσπάθειας να σπείρουν την άποψη περί συστημικού κόμματος (Πότε ο Κουτσούμπας στο στόχαστρο, πότε η Αλέκα, πότε ο Χαρίλαος, άλλοτε ο Παφίλης). Ποτέ όμως δεν καρποφόρησε.
Και δεν καρποφόρησε γιατί το ΚΚΕ λόγω και έργω, και στη Βουλή και στο δρόμο, και με πολιτικές, και με κινηματικές, και με συμβολικές ακτιβιστικές πράξεις στάθηκε πάντα στο ύψος των περιστάσεων με κάθε τρόπο και κάθε κόστος. Ενάντια στα πολεμοκάπηλα σχέδια και δράση του ΝΑΤΟ, ενάντια στο κράτος δολοφόνο Ισραήλ. Για το μεροκάματο του εργαζόμενου, τη σύνταξη του συνταξιούχου. Για τα δικαιώματα των νέων.
Μεγάλη πρεμούρα έχει πιάσει τελευταία διάφορες αστικές «γραφίδες» για τα μνημεία που στήνει το ΚΚΕ σε μια σειρά από περιοχές, αναδεικνύοντας και τιμώντας την ιστορία…
Όσο για τα Τέμπη, ήταν το πρώτο και αμέσως μετά το δυστύχημα που μίλησε για ΕΓΚΛΗΜΑ και έδειξε και τις πολιτικές και τις ποινικές ευθύνες.
Και αυτό είναι που ενοχλεί το σύστημα, και σπεύδουν οι χρήσιμοι (επαναστατημένοι) ηλίθιοι να βάλουν πλάτη για να στηρίξουν και εξάρουν τη βολική αντιπολίτευση.
Όσο για τη βολική λαϊκίστικη αντιπολίτευση τύπου Βελόπουλου, Κωνσταντοπούλου και το δημοσκοπικό αποτύπωμά της, «διαβολομαζέματα ανεμοσκορπίσματα»
(Στο τέλος θα ξεσηκωθεί ντόρος από τους ίδιους πάλι, γιατί ο Κουτσούμπας απευθυνόμενος στον Τασούλα ή στον Μητσοτάκη θα χρησιμοποιήσει την ευγενική προσφώνηση κύριος… Θα το δούμε και αυτό, δεν έχω καμία αμφιβολία)
Τέλος, όταν όλοι τους πρότειναν ονόματα για πρόεδρο της δημοκρατίας…
(η Ζωή κωνστασντοπούλου πρότεινε τον πατέρα της)
το ΚΚΕ έλεγε δια στόματος Κουτσούμπα (και λέει):
Είναι γνωστή η θέση του ΚΚΕ για τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος λειτουργεί ως θεματοφύλακας της κυρίαρχης πολιτικής και ουσιαστικά επικυρώνει όλες τις αντιλαϊκές αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης
Γι’ αυτό και το Κόμμα μας δεν εστιάζει στο πρόσωπο που κάθε φορά προτείνεται για ΠτΔ, εφόσον λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο στα πλαίσια της Προεδρευομένης Δημοκρατίας.
