Χτες μετά την ανάρτηση περί νεζεστέ, μου ήρθε στο messenger ένα σαρκαστικό “Σε έπιασα αδιάβαστο  _ ο νεζεστές είναι ταυτισμένος με το χαλβά Φαρσάλων” ΟΚ ρε φίλε, αλλά είπαμε… να μην πάρουμε 1000 θερμίδες τη μπουκιά.

Ας μιλήσουμε λοιπόν περί χαλβάδων (αφήνουμε για άλλη φορά τους “όλοι μαζί μπορούμε” με τη νωθρή συμπεριφορά αυτούς που ο λαός μας ονομάζει και λαπάδες, ή νερόβραστους) _οι συνταγές μας στο τέλος

Ο χαλβάς (halvah, halwa, περσικά حلوا) είναι ένα είδος ανατολίτικου γλυκίσματος ευρέως διαδομένου σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ασία που προέρχεται μάλλον από Περσία. Έχει να κάνει με μια ευρεία ποικιλία συνταγών (πάνω από 1000!!), πάστας\ζύμης που παρασκευάζεται από αλεύρι, βούτυρο, λάδι, σαφράν, ροδόνερο, γάλα, κουρκουμά και 100+άλλα καλούδια με κάποιο γλυκαντικό (ζάχαρη συνήθως, μέλι κλπ).
Η λέξη εισήλθε στην δυτικοευρωπαϊκή ορολογία (λατινικό αλφάβητο) γύρω στα 1840 από την οθωμανική τουρκική: حلوى, helva, τα αραβικά حلوى, εξευρωπαϊσμένα: ḥalwā, ένα γλυκό_ γλυκό γλύκισμα. Η ρίζα στα αραβικά: ح ل و,: ḥ-l-w, σημαίνει «γλυκιά». Το αρχικό όνομα για το γλύκισμα ήταν περσικό: روغن خورديگ, rōγn xwardīg, που σημαίνει “τροφή με λιπαρά”.

Ιστορία

Ο χαλβάς προέρχεται λοιπόν από την Περσία (σημερινό Ιράν). Αναφορά στον χαλβά υπάρχει  τον 7^ο αιώνα, για ένα μείγμα πολτοποιημένων χουρμάδων με γάλα. Μέχρι τον 9^ο αιώνα, ο όρος εφαρμόστηκε σε πολλά είδη γλυκών, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού πλέον ζαχαρούχου μαγειρεμένου σιμιγδαλιού ή πάστας αλευριού. Πολλές από τις προηγούμενες περσικές συνταγές τεκμηριώθηκαν στο αραβικό βιβλίο του 13^ου αιώνα Kitab al-Tabikh (Το Βιβλίο των πιάτων), καθώς και σε ένα ανώνυμο βιβλίο μαγειρικής από την Αλ Άνδαλου του 13^ου αιώνα. Ο χαλβάς υιοθετήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους, συμπεριλαμβανομένης μιας εκδοχής με βάση το σουσάμι, και εξαπλώθηκε σε όλη την αυτοκρατορία τους.

Επιλεγμένο

Οι Αντουανέτες εν ώρα καταστροφής

Κανείς και καμιά δεν υποτιμά και δεν σκέφτεται πως το βασικότερο την ώρα μίας τεράστιας πυρκαγιάς είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Σε αυτή τη…

Τύποι

Τα περισσότερα είδη χαλβά είναι σχετικά πυκνά γλυκίσματα με ζάχαρη ή μέλι. Ωστόσο, η υφή τους ποικίλλει. Για παράδειγμα, η υφή του χαλβά με βάση το σιμιγδάλι μπορεί να είναι σαν ένα λιπαρό υγρό κουσκούς ή κάτι ζελατινώδες και ημιδιαφανές, ενώ με βάση το σουσάμι είναι πιο στεγνός και εύθρυπτος.

