50 χρόνια το Φεστιβάλ της ΚΝΕ… Πέντε δεκαετίες και άντεξε παρά τα όσα κοσμοϊστορικά συνέβησαν. Δεν έλειψε χρονιά… παρότι πολεμήθηκε, υποτιμήθηκε, αποσιωπήθηκε…
Από τις πέντε δεκαετίες τις τέσσερις το φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι ορόσημο στη ζωή μου.Και πώς να μην είναι… Εκείνο το πρώτο φεστιβάλ στο χωριό, στα 1981, άλλαξε εντός μου το ρυθμό του κόσμου…
Εκείνο το καλοκαίρι του 1981 που πρωτόγινα ΚΝίτης και έγινε το πρώτο φεστιβάλ στο χωριό μου, έγιναν πολλές προφεστιβαλικές στα χωριά της επαρχίας Ελασσόνας…
Όλες οι προφεστιβαλικές, το ίδιο Φεστιβάλ στην Ελασσόνα ταυτισμένο με ένα όνομα, με ένα πρόσωπο, αυτό του αείμνηστου κομμουνιστή Τάκη Τσόγκα που οι νεότεροι γνωρίσανε ως συνδικαλιστή και βουλευτή του ΚΚΕ.
Περιοδεία στην Ευρώπη κάνουν οι φασίστες του Τάγματος Αζόφ, για να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να στρατολογήσουν μέλη και εθελοντές, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Σε λιγότερο από…
Ο Τάκης – Κνίτης ήδη από το 1975- όλο το 1980 και το χειμώνα του 81 γύριζε από χωριό σε χωριό και από σπίτι σε σπίτι… Να μιλά σε γονείς και παιδιά για την ΚΝΕ, για το ΚΚΕ, για το πόσο σημαντικό είναι να γίνουν μέλη της ΚΝΕ τα παιδιά… Έφαγε «πόρτα» σε πολλές περιπτώσεις, όμως άνοιξε και νέους ορίζοντες σε αρκετούς…
Ό,τι έσπειρε το χειμώνα, ήρθε η ώρα της συγκομιδής το καλοκαίρι. Μαζί με τους νέους ΚΝίτες άρχισε να στήνει προφεστιβαλικές από χωριό σε χωριό… κοκκίνισε η επαρχία, σε εμάς τα σχολιαρούδια άλλαξε η ματιά μας για τον κόσμο, πλάτυνε ο ορίζοντας μας.
Εκτός από το πανηγύρι, το χωριό πλέον είχε και μια άλλη γιορτή, πολύ διαφορετική. Ζωντανή μουσική (σε μια εποχή που τα κασετόφωνα και οι κασέτες ελάχιστες) και τραγούδια πρωτόγνωρα… Τσιμινιέρα, πάλης ξεκίνημα… Και κινηματογράφος (ελάχιστες οι τηλεοράσεις στο χωριό). Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο … Δέος… Πρώτη φορά βλέπαμε κινηματογράφο!!! (Δε θυμάμαι αν προβλήθηκε στο πρώτο φεστιβάλ ή στο επόμενο). και τα πρώτα βιβλία στα χέρια μας, με την προτροπή να τα διαβάσουμε (Το χωράφι της μάνας, Κομμουνιστικό μανιφέστο κλπ).
Και σε όλα αυτά, ψυχή, οργανωτής, εμψυχωτής ο Τάκης… Με όχημα τις προφεστιβαλικές, άρχισαν να εμφανίζονται οι ΟΒ στα χωριά και στα σχολεία…
Και εμείς, οι νέοι Κνίτες, σαν τελειώσαμε το σχολειό, καθείς πήρε το δρόμο της ζωής, άλλοι εγκατέλειψαν, παραιτήθηκαν, αλλαξοπίστησαν, μα πολλοί συνεχίζουν ακόμη -μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ να εμπνέονται από την ίδια ιδέα, ενός καλύτερου κόσμου, από τη θεωρία του μαρξισμού λενινισμού…
Τα θυμήθηκα διαβάζοντας στον 902 το αναγγελτικό για την προφεστιβαλική στην Ελασσόνα και το θέμα για την αντίστοιχη στην Τσαριτσάνη…
Σύντροφοι στην Ελασσόνα, από αυτή την προφεστιβαλική στα 50χρονα, να μη λείψει ο Τάκης.
Όσο για εμάς, δε μπορούμε να διανοηθούμε χρονιά χωρίς τη γιορτή της ΚΝΕ… Άλλωστε, αν δε γίνει το Φεστιβάλ πώς θα ολοκληρωθεί το καλοκαίρι; Ραντεβού στο Πάρκο Τρίτση σύντροφοι και φίλοι… Το φεστιβάλ δεν είναι μόνο για τους συντρόφους, είναι η γιορτή της νεολαίας που ανησυχεί, που προβληματίζεται, που μοχθεί, που δημιουργεί, της μαθητιώσσας νεολαίας και της σπουδάσουσας…
