Με κεντρικό τίτλο, που συνοδεύεται από σχετικό αφιέρωμα, «Επικίνδυνη στροφή, ακροδεξιά» βγήκε το ΒΗΜΑ (17/3). Η βασική του εκτίμηση είναι ότι «…η εκλογική βάση της Άκρας Δεξιάς δείχνει να ενισχύεται το τελευταίο διάστημα αντλώντας ψήφους σχεδόν από κάθε δεξαμενή του πολιτικού φάσματος..».
Αναλαμβάνοντας την «εκλαΐκευση» αυτής της διαπίστωσης σε άρθρο του στην 1 σελ. ο Ι.Κ. Πρετεντέρης (εκδότης) με τίτλο «Το πραγματικό φάντασμα» αναφέρει ανάμεσα στ’ άλλα: «…Το πραγματικό φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ελλάδα είναι η επίθεση που δέχεται το συντεταγμένο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτείας μας…». Αν διαβάσει πίσω από τις λέξεις κανείς, καταλαβαίνει, ότι τα όσα αναφέρει προφανώς και αφορούν το αστικό μας κοινωνικό-πολιτικό σύστημα. Η διατήρηση του τον απασχολεί και η αντιμετώπιση κάθε αμφισβήτησης του. Όσο δε αφορά το «συνταγμένο της πλαίσιο» ας σκεφτούμε πόσες φορές η πολιτική της κυβέρνησης (όπως και των προηγούμενων), «προσπερνά» ακόμη και το ίδιο το αστικό Σύνταγμα (π.χ πρόσφατα το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά ΑΕΙ).
Στη συνέχεια αναφέρεται στη Δικαιοσύνη τονίζοντας: «…Ένα μείγμα δυσπιστίας και δυσανεξίας που με κάθε ευκαιρία ή σε κάθε αφορμή στρέφεται κατά του τελευταίου αναχώματος της δημοκρατίας. Της δικαιοσύνης…». Προφανώς τον ενοχλούν οι αγωνιστικές λαϊκές κινητοποιήσεις που αμφισβητούν έμπρακτα πλευρές της όπως π.χ Τέμπη. Παιδοβιαστής στον Κολωνό κ.α. που κάτω από προϋποθέσεις μπορούν να αποκαλύψουν το πραγματικό της πρόσωπο και τα όρια της στο αστικό μας σύστημα.
Εκεί όμως που δείχνει και τις πραγματικές στοχεύσεις του άρθρου είναι το παρακάτω: «…Μια Ακροδεξιά που συχνά παίρνει κι άλλα χρώματα. Που μεταλλάσσεται από το μαύρο στο κόκκινο και αντίστροφα. Κάτι ανάμεσα σε φάντασμα και σε αβγό του φιδιού…». Προφανώς και είναι οπαδός της ανιστόρητης άποψης περί «δύο άκρων» και «κόκκινου και μαύρου φασισμού». Μία θεωρία που συνοδεύεται συνήθως και με αντίστοιχη πρακτική που στρέφεται σταθερά ενάντια στο ένα «άκρο» το «κόκκινο» και σε όσους το ακολουθούν. Ας δούμε τι γίνεται σε μια σειρά «δημοκρατικές χώρες» της Ευρώπης σχετικά με τη λειτουργία κομμουνιστικών κομμάτων για παράδειγμα ή τη συγκυβέρνηση με «ακροδεξιά κόμματα» μιας σειράς «δημοκρατών» σε διάφορες χώρες…
Ενα πολυτελές κότερο φορτωμένο με μεγάλα ονόματα του διεθνούς jet set ναυάγησε ανοιχτά της Σικελίας. Εκτοτε, τα ΜΜΕ φροντίζουν να μας ενημερώνουν αναλυτικά για κάθε…
Η «ακροδεξιά» που την ξορκίζει (υποτίθεται), όπως και ο φασισμός είναι γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Η Ε.Ε είναι και αυτή μία από τις γενεσιουργές αιτίες για το γιγάντωμά τους. Στη ουσία της οικονομικής-κοινωνικής πολιτικής της θα πρέπει να ψάξει για τα βαθύτερα αίτια των φαινομένων με τα οποία ασχολείται.
Όσα δε αναφέρει περί «..δυσφορίας στην επιβολή του νόμου και την ανυπακοή στην έννομη τάξη…» προφανώς και δεν αποτελούν καμπανάκια για τα διάφορα ακροδεξιά κόμματα- που με λόγια και έργα- δεν την αμφισβητούν αλλά απέναντι στο λαϊκό κίνημα και τους αγώνες τους που πράγματι την αμφισβητούν διεκδικώντας το δικό τους δίκιο και όχι αυτό του κεφαλαίου.
«Το φάντασμα» που ξορκίζει (δηλαδή του κομμουνισμού κατά τον Κ. Μαρξ στο Μανιφέστο) θα συνεχίσει να υπάρχει και κυρίως να κάνει αισθητή την παρουσία του. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας!
