Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Στις 31 Μάη 1999, ενόσω μαίνονταν το Αμερικανονατοικό σφαγείο της Γιουγκοσλαβίας, η ισπανική εφημερίδα «El Mundo» αποκάλυπτε μυστική έκθεση του ΝΑΤΟ για τον επικοινωνιακό αντίκτυπο του πολέμου. Μεταξύ άλλων, στην έκθεση τονίζονταν ότι σημαντική πτυχή για την επιτυχή έκβαση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης ήταν ο «εντοπισμός εκείνων των δημοσιογράφων κάθε χώρας που είναι ικανοί (…) να προσκληθούν σε συνάντηση όπου θα εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους μετάδοσης του μηνύματός μας προς την κοινή γνώμη».
Το «μήνυμα» που ήθελε να περάσει το ΝΑΤΟ στην διεθνή κοινή γνώμη μέσω των «πρόθυμων» δημοσιογράφων ήταν σαφές: Ο ανηλεής βομβαρδισμός αμάχων στη Γιουγκοσλαβία ήταν «ανθρωπιστική επέμβαση» και το ΝΑΤΟ δεν ήταν δολοφονική ιμπεριαλιστική συμμαχία αλλά παράγοντας… «ειρήνης» και «σταθερότητας».
Στην Ελλάδα βρέθηκαν αρκετοί «πρόθυμοι» να συνδράμουν την προπαγάνδα της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Μεταξύ αυτών ο – γνωστός και μη εξαιρετέος – Γιάννης Πρετεντέρης. Ο γνωστός Πρετεντέρης, που αν ο ΝΑΤΟτσολιαδισμός και η Αμερικανοφροσύνη ήταν ολυμπιακά αθλήματα, θα είχε περισσότερα χρυσά μετάλλια κι’ από τον θρυλικό Καρλ Λιούις.
Τον θυμηθήκαμε τον κ. Πρετεντέρη με αφορμή όσα έγραψε χθες, σε άπταιστα νατοικά, στην στήλη του στο «ΒΗΜΑ». Τι μας είπε σε γενικές γραμμές ο «πρόθυμος»;
Η Γάζα είναι μια πραγματική «κόλαση επί της γης» για το ένα εκατομμύριο παιδιά που ζουν εκεί, καθώς σχεδόν 40 πεθαίνουν καθημερινά εδώ και έναν…
Πως είναι «αρρωστημένα μυαλά» όσοι αρνούνται να καταδικάσουν αποκλειστικά και μόνο την Ρωσία για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία και πως κακώς μπαίνει στο κάδρο της καταδίκης ο ρόλος του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. «Το ερώτημα – γράφει ο Πρετεντέρης – είναι εξαιρετικά απλό και χωρίς περικοκλάδες. Δικαιούται ή δικαιολογείται μια χώρα να εισβάλει στη διπλανή της ανεξάρτητη χώρα για όποιο πρόσχημα και με όποια δικαιολογία. Η απάντηση είναι απλή και κατηγορηματική: όχι».
Ο ίδιος Πρετεντέρης που σήμερα ζητά, στην άπταιστη νατοική του διάλεκτο, να καταδικαστεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ο ίδιος Πρετεντέρης που στήριξε με τα δυο χέρια το ΝΑΤΟικό σφαγείο στη Γιουγκοσλαβία το 1999. Τότε, και πάλι από το στασίδι του στο «ΒΗΜΑ», έγραφε: «Ποια είναι η διαφορά του πολέμου απ’ την μπάλα; Στην μπάλα υποστηρίζεις την ομάδα σου, στον πόλεμο είσαι υποχρεωμένος να υποστηρίξεις το νικητή» (25/4/1999).
Σύμφωνα, δηλαδή, με την «πρετεντέρειο» λογική του ’99, σήμερα κάποιος είναι υποχρεωμένος να στηρίξει τον Πούτιν που, σε τελική ανάλυση, είναι το… μεγάλο φαβορί στον πόλεμο της Ουκρανίας!
Ωστόσο, πάνω στον οίστρο της ΝΑΤΟφροσύνης του, ο Πρετεντέρης έρχεται σε αντίθεση με τον… Πρετεντέρη! Αφού, όπως γράφει, δεν δικαιούται, ούτε δικαιολογείται, «με όποιο πρόσχημα και με όποια δικαιολογία», να εισβάλει μια χώρα σε μια άλλη, τότε γιατι ο ίδιος στήριξε και δικαιολόγησε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, κλπ; Η απάντηση είναι απλή: Για να είσαι σωστό ΝΑΤΟτσιράκι δεν αρκεί να διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα. Πρέπει να μπορείς να πέφτεις με αυτοθυσία και θράσος σε αντιφάσεις.
Η «ευγενική» αυτή φυσιογνωμία του εγχώριου αμερικανονατοτσολιαδισμού, που σήμερα κουνά επιδεικτικά το δάχτυλο στο ΚΚΕ επειδή αναδεικνύει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου στην Ουκρανία και τις τεράστιες ευθύνες των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, είναι ο ίδιος τύπος που το 1999 χαρακτήριζε «δέκα καραγκιόζηδες και πενήντα σαλεμένους» όσους διαδήλωναν εναντίον της ΝΑΤΟικής θηριωδίας στη Γιουγκοσλαβία («ΒΗΜΑ», 11/11/1999).
Πρόκειται για τον ίδιο «φωστήρα» της δημοσιογραφίας που, λίγους μήνες μετά το – στηριζόμενο από ΗΠΑ και ΕΕ – πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014, έγραφε στα «Νεα» πως «μόνο εδώ (σ.σ. στην Ελλάδα) πιστεύουν κάποιοι ότι στο Κίεβο κυβερνούν νεοναζί» (8/9/2014). Τι κι’ αν τα βίντεο και οι φωτογραφίες με τους φασίστες-απογόνους του Στεπάν Μπαντέρα και των SS να παρευλάνουν στις ουκρανικές πόλεις έκαναν τον γυρο του κόσμου; Τι κι’ η ναζιστική βία έσπερνε τον θάνατο και τον τρόμο, όπως στην Οδησσό στις 2 Μάη 2014 όταν 40 άνθρωποι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ στο φλεγόμενο κτήριο των συνδικάτων; Ασήμαντες λεπτομέρειες για εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν να φυλάγουν Αμερικανονατοικές «Θερμοπύλες»…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Είναι τελικά ο Πρετεντέρης το ανώτατο στάδιο του ΝΑΤΟτσολιαδισμού; Ή μήπως είναι κάτι ακόμη χειρότερο απ’ αυτο; Η επιτομή της ξετσίπωτης προσαρμοστικότητας στα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών και εκμεταλλευτών; Την απάντηση, μάλλον, την έχει δώσει χρόνια τώρα ο Βασίλης Ραφαηλίδης όταν έγραφε πως «ο Ι. Κ. Πρετεντέρης έχει μια απίθανη προσαρμοστικότητα. Προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά».
Η στάση των κομμουνιστών απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας
