Η υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Σοβιετική Ενωση στην κεντρική και τη Δυτική Ευρώπη, το 1980, χαρακτηρίστηκε γεγονός ιστορικής σημασίας. Από τη σοβιετική πλευρά χαρακτηρίστηκε «συμβόλαιο του αιώνα», ενώ εξίσου ενθουσιώδης ήταν η υποδοχή της συμφωνίας και στη Δυτική Ευρώπη. Ο αγωγός, με συνολικό μήκος 4.464 χιλιόμετρα θα ολοκληρωνόταν περί τα τέλη του 1983 με δυνατότητα μεταφοράς 20.400 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως.
Ο αγωγός ξεκινούσε από το Ουρενγκόι της Σιβηρίας με καταλήξεις στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Η ολοκλήρωση του έργου θα βοηθούσε στο να απεξαρτηθεί η Ευρώπη από τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Θάλασσας, τα οποία ήλεγχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, επιβάλλοντας τους όρους τους. Η ενεργειακή χειραφέτηση της Δυτικής Ευρώπης θα είχε μοιραία και πολιτικές επιπτώσεις, ενώ εκ των πραγμάτων θα αναβαθμίζονταν οι σχέσεις των δυτικοευρωπαϊκών κρατών με τη Σοβιετική Ενωση. Γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους, οι Αμερικανοί δεν είδαν με καλό μάτι τη συμφωνία για τον αγωγό.
Από την πρώτη στιγμή κινήθηκαν για τη ματαίωση του σχεδίου, όμως οι πιέσεις τους εντάθηκαν στις αρχές του 1982, όταν η κατασκευή του αγωγού πέρασε στο κρισιμότερο στάδιο. Στις 8 Φλεβάρη του 1982 το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με ανακοίνωσή του, εντάσσει και τον αγωγό στο εμπάργκο κατά της Σοβιετικής Ενωσης μετά τα γεγονότα στην Πολωνία. Ουσιαστικά, οι Αμερικανοί ζητούσαν να παγώσουν τα έργα του αγωγού, πρόταση με την οποία διαφωνούσαν τόσο η γερμανική, όσο και η γαλλική κυβέρνηση, αλλά ακόμη και η βρετανική (αφού ένα σημαντικό μέρος του εξοπλισμού κατασκευαζόταν από βρετανικές βιομηχανίες).
Η σύγκρουση μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και των κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Βρετανίας είναι πλέον ανοιχτή. Ο Δυτικογερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ δηλώνει ότι «οι ΗΠΑ υιοθέτησαν αυτή την απόφαση, χωρίς να έχουν προηγουμένως συμβουλευτεί τους συμμάχους τους», ενώ ο Βρετανός υπουργός Εμπορίου υποστηρίζει ότι «οι αμερικανικοί έλεγχοι είναι επιζήμιοι για τα εμπορικά συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου».
Ομως, πιέσεις προς τον Ρίγκαν για την άρση του εμπάργκο σχετικά με το αγωγό ασκούνταν και στο εσωτερικό των ΗΠΑ από μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες συμμετείχαν στο έργο κατασκευής του αγωγού. Ετσι, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ υποχρεώθηκε να άρει το εμπάργκο στις 13 Νοέμβρη του 1982.