Γράφει η Χαρούλα Βερίγου (Ζωή Δικταίου)
Χορέψανε οι τελευταίες ώρες,
στ’ αρμυρίκια,
θαλασσοπούλια, έρημη ακτή,
φιλιά στα χέρια,
τώρα οι θεοί, γυμνοί ξαπλώσανε
στα φύκια,
κι ανοίγουν πάλι,
της αγάπης τα τεφτέρια.
Τρεις συλλαβές η αγάπη
και μια χίμαιρα,
κιτρινισμένες μου
παλιές φωτογραφίες,
έχουν νικήσει
την καρδιά σου τα εφήμερα,
κι εσύ ζητάς,
στην ανορθόγραφη ζωή, ορθογραφίες.
Έλα, στου χρόνου,
την καινούργια τη ρωγμή,
ραγίζει η νύχτα,
σπέρνει μάγια το φεγγάρι,
στη νοσταλγία είσαι αιτία,
στο κρασί η αφορμή,
έλα, να πιάσουμε
της λύρας το δοξάρι.
«Απαντες θέλουμε να χυθεί άπλετο φως για τα Τέμπη, να πληρώσουν αυτοί που η Δικαιοσύνη πιστεύει ότι είναι ένοχοι», σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για τη…
Σημαδεμένη η πρώτη γνώση,
ένα βλέμμα,
ποια πεπρωμένα,
του ονείρου άγγιχτη αρετή,
ο χρόνος άλλαξε,
πεντάγραμμα και θέμα,
τρεις συλλαβές η αγάπη,
μα δεν ήταν αρκετή.
Ανάβουν, τα καλά κρυμμένα,
τα μεσάνυχτα,
απόψε είπες,
να ντυθούμε φως κι αλήθεια,
κόκκινος ίλιγγος,
τα μάτια σου ορθάνοιχτα,
πώς να γλιτώσεις
από ψέμα και συνήθεια.
Λένε, πριν μάθεις να πετάς,
ζυγίζει η σκέψη
έρωτα, θάνατο,
σκουριά, κι επιστροφή
κι αν, απ’ τον πόθο,
ένας λυγμός σού περισσέψει,
περίμενέ με,
στην επόμενη στροφή.
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης \ Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα, 29 Δεκέμβρη 2022
Γεννήθηκα στην Κρήτη το 1962. Στο Τζερμιάδων μεγάλωσα, εκεί έμαθα και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινα δασκάλα όπως ονειρευόμουν. Με κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζω στην Κέρκυρα.
Πιστεύω στην αγάπη. Με γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και οι ξεφτισμένες δαντέλες του παλιού καιρού. Καινούρια ανάγνωση πάντα η βροχή. Όχημα μαγείας οι λέξεις. Δεν αναρωτιέμαι πια γιατί γράφω. Όπως αναπνέω, μιλάω, ονειρεύομαι, συμφιλιώνομαι με τη ζωή και τον θάνατο, έτσι και η ανάγκη μου να γράφω. Ακουμπώ στο παρελθόν, όμως η λέξη που με καθορίζει είναι το «Αύριο». Με το μολύβι του έρωτα σπασμένο στο χέρι και την προοπτική του ονείρου στ‘ ανοικτά της ψυχής, αύριο, ακριβή η άνθηση της άνοιξης μέσα στην αλήθεια του φθινοπώρου. Στίχοι μου έχουν μελοποιηθεί από τον Γιάννη Νικολάου, τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Γιώργη Κοντογιάννη και τον Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη.
Εργογραφία …
Ιστορίες για φεγγάρια, παιδική λογοτεχνία Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο (μυθιστόρημα) Μια κούρσα για τη Χαριγένεια (μυθιστόρημα) Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, (διηγήματα)
Αύριο, στάχυα οι λέξεις (ποιητική συλλογή) Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα (διηγήματα) Λασίθι, Τόπος Μέγας (αφήγημα) κά, με συμμετοχές στις ποιητικές ανθολογίες “Μονόλογοι”, “Γράμματα της ποίησης”. Αισθάνομαι πως η Χαρούλα Βερίγου έμεινε για πάντα στην Κρήτη, να γοητεύεται από τη μνήμη της Όστριας και την περηφάνια του τόπου… Στην Κέρκυρα, η Ζωή Δικταίου καταθέτει ως δόκιμη της ποίησης την ευγνωμοσύνη της στο Ιόνιο Φως.
