Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης //
Ο Φ. Γ. Λόρκα δολοφονήθηκε από τους φαλαγγίτες του Φράνκο στις 19 Αυγούστου 1936, σε ηλικία μόλις 37 ετών.
«Είθισται να δολοφονούνται οι ποιητές στην εποχή μας» έγραψε ο Ν. Εγγονόπουλος ή όπως κάποια στιγμή έγραψε ο Τσαρούχης «ήτανε φυσικό να πάει άδικα».
Η δολοφονία του ήταν η ανταμοιβή στις πράξεις και τις ιδέες του ενός εκ των μεγαλύτερων ποιητών του αιώνα μας. Ο Λόρκα είχε ταχθεί ανοιχτά κατά του φασισμού και των πραξικοπηματικών σχεδίων της Φάλαγγας, μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όρθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. Γι’ αυτό και φούντωσε το μένος των φαλαγγιτών.
«Ψύλλοι στα άχυρα» χαρακτηρίζει το σχολικό καλάθι η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής, μπροστά στην τεράστια ακρίβεια που έχει γονατίσει τις λαϊκές οικογένειες και σε σχετική ανακοίνωσή…
Ο Φ.Γ. Λόρκα, μουσικός, ποιητής, ζωγράφος, δραματουργός, θρεμμένος με τις ζωντανές παραδόσεις αλλά και με τις λαχτάρες και τα προβλήματα του λαού του αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην Ελλάδα. «Οχι μόνο μέσα από τα μεταφρασμένα έργα του (ποιήματα και θεατρικά) αλλά και μέσα από τα δεκάδες υπέροχα τραγούδια του. Ο Λόρκα είναι ίσως ο πλέον μελοποιημένος ξένος δημιουργός από Ελληνες συνθέτες με αποτέλεσμα η ποίησή του ν’ απλωθεί και ν’ αγαπηθεί σε ακόμη πλατύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας».
Στις σελίδες του περιοδικού φιλοξενούνται δύο κείμενα για τη ζωή και το έργο του ποιητή και και το ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου εμπνευσμένο από το θάνατο του ποιητή.
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα: Από τη «ζεστασιά» της τάξης του, στο πλευρό αυτών που δε σηκώνουν τ’ άδικο
