Σε μία από τις ιστορικότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού, η εθνική ομάδα μπάσκετ κατακτά το Ευρωμπάσκετ του 1987, νικώντας τη Σοβιετική Ένωση με 101-103 σε έναν συγκλονιστικό τελικό στο Στάδιο Ειρήνης Φιλίας, το 1987.
Σ’ ένα άθλημα που δεν είχε στον “ήλιο μοίρα” πριν το 1987 . Απίστευτο, αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Η νίκη της Εθνικής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Πειραιά, αποδείχτηκε το εφαλτήριο για την εκτόξευση του μπάσκετ σε μεγέθη εξωελληνικά.
«Από την 3η του Ιούνη, που ξεκίνησαν οι αγώνες, μέχρι και την 15η του μήνα, που η Αθήνα ξύπνησε… μεθυσμένη πολιτεία. Ξεφυλλίζοντας το “Ριζοσπάστη” της εποχής, γεννήθηκε η ιδέα για ένα οδοιπορικό στο 25ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μέσα από τις σελίδες του. Ετοιμοι για το τζάμπολ λοιπόν…
ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Εθνική Ελλάδας, πάμε”, ο κεντρικός τίτλος. Σε αποκλειστική συνέντευξη ο Κώστας Πολίτης εξέφραζε την αισιοδοξία του για την πορεία της εθνικής. “Τόχουμε πιστέψει. Οι δυνατότητές μας, μας επιτρέπουν να χτυπήσουμε αυτή τη στιγμή οποιονδήποτε αντίπαλο. Ακόμα και τα φαβορί του χρυσού μεταλλίου, την ΕΣΣΔ και τη Γιουγκοσλαβία. Και θα το κάνουμε”. Προφήτης, αλλά όχι μετά Χριστόν. Μπράβο Κώστα!
ΠΕΜΠΤΗ 4 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Και νίκη και σκορ” ο κεντρικός τίτλος, “καλό ξεκίνημα της ελληνικής ομάδας με τη Ρουμανία 109-77” ο πλάγιος. Ακολουθούν όμως δύσκολα παιχνίδια με Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ, γι’ αυτό κι ο Κ. Πολίτης προσπαθεί να καλμάρει τον ενθουσιασμό. “Παρά το ότι πετύχαμε 60 πόντους στο Α ημίχρονο, δεν παίξαμε καλά”, δηλώνει. “Οι Ελληνες φίλαθλοι, ένας ακόμα παίκτης για την Ελλάδα” αποφαίνεται ο προπονητής της Ρουμανίας, Γκιόργκι Νόβακ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ελλάδα – Γιουγκοσλαβία 84-78. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΙΚΗ” ο κεντρικός τίτλος, κι από κάτω: “πανάξια επικράτηση της Εθνικής, κορυφαίος ο Γκάλης με 44 πόντους”. Ο αδικοχαμένος Κρέζιμιρ Τσόσιτς, που καθόταν τότε στον πάγκο της Γιουγκοσλαβίας, δηλώνει απογοητευμένος από την απόδοση των παικτών του. “Πριν το παιχνίδι συζητήσαμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τον Γκάλη . Κανένας τρόπος μας δεν έπιασε. Ούτε το μαν του μαν, ούτε οι δυο παίκτες”, υπογράμμισε.
ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ισπανική νίκη 106-89 …ελληνική υποχώρηση” ο τίτλος. “Σχεδιάσαμε έτσι το παιχνίδι μας, ώστε να βρίσκονται συνέχεια στην άμυνα ο Γκάλης με τον Γιαννάκη ” δηλώνει πανευτυχής ο προπονητής της Ισπανίας Αντόνιο Μιγκέλ Ντιάθ. Κι όμως μόνο στην άμυνα δε βρίσκονταν οι δυο κορυφαίοι Ελληνες παίκτες. Ο Γκάλης σημείωσε 35 πόντους κι ο Γιαννάκης 17. Πολλές φορές οι προπονητές, για να χρεώσουν στον εαυτό τους την επιτυχία, λένε πράγματα που έρχονται σε αντίθεση ακόμα και με βασικές αρχές του αθλήματος.
ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Μπορούσε ν’ ανέβει ψηλότερα. Η ελληνική ομάδα άγγιξε τη νίκη επί της ΕΣΣΔ” ο κεντρικός τίτλος, κι από κάτω: “ο αρχικός στόχος της Εθνικής ομάδας εκπληρώθηκε. Τερμάτισε 4η στον όμιλό της και κατάφερε να περάσει στην 8άδα της τελικής φάσης”. Προβληματισμένος ο Κώστας Πολίτης , μιλάει για… παραδοσιακές αδυναμίες. “Μας λείπει το εύκολο καλάθι. Είναι χρόνια αδυναμία και στόχος μας είναι να ξεπεραστεί η δυσκολία του Ελληνα παίκτη να κινείται έξυπνα χωρίς την μπάλα, όταν η ομάδα πέφτει σε οργανωμένη άμυνα”.
ΠΕΜΠΤΗ 11 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ελληνική προέλαση με νίκη 90-78 επί της Ιταλίας” ο κεντρικός τίτλος κι ακολουθεί η άποψη: “Στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ γράφτηκε χτες η πιο λαμπρή σελίδα. Η Εθνική Ελλάδας μπήκε στο τιμ των τεσσάρων μεγάλων του ευρωμπάσκετ ’87”. Οι Ελληνες τσιμπιούνται να δουν αν ονειρεύονται και το ΚΣ της ΚΝΕ απευθύνει στην ομοσπονδία συγχαρητήριο τηλεγράφημα: “Θερμά συγχαρητήρια για τις επιτυχίες της Εθνικής ομάδας. Ευχόμαστε αυτές ν’ αποτελέσουν αφετηρία για την ανάπτυξη ενός πραγματικά μαζικού αθλητισμού, που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική νεολαία”. Ο προπονητής της εθνικής Ιταλίας “βγάζει το καπέλο” του στον αντίπαλο. “Η ελληνική ομάδα δεν είναι μόνο ο Γκάλης και ο Γιαννάκης . Σήμερα ήταν ένα πολύ καλό σύνολο” υπογραμμίζει. Ο Αλεξάντερ Γκομέλσκι, που παρακολουθεί το παιχνίδι από την εξέδρα, έχει τη δική του άποψη. “Οι Ιταλοί στην κυριολεξία ξέχασαν τον Γκάλη . Αυτό σημαίνει ότι η ελληνική ομάδα είχε προετοιμαστεί πιο καλά στην τακτική. Εάν παίξει έτσι και την Παρασκευή, έχει πολλές ελπίδες να μπει στον τελικό”.
ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ναι, στον τελικό. Δεύτερος άθλος 81-77 τη Γιουγκοσλαβία”, ο κεντρικός τίτλος. “Τα παιδιά της Εθνικής ομάδας μπάσκετ συγκλόνισαν το πανελλήνιο. Εγραψαν χτες την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού” ο πρόλογος στο ρεπορτάζ του αγώνα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Σήμερα στον μεγάλο τελικό. ΣΑΝ ΙΣΗ ΠΡΟΣ ΙΣΗ. Ελλάδα – Σοβιετική Ενωση στις 8μμ” ο κεντρικός τίτλος κι από κάτω: “Με τις ευχές όλων των φιλάθλων η μεγάλη μας Εθνική μπάσκετ στέκεται σήμερα απέναντι στην πολύχρυση ομάδα της ΕΣΣΔ”.
ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Πανάξια ελληνική νίκη” ο κεντρικός τίτλος. “Σ’ ένα μεγάλο τελικό με τα όλα του, η Εθνική μας ομάδα κέρδισε τη μεγάλη ομάδα της ΕΣΣΔ με 103-101”, ο πλάγιος. “Επιτέλους να κι ένα ποίημα στην πεζή αθλητική ιστορία του τόπου. Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η μεγαλύτερη διάκριση του ελληνικού αθλητισμού όλων των εποχών, δεν είναι όνειρο” έγραφε ο σχολιογράφος της εποχής. Στην επιτυχία της Εθνικής ήταν αφιερωμένο και το κύριο άρθρο της εφημερίδας στην πρώτη σελίδα. “Αξίζουν συγχαρητήρια όλοι ανεξαιρέτως, οι παίκτες και ο προπονητής. Τους αξίζουν όχι μόνο θερμά, αλλά και διπλά συγχαρητήρια. Για την αγωνιστική τους προσπάθεια, τις τεχνικές αρετές τους, το συλλογικό πνεύμα, τη σεμνότητα και το ήθος που επέδειξαν σ’ όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης”, τονίζονταν μεταξύ άλλων.
“Ο σημερινός τελικός ήταν ο πιο ωραίος στην ιστορία του θεσμού. Είχε πάθος, μαχητικότητα και μεγάλο σκορ”, δήλωσε περιχαρής ο Κώστας Πολίτης . “Στον αθλητισμό δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι λαοί. Υπάρχουν καλά και άσχημα προετοιμασμένες ομάδες και αθλητές” συμπλήρωσε περίλυπος ο Αλεξάντερ Γκομέλσκι. Ούτε αυτός κατάφερε να σταματήσει τον Νίκο Γκάλη . Ο κορυφαίος παίκτης των αγώνων, στον τελικό σημείωσε 40 πόντους» (Πηγή: Ριζοσπάστης)