• Χαλβάς με βάση δημητριακά

Φτιάχνεται γενικά φρυγανίζοντας αλεύρι ή άμυλο καλαμποκιού σε λάδι, ανακατεύοντάς το σε ένα τσουκάλι (σήμερα αντικολλητικό σκεύος) και στη συνέχεια αναμειγνύοντας το σιρόπι _Το καλαμπόκι χρησιμοποιείται σπάνια (πλην Φαρσάλων και Σουτζούκι\ Λουκούμι Μούστου με καρύδι και σουσάμι). Τα πιάτα που παρασκευάζονται από σιμιγδάλι σίτου περιλαμβάνουν το suji ka halwa (sooji sheera, rawa sheera) στην Ινδία και το irmik helvası στην Τουρκία, που σοτάρεται σε κάποιο λίπος (λάδι ή βούτυρο), στο οποίο προστίθεται νερό ή γάλα και ζάχαρη για να δημιουργηθεί η προτιμώμενη γεύση και συνοχή.
Ο χαλβάς από ρυζάλευρο με βάση τα γαλακτοκομικά, γνωστός ως χαλάουα Pathein, θεωρείται μια βιρμανική λιχουδιά εγγενής στην ομώνυμη πόλη.

• • Σουσάμι_ ταχίνι

Ο χαλβάς σουσαμιού είναι δημοφιλής στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα αλλά και την Πολωνία. Τα κύρια συστατικά αυτού του γλυκίσματος είναι το βούτυρο ή η πάστα σουσαμιού (ταχίνι) και η ζάχαρη, η γλυκόζη ή το μέλι. Το Σαπουνόχορτο _«erq al halaweh στα αραβικά· çöven στα τουρκικά, με ασπράδι αυγού ή αρωματικά φύλλα  προστίθεται σε ορισμένες συνταγές για να μειώσουν την αίσθηση λαδίλας στο μείγμα δημιουργώντας νέα  χαρακτηριστική υφή στο γλύκισμα που προκύπτει. Άλλα συστατικά και αρώματα, όπως φιστίκια Αιγίνης, σκόνη κακάο, χυμός πορτοκαλιού, βανίλια ή σοκολάτα προστίθενται συχνά στη βάση ταχίνι και ζάχαρης.

• • • Ηλιοτρόπιο

Ο χαλβάς ηλίανθου είναι δημοφιλής στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης καθώς και στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Φτιάχνεται από καβουρδισμένους αλεσμένους ηλιόσπορους αντί για σουσάμι. Μπορεί να περιλαμβάνει άλλα συστατικά, όπως ξηρούς καρπούς, σκόνη κακάο ή βανίλια.  Παλιότερα _πριν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ~4-5 χιλιάδες τόνοι χαλβά ηλίανθου παράγονταν από την Ουκρανία ετησίως.

• • • Φιστίκια

Στην Αργεντινή, Έλληνες μετανάστες στις αρχές του 20^ού αιώνα δημιούργησαν ένα είδος χαλβά που ονομαζόταν mantecol από φυστικοβούτυρο, που σήμερα κυκλοφορεί στο εμπόριο με το όνομα Mantecol και επίσης Nucrem, που ακόμη σήμερα καταναλώνεται ευρέως στη χώρα.

• • • Χαλβάς floss

Το Pişmaniye (τουρκικά) _χαλβάς με κλωστές είναι ένα παραδοσιακό γλυκό, που παρασκευάζεται στο Kocaeli της Τουρκίας, το οποίο φτιάχνεται με ενσωμάτωση λεπτών κλώνων χαλβά σε ένα ελαφρύ γλύκισμα. Κυρίως από αλεύρι σίτου και ζάχαρη, τα νήματα τυλίγονται συνεχώς σε σχήμα μπάλας και στη συνέχεια συμπιέζονται. Το αποτέλεσμα είναι ένας χαλβάς με ελαφριά σύσταση, παρόμοια με το μαλλί της γριάς. Ο χαλβάς floss βγαίνει σε κανονικές γεύσεις και επίσης φιστικιού, ενώ υπάρχουν και μάρκες με πιστοποιήσεις halal ή kosher.
Μια παρόμοια έκδοση χαλβά με βάση το ρεβίθι είναι δημοφιλής στη Βόρεια Ινδία. Τείνει να είναι ελαφρώς πιο πυκνό και συχνά αναφέρεται ως patisa ή sohan papdi. Στην κινέζικη κουζίνα, μια καραμέλα που μοιάζει με νήμα, παρόμοια με το pişmaniye ή τον χαλβά πασμάκ, γνωστή ως καραμέλα με γενειάδα δράκου, τρώγεται ως σνακ ή επιδόρπιο.

