Στις 3 Νοέμβρη 1970 ορκίζεται Πρόεδρος της Χιλής ο Σαλβαδόρ Αλιέντε. Μετά τη λαμπρή τελετή, ο Αλιέντε περιοδεύει με ανοιχτό αυτοκίνητο στο κέντρο του Σαντιάγκο αποθεωνόμενος από δεκάδες χιλιάδες κόσμου. Ετσι άρχιζε το χιλιάνικο «πείραμα» της «ειρηνικής σοσιαλιστικής αλλαγής». Ομως, είχε προηγηθεί ένα πολύ ενδιαφέρον 30ήμερο.
Στις 4 Σεπτέμβρη 1970 πραγματοποιούνται στη Χιλή οι πιο κρίσιμες προεδρικές εκλογές της ιστορίας της, καθώς για πρώτη φορά διαγράφεται το ενδεχόμενο να εκλεγεί Πρόεδρος της χώρας ένας μαρξιστής υποψήφιος, ο 62χρονος Σαλβαδόρ Αλιέντε, επικεφαλής της «Λαϊκής Ενότητας», όπου συστεγάζονται σοσιαλιστές, κομμουνιστές και ριζοσπάστες καθολικοί. Αν και η Χιλή διακρίνεται για τη σχετικά ομαλή κοινοβουλευτική της ζωή, οι διεθνείς παρατηρητές αμφιβάλλουν ζωηρά αν είναι δυνατόν να έρθει ειρηνικά και ανεμπόδιστα στην εξουσία αριστερή κυβέρνηση, σε μια περιοχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν ως την «πίσω αυλή» τους.
Αναμφίβολα το πρόγραμμα της «Λαϊκής Ενότητας» είναι πολύ προωθημένο. Λίγες βδομάδες πριν τις εκλογές, ο Αλιέντε υπόσχεται μια «αντιιμπεριαλιστική, αντιολιγαρχική κυβέρνηση», η οποία θα αντικαταστήσει τη Βουλή και τη Γερουσία με μια «Λαϊκή Εθνοσυνέλευση». Δεσμεύεται να προχωρήσει σε μεγάλης κλίμακας αγροτική μεταρρύθμιση εις βάρος της μεγάλης ιδιοκτησίας και εξαγγέλλει την εθνικοποίηση όλων των ξένων επιχειρήσεων και τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων και των τεράστιων αμερικανικών επενδύσεων στα σημαντικότατα, για την οικονομία της Χιλής, ορυχεία χαλκού.
Στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο Αλιέντε προηγείται με 36,3% του δεξιού υποψηφίου Αλεσάντρι που συγκέντρωσε 34,9%. Το Σύνταγμα της Χιλής ορίζει ότι ο πρόεδρος θα εκλεγεί μεταξύ των δύο, από το Κογκρέσο. Στις 5 Οκτώβρη 1970 στο Κογκρέσο, με ψήφους και των χριστιανοδημοκρατών, ο Αλιέντε συγκεντρώνει 271 ψήφους σε σύνολο 462, όχι όμως αρκετές για να εκλεγεί. Στις 22 Οκτώβρη, μέλη ακροδεξιάς συμμορίας τραυματίζουν θανάσιμα σε ενέδρα τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ρενέ Σνάιντερ, ο οποίος στεκόταν εμπόδιο σε οποιοδήποτε σχέδιο πραξικοπήματος. Στις 24 Οκτώβρη, στη δεύτερη ψηφοφορία, ο Αλιέντε συγκεντρώνει 135 ψήφους, έναντι 35 του Αλεσάντρι και εκλέγεται πανηγυρικά. Αμέσως μετά την εκλογή του δηλώνει ότι ενδεχόμενη απόπειρα ανατροπής του με τη βία των όπλων, θα «τσακιστεί» από την επαναστατική βία των λαϊκών μαζών. Στις 30 Οκτώβρη ανακοινώνεται η σύνθεση της δεκαπενταμελούς κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», στην οποία συμμετέχουν και τρεις κομμουνιστές. Τρεις υπουργοί είναι εργάτες. Λίγο μετά την ορκωμοσία του, ο Αλιέντε ανακοινώνει σε μεγάλη συγκέντρωση την εθνικοποίηση των ορυχείων χαλκού και των ξένων τραπεζών.
Πηγή: Ριζοσπάστης