«Όταν θα μας έρθει στην Παλαιστίνη η πραγματική και τελική καταστροφή ο πρώτος υπεύθυνος θα είναι οι Βρετανοί και ο δεύτερος υπεύθυνος για αυτό οι Τρομοκρατικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν μέσα από τις δικές μας γραμμές. Δεν είμαι διατεθειμένος να δω οποιονδήποτε να συνεργάζεται με αυτούς τους παραπλανημένους και εγκληματίες ανθρώπους.
Ειλικρινά δικός σας,
Άλμπερτ Αϊνστάιν».
Ήταν 10 Απριλίου 1948, όταν ακριβώς μια ημέρα μετά τη σφαγή του Ντέιρ Γιασίν από μέλη των Σιωνιστικών παραστρατιωτικών οργανώσεων Irgun και Lehi (γνωστή και ως Stern Gang) που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 107 Παλαιστίνιους, ο κορυφαίος Εβραίος επιστήμονας απαντούσε επικριτικά στους εκπροσώπους των οργανώσεων στις ΗΠΑ που διέπραξαν αυτή τη σφαγή και ζητούσαν τη στήριξή του.
Το Ντέιρ Γιασίν αποτελεί ένα ισχυρό σύμβολο της παλαιστινιακής καταστροφής, τη σφαγή του οποίου παραδέχθηκαν επιφανείς Ισραηλινοί ιστορικοί όπως ο Μπένι Μόρις και ο Ιλάν Παπέ, μολονότι ένα σημαντικό κομμάτι της ισραηλινής ιστοριογραφίας και κοινωνίας συγκαλύπτει, αρνείται ή αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό άλλες σφαγές που διεπράχθησαν σε βάρος των Παλαιστινίων όπως αυτή στην Ταντούρα τη νύχτα της 22ης-23ης Μαΐου 1948 από τη Haganah, τη μεγαλύτερη εβραϊκή πολιτοφυλακή η οποία απορροφήθηκε αργότερα από τον σημερινό ισραηλινό στρατό.
Πολλοί από τους ανθρώπους που σφαγιάστηκαν στο χωριό Ντέιρ Γιασίν – από εκείνους που ήταν δεμένοι στα δέντρα και κάηκαν μέχρι θανάτου μέχρι εκείνους που είχαν παραταχθεί σε έναν τοίχο και πυροβολήθηκαν με πολυβόλα – ήταν γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Ανατριχιαστική ήταν και η μαρτυρία του Othman Akkel, ενός από τους επιζήσαντες της σφαγής, όπου φανερά συγκινημένος εξιστορούσε στο ντοκιμαντέρ «1948: Δημιουργία και Καταστροφή» πώς Ισραηλινοί στρατιώτες πέταξαν ένα νεογέννητο μέσα σε φούρνο.
Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις που απηύθυνε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν για τις επικίνδυνες ατραπούς που ακολουθούσε το κράτος του Ισραήλ ήδη από το 1948 δεν σταματούν εδώ.
Αξιομνημόνευτη παραμένει η προφητική επιστολή που δημοσιεύθηκε οκτώ μήνες αργότερα, στις 2 Δεκεμβρίου 1948 στους «New York Times», την οποία συνυπέγραφε μεταξύ άλλων και η εβραϊκής καταγωγής Γερμανοαμερικανίδα φιλόσοφος, Χάνα Άρεντ. Μια επιστολή που με τα σημερινά πολιτικά δεδομένα θα έκανε τα δυτικά ΜΜΕ και τους απανταχού πατενταρισμένους ακροδεξιούς «στρατηγικούς συμμάχους» του Ισραήλ όπως ο Τραμπ, ο Όρμπαν, ο Βίλντερς, ο Σαλβίνι, η Μελόνι και η Λεπέν να κολλήσουν στον Αϊνστάιν τη ρετσινιά του…. αντισημίτη!
Κάνοντας λόγο για «ανησυχητικά φαινόμενα της εποχής», ο Αϊνστάιν και η Άρεντ έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την επίσκεψη του τότε ηγέτη του σωβινιστικού «Κόμματος Ελευθερίας» («Tnuat Haherut» ή απλά «Herut») Μεναχέμ Μπέγκιν στις ΗΠΑ, παραλληλίζοντας «την οργάνωση, τις μεθόδους, την πολιτική φιλοσοφία και την κοινωνική απεύθυνση» του κόμματός του με εκείνες των «Ναζιστικών και Φασιστικών κομμάτων», ενώ δεν παρέλειπαν να ξεσκεπάσουν το «τρομοκρατικό» του παρελθόν υπογραμμίζοντας πως η σφαγή του Ντέιρ Γιασίν «αποτελεί παράδειγμα του χαρακτήρα και των ενεργειών του “Κόμματος Ελευθερίας”».
«Τα όσα λέει δημόσια το κόμμα του Μπέγκιν», ανέφεραν στην επιστολή τους, «αποκρύπτουν τον πραγματικό του χαρακτήρα. Σήμερα μιλούν για ελευθερία, δημοκρατία και αντι-ιμπεριαλισμό, ενώ μέχρι πρόσφατα κήρυτταν ανοιχτά το δόγμα του φασιστικού κράτους. Είναι με τις πράξεις του που το τρομοκρατικό κόμμα προδίδει τον πραγματικό του χαρακτήρα. Είναι από τις προηγούμενες πράξεις του που μπορούμε να κρίνουμε τι μπορεί να περιμένουμε πως θα κάνει στο μέλλον» και πρόσθεταν:
«Μέσα στην εβραϊκή κοινότητα κηρύσσουν ένα μείγμα υπερεθνικισμού, θρησκευτικού μυστικισμού και φυλετικής ανωτερότητας. Όπως και άλλα φασιστικά κόμματα, έχουν συνηθίσει να σπάζουν τις απεργίες και έχουν ασκήσει πίεση για να καταστραφούν τα ελεύθερα συνδικάτα. Και στη θέση τους, έχουν προτείνει συντεχνιακά συνδικάτα κατά το ιταλικό φασιστικό πρότυπο».
