Στις 7 Μαρτίου του 1999, το βράδυ στον ύπνο του, πέθανε ο σκηνοθέτης Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ενώ οι κινηματογραφόφιλοι ανέμεναν με ανυπομονησία την πρεμιέρα της τελευταίας του ταινίας «Μάτια Ερμητικά Κλειστά». Με τον απροσδόκητο θάνατό του, ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης κλέβει τη δόξα από το λαμπερό πρωταγωνιστικό ζευγάρι της ταινίας, τον Τομ Κρουζ και την Νικόλ Κίντμαν, αλλά κυρίως προσθέτει στο μύθο του ένα «γκραν φινάλε», απολύτως ταιριαστό με τη φήμη του.
Αυτός ο τελειωμανής, ιδιότροπος κακότροπος, μυστηριώδης δημιουργός, που επέμενε με εμμονή να κάθεται μακριά από τη δημοσιότητα, αποκτώντας μια μυθική διάσταση – δεν είναι τυχαίο ότι στο Χόλιγουντ τον έλεγαν «ο θεός» – κατάφερνε να αναδείξει μέσα από τις ταινίες του τη συνύπαρξη όλων των τεχνών και να κάνει με ένα και μόνο πλάνο του αναγνωρίσιμη μία ταινία του, συγκαταλέγεται στους πραγματικά μεγάλους του σινεμά.
Γεννήθηκε στη Ν. Υόρκη στις 26 Ιουλίου 1928. Ο πατέρας του τον ενθάρρυνε από μικρό να γίνει φωτογράφος. Σε ηλικία 17 ετών συνεργάζεται με το φωτογραφικό περιοδικό “Λουκ” και αρχίζει να ασχολείται με τον κινηματογράφο. Στα 25 του χρόνια γυρίζει το πρώτο του φιλμ “Fear and Desire” (1953)
Οι ξεχωριστές ταινίες του
Ο Κιούμπρικ, σε σχέση με άλλους μεγάλους του παγκόσμιου σινεμά, δεν γύρισε πολλές ταινίες (ούτε δεκαπέντε), παρότι κατάφερε να περάσει απ’ όλα σχεδόν τα κινηματογραφικά είδη, αλλά τουλάχιστον πέντε φιλμ βρίσκονται στις λίστες των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.
Οι χαμηλοί μισθοί, οι εκτεταμένες μορφές μερικής και προσωρινής απασχόλησης, το μεγάλο ποσοστό εργαζομένων που παίρνει λιγότερα και από τον κατώτατο μισθό, είναι ορισμένα από…
Αυτές είναι: «Σταυροί στο Μέτωπο» (1957), συγκλονιστικό αντιπολεμικό δράμα με τον Κερκ Ντάγκλας, «Σπάρτακος» (1960), επικό ιστορικό δράμα, μια υπερπαραγωγή που κατάφερε να τη ρίξει έξω με τις απαιτήσεις του και να έρθει σε ρήξη με το Χόλυγουντ και για τη χρησιμοποίηση του Ντάλτον Τράμπο στο σενάριο και πάλι με πρωταγωνιστή τον Κερκ Ντάγκλας, «S.O.S, Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα» (1964), παρωδία πολιτικού θρίλερ, για την ψυχροπολεμική υστερία στην Αμερική, με έναν αξέχαστο Πίτερ Σέλερς σε τέσσερις ρόλους, «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (1971), μακράν το καλύτερο φιλμ επιστημονικής φαντασίας και ίσως η καλύτερη δημιουργία του που ακόμη και σήμερα προκαλεί συζητήσεις και «Μπάρι Λίντον» (1975), ένα δράμα εποχής, με τον Ράιαν Ο’ Νιλ στον καλύτερο ρόλο της ζωής του.
Βεβαίως υπάρχουν και «Το Χρήμα της Οργής» (1956), ένα υποδειγματικό φιλμ νουάρ, «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι» (1971), φημισμένο κοινωνικό δράμα, που έκανε φίρμα τον Μάλκομ Μακ Ντάουελ, «Η Λάμψη», θρίλερ, που μοίρασε εκατομμύρια ανατριχίλες, με τον ιδανικό για τον πρώτο ρόλο, Τζακ Νίκολσον, «Full Metal Jacket» (1987), αντιμιλιταριστικό δράμα και φυσικά την τελευταία του δημιουργία «Μάτια Ερμητικά Κλειστά».
Τα πλάνα, η κίνηση της κάμερας, η «κοφτερή» φωτογραφία, με τα εμπνευσμένα κάδρα, οι δουλεμένοι χαρακτήρες, η τελειότητα στην τελευταία λεπτομέρεια, η συνύπαρξη όλων των τεχνών, η αναίδεια προς τον καθωσπρεπισμό και άλλα πολλά που συνθέτουν ένα αξεπέραστο έργο, τοποθετούν τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ, κοντά 20 χρόνια από το θάνατό του, στους πραγματικά μεγάλους του κινηματογράφου.
Ο Κιούμπρικ, μαζί με τους Αϊζενστάιν, Γκρίφιθ, Τσάρλι Τσάπλιν, Όρσον Γουέλς, Μπέργκμαν, Κουροσάβα, Καρλ Ντράγιερ, Ζαν Ρενουάρ, Βισκόντι, Λουίς Μπουνιουέλ και φυσικά τους αδελφούς Λιμιέρ, μπορούν να συνθέσουν μια ιδιότυπη τράπεζα ιπποτών του κινηματογράφου. Φυσικά υπάρχουν και πολλοί άλλοι άξιοι συνάδελφοί τους, όπως οι Χάουαρντ Χοκς, Φρανκ Κάπρα, Χίτσκοκ, Ντίνο Ρίζι, Μονιτσέλι, Βιτόριο ντε Σίκα, Ζορζ Ανρί Κλουζό κα, που όλοι συμβάλλανε στον ξεχωριστό κινηματογράφο αλλά και στη μετατροπή ενός βιομηχανικού θεάματος σε τέχνη.