Μια ακατέργαστη εκδοχή του χαλβά έχει επίσης γίνει δημοφιλής μεταξύ των υποστηρικτών της δίαιτας με ωμές τροφές. Σε αυτή την έκδοση, ένα μείγμα από ακατέργαστο ταχίνι σουσαμιού, ωμά αμύγδαλα, νέκταρ αγαύης και αλάτι αναμειγνύονται μαζί και ψύχονται για να σφίξουν.

Πολιτιστικές
και εθνικές παραλλαγές

• Αζερμπαϊτζάν

Şəki halvası: Μια τοπική παραλλαγή είναι από το Sheki μια στρωματοποιημένη ζύμη σε στιλ μπακλαβά με μείγμα καρυκευμάτων και με σταυρωτά σχέδια ενός κόκκινου σιροπιού από σαφράν, αποξηραμένο καρότο και παντζάρι.

• Ινδία

Η Ινδία έχει πολλά είδη χαλβά, μερικά μοναδικά σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας. Είναι ένα από τα δημοφιλή γλυκά της που συνήθως παρασκευάζεται από σιμιγδάλι _χαλβάς sooji (σχήματα διαμαντιών), χαλβάς chana (ελαφροί κύκλοι) gajar halva (μαύροι κύκλοι) και

• Sooji halwa

Η πόλη Bhatkal στην παράκτια Καρνατάκα είναι διάσημη για τη μοναδική Banana Halwa της που είναι εμποτισμένη με ολόκληρα κάσιους, φιστίκι Αιγίνης ή αμύγδαλα. Αυτό το είδος αυθεντικού χαλβά είναι σπεσιαλιτέ των μουσουλμάνων αυτής της πόλης. Η κουζίνα των Ουντούπι έχει χαλβά φτιαγμένα από μπανάνα, σιτάρι, …γουρουνόπουλο τζακφούιτ κ.λπ. (σσ. Το jackfruit είναι ο καρπός ενός είδους δέντρου της οικογένειας συκομουριάς, που φτάνει τα 55 κιλά, 90 cm μήκος και 50 διάμετρο!!)

Εικάζεται ότι ο Halva (ή Halwa) συνδέεται με τις ινδικές παραδόσεις και τον πολιτισμό, γραπτά αρχεία γλυκών από το Mānasollāsa (σσ. γνωστό και ως Abhilashitartha Chintamani, είναι ένα σανσκριτικό κείμενο των αρχών του 12^ου αιώνα που συντέθηκε από τον βασιλιά Kalyani Chalukya Someshvara III, ο οποίος βασίλευε στη σημερινή Καρνατάκα) δείχνουν ότι ο χαλβάς με σιμιγδάλι, η πιο δημοφιλής μορφή χαλβά στην Ινδία, ήταν ήδη γνωστός _αναφέρει ένα γλυκό που ονομάζεται shali-anna, με βάση το σιμιγδάλι, γνωστό σήμερα ως Kesari στη Νότια Ινδία.