Οι υπογράφοντες την επιστολή κατέληγαν στο συμπέρασμα πως «είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει γνωστή σε αυτή τη χώρα η αλήθεια για τον κ. Μπέγκιν και το κίνημά του», προτρέποντας όλους τους ενδιαφερόμενους «να μην υποστηρίξουν αυτήν την τελευταία φασιστική εκδήλωση».
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Μεναχέμ Μπέγκιν, τον οποίον ο Αϊνστάιν και η Άρεντ αποκαλούσαν ευθέως «φασίστα» και «τρομοκράτη», εκτός από ιδρυτής και αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης Irgun, υπήρξε και ο ιδρυτής του δεξιού υπερσυντηρητικού κυβερνητικού κόμματος Likud με το οποίο εξελέγη πρωθυπουργός το 1977 και του οποίου επί σχεδόν τρεις δεκαετίες ηγείται ο μακροβιότερος πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Μάλιστα, ο διάδοχος του Μπέγκιν στην πρωθυπουργία του Ισραήλ και στην ηγεσία του Likud, Γιτζάκ Σαμίρ, διετέλεσε αρχηγός της επίσης ακροδεξιάς τρομοκρατικής διάσπασης της Irgun, της Stern Gang, της παραστρατιωτικής οργάνωσης που, κατά τον Αϊνστάιν και την Άρεντ, μαζί με την Irgun «εγκαινίασαν ένα βασίλειο τρόμου μέσα στην Παλαιστινιακή εβραϊκή κοινότητα».
Ενδιαφέρον επίσης αποτελούν οι ιδεολογικές ρίζες της οικογένειας Νετανιάχου με το ρεύμα του ακροδεξιού «Αναθεωρητικού Σιωνισμού» που ίδρυσε ο θεωρητικός Ζέεφ Ζαμποτίνσκι. Ο Ζαμποτίνσκι, μπορεί να μην ήταν φασίστας, όμως έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης από τον Ιταλό δικτάτορα, Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος σε ιδιωτική συνομιλία του με τον Ναούμ Γκόλντμαν, ιδρυτή του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου, το Νοέμβριο του 1934, όπως καταγράφεται από τον Λένι Μπρένερ στο βιβλίο του «Ο Σιωνισμός στην Εποχή των Δικτατόρων», είχε εκφράσει ρητά τη στήριξή του στο Σιωνισμό λέγοντας πως: «Για να πετύχει ο Σιωνισμός, έχετε ανάγκη από ένα εβραϊκό Κράτος, με μια εβραϊκή σημαία και μια εβραϊκή γλώσσα. Το πρόσωπο που το καταλαβαίνει, είναι ο δικός σας φασίστας, ο Ζαμποτίνσκι»!
Ο πατέρας του Μπενιαμίν «Μπίμπι» Νετανιάχου, Μπεντζιόν Νετανιάχου, διετέλεσε γραμματέας του Ζαμποτίνσκι, ενώ αργότερα έγινε στενός φίλος και συνεργάτης με τον ακροδεξιό πολιτικό, Αμπά Αχιμέιρ, διευθύνοντας τα έντυπα της φασιστικής αντικομμουνιστικής του φράξιας «Brit HaBirionim», η ιδεολογία της οποίας ήταν ο «Αναθεωρητικός Μαξιμαλισμός» που εκδηλώθηκε κατά τα πρότυπα του ιταλικού φασισμού. Ο Αχιμέιρ κατάφερε να αναπτύξει στενές σχέσεις με τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κάνει το ίδιο με τη ναζιστική Γερμανία, παρόλο που δεν δίστασε να πλέξει το εγκώμιό του Χίτλερ το 1933! Οι ακραίες θέσεις και ο μεγαλοϊδεατισμός του Αχιμέιρ ενέπνευσαν τρομοκρατικές οργανώσεις όπως αυτή της Irgun του Μεναχέμ Μπέγκιν και επηρέασαν καταλυτικά εκείνους που διαμόρφωσαν το σημερινό Ισραήλ.
Την αγάπη του για το φασισμό και το ναζισμό εξάλλου, είχε εκδηλώσει και ο γιος του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Γιαΐρ Νετανιάχου, ο οποίος στον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης στο Σάρλοτσβιλ το 2017, δήλωσε πως οι αριστεροί αντιφασίστες και το Black Lives Matter είναι πιο επικίνδυνοι από τους νεοναζί.
Δυστυχώς, οι προειδοποιήσεις του Αϊνστάιν για τους γενοκτόνους φασίστες τρομοκράτες που κυβερνούσαν και κυβερνούν μέχρι σήμερα το κράτος του Ισραήλ οδηγώντας το στην «τελική καταστροφή» του επαληθεύτηκαν και αυτό που προέχει είναι να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος των Σιωνιστών ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους και να αναγνωριστεί επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης.