Οι Νύχτες Πρεμιέρας κλείνουν τα 30
κι έρχονται 🎥
εορταστικές από 2 ως 13 Οκτωβρίου 2024

Η αφίσα, αφορά την “ελευθερία ” _με τα λόγια του δημιουργού της … “Η ελευθερία είναι μια πολυδιάστατη έννοια που μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους. Συχνά, η ελευθερία αναφέρεται στην ενέργεια, τη σκέψη και την έκφραση χωρίς καταπίεση ή περιορισμούς” _μεγάλη κουβέντα

Το δελτίο Τύπου του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας για την αφίσα των 30 χρόνων του μας ενημερώνει πως οι φετινές αίθουσες που θα φιλοξενήσουν τις προβολές του είναι οι Δαναός Ι & ΙΙ, Όπερα Ι & ΙΙ, Άστορ, Άστυ, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Παλλάς και κυρίως μας θυμίζει μερικά – ιστορικά και θρυλικά – στατιστικά.

3.000 ταινίες 🎥
25 αίθουσες (3 κλειστές πια: Αττικόν, Απόλλων, Ιντεάλ)
100 Αφιερώματα,
700 διεθνείς καλεσμένους/-ες
200 πάρτι
70 παράλληλες εκδηλώσεις και
πάνω από 1.000.000 θεατές.

Επιλεγμένο

Σκέψεις για το μέτρο της απαγόρευσης των κινητών στο σχολείο

Σήμερα το σχολείο, το αστικό σχολείο, βρίσκεται σε μια δίνη αλλαγών, σε μια κρίση. Οι μαθητές πιο δύσκολα βρίσκουν νόημα στην παρουσία τους στο σχολείο.…

Γράφει ο \\ Αστέρης Αλαμπής _Μίδας

«Αυτά, όμως, που δεν χωράνε σε στατιστικά και μετρήσεις είναι τα ατελείωτα γέλια και δάκρυα, οι αναρίθμητες συναντήσεις με σινεφίλ συζητήσεις, οι φιλίες και οι έρωτες και όλες οι αξέχαστες εμπειρίες που μας χάρισε το Φεστιβάλ μέσα κι έξω από την κινηματογραφική αίθουσα. Οι Νύχτες Πρεμιέρας μεγάλωσαν μαζί μας και τώρα έφτασαν στην ορόσημη ενηλικίωση που σηματοδοτούν 30 λαμπερά χρόνια. Ευχόμαστε, λοιπόν, για φέτος και για τα επόμενα 30, οι προβολείς των σινεμά μας να εκπέμπουν εκείνη τη φωτεινή δέσμη που συνδέει για πάντα τα φθινόπωρα της πόλης μας.»

Οι ανακοινώσεις της επετειακής έκδοσης ξεκινούν με την παρουσίαση της αφίσας του 30ού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, από τον σχεδιαστή οπτικής επικοινωνίας, Βασίλη Μέξη.

Όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου: «Για την επετειακή αυτή χρονιά, το πλαίσιο που ορίστηκε από την Πρόεδρο της Κινηματογραφικής Εταιρείας Αθηνών, Μαρία Μπόμπολα, είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ελευθερία σαν στόχο, η ελευθερία σαν ποιότητα. Την οποία καλούμαστε να τιμήσουμε και να προάγουμε μέσα από τις δράσεις και το πρόγραμμα των Νυχτών Πρεμιέρας. Με τις επιλογές μας και τις συνεργασίες μας. Με την αφίσα μας.»

Η αφίσα με τα λόγια του δημιουργού της:
«Η ελευθερία είναι μια πολυδιάστατη έννοια που μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους. Συχνά, η ελευθερία αναφέρεται στην ενέργεια, τη σκέψη και την έκφραση χωρίς καταπίεση ή περιορισμούς.

Μέσα σε μια ασπρόμαυρη σύνθεση, δεκαπέντε λευκές δέσμες φωτός ξεκινούν σαν κλωστές από το έδαφος και διασχίζουν το σκοτάδι. Η πορεία τους δεν είναι η αναμενόμενη: Λυγίζουν, διπλώνουν, στροβιλίζονται και διατείνονται απέραντα. Μέσα από τον σπειροειδή σχηματισμό τους μοιάζουν να διαπερνούν κάθε πλαίσιο και να αμφισβητούν την προδιαγεγραμμένη τους κατεύθυνση.

Αυτοί είναι οι προβολείς των Νυχτών Πρεμιέρας, οι οποίοι φωτίζουν κινηματογραφικά την Αθήνα για 30 χρόνια. Σε αυτή τη νοητή διαδρομή τους μέσα στον χρόνο οι πορείες συχνά αλλάζουν, αλλά ο στόχος παραμένει ίδιος: να δημιουργούν νέες προοπτικές, έχοντας ως κινητήρια δύναμη και έμπνευση την ελευθερία».

Ο Βασίλης Μέξης, αριστούχος με Bachelor στο Graphic Design, είναι ο σχεδιαστής πίσω από το Athens Open Air Film Festival και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας από το 2016 μέχρι σήμερα. Παράλληλα, από το 2013 εργάζεται στον κλάδο της διαφήμισης ως Art Director, έχοντας στο βιογραφικό του συμμετοχές σε διακεκριμένες καμπάνιες, ενώ έχει αναλάβει την επιμέλεια εξωφύλλων βιβλίων και περιοδικών μεγάλης κυκλοφορίας. Η δουλειά του έχει φιλοξενηθεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, έχοντας αποσπάσει επαίνους και βραβεία σε εγχώριους και διεθνείς διαγωνισμούς.

Το 30^ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας θα πραγματοποιηθεί από τις 2 έως και τις 13 Οκτωβρίου 2024.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στο cinemagazine στο επίσημο site των Νυχτών Πρεμιέρας, στην σελίδα του Φεστιβάλ στο Facebook, στον λογαριασμό του στο Instagram, το Twitter και εδώ 🎥  (ειδικά για σινεφίλ _δυστυχώς εν μέσω 10άδων “χορηγών”, με ποτά και τσιγάρα και χρυσάφι και όλα τα “καλά”)

Για την ελευθερία της άποψης…

Η συνεχής επανάληψη έχει πάρει καταιγιστικές διαστάσεις: «Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει τη γνώμη του, αφού ζούμε στη δημοκρατία»!.. Υποκρισία και φαινομενικότητα.

Υποκρισία, πρώτα απ’ όλα γιατί η κοινωνία που ζούμε είναι χωρισμένη σε τάξεις. Και αφού η μια (η αστική) εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη, αφού τα μονοπώλια, δηλαδή ο ιμπεριαλισμός, πέραν της εργατικής τάξης έχουν θύματά τους και τα μικρομεσαία στρώματα που καταπιέζουν, είναι αδύνατο να εκφέρεται γενικώς «ελεύθερος λόγος». Δεν υπάρχουν «πολίτες», όπως αρέσκονται πολλοί να λένε. Υπάρχουν οι εκμεταλλευτές και οι υπό εκμετάλλευση.

Φαινομενικότητα, γιατί η φράση «ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράζεται» είναι από μόνη της φράση ακρωτηριασμένη. Πιο συγκεκριμένα:

1. Πόσο είναι ελεύθεροι χιλιάδες εργάτες και εργάτριες να λένε την άποψή τους, τη στιγμή που η απόλυση κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους; Πόσο είναι ελεύθεροι να προπαγανδίζουν παντού τις θέσεις του ΚΚΕ, να συνδικαλίζονται, να απεργούν; Ακόμη και σε χώρους που τα παραπάνω είχαν κατακτηθεί, σήμερα έχουν καταργηθεί. Δίχως να σημαίνει ότι και αν δεν είχαν καταργηθεί, οι εργάτες θα ήταν ελεύθεροι. Δε θα ήταν, γιατί και πάλι τα μέσα παραγωγής θα ανήκαν σε άλλους. Στους εργοδότες.

Οι οποίοι εργοδότες έχουν την ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν. Να δημιουργούν εργοδοτικά σωματεία, να απολύουν, να εκβιάζουν, να παίρνουν το εργοστάσιο και να φεύγουν, να προσβάλλουν, να εντείνουν την εκμετάλλευση, αρκετοί να υποκινούν και πολέμους. Αρα, ζούμε σε μια κοινωνία όπου δεν είναι όλοι ελεύθεροι, ακόμη και για να ασκήσουν στοιχειώδεις ελευθερίες.

Βεβαίως, ενώ ο εργάτης κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο αν απεργήσει, ο κάθε σωματέμπορος μπορεί άνετα να εμφανίζεται δημοσίως (βλέπε στον ΑΛΤΕΡ) και να διδάσκει …ήθος, προπαγανδίζοντας τα ανδρικά πορνεία!! Και άλλοι τα γυναικεία, σε TV, περιοδικά, εφημερίδες, παντού.

2. Τι θα πει ελευθερία έκφρασης; Μια άποψη που απλώς λέγεται για να λέγεται, είναι μια ανύπαρκτη ουσιαστικά άποψη. Πέρα από το ότι οι απόψεις υπάρχουν για να γίνονται πράξη και όχι για να μένουν λόγια του αέρα. Αρα ελευθερία του λόγου σημαίνει πρώτα απ’ όλα δυνατότητα να υλοποιηθεί ο λόγος. Υπάρχει τέτοια ελευθερία στην κοινωνία «μας»; Ασφαλώς ναι, ασφαλώς όχι.

Ναι, όσον αφορά στους κυρίαρχους. Οχι, όσον αφορά αυτούς που αντιπαλεύουν τους κυρίαρχους. Ενα πανό κρεμάστηκε στην Ακρόπολη και ξεσηκώθηκαν οι πάντες (όχι ο λαός που το είδε πολύ θετικά), για να κατακεραυνώσουν το ΚΚΕ! Με το δίκιο τους, γιατί αυτό το «απλό» πανό υπερέβαινε τα καθορισμένα όρια της κυρίαρχης νομιμότητας. Ηταν πέρα από τα εσκαμμένα…

Επειδή, λοιπόν, οι όποιες απόψεις διαμορφώνονται και εκφράζονται με σκοπό να κατακτήσουν συνειδήσεις, για να υλοποιηθούν, αποτελεί, για παράδειγμα, υποκρισία αυτό που είπε (ΝΕΤ) ο εκπρόσωπος Τύπου της αρχιεπισκοπής, ότι ο Χριστόδουλος εκφράζει απλώς τη γνώμη του, όπως έχει δικαίωμα. Και αποτελεί υποκρισία, γιατί η συνεχής προσπάθεια του αρχιεπισκόπου να σκαλίζει μούμιες, δηλαδή τον αστικό εθνικισμό της προοδευτικής περιόδου, για να τον κάνει πλατύ κίνημα σήμερα, που η αστική τάξη έχει σαπίσει πατόκορφα, δεν αποτελεί απλή εκφορά λόγου. Αποτελεί αξιοποίηση της θέσης του για να γίνει ο λόγος πράξη!.. Αλλο θέμα ότι συνηθίζει να κρύβει τις βαθύτερες σκέψεις του λόγω συνθηκών και να αναδιπλώνεται ταχύτατα όταν χρειάζεται…

3. Υπάρχουν απόψεις και απόψεις. Απόψεις που θέλουν να πάνε μπροστά τον κόσμο και απόψεις που ενισχύουν τη σημερινή κοινωνία. Από αυτή την άποψη δεν αποτελεί πλούτο η κάθε άποψη. Λόγου χάρη, η άποψη του Μπους, του Σιράκ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ δε συνιστούν πλούτο για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Δε συνιστά πλούτο η άποψη που εξέφρασε ο Κ. Καραμανλής, ότι «το λαϊκό ευρωπαϊκό κόμμα και η χριστιανική θρησκεία εκφράζουν την πρωτοποριακή ιδεολογία της εποχής μας»! Συνιστά, βεβαίως, ιδεολογική θωράκιση της πλουτοκρατίας.

Στην πραγματικότητα διεξάγεται ιδεολογική διαπάλη, με στόχο οι α΄ απόψεις να υπερισχύσουν, να νικήσουν τις β΄ απόψεις. Πράγμα φυσικό. Με τη διαφορά ότι οι κομμουνιστές υποστηρίζουμε πως οι αντιλαϊκές απόψεις είναι που πρέπει να ηττηθούν αποφασιστικά. Αυτό σημαίνει και η προσπάθεια να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

4. Οι κυρίαρχοι θιασώτες της «ελεύθερης» άποψης αποκρύβουν το εξίσου σημαντικό ζήτημα: Τα μέσα. Δηλαδή το ποια και πόσα μέσα διαθέτει η κάθε πλευρά για να διαδώσει την άποψή της. Ο αγώνας για τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι και εδώ εξαιρετικά άνισος. Οχι μόνο επειδή η κυρίαρχη ιδεολογία είναι κατά πολύ παλαιότερη και επεξεργασμένη, ούτε μόνο επειδή είναι νικήτρια (προσωρινά) στη σύγκρουση σοσιαλισμού – καπιταλισμού, αλλά και γιατί έχει ως μέσα διάδοσης και επιβολής της όλους τους μηχανισμούς (κράτος, παιδεία, εκκλησία, θεσμούς), που είναι κατά πολύ υπέρτεροι των μέσων που διαθέτει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Αυτά τα προβλήματα τα λύνει η ταξική πάλη. Στη δράση, που έχει ως περιεχόμενο την εναντίωση στην αντιλαϊκή πολιτική, στον ιμπεριαλισμό, οι απόψεις (δηλαδή οι συνειδήσεις) κάνουν πολλά βήματα σε ελάχιστο χρόνο. Τόσα όσα δεν μπορούν να φανταστούν στο διάστημα που η δράση είναι κατώτερη των αναγκών.

Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ

Περισσότερα περί “ελευθερίας” _βασικά από Ριζοσπάστη

εδώ

Σαν σήμερα 25^η Ιουλίου 2011
Πέθανε ο Μιχάλης Κακογιάννης

Μιχάλης Κακογιάννης, πολυτάλαντος και πρωτοπόρος του μεταπολεμικού ελληνικού κινηματογράφου