Το Tirunelveli στο Ταμίλ Ναντού είναι γνωστό για το χαλβά σιταριού. Η παρασκευή του είναι μια επίπονη διαδικασία που «βλέπει σιγά σιγά αυτό το γλυκό να εξαφανίζεται». Σε αντίθεση με άλλα, το επιπλέον λίπος δεν στραγγίζεται αλλά σχηματίζει ένα εξωτερικό στρώμα, που αυξάνει τη διάρκεια ζωής του χαλβά. Οι ντόπιοι αποδίδουν τη μοναδική γεύση του χαλβά στο νερό του Θαμιραμπαράνι (σσ. Thamirabarani ή Tamraparni ή Porunai είναι ένας μεγάλος ποταμός 128 χλμ)

• • Μαύρος χαλβάς από την Κεράλα

Η ιστορία του Kozhikode Halwa στην Κεράλα ανάγεται στην εποχή του Zamorin (σσ. παλιού ηγεμόνα και μονάρχη του Βασιλείου του Kozhikode στην περιοχή του νότιου Malabar της Ινδίας). Ο Zamorin κάλεσε σεφ από το Γκουτζαράτ να ετοιμάσουν χαλβά για τη βασιλική τους γιορτή. Τους παραχωρήθηκαν επίσης θέσεις για να μείνουν δίπλα στη βασιλική κουζίνα. Αυτός ο οικισμός εξελίχθηκε αργότερα ως οδός γλυκοπωλητών, σήμερα γνωστή ως οδός SM ή Mittayitheruvu (γλυκός δρόμος). Το Kozhikode halwa είναι φτιαγμένο από αγνό λάδι καρύδας, όχι από λίπη και _λένε χτίζει επίσης θρησκευτική αρμονία. Οι θιασώτες του Ayyappa από τις γειτονικές πολιτείες Καρνατάκα και Άντρα Πραντές αγοράζουν χαλβά και πατατάκια όπως το πρασαντάμ (ιερό φαγητό). Τα μοιράζουν στους γείτονες και τους φίλους τους, που τα καταναλώνουν με θρησκευτικό ζήλο.

• • • Ιράν

Στο Ιράν, ο χαλβάς αναφέρεται συνήθως σε ένα σχετικό γλύκισμα που παρασκευάζεται από αλεύρι σίτου με βούτυρο και αρωματίζεται με σαφράν και ροδόνερο. Το τελικό προϊόν έχει κίτρινο χρώμα ή καφέ ή σκούρο καφέ και απλώνεται αραιός σε πιατέλα μέχρι να στεγνώσει. Συνήθως σερβίρεται σε γαμήλιες γιορτές, θρησκευτικές τελετές και κηδείες. Πιατέλες χαλβά σερβίρονται με κέικ, μια πουτίγκα ζελέ και κοτόπουλα σε ιρανικούς γάμους

Το Halva Ardeh είναι ο ιρανικός όρος για τον χαλβά με βάση το ταχίνι και μπορεί να περιλαμβάνει ή όχι ολόκληρα φιστίκια Αιγίνης. Το Ardeh είναι επεξεργασμένο σουσάμι σε μορφή πάστας, που συνήθως γλυκαίνεται με σιρόπι.

• Ισραήλ

Ο χαλβάς με ταχίνι είναι πολύ δημοφιλής στο Ισραήλ και μεταξύ των Εβραίων της διασποράς. Φτιάχνεται από ταχίνι σουσαμιού και ζάχαρη και πωλείται σε πλάκες, με ή χωρίς καρύδια. Η βανίλια, ή βανίλια με σοκολατένιους στροβίλους είναι από τα πιο κοινά είδη, αλλά υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες. Ο χαλβάς είναι παρέβε (σσ. Στο kashrut, τους διατροφικούς νόμους του Ιουδαϊσμού, το pareve είναι ταξινόμηση βρώσιμων ουσιών που δεν περιέχουν ούτε γαλακτοκομικά ούτε συστατικά κρέατος. Τα τρόφιμα αυτής της κατηγορίας περιλαμβάνουν όλα τα είδη που αναπτύσσονται από το έδαφος, ψάρια, αυγά και μη βιολογικά βρώσιμα είδη). Σερβίρεται συχνά ως συστατικό πρωινού σε ισραηλινά ξενοδοχεία, και χρησιμοποιείται ακόμη και σε εξειδικευμένα παγωτά.

• Μιανμάρ (Βιρμανία)

Το halawa αναφέρεται γενικά σε ένα τοπικό γλύκισμα που παρασκευάζεται με κολλώδες αλεύρι ρυζιού, με προέλευση από το αλεύρι ζαχαροπλαστικής . Ένα άλλο δημοφιλές γλύκισμα με βάση το σιμιγδάλι, το οποίο είναι γνωστό ως sooji halawa στην Ινδία, ονομάζεται στη Μιανμάρ sanwin makin.

• Τουρκία

Στην Τουρκία ο χαλβάς σερβίρεται για ειδικές περιστάσεις όπως γεννήσεις, περιτομές, γάμους και θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Η παράδοση είναι ο σιμιγδαλένιος χαλβάς να σερβίρεται στις κηδείες, όταν κάποιος φεύγει ή επιστρέφει από το Χατζ και κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.
Για το λόγο αυτό ο χαλβάς (un) από αλεύρι λέγεται και στα τούρκικα ölü helvası, που σημαίνει «χαλβάς των νεκρών». Η έκφραση «ψήνω χαλβά για κάποιον» υποδηλώνει ότι ο αναφερόμενος έχει πεθάνει.

• Ηνωμένες Πολιτείες

Ο χαλβάς μπορεί να βρεθεί σε εθνικά ινδικά, εβραϊκά, αραβικά, περσικά, ελληνικά _φυσικά, βαλκανικά και τουρκικά καταστήματα και ντελικατέσεν. Προσφέρεται όλο και περισσότερο από πολυτελή εστιατόρια σε ορισμένες περιοχές. Εκτός από το ότι εισάγεται, κατασκευάζεται κιόλας στις ΗΠΑ, με τον μεγαλύτερο παραγωγό την Joyva στο Μπρούκλιν.

Χαλβάς Φαρσάλων  _”σαπουνέ”

Μια εύκολη συνταγή σε 15λ _ 6-10 μερίδες, αναλόγως λαιμαργίας

• 900ml-1lt νερό
• 500gr ζάχαρη
• 100gr σπορέλαιο (ηλιέλαιο, ή αραβοσιτέλαιο _μην πάρε φτηνιάρικο)
• 240gr. νεζεστέ _κορν φλάουαρ δλδ
• 1 πρέζα αλάτι (δεν υπάρχει γλυκό χωρίς αλάτι και αλμυρό χωρίς ζάχαρη)
• 300 gr. κρυσταλλική ζάχαρη, για την καραμέλα (το ¹/₃ ,μπορεί να είναι μαύρη)
• 2 κ.σ. χοντρή ζάχαρη, για το πασπάλισμα
• 150 gr. αμύγδαλα, καβουρδισμένα
  • Για το σερβίρισμα φύλλα δυόσμου

1. Βάζουμε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι στη φωτιά να κάψει.
2. Σε μπολ προσθέτουμε το νερό, την ζάχαρη και ανακατεύουμε με ένα σύρμα.
3. Ρίχνουμε σπορέλαιο, κορν φλάουρ και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε για να διαλυθεί το νεζεστέ _ Προσθέτουμε αλάτι.
4. Βάζουμε στο τηγάνι λίγη από τη ζάχαρη για την καραμέλα και ανακατεύουμε.
5. Προσθέτουμε σε δόσεις την υπόλοιπη ζάχαρη για την καραμέλα και ανακατεύουμε να λιώσει και να πάρει χρώμα.
6. Όταν η καραμέλα είναι έτοιμη την αφαιρούμε από τη φωτιά και ρίχνουμε στο τηγάνι όλο το μείγμα από το μπολ.
7. Βάζουμε το μείγμα στη φωτιά. Ανακατεύουμε και ψήνουμε για 5-10λ να λιώσει η καραμέλα και να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
8. Όταν ο χαλβάς πήξει και πάρει χρώμα, προσθέτουμε τα καβουρδισμένα αμύγδαλα, ανακατεύουμε συνεχώς και γυρίζουμε για να ψηθεί το μείγμα και από τις δύο πλευρές.
9. Όταν είναι έτοιμος τον μεταφέρουμε σε ένα ταψί 35×25 ή αντίστοιχο στρογγυλό. Τον απλώνουμε, όσο είναι ζεστός, για να καλύψει όλη την επιφάνεια.
10. Πασπαλίζουμε με κρυσταλλική ζάχαρη. Καίμε την επιφάνεια με φλόγιστρο για να καραμελώσει και τον αφήνουμε να κρυώσει.

Σουτζούκ  λουκούμ

• 600gr. καρύδια
• 500gr. ζάχαρη και έξτρα 300 γραμμάρια
• 100ml Ηλιέλαιο
• 240gr. κορν φλάουρ – νεζεστές
• ½ κ.γ. κανέλλα
• ¼ κ.γ. γαρύφαλλο
• 1 lt νερό
• Ελαιόλαδο, για τη μεμβράνη
• Ζάχαρη άχνη για το σερβίρισμα

1. 1. Αδειάζουμε τα καρύδια 1 μέρα πριν σε ένα μεγάλο μπολ, το γεμίζουμε με νερό μέχρι να καλυφθούν και τα αφήνουμε να μουλιάσουν. Την επόμενη, τα ξεπλένουμε και τα στραγγίζουμε πολύ καλά σε ένα σουρωτήρι, να φύγει η υγρασία.
2. Μόλις είναι έτοιμα, παίρνουμε βελόνα και κλωστή ~20 εκ. και περνάμε τα καρύδια ώστε να δημιουργήσουμε μία σειρά όπου το ένα θα εφάπτεται με το άλλο.
3. Αφού περάσουμε και το τελευταίο, δημιουργούμε 2 κόμπους στις 2 άκρες για να μη φύγουν, αφήνοντας λίγη κλωστή στη μία άκρη ώστε να μπορέσουμε να τα κρεμάσουμε. Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και για τα υπόλοιπα.
4. Σε μπολ αδειάζουμε το νερό, 500gr. ζάχαρη κρυσταλλική, το corn flour, το ηλιέλαιο και ανακατεύουμε με σύρμα, μέχρι να διαλυθεί τελείως το νεζεστέ.
5. Βάζουμε μία κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και με μία ξύλινη κουτάλα ρίχνουμε σε δόσεις τα υπόλοιπα 300gr. ζάχαρης. Περιμένουμε η κάθε δόση ζάχαρης να καραμελώσει προτού ρίξουμε την επόμενη και προσέχουμε να ανακατεύουμε συνεχώς.
6. Μόλις καραμελώσει όλη η ζάχαρη, σβήνουμε τη φωτιά και ρίχνουμε το μείγμα με το νερό, τη ζάχαρη, το κορν φλάουρ και το ηλιέλαιο _σε δόσεις σιγά σιγά με μία βαθιά κουτάλα ανακατεύοντας συνεχώς.
7. Ανάβουμε ξανά τη φωτιά στο μέτριο και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να μας πήξει τελείως. Μόλις αποκτήσει μεγάλη θερμοκρασία, σβήνουμε τη φωτιά και ανακατεύουμε λίγο ακόμα μέχρι να δέσει καλά-καλά.
8. Μόλις δέσει, τοποθετούμε στον πάγκο εργασία μας λίγη μεμβράνη, τη λαδώνουμε ελαφρά, βάζουμε 3-4 κ.σ από το μείγμα, το απλώνουμε ομοιόμορφα ώστε να χωρέσει η κλωστή με τα καρύδια.
9. Αμέσως μετά, τοποθετούμε την κλωστή πάνω στον πάγκο μας, ρίχνουμε άλλες 3-4 κ.σ. από το μείγμα από πάνω, ρολάρουμε με τη βοήθεια της μεμβράνης, πιέζουμε ελαφρά και δίνουμε σχήμα μακρόστενο.
10. Έπειτα, αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία και για τα υπόλοιπα καρύδια. Μόλις είναι έτοιμα, ρίχνουμε σε ένα πιάτο ζάχαρη άχνη, τοποθετούμε τα ρολάκια που φτιάξαμε σε αυτό και ρολάρουμε ώστε να πάει η ζάχαρη άχνη παντού.
11. Τέλος, τραβάμε την κλωστή, κόβουμε το σουτζούκ λουκούμ σε κομμάτια και σερβίρουμε.

Καλή όρεξη κατά βούληση!

Η αλάνθαστη συνταγή 1-2-3-4_5

Συνταγές για σιμιγδαλένιο χαλβά υπάρχουν αρκετές, η πιο κλασική και η πιο εγγυημένη είναι αδιαμφισβήτητα η παραδοσιακή για χαλβά σιμιγδαλένιο _απλή με εγγυημένη επιτυχία. Πάρτε την σαν βάση και πειραματιστείτε εμπλουτίζοντας το χαλβά σας με …χρώματα κι αρώματα (κουκουνάρι και σταφίδες,  ξύσμα πορτοκαλιού και κανέλα _ακόμη και επικάλυψη σοκολάτας _έλεος!).

• 1 ποτήρι λάδι (προσωπικά χρησιμοποιώ έξτρα παρθένο ελαιόλαδο _εσείς ό,τι σας πάει πιο πολύ
• 2 ποτήρια σιμιγδάλι (εγώ βάζω μόνο χοντρό, εσείς προσθέστε και ψιλό _όσο πιο πολύ τόσο πιο “σαπουνέ”)
• 3 ποτήρια ζάχαρη (αυτό λέει η συνταγή, εγώ βάζω 2 και προσθέτω 3 κουταλιές μέλι παραγωγού)
• 4 ποτήρια νερό

Εκτέλεση σε 5λ

Η συνταγή ενώ είναι απλή απαιτεί να γίνουν ταυτόχρονα σχεδόν δύο εκτελέσεις.

1. Ξεκινήστε με την παρασκευή του σιροπιού.
   1. Σε μια κατσαρόλα βάλτε το νερό και τη ζάχαρη, μαζί με μια φέτα λεμόνι, μέχρι να βράσουν σε σιρόπι.
2. Εντωμεταξύ, σε άλλη κατσαρόλα βάζετε το λάδι να κάψει και ρίχνετε το σιμιγδάλι για να το καβουρδίσετε. Προσοχή! Δεν πρέπει ούτε λίγο, ούτε πολύ καβούρδισμα, το ιδανικό αποτέλεσμα το δίνει ένα μέτριο καβούρδισμα.
3. Σβήνουμε το μάτι και στο μείγμα σιμιγδαλιού-λαδιού ρίχνουμε το καυτό σιρόπι.
4. Αποσύρουμε από τη φωτιά και ανακατεύουμε.
5. Στο σημείο αυτό και πριν σφίξει ο χαλβάς προσθέτουμε ότι επιπλέον επιθυμούμε για να του δώσουμε έξτρα γεύση.
6. Βάζουμε το χαλβά σε φόρμα και αφήνουμε να σφίξει για 20 λεπτά.
7. Ξεφορμάρουμε και σερβίρουμε.
8. Μυστικά για τέλειο χαλβά σιμιγδαλένιο
   1. Είναι πολύ σημαντικό ο χαλβάς να είναι μεικτός, ψιλός και χοντρός. Αν είναι μόνο ψιλό το σιμιγδάλι το αποτέλεσμα είναι τελείως κρεμώδες και αν είναι μόνο χοντρό δίνει ένα αποτέλεσμα που στην υφή ενοχλεί, καθώς είναι έντονοι οι κόκκοι.
   2. Χρειάζεται προσοχή στο καβούρδιμα: Αν καβουρδίσετε ελάχιστα ο χαλβάς θα γίνει επίσης σαν κρέμα, ενώ αν καβουρδίσετε πολύ ο χαλβάς θα πάρει έντονο χρώμα, θα γίνει πιο στεγνός και ενδεχομένως θα αλλάξει και η γεύση

Βήμα 5^ο
Απολαύστε με ρέγουλα!